Bloggang.com : karinne :

มิตรภาพ จริงๆไม่มีหรอก

มิตรภาพ.. บางวันที่เรามีประโยชน์มันก็ผ่านเข้ามา

แล้วหลายๆวันที่เราไร้ค่ามันก็ผ่านเราไป แล้วก็ไม่เคยจะกลับมา อีกเลย..

เหนื่อยที่จะวิ่งตามแปดที่คบกันมาแปดปี

เป็นเหมือนแฝดเป็นเหมือนชีวิต

เป็นเหมือน เป็นเหมือนทุกๆอย่าง

เป็นเขา เป็นเรา เป็นกัน

อยู่ด้วยกันมาแปดปี

บางครั้งแปดปีอาจจะยังไม่พอให้มีมิตรภาพระหว่างเรา

บางครั้งแปดปีมันอาจจะไม่ทำให้เราเรียกกันว่าเพื่อน

บางครั้งแปดปีที่เราจะดูเหมือนพี่น้องกัน

บางครั้งแปดปีที่พวกเขาเรียกเราว่าเงาของกัน

บางครั้งแปดปีอาจจะยังไม่นานพอเท่า สามปี

แล้วบางครั้งแปดปีของเรา เราอาจไม่มีประโยชน์สำหรับแก

แต่บางครั้ง แปดปีของเรา มันเป็นมิตรภาพ

บางครั้งแปดปีของเรา เป็นความทรงจำที่เจ็บปวด

บางครั้งแปดปีของเรา แกเป็นส่วนหนึ่งในชีวติ

บางครั้งแปดปีของเรา ทำให้เราเป็นเพื่อนกัน

บางครั้งแปดปีของเรา ทำให้เรายอมตายแทนเพื่อนคนนี้ได้

บางครั้งแปดปีของเรา มันช่างมีความหมาย

แม้ บางครั้งแกจะไม่มีประโยชน์สำหรับเรา

บางครั้งแปดปีอาจจะหลอมแกเป็นส่วนหนึ่งของเรา

บางครั้งแปดปีมันทำให้เรารู้ว่าเราช่างโง่นัก

บางครั้งแปดปีของเราก็ทำให้เรารู้ว่า มันเป็นเพียงเวลา

ที่ผ่านมา ครั้งเรามีประโยชน์ แล้วผ่านไปพอเราหมดประโยชน์

การลงทุนแปดปีช่างยาวนานนัก

การจะทำใจที่ต้องห่างเพื่อนซักคนที่เป็นเหมือน

ทุกๆอย่าง เป็นความจำ เป็นมือถือ เป็นถุงดินสอ เป็นตู้รองเท้า

เป็นร้านอาหาร เป็นตัวตลก เป็นโดเรม่อน

มันช่างยากเย็นนัก

ทำไมเราไม่เป็นเหมือนแกว่ะฮ่ะ

เราเจอหน้าแกทุกวัน นั่งข้างแกแต่ไม่ทักแกไม่ได้

เราเจอหน้าแกแต่ทำตัวสนิทกับคนอื่นไม่ได้

แปดปีช่างแสนสั้น และไร้ค่า

ไม่สิ มันกำลังจะสิบปี ทันทีที่พวกเราจบม.6

มันก็จะกลายเป็นปีที่สิบของพวกเรา

อีกไม่นาน

อีกไม่นาน

อีกไม่นานเราก็จะไม่ต้องเจอแกทุกวัน

ไม่ต้องคนนั่งแก้ตัวให้แกเวลามีใครด่าแก

ไม่ต้องนั่งให้กลางเวลาแกจะคุยกับเพื่อนคนใหม่ของแก

ทันทีที่ครบ สิบปี เราจะจากกันแล้ว

เราจะไม่มีงานกลุ่มที่ทำให้เราติดต่อกันอีก

แล้วเราก็จะได้ไม่มีเรื่องที่ต้องติดต่อกันเลย

แค่นี้เราก็แย่มากแล้ว

แค่แกไม่พูดเรื่องอื่นกันเรานอกจากเรื่องเรียนเราก็แย่แล้ว

อย่าได้เป็นเพื่อนกันอีกเลยดีกว่า

อยากได้ทำเป็นรูจักกันอีกเลย

เจ็บแค่นี้เราก้อยากบอกให้พอ

เรากำลังจะบ้าที่ต้องนั่งร้องไห้ให้อดีต

อดีตที่แกเองก็ไม่สนใจมัน

แล้วเราจะยังสนใจมันทำไม

ถ้าแกไม่ขอโทษเราวันนั้น

แล้วเราไม่ให้อภัยแกวันนั้น

วันนี้เราก็คงไม่ต้องกลายไปเป็นคนที่ เจ็บ....

คนที่นั่งเสียใจ

คนที่ถูกมิตรภาพปัญญาอ่อนที่ เราคิดไปเองฟาดหน้าอย่างงี้

จะให้เชื่อยังไง ว่ามิตรภาพยังมี

ในเมื่อจะสิบปีแล้ว

ยังไม่เคยเห็น ยังไม่ได้เห็นเลย

หรือเห็นแล้วมันผ่านมาผ่านไป

หรือว่าเห็นแล้ว เราไม่ใส่ใจจะเก็บมันให้ดี

โทษตัวเองสินะ โทษตัวเองดีที่สุดฮ่ะๆๆ

หัวเราะทั้งๆที่ใจมันกำลังร้องไห้

เสียเพื่อนสนิทที่สุดไป

เหมือนๆจะเจ็บไม่เท่ากับเสียแฟนคนนึง

การกระทำของแกทำให้เราไม่กล้าจะกลับไปยิ้มอีกครั้ง

แกใจร้ายเกินไปแล้ว

ใจร้ายเกินไปจริงๆ

Create Date : 12 กุมภาพันธ์ 2552

3 comments

Last Update : 12 กุมภาพันธ์ 2552 21:09:09 น.

Counter : 307 Pageviews.

เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้ผ่านคืนวันอันโหดร้ายไปได้ด้วยดีคะ

โดย: pet.sp 12 กุมภาพันธ์ 2552 22:45:55 น.

เคยมีอาการนี้เหมือนกันอ่ะ เคยคิดว่าเค้าเป็นเพื่อนสนิท คุยกันได้ทุกเรื่ือง แต่แล้ววันนึงก็กลับกลายเป็นคนละคน เพราะเราไม่มีประโยชน์อะไรกับเค้าแล้วไง เข้าใจคุณรินมาก ๆ เลยค่ะ แต่ยังไงก็ขอให้ก้าวต่อไปนะคะ เพราะเค้าไม่มีค่าพอให้เรามานั่งเจ็บปวดแบบนี้ต่อไปค่ะ
ทุกคนเป็นกำลังใจให้นะ

โดย: ANGEL_CS 12 กุมภาพันธ์ 2552 23:32:44 น.

อย่าเอา บรรทัดฐานจากคนๆ เดียวมาทำให้เรามองมิตรภาพผิดไปนะคะ มิตรภาพยังคงอยู่เสมอค่ะ

อยู่ที่เรามากกว่าค่ะ แปดปีอาจไม่มีความหมายก็จิงค่ะ
สำหรับบางคน

แต่ในอนาคตข้างหน้า แปดวันก็สร้างมิตรภาพที่ดีได้ค่ะ

โดย: Ann (ann_shinchang ) 13 กุมภาพันธ์ 2552 0:18:43 น.