|
สูตรแห่งชีวิต ... สูตรแห่งชีวิตประจำวัน สูตรที่ว่านี้มีง่าย ๆ อย่างนี้
๑. ดื่มน้ำให้มาก
๒. กินอาหารเช้าเหมือนราชา, รับประทานอาหารเที่ยงเหมือนเจ้าชายและเมื่อถึงอาหารเย็น, ให้วาดภาพว่าตัวเองเป็นแค่ขอทาน (แปลว่ากินมือหนักที่สุดตอนเช้า, และกลาง ๆ ตอนเที่ยงและตกเย็นแล้ว, ทำตัวเป็นยาจก, ไม่มีอะไรจะกิน...สุขภาพจะเป็นอย่างเทวดาทีเดียวเชียวแหละ)
๓. กินอาหารที่โตบนต้นและบนดิน, พยายามหลีกเลี่ยงอาหารที่ผลิตจากโรงงาน
๔. ใช้ชีวิตบนหลักการ 3 E...นั่นคือ energy หรือพลังงาน, enthusiasm หรือกระตือตือร้น และ empathy คือเอาใจเขามาใส่ใจเราให้มาก ๆ
๕. หาเวลาทำสมาธิหรือสวดมนต์เสมอ
๖. เล่นเกมสนุก ๆ เสียบ้าง, อย่าเครียดกันนักเลย
๗. อ่านหนังสือให้มากขึ้น...ตั้งเป้าว่าปีนี้จะอ่านมากกว่าปีที่ผ่านมา
๘. นั่งเงียบ ๆ อยู่กับตัวเองสักวันละ 10 นาทีให้ได้
๙. นอนวันละ 7 ชั่วโมง
๑๐.เดินสักวันละ 10 ถึง 30 นาที, แล้วแต่จะสะดวก, ไม่ต้องเครียดกับมัน, วันไหนไม่ได้เดิน, ก็อย่าหงุดหงิดกับมัน
๑๑.ระหว่างเดิน, อย่าลืมยิ้ม
นั่นเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับสุขภาพกายและใจที่ผสมปนเปกันได้เสมอ, หากทำเป็นกิจวัตร, ชีวิตก็จะแจ่มใส, แต่อย่าทำให้ตัวเองเครียดด้วยการรู้สึกผิดถ้าหากวันไหนทำไม่ได้ตามที่วางกำหนดเวลาของตนเอาไว้
วันนี้ทำไม่ได้, พรุ่งนี้ทำก็ได้ แต่การไม่เอาจริงเอาจังกับตัวเองเกินไปไม่ได้หมายถึงการผัดวันประกันพรุ่ง, ซึ่งเป็นคนละเรื่องกัน
สูตรเกี่ยวกับบุคลิกของตัวเองที่ควรไปจะคู่กับสูตรสุขภาพมีอย่างนี้
๑. อย่าเปรียบเทียบชีวิตของตัวเองกับคนอื่น คุณไม่รู้หรอกว่าคนที่คุณอิจฉานั้นเขามีความทุกข์ยิ่งกว่าคุณอย่างไรบ้าง
๒. อย่าคิดทางลบเกี่ยวกับเรื่องที่คุณควบคุมหรือกำหนดไม่ได้ แทนที่จะมองโลกในแง่ร้าย, ก็ทุ่มเทกำลังและพลังงานให้กับความคิดทางบวก ณ ปัจจุบันเสีย
๓. อย่าทำอะไรเกินกว่าที่ตัวเองทำได้...รู้ว่าขีดจำกัดของตัวเองอยู่ที่ไหน
๔. อย่าเอาจริงเอาจังกับตัวเองนัก เพราะคนอื่นเขาไม่ได้ซีเรียสกับคุณเท่าไหร่หรอก
๕. อย่าเสียเวลาและพลังงานอันมีค่าของคุณกับเรื่องหยุมหยิมหรือเรื่องซุบซิบ....นอกเสียจากว่ามันจะทำให้คุณผ่อนคลายได้อย่างจริงจัง
๖. จงฝันตอนตื่นมากกว่าตอนหลับ
๗. ความรู้สึกอิจฉาริษยาเป็นเรื่องเสียเวลาเปล่า ๆ ปลี้ ๆ...คิดให้ดีก็จะรู้ว่าคุณมีทุกอย่างที่คุณจำเป็นต้องมีแล้ว
๘. ลืมเรื่องขัดแย้งในอดีตเสีย และอย่าได้เตือนสามีหรือภรรยาคุณเกี่ยวกับความผิดพลาดในอดีตของอีกฝ่ายหนึ่งเลย เพราะมันจะทำลายความสุขปัจจุบันของคุณ
๙. ชีวิตนี้สั้นเกินกว่าที่เราจะไปโกรธเกลียดใคร...จงอย่าเกลียดคนอื่น
๑๐.ประกาศสงบศึกกับอดีตให้สิ้น, จะได้ไม่ทำลายปัจจุบันของคุณ
๑๑.ไม่มีใครกำหนดความสุขของคุณได้นอกจากคุณเอง
๑๒.จงเข้าใจเสียว่าชีวิตก็คือโรงเรียน คุณมาเพื่อเรียนรู้ และปัญหาเป็นเพียงส่วนหนึ่งของหลักสูตรซึ่งมาแล้วก็หายไป...เหมือนโจทย์วิชาพีชคณิต...แต่สิ่งที่คุณเรียนรู้นั้นอยู่กับคุณตลอดชีวิต
๑๓. จงยิ้มและหัวเราะมากขึ้น
๑๔. คุณไม่จำเป็นต้องชนะทุกครั้งที่ถกแถลงกับคนอื่นหรอก...บางครั้งก็ยอมรับว่าเราเห็นแตกต่างกันได้...เห็นพ้องที่จะเห็นต่างก็ไม่เห็นเสียหายแต่อย่างไร
แล้วเราควรจะมีทัศนคติอย่างไรต่อชุมชนและคนรอบข้างเราล่ะ?
๑. อย่าลืมโทรฯหาครอบครัวบ่อย ๆ
๒. จงหาอะไรดี ๆ ให้คนอื่นทุกวัน
๓. จงให้อภัยทุกคนสำหรับทุกอย่าง
๔. จงหาเวลาอยู่กับคนอายุเกิน 70 และต่ำกว่า 6 ขวบ
๕. พยายามทำให้อย่างน้อย 3 คนยิ้มได้ทุกวัน
๖. คนอื่นเขาคิดอย่างไรกับคุณไม่ใช่เรื่องของคุณสัก หน่อย
๗. งานของคุณไม่ดูแลคุณตอนคุณป่วยหรอก แต่ครอบครัวและเพื่อนคุณต่างหากเล่าที่จะดูแลคุณในยามคุณมีปัญหาสุขภาพ ดังนั้น, อย่าได้ห่างเหินกับคนใกล้ชิดเป็นอันขาด
และถ้าหากสามารถดำรงชีวิตให้มีความหมายได้, ก็ควรจะทำดังต่อไปนี้
๑. ทำสิ่งที่ควรทำ
๒. อะไรที่ไม่เป็นประโยชน์, ไม่สวย, ไม่น่ารื่นรมย์, จงทิ้งไปเสีย...เก็บไว้ทำไม?
๓. เวลาและพระเจ้าย่อมรักษาแผลทุกอย่างได้
๔. ไม่ว่าสถานการณ์จะดีหรือเลวปานใด, เดี๋ยวมันก็เปลี่ยน
๕. ไม่ว่าคุณจะรู้สึกอย่างไรในตอนเช้าของทุกวัน, จงลุกจากเตียง, แต่งตัวและปรากฎตัวต่อหน้าคนที่เราร่วมงานด้วย
...get up, dress up and show up.
๖. สิ่งที่ดีที่สุดยังมาไม่ถึง
๗. ถ้าคุณยังลุกขึ้นตอนเช้าได้, อย่าลืมขอบคุณพระเจ้าหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่คุณนับถือเสียด้วย
๘. เชื่อเถอะว่าส่วนลึก ๆ ในใจของคุณนั้นมีความสุขเสมอ...ดังนั้น, ส่วนนอกของคุณทุกข์โศกไปทำไมเล่า?
fw mail และ //variety.teenee.com/foodforbrain/25080.html
ขอบคุณสำหรับแหล่งที่มา...
......
ดีอะไร...ไดอารี่....
สรุปงานวุ่นๆ สัปดาห์ที่แล้ว...
พยายามปรับตัว ปรับเวลา การตื่นและการนอนใหม่....
ค้นพบว่า เส้นทางเดินทางไปที่ทำงาน เลียบทางรถไฟดีสุด...
เลี้ยวเข้า RCA แล้วเลียบๆ ไปจนถึงออฟฟิศ....
วันนั้นรีบซะมากมาย ไปถึงที่จอดมอไซค์หลังตึก....
โดนยึดโดยพลพรรค ทีมงานกองละคร..
เจี๊ยบ โสภิตนภา น่าร๊ากๆ....แท่ง อืม..ดูอายุเยอะไปหน่อย...
หันไปเห็นใครคนหนึ่ง แว๊บๆ..เจ้าป่า สิงโต เดอะสตาร์นั่นเอง...
แอ็คชั่นถ่ายรูป สุดยอดเลยน้อง.....
ไป ซ.เอกมัย ไปศาลาแดง ไปลาดกระบัง ไปอ่อนนุช ไป ม.ราม 2 ....
ไป อาบอบนวด ทำงานครับ ทำงาน....
... เสาร์ อาทิตย์ ได้พักผ่อนเต็มที่....แต่ไม่วาย เย็นเสาร์ ออกไปทำงาน แถวลาดกระบังอีก
จังหวะดี ไปกะพี่ทูน นั่งสบายๆ พี่แกไปทำธุระ รับของฟรีแถวนั้นพอดี...
แบบประมาณ คุณได้สิทธิ์รับของฟรี 2 รายการ และจับคูปอง....
555 ได้คูปอง รางวัลใหญ่เชียว เครื่องเสียง เกือบ 7 หมื่น...
แต่ อืม..ต้องหักภาษี 27%......มุขเก่าๆ.....มุขหากิน...
ก็สงสารเหมือนกันแฮะ....
หน้าที่ ความรับผิดชอบ งานรูปแบบนี้ บริษัทเขาอ่ะนะ....
รีบชิ่งออกมากับพี่ทูน อ้างๆ ว่านัดเพื่อนเอาไว้...
กินส้มตำหน้า มบ. แวะดูทีวีบ้านพี่ทูน เดินกลับบ้าน เกือบตี 2 แล้ว....
วันนี้ ไปกับพี่ทูน ไม่ได้เอามอไซค์เองไป หรือเอามอไซค์เพื่อนไป...
เนื่องจากวันนี้ ต๊อบมันรีบไปทำงานจัด ออกรถยังงไม่รู้ ไปแฉลบกับบานพับประตูรั้ว
เขาเรียกอะไรหนอ..บานพับ เหล็กไว้คล้องกุญแจ ประตูรั้วอ่ะนะ....
ได้ผลเลย งานเข้า รถเป็นรอย งง ที่ทำไมไม่เดินหน้าไป กลับถอยหลัง...
ได้เรื่องสิ...มือจับประตูหัก....หลุดออกมา รถเป็นรอยยาวอีก...
เรียกช่างมาดูระบบประตูให้ ล็อคไม่ได้...ไม่แน่น...เวลาจะใช้รถ ตอนนี้ล็อคได้
แต่ต้องออกมาทางที่นั่งข้างคนขับ หรือไม่ก็เบาะหลังเลย ย ย 555.....
เนี่ยล่ะหนอ สติๆ ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว.....
แม่โทรมา คุยด้วย ตัดสายทิ้ง โทรกลับ ตอนแรกจากที่ง่วงๆ รีบตื่นเลย
ยายจะพาหลานมา กรุงเต๊บนิ...อ้าว..แม่ เสื้อแดงตรึมเลย ดาวกระจายเต็ม จะมาไงเนี่ย
ดีที่เบรคเอาไว้ก่อน....555
แม่ไปหาหลาน เจ้าบอล ที่ร.ร.หญิง....กลับหลังวันเกิด บอล ครบ 1 ขวบ
24 มี.ค.นี้....พ่ออยู่บ้านคนเดียว ไหนจะบ้านหลังใหม่และบ้านสวน.....
โทรหาจา เพื่อนเก่า กี่ปีๆ นิสัย ไม่เปลี่ยนเลย เรื่องคนอื่น วุ่นวายจังเลย.....
คราวหลังไม่โทรไปแล้ว ว ว....
สงกรานต์ ว่าจะกลับบ้าน แต่ติดตรง จ. ทำงาน ศ.ทำงาน เอาไงดีวะ...
ลาวันไหนดี....
เดือนนี้ ยังไม่หมดเดือนเลย แต่มีแปลนเดือนหน้ามาแล้ว...งานหลวง..
งานของคนอื่น เป็นคนดี ศรีสังคมอีกแล้ว....
2-3-4 เม.ย.ไปเพชรบุรี พี่โจมบวช
7 เม.ย.ไป ร.พ.ศิริราช ซื้อยาให้ญาติ
สงกรานต์กลับบ้าน....เย้ๆ เยี่ยมหลานๆ....คิดถึงออกัส คิดถึงๆ....
เมื่อเย็นแวะไปหาฝ้าย ไปดูรูปที่เขาไปเที่ยวและกลับมาจากเกาหลี...
ได้ของฝากเป็นช้อนเกาหลี....ไปทำงานต่อ แถวหนองจอก...
เจอรุ่นน้องที่บริษัท มันมาเดินโลตัสแถวบ้าน เลยโทรแซวว่า...
ทำไมมันยังไม่กลับ้าน ที่บางพลีอีก...เดินออกมาเจอมันคุยสายกับเรา ด้านหน้าพอดี...
พอคุยๆกัน มันกะจะติดรถไปหนองจอกด้วย ดีที่ต๊อบมาก่อน เราเลยเผ่นซะ....
อืมม เมื่อวาน อา. ไปแฟชั่นฯได้เสื้อ EXACT 297 บ.มา 1 ตัว
กางเกงยีนส์ 199 บ.
วันนี้ขากลับแวะโลตัส ได้กระเป๋าทำงานใบใหม่มา 200 บ.
..... อากาศร้อนมากมาย อย่างแรงส์ เซ็งๆๆๆ.......
|
" HIDDEN="true" AUTOSTART="true"LOOP="2" MASTERSOUND>
1 3 4 5 6 8 10 12 13 15 16 17 18 19 20 21 22 24 25 26 27 28 29 31 |
) วันที่: 24 มีนาคม 2553 เวลา:2:22:27 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
