Bloggang.com : weblog for you and your gang
sansook
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 40 คน [
?
]
โค้ดนี้เป็นภาพพื้นหลังนำไปวางที่ช่อง Script Area ค่ะ https://youtu.be/K2vg5yDgVX4
Group Blog
สรุป พ.ร.บ.
ความรู้ทั่วไป
ทักทาย
นานาสาระ
วิเคราะห์นะจ๊ะ
ดูดวงกันเถอะ
เก็บมาฝาก
สรุปภาษาไทย
ความรักแม่เอ๊ย
แนวข้อสอบ
แบบทดสอบจิตวิทยา
แนวคิด และมุมมอง
เรื่องเล่า
เคล็ดลับความสวย
เรียงร้อยเรื่องราว
กฎหมายน่ารู้
งาน งาน งาน
รักษาสุขภาพกันเถอะ
เคล็ดลับดีๆ
สรุปแนวข้อสอบหลักสูตรประถมศึกษา
เชิญชวนสู่ธรรมมะ
ฮวงจุ้ยน่ารู้
เมื่อจิตนาการบังเกิด
อสูรพ่ายรัก
แนะนำผลงาน
เรือนรัก - นางรอ
เงาแปร
บรรยากาศสละคาน
คลังข้อสอบ
ดวงไฟในมือมาร
เหลี่ยมรักทรชน
ยั่วรักพยัคฆ์ร้าย
สามนารี
นิยายชุด ภารกิจรัก เรื่องเหนี่ยวหัวใจสุดไกปืน
เกี่ยวกับบริหารงานบุคคลท้องถิ่น
เล่ห์วิวาห์มาเฟีย
ละครเหนี่ยวหัวใจสุดไกปืน
ทวงใจสุดปลายฟ้า
อีบุคสุดแซ่บ
ตุลาคม 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
27 ตุลาคม 2553
ตอนที่ ๑๒ จุดไฟเพิ่ม - เติมความแค้น
All Blogs
อีบุค
ตอนพิเศษ ๒ ทะลายกำแพงด้วยแรงรัก
ตอนพิเศษ ๑ วันพิพากษา
ตอนที่ ๔๒ อวสาน
ตอนที่ ๔๑ พยัคฆ์ทวงรัก
ตอนที่ ๔๐ แผนพิชิตรัก
ตอนที่ ๓๙ พยัคฆ์ผู้ไม่เคยเปลี่ยน
ตอนที่ ๓๘ บทรักจากหัวใจ
ตอนที่ ๓๗ รักแท้ที่ติดตาม
ตอนที่ ๓๖ แผนยั่วเล็กๆ
ตอนที่ ๓๕ พยัคฆ์สิ้นลาย
ตอนที่ ๓๔ ภารกิจสุดท้าย
ตอนที่ ๓๓ เขยซ่าพ่อตาแสบ
ตอนที่ ๓๒ เส้นทางสู่ความรัก
ตอนที่ ๓๑ ความรักของผู้แพ้
ตอนที่ ๓๐ พยัคฆ์พ่าย
ตอนที่ ๒๙ เดิมพันสุดท้าย
ตอนที่ ๒๘ พ่ายพิศวาส
ตอนที่ ๒๗ แรงยั่ว
ตอนที่ ๒๖ ไฟรักปะทะลมหึง
ตอนที่ ๒๕ ที่ปรึกษา
ตอนที่ ๒๔ เคลียร์เส้นทาง
ตอนที่ ๒๓ ผู้มาเยือน
ตอนที่ ๒๒ ร่างกายแลกหัวใจ
ตอนที่ ๒๑ แก้ตัว
ตอนที่ ๒๐ ความอับอายครั้งยิ่งใหญ่
ตอนที่ ๑๙ ร่างกายแลกชีวิต
ตอนที่ ๑๘ ถวิลหา
ตอนที่ ๑๗ จุดจบที่ไม่ต้องการ
ตอนที่ ๑๖ เล่ห์นารี
ตอนที่ ๑๕ สัมผัสจากความรัก
ตอนที่ ๑๔ หวง
ตอนที่ ๑๓ ก่อร่างสร้างหัวใจ
ตอนที่ ๑๒ จุดไฟเพิ่ม - เติมความแค้น
ตอนที่ ๑๑ พยัคฆ์กับนางสิงห์
ตอนที่ ๑๐ มารผจญ
ตอนที่ ๙ ความรักฉบับแตกต่าง
ตอนที่ ๘ ด้วยรักและปรารถนา
ตอนที่ ๗ ระเบิดลูกใหม่
ตอนที่ ๖ เล่นกับไฟ
ตอนที่ ๕ ความรักบนความขัดแย้ง
ตอนที่ ๔ เดิมพันหัวใจ
ตอนที่ ๓ ผู้พิทักษ์
แจกกระเป๋าค่ะ
ตอนที่ ๒ ตัวประกัน
ตอนที่ ๑ หายนะ
Friends' blogs
sansook
Chulapinan
baby_15
ไร่ปลายตะวัน
lovers
ge-or-ge
โมกสีเงิน
tingnoy
พลังชีวิต
Mr.Terran
hangclub
nirin_18
คนผ่านทางมาเจอ
patra_vet
ซ่อนรอยยิ้ม
นิยายฝันหวาน
ป้ามด
รำเพย
นิชนันท์
วัตตรา
Insignia_Museum
Baan_Bualoy
ooseabubbleoo
literature
bigger
ใยไหมเจ้าค่ะ
super novel
นัทธ์
Webmaster - BlogGang
[Add sansook's blog to your web]
Links
BlogGang.com
ตอนที่ ๑๒ จุดไฟเพิ่ม - เติมความแค้น
คุณเป็นอย่างไรบ้าง...
เอกทัศน์รีบเดินเข้าไปถามเมื่อเห็นท่าทางโกรธจนหูดับของหญิงสาว
แกเป็นใคร...เมื่อกี้แกพูดถึงน้องสาวฉันใช่ไหม
รสิตาตวัดตาไปทางเอกทัศน์พร้อมกับคำถามที่ฟังไม่เป็นมิตรสักเท่าไร
เอ่อ...คุณไว้ใจผมได้...
เอกทัศน์รู้สึกหวั่นนิดๆ กับท่าทางเอาเรื่องของคนตรงหน้า...จนเริ่มอึกอักเมื่อเจอคำถามที่เขายังไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจ
เฮอะ...ไว้ใจงั้นเหรอ...ถ้าเสือป่าอย่างพวกแกมันน่าไว้วางใจ...ฉันว่าในโลกนี้คงหาสิ่งน่ากลัวไม่ได้แล้วล่ะมั้ง
ผมกับคุณโรสเรารักกัน...
เมื่อเห็นสีหน้าของรสิตาบ่งบอกชัดว่าไม่มีวันเชื่อเอกทัศน์จึงโพล่งคำพูดที่คนฟังถึงกับหยุดกึกลงทันใดออกไป
โกหก!...
รสิตาแผดเสียงพร้อมกับถลาเข้าไปกระชากคอเสื้อของชายหนุ่มด้วยอารมณ์กราดเกรี้ยว
ผมพูดเรื่องจริง...ตอนนี้ผมกับคุณโรสเราพักอยู่ห้องเดียวกัน
ฉาด!...
คำพูดของเอกทัศน์ถูกตัดสินด้วยฝ่ามือที่ฟาดลงบนใบหน้าเต็มแรง...จนใบหน้าหล่อเหลาสะบัดไปตามแรงเหวี่ยงของฝ่ามือ...ชายหนุ่มกัดกรามแน่นเพื่อระงับความขุ่นเคืองไม่ให้เดือดพล่านเมื่ออีกฝ่ายยังประสงค์ใช้กำลังในการเจรจา
รู้สึกดีขึ้นไหม...ที่ได้ใช้กำลังมากกว่าสมอง
คำพูดของเอกทัศน์หยุดฝ่ามือที่เงื้อขึ้นไปชั่วขณะ...รสิตาเข่นเขี้ยวอย่างขัดเคืองเมื่อเอกทัศน์มองเธอด้วยประกายตาเรียบเฉยเหมือนไม่สะทกสะท้านกับโทษทัณฑ์ที่กำลังจะได้รับเลยสักนิด...
แกขืนใจเธอใช่ไหม...ใช่ไหมไอ้สารเลว
หญิงสาวลดมือลงผลักอกอีกฝ่ายเต็มแรงแล้วผุดลุกขึ้นยืนจ้องคนเบื้องหน้าด้วยสายตาเคียดแค้นชิงชัง
ผมสาบานได้ว่าไม่ได้ทำเรื่องเลวๆ แบบนั้น...และไม่เคยคิดแตะต้องคุณโรสด้วยวิธีป่าเถื่อน...แต่กับคุณอลันผมไม่รับประกัน...คุณก็เห็นนี่กับความร้ายกาจของเขา
เอกทัศน์โยนความป่าเถื่อนไปให้เจ้านายหน้าตาเฉย
ฉันไม่เชื่อ...คนเลวๆ อย่างพวกแกยังไงก็ทำเรื่องดีๆ ไม่ได้แน่...บอกมาเดี๋ยวนี้ว่าพวกแกเป็นใคร...เข้ามาวุ่นวายกับครอบครัวฉันทำไม
รสิตายังคงเกรี้ยวกราดไม่เลิก
ผมเป็นลูกผู้ชายพอ...ขอให้เชื่อ
พวกแกเป็นโจร...สันดานโจรไม่เคยมีใครดีสักคน
เหมือนคุณพ่อคุณงั้นสิ
พอถูกหมัดสวนแบบน็อกลงปลายคางรสิตาถึงกับจุกจนพูดไม่ออก มือเรียวกำแน่นแล้วเข่นเขี้ยวอย่างขัดเคืองเมื่ออีกฝ่ายกำลังพูดล่วงเกินบุพการี
คุณพ่อฉันไม่ใช่โจร...พูดให้ดีๆ
แม้จะรู้อยู่เต็มอกว่าสิ่งที่ชายหนุ่มเอ่ยถึงคืออะไรแต่จะให้เธอยอมรับง่ายๆ น่ะเหรอไม่มีวันเสียล่ะ
พ่อของคุณยักยอก...ไม่สิต้องเรียกว่าขโมย...ของจากพวกเราไป...พฤติกรรมแบบนั้นเรียกว่าโจรได้ไหม
พ่อฉันไปเอาอะไรของแกมาไม่ทราบ...
รสิตาตะคอกถาม
ของสำคัญราคาเป็นพันล้านเลยล่ะ...พวกเราแค่ต้องการนำของทั้งหมดไปคืนให้กับคนที่พ่อคุณขโมยมาก็เท่านั้น
แกกำลังบอกฉันว่าพวกแกจะเอาของที่มีมูลค่ามากถึงพันล้านไปคืนงั้นเรอะ...เฮอะ...ใครมันจะไปเชื่อลง
รอยยิ้มเยาะหยันผุดออกจากมุมปากสีซีด ดวงตากลมโตจ้องอีกฝ่ายแล้วไหวไหล่ทำราวกับคำบอกเล่าที่ได้ยินเป็นเรื่องน่าขบขันเสียเต็มประดา
ผมพูดเรื่องจริง
ทำแบบนั้นมันจะไม่โง่ไปหน่อยเหรอ...พวกแกขัดผลประโยชน์กับคุณพ่อใช่ไหมล่ะถึงคิดเอาตัวฉันกับน้องมาเป็นเหยื่อแบบนี้
ตอนแรกผมก็คิดแบบนั้น...แต่ตอนนี้เจ้านายผมคงไม่คิดแค่นั้นแล้วล่ะ เพราะคุณอลันมองว่าเหยื่ออย่างพวกคุณน่าจะมีประโยชน์มากกว่าแค่เก็บไว้ต่อรอง...โดยเฉพาะคุณโรส...
เอกทัศน์เริ่มสงครามประสาทเมื่อเห็นท่าทางถือดีของหญิงสาวตรงหน้า
ถ้าแกไม่อยากตายแบบไร้ที่ฝัง...ขอเตือนว่าอย่าแตะต้องเธอ
ตอนนี้ผมทำได้มากกว่าแตะแล้วล่ะ...และที่สำคัญคุณอลันเป็นคนสั่งให้ผมแตะด้วย...วันนี้คุณโรสเป็นของผมแต่พรุ่งนี้ผมก็ไม่กล้ารับประกันว่าเจ้านายเลือดร้อนของผมจะสั่งให้ใครแตะเธออีก...และบอกไว้ก่อนว่าคำสั่งของคุณอลันมันขลังพอดูเลยล่ะ
คำพูดของเอกทัศน์ทำเอารสิตาถึงกับกัดกรามแน่น...
แกหมายความว่ายังไง...ไอ้สารเลวแกขืนใจน้องฉันใช่ไหม
รสิตาถามพร้อมกับกำหมัดแล้วโถมตัวเข้าหาอีกฝ่ายทันที...แต่ร่างสูงปราดเปรียวเอี้ยวตัวหลบได้หวุดหวิด...
คุณควรหยุดใช้อารมณ์แล้วช่วยผมคิดหาทางออก...
เอกทัศน์ยืดตัวแล้วมองท่าทางกราดเกรี้ยวของรสิตาด้วยท่าทางนิ่งสงบ
เพื่ออะไรไม่ทราบ...
เพื่อน้องและพ่อ...รวมถึงลุงเจตน์ของพวกคุณด้วย...เวลานี้คุณก็รู้ว่าทุกคนกำลังอยู่ในอันตรายทั้งนั้น
น่าขัน...แกกำลังขอให้ฉันช่วยน้องและพ่อในขณะคนที่กำลังพูดถึงอยู่ในกำมือพวกแกเนี่ยนะ...ตลกสิ้นดี
รสิตาแค่นเสียงเยาะหยัน
พวกเขาอยู่ในกำมือเจ้านายผมต่างหาก...เวลานี้ชะตาชีวิตของพวกเขาอยู่ในมือคุณอลัน...และผมก็ไม่มีอำนาจอะไรที่จะช่วยพวกเขาด้วย...
แกบอกฉันว่ารักโรสไม่ใช่เรอะ...แค่ปกป้องคนรักแกยังทำไม่ได้...แล้วฉันจะเชื่อใจอะไรแกได้อีก
อีกสองวันคนของเราจะเดินทางมาถึง...เวลานั้นคุณอลันอาจจะทำอะไรที่เหนือความคาดหมายเพื่อกดดันพ่อคุณ...หรือแม้แต่คุณและคุณโรส...เวลานี้ถ้าคุณไม่อยากให้พวกเขาเป็นอันตรายคุณควรหาทางช่วยเหลือพวกเขา
เอกทัศน์มองรสิตาอย่างมีหวัง...ลองเธอสู้ยิบตาขนาดไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหมดูเหมือนว่าเจ้านายผู้ไร้หัวใจจะได้คู่ต่อสู้ที่สูสีไม่เบา ชายหนุ่มผุดรอยยิ้มออกมาเมื่อนึกถึงตอนที่อลันถูกหญิงสาวเล็งด้วยปืน...ซึ่งภาพแบบนั้นนับว่าเป็นภาพที่หาดูยากเอาการ
แม้จะนึกแปลกใจว่าทำไมเจ้านายถึงมาอยู่ในห้องนี้ทั้งๆ ตอนแรกทำท่ารังเกียจจนไม่คิดเฉียดกราย...และประเด็นที่ทำเอาคิ้วเข้มต้องขมวดมุ่นก็คือ...ปืนคู่ใจของอลันทำไมถึงตกไปอยู่ในมือของนางสิงห์ในคราบกวางสาว...ปกติเจ้านายเลือดร้อนไม่เคยวางปืนไว้ห่างตัว...นอกจากตอนนอนเท่านั้นที่อาจเผลอวางไว้ข้างๆ...จะเป็นไปได้ไหมที่เมื่อคืนอลันมานอนในห้องนี้...เอกทัศน์นิ่วหน้าอย่างสงสัย...ขณะกำลังครุ่นคิดเสียงใสๆ ราวระฆังก็ดังเหง่งหง่างขึ้น
ฉันจะมีปัญญาทำอะไรได้แกก็เห็นว่าเวลานี้ฉันก็ไม่ต่างจากนักโทษ
ผมมีวิธีที่จะช่วยพวกเขาแต่มันอยู่ที่คุณว่าจะกล้าทำหรือเปล่า
เอกทัศน์โยนคำถามวัดใจออกไป
ทำไมถึงอยากช่วยพวกเรา...ในเมื่อไอ้วายร้ายนั่นมันเป็นเจ้านายแกไม่ใช่เรอะ
จริงอยู่ที่คุณอลันคือเจ้านาย...แต่ที่ผมอยากให้คุณช่วยเพราะผมไม่อยากให้คุณโรสเป็นอันตราย...ผมเป็นห่วงเธอ
เอกทัศน์บอกไปตามความรู้สึก
อ้อ...แกห่วงโรสเลยโยนฉันไปเป็นเหยื่อเจ้าเสือร้ายนั่น...ยุติธรรมดีนี่
รสิตาแค่นเสียงประชด
ผมเชื่อมั่นในตัวคุณต่างหากว่าสามารถสยบพยัคฆ์ร้ายอย่างเจ้านายผมได้...หรือถ้าคุณจะถอยผมก็ไม่ได้ว่าอะไร...เวลานี้พ่อของคุณกำลังถูกไล่ล่าและเจ้านายของผมก็ฆ่าคนได้ง่ายๆ เสียด้วย อย่างคุณโรสคุณก็รู้ว่าเธอเปราะบางขนาดไหน...ชีวิตน้องสาวของคุณจะเป็นอย่างไรลองนึกดูดีๆ ถ้าวันพรุ่งนี้เกิดเจ้านายผมนึกบ้าขึ้นมาถ้าย่ำแย่มากๆ เธออาจจะตายทั้งเป็นก็ได้ใครจะรู้
อย่างฉันเนี่ยนะจะชนะเจ้านั่น...แกก็เห็นว่าฉันสู้เขาไม่ได้เลยสักนิดขนาดมีปืนอยู่ในมือฉันยังฆ่ามันไม่ได้เลย
ถ้าคิดจะฆ่าเจ้านายของผมคุณต้องล่าหัวใจมาให้ได้เสียก่อน...
เอกทัศน์โยนทางออกไปให้
มันหมายความว่ายังไง
คุณอยากชนะเขาไหมล่ะ?
เมื่อเห็นท่าทีของหญิงสาวดูอ่อนลงเอกทัศน์จึงเริ่มคำถามจี้จุดเดือด
ถามทำไม...แกมันพวกเดียวกันไม่ใช่เหรอ
รสิตามองผู้ชายตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจ
ใช่ผมเป็นคนของคุณอลัน...แต่เวลานี้ผมต้องปกป้องคนรักของผม...ว่าแต่คุณอยากจะช่วยน้องกับพ่อหรือเปล่า
ฉันจะเชื่อใจได้แค่ไหน...ในเมื่อแกเป็นพวกเดียวกับมัน
คุณก็เห็นไม่ใช่เหรอว่าเจ้านายของผมเป็นคนแบบไหน...ตอนนี้ผมปกป้องคุณโรสได้แต่ถ้าผมไม่อยู่เจ้านายผมเกิดคึกขึ้นมาแล้วสั่งให้ใครสักคนไปทำร้ายเธอ...เราจะทำยังไง
ถามโง่ๆ ถ้ารักแกก็ปล่อยเธอไปสิ...ส่งเธอกลับบ้าน...ไม่ใช่มานั่งรอชะตากรรมอยู่แบบนี้
รสิตาตะคอกบอกอย่างเหลืออด
ถ้าทำได้คุณคิดเหรอว่าผมจะยอมปล่อยให้เธอรอชะตากรรมอยู่อย่างนี้...เวลานี้ผมเห็นมีแต่คุณเท่านั้นที่จะเปลี่ยนทุกอย่างได้...คุณพร้อมเสียสละเพื่อพวกเขาไหมล่ะ
แกจะให้ฉันทำยังไง
ใช้ร่างกายของคุณฉุดดึงหัวใจเย็นชาของคุณอลัน...ผมเชื่อว่าถ้าเขารักคุณทุกคนก็จะปลอดภัย
พอได้ยินรสิตาก็แทบถลาเข้าไปอัดเอกทัศน์ที่ยื่นทางออกอันแสนทุเรศให้กับเธอ
แกจะบ้าเรอะ...แกกำลังบอกให้ฉันเอาตัวเข้าแลกกับไอ้วายร้ายนั่นเหรอ...สารเลว...หยุดความคิดชั่วๆ ของแกและลืมไปได้เลย...ฉันขอบอกไว้ตรงนี้ว่าไม่มีวันทอดร่างกายให้ไอ้บ้านั่นแน่ไปตายซะ
รสิตาแผดเสียงใส่เอกทัศน์ด้วยระดับอารมณ์ที่สามารถยกเก้าอี้ขึ้นฟาดหัวเจ้าหน้าหล่อได้ทุกเวลา
มันเป็นหนทางเดียวที่คุณจะช่วยพวกเขา...และอีกอย่างตัวคุณเองก็ไม่ได้แคร์กับเรื่องแบบนี้ไม่ใช่เหรอ
เอกทัศน์ใช้ภาพที่เห็นตัดสินผู้หญิงตรงหน้าว่าเธอคงกล้าได้กล้าเสียพอสมควร
ฉาด!!
คำสบประมาทของเอกทัศน์ถูกตอบกลับเป็นฝ่ามือที่ตวัดเข้าใบหน้าอีกครั้งด้วยความแรงชนิดที่คนตบมือถึงกับมือชาไปชั่วขณะ
จำใส่สมองของแกไว้ว่าฉันไม่มีวันทำเรื่องบ้าๆ นี่แน่
เอกทัศน์กลืนน้ำลายเมื่อเห็นท่าทางโกรธจัดของหญิงสาว...แม้จะยอมรับว่าสิ่งที่คิดมันเป็นเรื่องโง่ๆ แต่เขาเชื่อว่าอลันกำลังมีบางอย่างรบกวนจิตใจ...แม้ภายใต้ท่าทางฉุนเฉียวของเจ้านายจะแสดงชัดว่าไม่สบอารมณ์กับเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านพ้นแต่สาบานได้ว่าเขาเห็นประกายบางอย่างไหวระริกอยู่ในดวงตาคมกริบราวพญาเหยี่ยวคู่นั้น
คุณไม่อยากเอาชนะเขาเหรอ
เมื่อประเมินอุปนิสัยของคนตรงหน้าได้เอกทัศน์จึงโยนคำพูดท้าทายออกไป
ฉันชนะเขาได้แน่แต่ไม่ใช่ยอมเป็นนางบำเรอเด็ดขาด...ออกไปได้แล้ว...จะฆ่าก็ฆ่าแต่อย่าคิดมาเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของลูกผู้หญิง
ถ้าศักดิ์ศรีที่เสียไปมันสามารถช่วยพ่อและคนอื่นๆ คุณจะแลกกับมันไหม...และที่สำคัญคุณจะได้หัวใจของผู้ชายที่มาพร้อมหายนะของครอบครัวไปกำไว้ในมือ...เลือกเอาสิว่าจะปล่อยให้ทุกคนมีอันเป็นไปเพราะศักดิ์ศรีหรือจะทิ้งมันไปแล้วทำอะไรสักอย่างเพื่อพวกเขา
รสิตาปรายตามองเอกทัศน์อย่างชิงชัง...หญิงสาวกัดฟันแน่นจนลมหายใจขาดห้วงเมื่อทางออกกำลังบีบคั้นจิตใจจนหาทางไปไม่ได้...เจ้าบ้านี่กำลังบอกให้เธอสวมบทนางยั่วไปคั่วกับอีตาวายร้ายนั่นเพื่อก่อร่างสร้างหัวใจมากำไว้ในมือ...มันคิดได้ยังไง...
ฉันทำไม่ได้และไม่คิดจะทำด้วย
เธอตอบเสียงแผ่ว...แม้จะรู้สึกดีใจที่เจ้าหน้าหล่อห่วงรติญา...แต่พอกลับมานึกถึงชะตาของตัวเองใครมันจะบ้าเอาเปลวเทียนที่มีแสงเพียงริบรี่ไปเผาภูเขาน้ำแข็งที่เย็นชาอย่างอีตาวายร้ายนั่นกันเล่า...คนเลือดเย็นพรรณนั้นขนาดเปลวไฟที่ลุกโชนเธอยังไม่กล้าคิดว่าจะทำให้เจ้านั่นสะดุ้งสะเทือนได้
คุณทำได้ผมเชื่ออย่างนั้น...
พอเห็นอีกคนนิ่งไปเอกทัศน์จึงลองหยั่งเชิง
ฉันบอกไปแล้วว่าไม่...มันก็คือไม่...แกจะไปลงนรกขุมไหนก็ไป...ออกไปได้แล้ว
รสิตาระเบิดโทสะออกไปจนเอกทัศน์ชักอ่อนใจกับท่าทางดื้อรั้น...และเกรี้ยวกราดของหญิงสาว เมื่ออีกฝ่ายยังยืนกรานว่าไม่เขาจึงโยนข้อคิดสุดท้ายออกไป
ตอนนี้คุณเจตน์กำลังพาคนของเราไปพบพ่อคุณ...และอีกสี่สิบแปดชั่วโมงจะมีคนเดินทางมาจากรัสเซียเมื่อมาถึงพวกเขาจะรอคำสั่งจากผู้มีอำนาจในการเคลื่อนย้ายของในอีกไม่เกินห้าวัน...และคำสั่งจากเบื้องบนถูกส่งออกมาแล้วว่าคุณอลันสามารถสั่งกำจัดพวกคุณทันทีที่ได้ของกลับคืนมา...คุณมีเวลาเหลือแค่อาทิตย์เดียวเท่านั้นที่จะหยุดทุกอย่าง เลือกเอาว่าจะลองหาวิธีกำหัวใจของคนที่ชี้ชะตาของครอบครัวแล้วซื้อเวลาไว้ด้วยความรักหรือจะปล่อยทุกอย่างล่มสลายโดยไม่คิดทำอะไรให้ดีขึ้น
เมื่ออีกฝ่ายไม่เอาด้วยชายหนุ่มจึงโยนทางเลือกเดียวให้...แล้วทำท่าจะเดินออกไป
เดี๋ยว...
รอยยิ้มยินดีผุดออกจากมุมปากของชายหนุ่มเมื่อรสิตากำลังกระโดดลงมารับข้อเสนอ
ทำไมต้องเป็นฉัน...
เพราะคุณอลันกำลังสนใจคุณ
เอกทัศน์ตอบออกไปตามความรู้สึก...แม้ว่ามันจะเป็นความรู้สึกที่เขาไม่มั่นใจก็ตามทีแต่เท่าที่เห็นจากสถานการณ์ที่เพิ่งผ่านไปเขาเชื่อว่ามันมีความเป็นไปได้สูงเลยทีเดียว...
ไม่มีทาง...เป็นไปไม่ได้...แกตาบอดเหรอเมื่อกี้อีตานั่นมันแทบฆ่าฉันเชียวนะ
ผมเชื่อสายตาของตัวเอง...คุณอลันมองคุณด้วยความรู้สึกที่ไม่ธรรมดา... คิดดูสิว่าถ้าคุณชนะ...มันก็เท่ากับได้แก้แค้นให้กับครอบครัวเชียวนะ...อยากลองดูไหมล่ะ
เอกทัศน์เลิกคิ้วอย่างท้าทาย...เท่าที่มองรสิตาเป็นคนดื้อรั้นถือดีอีกทั้งมีความมั่นใจสูงแถมยังมีเลือดนักสู้อยู่เต็มเปี่ยม...ถ้าคิดยืมมือเธอเปลี่ยนเจ้านายผู้เลือดเย็นเขาต้องจุดไฟเพิ่มโดยเติมความแค้นลงบนเปลวเทียนแล้วนำไปโยนเข้ากองไฟเพื่อเพิ่มความร้อนแรงให้มันโชติช่วงจนสามารถหลอมละลายน้ำแข็งของเจ้านายให้มลายสิ้น...และเขาเชื่อว่าเธอจะทำได้...ไม่อย่างนั้นคงไม่กล้ายื่นข้อเสนอบ้าๆ นี้ให้แน่...
เขาเชื่อว่าผู้หญิงอย่างรสิตาสามารถกำหัวใจพยัคฆ์ร้ายอย่างอลันได้เพราะผู้หญิงที่ยิงคนโดยไม่ถามให้เกิดความลังเลมันก็ตอบได้ชัดเจนว่าเธอเป็นคนเด็ดขาดขนาดไหน...ชายหนุ่มยิ้มบางๆ ออกมาเมื่อคิดว่าถ้าอลันมุ่งเป้าไปที่รสิตาเมื่อไร...ผู้หญิงอีกคนจะปลอดภัยทันที...และเขาคงสบายใจไม่น้อยยามปล่อยเธอไว้ตามลำพังหากจำเป็นต้องออกไปไล่ล่าอาวุธมาคืนให้กับองค์กร...
แม้จะห่วงเจ้านายว่าหากหลงไปอยู่ในวังวนของความรักทุกอย่างอาจจะย่ำแย่ แต่เขาเชื่อว่าถ้าทั้งสองได้ใกล้ชิดกันความรักที่เกิดขึ้นจะหลอมรวมพวกเขาให้เปลี่ยนความเกลียดชังเป็นพลังแห่งรักในที่สุด...เพราะความรักอันงดงามไม่มีวันฆ่าใครได้นอกจากเจ้าของหัวใจจะปฏิเสธความรักนั้นแล้วจมปลักอยู่กับทิฐิของตัวเอง..
Create Date : 27 ตุลาคม 2553
Last Update : 27 ตุลาคม 2553 11:57:35 น.
5 comments
Counter : 1284 Pageviews.
Share
Tweet
กลับมาแล้วค่ะ....หลังจากแอบอู้หลายวัน...ช่วงนี้เหนื่อยมากๆ ค่ะสงสัยเพราะเดินทางไกลแบบรีบไปรีบกลับ....แถมเส้นทางกลับบ้านโดนน้ำท่วมสูงอีกต่างหาก
บ้านใครได้รับผลกระทบขอส่งกำลังใจไปช่วยนะคะ ส่วนท่านที่อยู่ทางไกลก็รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
อากาศเย็นๆ รขอให้ผู้อ่านทุกท่านมีสุขภาพแข็งแรงและปราศจากโรคภัยค่ะ
โดย:
sansook
วันที่: 27 ตุลาคม 2553 เวลา:12:00:02 น.
หวัดดีจ้านู๋เอ๋...ไข้ลดหรือยัง สุขภาพกายแข็งแรงขึ้นหรือยังจ๊ะ ดูแลตัวเองให้มากๆ นะค่ะ
ชอบคำพูดของเอกทัศน์จัง รู้สึกดีขึ้นไหม...ที่ได้ใช้กำลังมากกว่าสมอง
เปิดตัวลิลลี่ได้แรงเหมือนกัน รู้ว่าเธอโกรธมาก แต่เธอใช้อารมณ์มากกว่าสมอง คำพูดคำจาก็อ่ะนะ แต่ก็ดูจะเป็นคู่ที่เหมาะสมกับนายอลันนะ...
ชอบเอกทัศน์จังเลย สุขุมมาก รู้วิธีการจี้ถูกจุด...เรื่องนี้เอกทัศน์เป็นพระเอกต่างหาก ไม่ใช่นายอลัน (ความรู้สึกส่วนบุคคลนะจ๊ะ อย่าว่ากันเลย)
โดย: เอิงเอย IP: 68.224.193.220 วันที่: 28 ตุลาคม 2553 เวลา:1:30:53 น.
อ่านแล้วลุ้นจังเลย
ใบ้ๆหน่อยสิค่ะใครเป็นพระเอกเอ่ย
กลับบ้านดีๆนะค่ะ น้ำท่วมด้วย
ฟังแล้วเป็นห่วง
โดย: googie IP: 203.146.71.70 วันที่: 28 ตุลาคม 2553 เวลา:7:57:39 น.
หนูเอ๋...น้ำกำลังไปหาใช่มั้ยค่ะ รักษาสุขภาพด้วย อย่าไปว่ายน้ำเล่นนะ น้ำมันผ่านมาหลายจังหวัดแล้วเดี๋ยวจะไม่ซะบาย....
โดย:
tuk_ora
วันที่: 28 ตุลาคม 2553 เวลา:9:51:49 น.
หนูเอ๋..ฟังข่าวเมื่อเช้าท่าทางน้ำจะเข้าสุรินทร์ ศรีสะเกษแล้ว ...ยังไงก็ระมัดระวังนะคะ
อ้าว..ตกลงอลันคู่กะลิลลี่หรอ แล้วอีหนูพลอยไพลินละ
โดย: jee IP: 10.249.112.88, 202.44.210.34 วันที่: 28 ตุลาคม 2553 เวลา:10:16:54 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
บ้านใครได้รับผลกระทบขอส่งกำลังใจไปช่วยนะคะ ส่วนท่านที่อยู่ทางไกลก็รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
อากาศเย็นๆ รขอให้ผู้อ่านทุกท่านมีสุขภาพแข็งแรงและปราศจากโรคภัยค่ะ