BlogGang.com : : หลวงเส : นิยาย /อดีตรักเหมืองปา ตอนที่ 15

ถ้าขจัดความกลัวออกไปได้ ไม่นานความสำเร็จก็จะตามมา

Group ตัวอย่าง

กรกฏาคม 2554

					1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30
31

12 กรกฏาคม 2554

นิยาย /อดีตรักเหมืองปา ตอนที่ 15

นิยาย /อดีตรักเหมืองปา ตอนที่ 15

เหลือเวลาอีกไม่กี่วันทอมแรกของปีที่ 2 หลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาการศึกษา หรือ ป.กศ. ของผมก็จะสิ้นสุดลง

ผมคิดถึงบ้าน!

คิดถึงพ่อแม่และน้องสาวทั้งสอง ส่วนสาวบัว-ผมจับหล่อนขังไว้ในใจตลอดเวลา... ‘ปากแก้มคิ้วคางนวลปรางนางหอม คิดใคร่ดมดอมก็หอมชื่นนาสา’ แต่ก็รู้สึกแปลก ๆ ที่หล่อนไม่เคยเขียนจดหมายถึงผมเลย

หรือแม่ของผมไปว่ากล่าวทำให้หล่อนไม่สบายใจ ...?

แต่ไม่หรอก... ผมเชื่อมั่น แม่ของผมเป็นคนฉลาดหนักแน่น คงไม่คิดหักด้ามพร้าด้วยเข่า ยิ่งเป็นสิ่งที่อาจกระทบกระเทือนจิตใจลูก แม่ก็ยิ่งไม่คิดจะทำเป็นอันขาด

ผมรู้สึกกระวนกระวาย แม้จะไม่ถึงขั้นนั่งนอนไม่เป็นสุข แต่ก็อยากให้การสอบปลายภาคเสร็จสิ้นไว ๆ จะได้ปิดภาคเรียนและเดินทางกลับบ้าน แล้วจะได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับสาวบัว ส่วนข้อสอบที่จะลงมือสอบกันในวันสองวันนี้ ผมไม่หวั่นแม้แต่น้อย คะแนนเก็บระหว่างภาคเรียนที่ผ่านมาก็อยู่ในระดับ A บวกแทบทุกวิชา เพราะผมมุ่งมั่นที่จะเรียนให้จบแล้วออกไปสอบบรรจุเป็นครูอยู่ในชนบทให้ได้ ยิ่งช่วงหลัง ๆ ที่ผมได้สัมผัสกับสื่อก้าวหน้าที่ปลุกระดมความคิดให้เกิดพลังศรัทธาต่อพี่น้องประชาชนผู้ทุกข์ยาก ผมก็ยิ่งอยากจะจบออกไปเป็นครูเป็นร้อยเท่าพันเท่า ผมจึงมุมานะศึกษาตำรับตำราจนจำได้ขึ้นใจทุกบททุกตอน
กระทั่งสอบเสร็จวันสุดท้ายผมก็รู้สึกโปร่งโล่ง เหมือนหยิบของหนักบนบ่าโยนทิ้ง คืนนั้นผมไม่ได้นอนที่หอพัก เพราะพี่โสภาสชวนไปเลี้ยงฉลองอำลาปากกาดินสอเทอมแรกที่หอพักของแก

เมื่อถอดชุดนักศึกษาและอาบน้ำอาบท่าเสร็จเรียบร้อย ผมก็ฝากฝังหัวหน้าหอให้ช่วยเรียนอาจารย์ผู้ดูแลพวกเราว่า ผมขออนุญาตออกไปค้างกับเพื่อนข้างนอกหนึ่งคืน แต่ไม่ได้บอกรายละเอียดว่าเพื่อนคนนั้นเป็นใคร และอยู่ที่ไหน แล้วผมก็เดินออกมาหน้า วค. สวนทางกับพวกนักศึกษาภาค่ำที่เดินตามหลังกันเข้าไปสอบปลายภาควันสุดท้ายกันเป็นแถว บ้างก็เดินมาคนเดียว บ้างก็มาเป็นกลุ่ม ที่ควงคู่หญิง-ชาย เป็นคู่ ๆ ก็มี พวกเขาหยอกล้อต่อกระซิกประสาคนรัก ทำให้อดคิดถึงสาวบัวไม่ได้ ป่านนี้หล่อนก็คงจะซุกกายหนาวใจอยู่ในป่าแห่งนั้นแน่

หล่อนจะคิดถึงผมบ้างไหมหนอ..?

อีก 3-4 วันเราคงได้พบกัน ผมปลอบใจตนเอง

งานเลี้ยงฉลองก่อนปิดเทอมที่หอพักพี่โสภาสเป็นไปอย่างเรียบง่าย ไม่หรูหรา เพราะพวกเราเป็นนักศึกษา ขอเงินพ่อแม่มาใช้จ่าย แม้แต่ผมซึ่งมีเงินส่วนตัวอยู่พอสมควร ก็ไม่ได้คิดเห่อเหิมที่จะใช้จ่ายฟุ่มเฟือยแต่อย่างใด

การเลี้ยงฉลองจัดขึ้นเป็นกลุ่ม ๆ ตามระเบียงหน้าห้องบ้าง ในห้องพักของตัวเองบ้าง เพราะหอพักหลังนี้จัดเป็นห้องส่วนตัวก็มี พักรวมกันแบบหอพักใน วิทยาลัยฯก็มี แต่ปกติทางหอมีกฎระเบียบห้ามนำสุรายาเมาเข้ามาดื่มกินกันในหอ หากแต่วันนี้คงต้องการยกประโยชน์ให้จำเลยเป็นกรณีพิเศษ... ตามธรรมเนียมของหอเอกชนทั้งหลายที่ต้องการเอาใจผู้มาเช่า คิดเสียว่านานทีปีหน ไม่พร่ำเพรื่อ ก็คงไม่เสียหายอะไร และอีกอย่างนักศึกษาชายสามสิบกว่าคนที่พักอยู่ที่หอพักนี้ซึ่งเป็นหอพักชายล้วน ก็ล้วนแต่เป็น "เด็กเรียน" กันทั้งนั้น ไม่มีใครเกเร ผมไปมาหาสู่กับพี่โสภาสอยู่บ่อย ๆ ผมสนิทกับพวกเขาเป็นอย่างดี

วงฉลองของพี่โสภาสจัดขึ้นที่ระเบียงด้านหน้าติดกับห้องพักของแก ก่อนที่ผมจะไปถึง ก็มีสมาชิกร่วมฉลองกันอยู่แล้ว 4-5 คนรวมทั้งพี่โสภาส มีเหล้าโรง 1 ขวด กับไก่ทอดที่รู้แน่ว่าซื้อมาจากหน้าวิทยาลัยฯจานย่อม ๆ จานหนึ่ง แล้วก็ถั่วเค็มสามสี่ถุง วางอยู่บนพื้นกระดานกลางวง จอกรินเหล้าใบเล็ก ๆ เท่าจอกน้ำชามีอยู่เพียงใบเดียว หมุนเวียนกันดื่มและพูดคุยสนุกสนานเฮฮากันไปอัตภาพ บางครั้งก็มีการโมงการเมืองสอดแทรกบ้าง แต่พี่โสภาสซึ่งนั่งคุมเกมก็มักพาเลี้ยวไปในทางบันเทิงขบขันเสียมากกว่า

‘เวลากินเหล้า ไม่ควรหยิบยกเรื่องศาสนาและการเมืองมาถกกัน’

ผมเคยได้ยินมาอย่างนี้ และพี่โสภาสก็คงคิดเช่นนี้ แกจึงพยายามเขวหัวเรือไปทางอื่นเสีย

ครั้นเมื่อเหล้าขวดแรกหมดลงก็มีผู้อาสาไปซื้อเพิ่มจากร้านค้าใกล้ ๆ แล้วก็นั่งดื่มพูดคุยสนุกสนานกันต่อ จนได้เวลาสองทุ่มกว่า ๆ เพื่อนสามสี่คนที่มาก่อนก็ชักเมา และขอตัวกลับ ตรงนั้นจึงเหลือผมกับพี่โสภาสนั่งดวลกันต่อ พร้อมกับเหล้าขวดใหม่ เรานั่งพูดคุยกันเรื่อยเปื่อยร้อยแปดพันเก้า กระทั่งถึงรายการบันเทิง พี่โสภาสลุกเดินเข้าไปในห้องนอนของแก แล้วกลับออกมาพร้อมกีต้าร์และขลุ่ย

"เพลงอะไรก่อน" แกถามขึ้นหลังส่งขลุ่ยในมือขวาให้ผม

"ลาวดวงเดือน" ผมว่า "พี่อินโทรขึ้นมาแล้วผมจะคลอ"

"คิดถึงใครอยู่หนอ?" พี่โสภาสสัพยอกราวกับเดาใจคนที่นั่งใกล้ ๆ ได้ถูกต้อง จากนั้นกีต้าร์โปร่งในมือของแกก็ส่งเสียงกังวานขึ้น

ผมเคลิบเคลิ้มไปกับเสียงอินโทรที่กระชั้นไพเราะจากสายกีต้าร์ตัวนั้น พลางนึกถึงแสงดาวเดือนในป่าดงเขายา นึกถึงใบหน้างามงดไร้จริตมารยาของสองศรีพี่น้อง-สาวบัวและหญิงหมอน ป่านนี้เธอสองคนคงจะหลับไหลกันไปแล้ว.. เพลงขลุ่ยลาวดวงเดือนของผมจึงพลิ้วแผ่วแว่วสำเนียงโหยหาอาลัยอาวรณ์ราวกับทิพย์ดนตรีลอยล่องลงมาจากสรวงสวรรค์

เมื่อเราเล่นเพลงลาวดวงเดือนจบ พี่โสภาสก็หันมายิ้มและสัพยอกซ้ำอีกว่า "ท่าจะมีคนคอยอยู่ทางโน้น?"

ผมไม่ตอบ แต่รู้สึกเลือดลมแล่นซู่ซ่าอยู่ตามใบหน้า แม้จะโดนพิษเหล้าขับให้มันแล่นซู่ซ่าเป็นทุนอยู่บ้างแล้วก็ตาม

หลังจากนั้นสักประมาณ 2-3 นาที ขณะเรากำลังขึ้นดนตรีเพลงใหม่ ก็ได้มีเสียงปืนแผดดังขึ้นสองนัดติดต่อกัน ซึ่งพอจะจับทิศทางได้ว่า มันดังมาจากหน้า วค. ที่อยู่เยื้อง ๆ กันนี้เอง ผมกับพี่โสภาสละมือจากเครื่องดนตรี ...สบตากันอย่างสงสัย และไม่ถึงเสี้ยวนาที ก็ได้ยินเสียงมอเตอร์แล่นผ่านมาทางหน้าหอที่เรานั่งอยู่อย่างรวดเร็ว เราสองคนก้มหน้ามองลงไปพร้อมกัน จากแสงไฟริมถนนที่ส่องสว่างราวกลางวัน ทำให้เห็นมอเตอร์ไซค์คันนั้นกับผู้ที่นั่งซ้อนกันมาสองคนได้ถนัดชัดเจน ซึ่งดูเหมือนจะเป็นเด็กหนุ่มด้วยกันทั้งคู่ พวกเขาขับเลยผ่านหน้าหอของเราไปทางในเมือง ต่อจากนั้นก็เป็นเสียงตะโกนโหวกเหวกและเสียงหวีดร้องเจี๊ยวจ๊าวด้วยความตื่นตระหนกดังขึ้น ผู้คนจึงต่างทยอยไปยังที่เกิดเหตุกันเป็นพรวน มองไปจากระเบียงที่เรานั่ง ก็เห็นพวกเขากลุ้มรุมกันอยู่ที่ตู้ยาม 1 ซึ่งเป็นที่ที่ผมคาดว่าเสียงปืนน่าจะเกิดขึ้นตรงนั้นเต็มไปหมด นักศึกษาภาคค่ำที่เพิ่งเลิกจากห้องสอบบางพวกยังเดินหาของกินอยู่แถวนั้น ยังไม่กลับหอพัก ก็เข้าไปมุงดูผู้ที่โดนยิง แล้วสักพักพวกนักศึกษาที่เช่าอยู่ที่หอพักเดียวกันนี้ก็กลับมาถึง ซึ่งตอนนั้นวงเลี้ยงฉลองของพวกเราได้เลิกรากันหมดแล้ว เพราะตื่นตกใจกับเหตุฆาตกรรมที่เพิ่งเกิดขึ้นสด ๆ ร้อน ๆ จนไม่มีอารมณ์ที่จะนั่งกินกันต่อ

พวกนักศึกษาภาคค่ำที่เพิ่งมาถึงเล่าให้เราฟังว่าไอ้ชาติถูกยิงตายแล้ว โดนเข้าที่กกหูกับที่ปากตายคาที่ พวกเราทุกคนในที่นั้นต่างก็พากันสมน้ำหน้า... ผมชวนพี่โสภาสว่า จะไปดูหน้าชุ่มของมันเลือดให้หายแค้นสักหน่อย แต่ก็ถูกพี่โสภาสยับยั้งไว้

"เราอยู่เฉย ๆ อย่าออกไป" แกว่า

"มีใครเห็นมือปืนบ้างไหม?" ผมถามพวกที่เอาข่าวมาเล่า พวกมันบอกว่าไม่มีใครทันได้สนใจ เพราะแค่ได้ยินเสียงปืนระเบิดขึ้น ปัง ๆ ก็แตกกระเจิงคนละทิศละทาง...

"แต่มีคนพูดว่าน่าจะเป็นเด็กมาจากข้างนอก" ใครคนหนึ่งพูดขึ้น "เพราะได้ยินกันต่อมาว่า ก่อนลั่นไกมือปืนได้ตะโกนอะไรออกมาก็ไม่รู้ฟังไม่ชัด เพียงแค่จับหางเสียงได้เลา ๆ ว่า ...พรรคคอมมิวนิสต์จงเจริญ ศัตรูของประชาชนจะต้องถูกกำจัด"

"ได้ยินมาอย่างนั้นจริงหรือ?" พี่โสภาสถามเขา

"ผมไม่ได้ยินกับหู แต่ฟังเขาพูดกันอย่างนั้น"

แน่ล่ะ! ผมกับพี่โสภาสไม่โง่พอที่จะไม่รู้ว่า ถ้ามือปืนพูดออกมาอย่างนั้นจริง พวกเขาคือใคร?

แม้จะตื่นตระหนกกับเหตุการณ์ชวนสยดสยองมาสด ๆร้อน ๆ แต่เพราะพิษเหล้าก็ทำให้ผมอ้าปากหาว กระทั่งหลับเป็นตายตลอดคืน แถมตื่นสายอีกต่างหาก พี่โสภาสตื่นก่อนผม แกอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วลงมานั่งกินกาแฟและอ่านหนังสือพิมพ์รอผมอยู่ที่ร้านค้าหน้าหอพักของแกตั้งแต่เช้ามืด

"เห็นไข่นุ้ยกำลังหลับเลยไม่อยากขัดความสุข" พี่แกพูดอย่างผู้มีเมตตา และเข้าใจโลก "จะเอาข้าวต้มหรือกาแฟ?"

"ไม่ครับพี่-ขอบคุณครับ ผมจะไปกินข้าวที่โรงอาหาร" ผมบอกพี่โสภาสแล้วขอตัวเดินกลับ วค. ผ่านหน้าร้านขายของชำ ร้านกาแฟ ร้านข้าวต้ม กระทั่งผ่านแผงรถเข็นขายขนม ขายไก่ทอด-ไก่ย่าง ผู้คนยืนจับกลุ่มพูดคุยซุบซิบกันถึงเรื่องเมื่อคืนตลอดทาง

ซึ่งไม่ต้องสงสัยว่าพวกเขาซุบซิบพูดคุยกันเรื่องอะไร? นอกจากเหตุการณ์สังหารยามเฝ้าประตูทางเข้า วค. ประตูแรก เมื่อคืนนี้

ผมเดินผ่านพวกเขา และผ่านซุ้มยามตรงประตูทางเข้าแห่งนั้น กลิ่นคาวเลือด ซึ่งเกิดจากอุปาทานหรืออย่างไรก็สุดเดา ลอยมาเข้าจมูกจนทำให้ต้องเหลียวไปมอง... และในที่สุดก็ปลงใจอโหสิกรรมให้ผู้ตาย และโดยไม่ได้คิดล่วงหน้าสักนิดว่า การตายของมันจะเป็นชนวนนำผมไปสู่ความยุ่งยากผันผวน และเดือดร้อนจนเลือดตาแทบกระเด็นในเวลาต่อมา

เพราะนั่นคือจุดหักเหของชีวิตที่แสนจะบัดซบทีเดียว

กลับถึงหอพักยังไม่ทันได้เปลี่ยนเสื้อผ้าอาบน้ำ ก็มีเพื่อนชายที่พักอยู่ชั้นล่างคนหนึ่งวิ่งขึ้นกระไดกระหือกระหอบมาตาม บอกว่า มีคนรอพบอยู่ข้างล่าง ให้ผมลงไปพบด่วน

"รู้ไหมเขาเป็นใคร?" ผมถามเพื่อนนักศึกษาคนนั้น

"ท่าทางเหมือนเด็กอาจารย์พิเชฐ" เขาตอบ

"ขอบใจมากนะ บอกให้เขารอก่อน ผมจะอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า"

สั่งความไปกับเพื่อนคนนั้นเสร็จ ก็จัดแจงไขกุญแจเปิดตู้สัมภาระที่หัวเตียง ดึงผ้าเช็ดตัว สบู่ แปรงสีฟัน ยาสีฟัน และถอดเสื้อผ้าชุดที่นุ่งอยู่โดยเอาผ้าเช็ดตัวนุ่งแทน มองไปยังเตียงเพื่อน ๆ ที่เรียงรายเป็นแถวทั้งซ้าย-ขวา พบว่าเตียงเหล่านั้นว่างลงเป็นจำนวนมาก เพราะเจ้าของเตียงคงจะเดินทางกลับภูมิลำเนากันไปตั้งแต่เช้ามืดแล้ว ส่วนพวกที่เหลือ... บางคนก็นอนอ่านหนังสืออ่านเล่น บางคนก็เอากีตาร์ขึ้นมาดีดสายรอเวลาลงไปกินข้าวที่โรงอาหาร

สำหรับพวกเขาดูเหมือนทุกสิ่งทุกอย่างยังคงดำเนินไปอย่างปกติ แต่ครั้นย้อนคิดถึงตัวเอง... ทำไมความยุ่งยากวุ่นวายถึงได้พุ่งเข้าหาอยู่เรื่อยก็ไม่รู้?

อาจารย์พิเชฐจะเอายังไงกับกูอีกวะ ? ผมถามตัวเองขณะเดินเอื่อย ๆ ไปเข้าห้องอาบน้ำข้างกระไดขึ้นลงอาคาร

**************

Create Date : 12 กรกฎาคม 2554

Last Update : 19 กรกฎาคม 2554 22:19:12 น.

31 comments

Counter : 1246 Pageviews.


Thanks: ฟังวิทยุออนไลน์\|Dictionary\|หาเพื่อน\|เกมส์\|ตรวจสลากกินแบ่งรัฐบาล

โดย: auyza

วันที่: 12 กรกฎาคม 2554 เวลา:23:06:37 น.


อรุณสวัสดิ์เช้าวันพฤหัสบดีค่ะ คุณเสแวะมาทักทายด้วยความคิดถึง

โดย: KeRiDa

วันที่: 14 กรกฎาคม 2554 เวลา:8:33:52 น.

สร้างกริตเตอร์
แว๊ปมาทักทาย ยามว่างและอากาศเย็นสบาย ช่วงเย็นวันนี้คงยุ่งเล็กน้อยเพราะต้องซ้อมการแสดงเพื่อต้อนรับ พณฯบรรหาร ศิลปอาชา นายกรัฐมนตรีคนที่๒๑ ที่จะมาทำพิธีเปิด ตลาดน้ำทุ่งอ่างทอง ค่ะ หวังว่าวันหยุดยาวนี้ คงได้พักผ่อนยาวเลยนะคะ ส่วนครูเกศทำงานตลอดเลยค่ะตั้งแต่วันที่๑๕ถึง๑๘ คงประจำการอยู่ที่ตลาดน้ำอ่ะค่ะ แสดงวันละลองรอบ มีความสุขมากๆนะคะคุณหลวงเส

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 14 กรกฎาคม 2554 เวลา:10:15:44 น.


อรุณสวัสดิ์วันอาสาฬหบูชาค่ะ เ้ข้าวัดทำบุญ ฟังเทศน์กันนะค่ะ

โดย: KeRiDa

วันที่: 15 กรกฎาคม 2554 เวลา:5:55:13 น.


สวัสดีวันอาสาฬหบูชาค่ะ คืนนี้จะไปเวียนเทียนที่ไหนเอ่ย???

โดย: ดอยสะเก็ด

วันที่: 15 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:46:15 น.


สวัสดีวันพระ วันอาสาฬหบูชา นะคะ

โดย: sierra whiskey charlie

วันที่: 15 กรกฎาคม 2554 เวลา:10:32:21 น.


พรุ่งนี้ไปทำบุญกันนะคะคุณหลวงเส

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 15 กรกฎาคม 2554 เวลา:22:07:39 น.


นำบุญมาฝากคุณหลวงเสวันเข้าพรรษานะคะ

โดย: sierra whiskey charlie

วันที่: 16 กรกฎาคม 2554 เวลา:10:32:43 น.


อรุณสวัสดิ์เช้าวันอาทิตย์ค่ะ แวะมาทักทายด้วยความคิดถึงน๊า

โดย: KeRiDa

วันที่: 17 กรกฎาคม 2554 เวลา:7:30:44 น.


วันนี้มาทักทายค่อนข้างดึกพอสมควร ด้วยภารกิจที่ยุ่งมากๆ blogอัฟไว้แต่เมื่อวานเพิ่งเข้ามาเยี่ยมเอาวันนี้55555 หลับฝันดีนะคะคุณหลวงเส

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 17 กรกฎาคม 2554 เวลา:22:23:19 น.


อรุณสวัสดิ์เช้าวันจันทร์ วันนี้ท้องฟ้าแจ่มใส มีความุขกับวันนี้นะค่ะ

โดย: KeRiDa

วันที่: 18 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:14:46 น.


สวัสดีค่ะคุณหลวงเส วันนี้มีเมนูมาฝากเช่นเคยค่ะ

โดย: sierra whiskey charlie

วันที่: 18 กรกฎาคม 2554 เวลา:20:39:34 น.


อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณเส มาทักทายกันยามเช้าค่ะ

โดย: KeRiDa

วันที่: 19 กรกฎาคม 2554 เวลา:8:48:19 น.


อรุณสวัสดิ์เช้าวันเสาร์ค่ะ คุณเส แวะมาทักทายด้วยความคิดถึงน๊า

โดย: KeRiDa

วันที่: 23 กรกฎาคม 2554 เวลา:8:02:27 น.


แวะมาทักทายเหมือนเช่นเคย มีความสุขกับวันหยุดสุดสัปดาห์นะคะคุณหลวงเส

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 23 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:31:05 น.


อรุณสวัสดิ์เช้าวันอังคารค่ะ คุณเส

โดย: KeRiDa

วันที่: 26 กรกฎาคม 2554 เวลา:6:04:59 น.


มาเยี่ยมค่า สบายดีนะ

โดย: ดอยสะเก็ด

วันที่: 28 กรกฎาคม 2554 เวลา:10:23:18 น.


อรุณสวัสดิ์เช้าวันศุกร์ค่ะ คุณเส ฝนตกบ่อยครั้ง ต้องระมัดระวังรักษาสุขภาพกันด้วยนะค่ะ

โดย: KeRiDa

วันที่: 29 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:22:20 น.


อรุณสวัสดิ์เช้าวันเสาร์ค่ะ คุณเส แวะมาทักทายด้วยความคิดถึง

โดย: KeRiDa

วันที่: 30 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:22:59 น.


แวะมาทักทายยามฝนตกพรำๆที่อ่างทอง หลับฝันดีนะคะคุณหลวงเส

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 31 กรกฎาคม 2554 เวลา:23:06:12 น.


อรุณสวัสดิ์เช้าวันจันทร์ค่ะ ฝนพรำทั้งคืน นอนหลับสบาย ระวังจะตื่นสายไปทำงานไม่ทันนะค่ะ ระวังเรื่องสุขภาพกันด้วย

โดย: KeRiDa

วันที่: 1 สิงหาคม 2554 เวลา:9:09:31 น.


แวะมาทักทายค่อนข้างดึกสักหน่อย เพิ่งเคลียร์งานเสร็จอ่ะค่ะ พอเสร็จปุ๊ปก็เข้าbloggangปั๊ปเลยค่ะ555555คิดถึงอ่ะค่ะ คุณ หลวงเสสบายดีนะคะ

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 10 สิงหาคม 2554 เวลา:22:34:59 น.


ขอบคุณครับผม ^^ ติดแก๊ส ขาย iphone เช่าคอนโด roll up ติดแก๊ส

โดย: คนเดินดิน (หน้าใหม่อยากกรอบ

) วันที่: 11 สิงหาคม 2554 เวลา:15:20:35 น.


อรุณสวัสดิ์วันแม่ค่ะ วันนี้คุณบอกรักคุณแม่หรือยัง แต่ทุกวันในใจของเราก็มี "แม่" เสมอมา ไม่ใช่แค่วันนี้ คุณว่าจริงไหมค่ะ

โดย: KeRiDa

วันที่: 12 สิงหาคม 2554 เวลา:7:00:49 น.


[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย] มาส่งแรงใจให้กับคุณแม่ทุกคนจงมีความสุขกันนะคะคุณหลวงเส

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 12 สิงหาคม 2554 เวลา:10:03:07 น.


อรุณสวัสดิ์เช้าวันเสาร์ค่ะ คุณหลวงเส

โดย: KeRiDa

วันที่: 13 สิงหาคม 2554 เวลา:8:50:41 น.

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]
ช่วงนี้แวะมาไม่เป็นเวลาเลยค่ะ เอาฤกษ์สะดวกอย่างเดียว กลางวันก็ยุ่งนิดหน่อย เพราะต้องซ้อมการแสดงแสงสีเสียงที่จะมีขึ้นในวันที่15และ16นี้ และหลังจากนั้น วันที่18/19/20และ21ครูเกศนำเด็กแสดงนาฏศิลป์4ภาค ที่อิมแพคเมืองทองธานี ถ้าหายไปบ้างอย่าโกรธนะคะ เพราะโดยปกตินิสัยแล้วถ้าว่างตอนไหนก็จะรีบเข้าbloggangทันทีอิอิอิ ระลึกถึงเสมอและหลับฝันดีนะคะคุณหลวงเส

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 14 สิงหาคม 2554 เวลา:22:36:03 น.


อรุณสวัสดิ์เช้าวันพุธค่ะ คุณเส แวะมาทักทายด้วยความห่วงใย มีความสุขกับการทำงานในวันนี้น๊า

โดย: KeRiDa

วันที่: 17 สิงหาคม 2554 เวลา:9:19:33 น.


[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย] สวัสดียามเย็นค่ะคุณหลวงเส

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 18 สิงหาคม 2554 เวลา:16:34:36 น.


อรุณสวัสดิ์เช้าวันศุกร์ค่ะ คุณหลวงเส เมื่อคืนที่เชียงใหม่ฝนตกอีกตามเคย แต่ก็นอนหลับสบายดีนะ ระวังรักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ