BlogGang.com : : ครูเอก : เงินเดือนออกแล้ว...มันไปไหนหมด

เงินเดือนออกแล้ว...มันไปไหนหมด

เมื่อเย็นวันที่ 31 มค.ที่ผ่านมา หลังจากเสร็จธุระและกำลังเดินทางกลับบ้าน ผมเลี้ยวรถจากรามอินทราเข้าทางสวนสยาม มาออกถนนเสรีไท แล้วเลี้ยวขวาเข้าถนนรามคำแหงอีกครั้ง เพื่อจะกลับบ้าน

ผ่านห้างบิ๊กซี (ไม่รู้ว่าตรงนั้นเรียกว่าสาขาอะไร) ก็เลยแวะห้างสักหน่อย เผื่อจะดูว่ามีอะไรขาดเหลือที่จะต้องซื้อเข้าบ้าน สังเกตจากจำนวนรถและคนที่เดินกันไปมา วันนี้คนเยอะมาก อ้อ..สิ้นเดือนนี่หว่า เงินเดือนออก เขาคงมาจับจ่ายซื้อของกัน

หลังจากจอดรถแล้ว ก็เดินเข้าไปในห้าง เริ่มเห็นบางสิ่งบางอย่างเป็นที่สะดุดตา มีคนจำนวนมาก ทั้งที่กำลังเดินเข้าไปพร้อมๆ กับผม และพวกที่เดินสวนออกมา แทบจะทุกคนก็ว่าได้ ในมือมีกระดาษคนละใบบ้าง หลายใบบ้าง มองแว๊บเดียวก็รู้ว่า มันคือใบแจ้งหนี้ หรือใบผ่อนชำระค่างวด ของค่ายต่างๆ

ของใช้สิ้นเปลืองทั้งหลาย เครื่องใช้ไฟฟ้าราคาแพง สมัยนี้สามารถซื้อหาได้ง่าย มีบริการผ่อนชำระจากบัตรโน่นบัตรนี่มากมาย คนที่มีรายได้น้อย ก็สามารถเป็นเจ้าของได้ไม่ยาก ผิดกับสมัยก่อนลิบลับ

ผมเลิกเป็นมนุษย์เงินเดือนมาร่วมสองปีแล้ว รายได้ของผมตอนนี้ไม่ใช่รับประจำเป็นรายเดือนอย่างสมัยก่อน ก็เลยไม่รู้สึกว่าวันสิ้นเดือน หรือวันต้นเดือน มันจะมีความรู้สึกอย่างไร แต่จากสิ่งที่เห็นในวันนี้ ทำให้เกิดความคิดอะไรบางอย่างในหัว

คนเราวันนี้..เมื่อเงินเดือนออกแล้ว มันไปไหนหมด????

ก่อนหน้านี้สักอาทิตย์นึง ได้คุยกับรุ่นน้องคนหนึ่ง เขาบ่นว่า จะสิ้นเดือนแล้ว เงินไม่มีใช้ ตอนนี้เหลือแค่นิดหน่อย ซึ่งต้องกินต้องใช้ให้ถึงวันเงินเดือนออก ไม่รู้ว่าจะถึงหรือเปล่า ก็ถามเขาว่า ได้รับเงินเดือนเท่าไร? แล้วมันไปไหนหมด

เขาบอกว่า เพิ่งถอยโน๊ตบุ๊คมาใหม่ ให้พ่อรูดบัตรให้ พอเงินออกก็ต้องส่งไปให้พ่อส่วนหนึ่ง เหมือนเป็นค่าผ่อนโน๊ตบุ๊ค อีกส่วนส่งให้แม่ และอีกส่วนก็เอาไว้ใช้จ่ายส่วนตัว (บ้านไม่ได้เช่า เพราะอาศัยอยู่บ้านญาติ แค่ช่วยจ่ายค่าน้ำค่าไฟนิดหน่อย)

สังคมทุกวันนี้เป็นอย่างนี้ เราเอาเงินอนาคตมาใช้ก่อน บางคนก็ใช้จนลืมนึกไปเลยว่า สิ้นเดือนจะต้องมีภาระจ่ายคืนเท่าไร หลายปีก่อน สมัยที่บัตรผ่อนชำระสินค้าเริ่มเป็นที่นิยม ตอนนั้นยังมีเพียงไม่กี่ยี่ห้อ ลูกน้องผมคนหนึ่ง ก็ใช้บริการซะเต็มพิกัด ในแต่ละเดือนมีใบแจ้งหนี้มาที่บริษัทเดือนละหลายๆ ใบ เพื่อนบางคนไปเที่ยวที่ห้องพักของลูกน้องคนนี้ ก็เอ่ยปากว่า เจ้าคนนี้มีฐานะ ข้าวของเครื่องใช้เต็มห้อง (ก็ผ่อนเอาทั้งนั้น)

จนเมื่อวิกฤติต้มยำกุ้งมาถึง บริษัทเริ่มลดกำลังการผลิต ลดโอที ยกเลิกกะ ซึ่งส่งผลกระทบกับรายได้ของพนักงาน เจ้าลูกน้องคนนี้เป็นรายแรกๆ ที่ไปลาออกจากกองทุนสำรองเลี้ยงชีพ เพื่อขอรับเงินก้อนออกมาจัดการกับภาระของตนเอง

วันนี้การผ่อนสินค้า หรือบริการเงินด่วน มีให้เห็นกันมากมายหลายยี่ห้อ ดอกเบี้ยและค่าบริการก็ค่อนข้างสูง แต่ก็ไม่อาจต้านทานแรงอยากของคนเราได้ มันไม่ใช่สิ่งผิดหรอกครับ ถ้าเราจะซื้อหาเครื่องใช้ใดๆ เพื่อช่วยให้ชีวิตความเป็นอยู่ดีขึ้น สบายขึ้น แต่ผมก็รู้สึกว่า บางคนซื้อหาเกินความจำเป็น

ผมเคยเห็นคนกวาดขยะคนหนึ่ง ใช้โทรศัพท์มือถือ Nokia N72 ผมล่ะทึ่งมากเลย ผมไม่ได้หมายความว่า รุ่นนี้ห้ามคนกวาดขยะใช้นะครับ แต่คิดเอาเองว่า เขาคงไม่ได้ใช้งานมันครบทุกฟังก์ชันอย่างเต็มประสิทธิภาพหรอก

ผมเคยถามผู้เข้าอบรมบางท่าน ว่าใช้มือถือราคาประมาณเท่าไรกันบ้าง ก็ได้รับคำตอบมากมาย แต่ที่แทบไม่ต่างกันก็คือ ส่วนใหญ่ใช้แค่รับสายและโทรออกเท่านั้น ประมาณว่าซื้อมาหมื่นห้า แต่ใช้แค่ห้าร้อย

โทรศัพท์มือถือตัวแรกของผม ซื้อตั้งแต่เดือน ต.ค. ปี 2000 เพิ่งจะสิ้นอายุขัยไปเมื่อต้นปีนี้เอง ราคาตอนซื้อ 6,900.- ราคาตอนนี้ (มือสอง) 300.- ส่วนอีกเครื่องหนึ่งได้รับเป็นของขวัญมา 4 ปีก่อน แต่ก็พังไปแล้วเมื่อปีก่อน ตอนนี้ใช้ยี่ห้อจีนแดงราคา 6,900.- ซึ่งเลือกแล้วว่า ฟังก์ชันที่สำคัญต่างๆ มันรองรับความต้องการของผมได้พอดี ผมไม่ซื้อของตามแฟชั่น แต่ซื้อตามความต้องการจริงๆ และจะใช้ไปจนกว่าจะใช้ไม่ได้

ผมคิดถึงนโยบายรากหญ้าของยุครัฐบาลทักษิณ ซึ่งนโยบายเหล่านั้นจะกลับมาอีกแน่นอนในรัฐบาลสมัคร หลายคนโจมตีว่าเป็นนโยบายที่เป็นต้นเหตุให้คนมีหนี้สินเพิ่มขึ้น แต่ผมคิดว่า มันไม่ได้อยู่ที่นโยบายหรอก มันอยู่ที่ตัวประชาชนมากกว่า

นโยบายกองทุนให้กู้ยืมเพื่อการศึกษาก็เช่นกัน นักศึกษาที่เรียนจบแล้วไม่มีเงินมาใช้คืนกองทุน ถามว่าเป็นเพราะนโยบายเหรอ? ผมว่าเป็นที่ตัวนักศึกษามากกว่า

ผมคิดอย่างนี้ว่า เมื่อรัฐบาลพักชำระหนี้ให้เกษตรกร เงินส่วนที่จะต้องไปชำระหนี้ก็จะต้องอยู่กับเกษตรกร เกษตรกรควรบริหารเงินก้อนนี้อย่างไร ส่วนหนึ่งก็เอามาใช้จ่ายเพื่อการดำรงชีพที่จำเป็น อีกส่วนหนึ่งก็ต้องเก็บสะสมเอาไว้เพื่อชำระหนี้เมื่อถึงเวลา แต่เท่าที่ทราบคือ เกษตรกรเอาไปสร้างหนี้ใหม่ เช่น ไปผ่อนรถ ไปผ่อนเครื่องใช้ไฟฟ้า หรือใช้จ่ายอื่นๆ พอถึงเวลาต้องชำระหนี้ ก็ไม่มี แถมหนี้ใหม่ก็ต้องผ่อนชำระเพิ่ม

นักเรียนนักศึกษา (ผู้ปกครอง) มีหน้าที่ต้องจ่ายค่าใช้จ่ายเพื่อการเรียนอยู่แล้ว แต่เมื่อมีคนมาจ่ายแทนให้ก่อน (กองทุน) เงินส่วนที่ต้องจ่ายนั้น ก็ควรมีการบริหารจัดการที่ดี ส่วนหนึ่งคือใช้เพื่อการดำรงชีพที่จำเป็น อีกส่วนหนึ่งควรเก็บสะสมไว้เพื่อจ่ายคืนกองทุน (เพราะอย่างไรคุณก็ต้องจ่ายคืน) แต่ที่เห็นๆ คือ ส่วนใหญ่เอาไปใช้จ่ายในสิ่งของฟุ่มเฟือย ซื้อโทรศัพท์มือถือแพงๆ ซื้อเสื้อผ้า กระเป๋า หรือของใช้ต่างๆ ผมสอนอยู่ในมหาวิทยาลัย ผมเห็นมากับตาว่านักศึกษาที่บอกว่าไม่มีเงินเรียน ต้องกู้เงินเรียนนั้น หลายคนใช้ของใช้ราคาแพง และบางคนก็มีสิ่งของตามแฟชั่นที่เกินความจำเป็น

ที่หนักใจแทนก็คือ บางคนไม่ได้ประเมินตนเองเลยว่า จบไปแล้วจะมีศักยภาพไปทำงานได้หรือไม่ เรียนก็แทบจะเอาตัวไม่รอด การบ้านก็ลอกเพื่อน รายงานก็จ้างเขาทำ แล้วถ้าไม่มีงานทำ จะเอาเงินที่ไหนมาจ่ายคืนกองทุน นักศึกษาที่ยังเรียนไม่จบ ยังไม่มีงานทำในตอนนี้ ตระหนักกันบ้างหรือไม่ว่า คุณมีหนี้ก้อนใหญ่รอการชำระอยู่ข้างหน้า คุณมีแผนการรองรับไว้หรือยัง

นี่คือผลของการนำเงินอนาคตมาใช้ก่อน และขาดการบริหารจัดการที่ดี

Create Date : 02 กุมภาพันธ์ 2551

Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2551 19:39:05 น.

4 comments

Counter : 893 Pageviews.

เช่นกันค่ะ เงินหมดไม่พอ เป็นหนี้อีกต่างหาก

โดย: Alex on the rock

วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:34:19 น.

คนสังคมเมืองสร้างความมั่นคงทางใจด้วยการสะสมวัตถุ แต่ยิ่งสะสมก็ยิ่งขาด แฮะ

ปล.
มือถือเราตอนถอยออกมาไม่ถึงสองพันดี ใช้มาสามปีแระ ส่วนราคา... ตอนนี้ไม่สามารถประเมินได้

(เอามาสู้คุณจขกท.)

โดย: ริมยมนา

วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:21:11:34 น.

เห็นด้วยครับ คนรอบข้างผม หลายคนที่ผมมองเขาด้วยความเป็นห่วง เมื่อคุยกับเขา ก็บอกว่าไม่ได้เฮียมี ผมก็ต้องมี....ได้ใช้หรือเปล่า...อีกหน่อยก็ได้ใช้

เฮ่อ ไม่รู้จะพูดยังไง

โดย: http://chokchai086.bloggang.com IP: 58.136.94.51 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:21:19:16 น.

จริงๆด้วยค่ะ
สมัยเรียนเพื่อนๆที่มีฐานะเสียค่าเทอมรามได้สบายๆก็ยังกู้เงิน เราก็ถามจะสร้างหนี้ไปทำไม เหตุผลแค่ซื้อโทรศัพท์มือถือ

ไม่ว่าจะทำอะไรหากเรารู้จักคิดวางแผนแม้เป็นหนี้บ้างเล็กๆน้อยๆก็คงไม่กระเทือน แต่คนเรามักทำอะไรเกินตัวตามกิเลสเสมอมันถึงแย่

โดย: มัยดีนาห์

วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:21:43:08 น.