คือเราเจอกันครั้งแรกตอนที่เรียนป.ตรี เราอยู่กันคนละสาขากัน แต่อยู่ภาควิชาเดียวกัน ทำให้ผมเจอเธอบ่อยอยู่เหมือนกัน และเราก็สนิทกันพอสมควร ตอนนั้นต้องยอมรับเลยครับว่าผมเองก็ชอบเธอตั้งแต่ตอนนั้นนะ แต่ด้วยความไม่กล้าของผมเองเนี่ยแหละที่ไม่กล้าบอกเธอไปตรงๆ มีอยู่ครั้งนึงซึ่งผมจำได้แม่นเลย ผมไม่รู้เธอคิดยังไงนะคับ แต่เราก็เดินคุยกันไปเรื่อยๆ แล้วก็ผ่านร้านขายปลาหมึกย่าง เธอก็บอกว่าอยากกิน ผมก็ดันบอกไปว่า "ก็ซื้อสิ" (ทำไมตอนนั้นไม่เลี้ยงก็ไม่รู้) แล้วเราก็เดินไปเรื่อย รายละเอียดผมจำไม่ค่อยได้นะคับ แต่ที่จำได้คือผมมาส่งเธอที่หอ และก็เข้าไปในห้องกับเธอด้วย ตอนนั้นคือมีแค่ผมกับเธอจิงๆ เธอบอกว่าอยากให้รู้ว่าห้องเธออยู่ไหน อย่าพึ่งคิดไปไกลนะคับ ผมไม่ได้ทำอะไรเธอเลย ในตอนนั้นคิดแค่ว่าไม่กล้า กลัวเธอไม่ได้คิดอะไร เดี๋ยวจะกลายเป็นว่าผมไปลวนลามเธอ และกลัวจะเสียเพื่อนด้วย แต่ผมก็คิดนะว่าเธอชอบผมอยู่รึเปล่า จิงๆมันก็มีช่วงเวลาที่เราได้คุยกันหลายครั้งนะคับ แต่ก็ไม่มีอะไรโดดเด่นเท่าไร มีแค่ตอนนั้นครั้งเดียวนั้นแหละคับที่โดดเด่นที่สุดแระ 

และหลังจากจบป.ตรี เราก็ไม่ได้คุย ไม่ได้เจอกันอีกเลย เป็นเวลา 6 ปี จนสัปดาก่อนผมเห็นรูปเธอในเฟส ก็เลยทำให้นึกย้อนไปถึงตอนป.ตรี และคิดว่าเธอก็ยังไม่น่าจะมีแฟนนะ เลยลองชวนเธอไปกินข้าว โดยผมเป็นคนเลี้ยง เธอก็ตอบตกลงนะคับ ตอนนั้นผมยังแอบหวั่นๆอยู่เหมือนกันว่าถ้าตอนเจอเธอ เธอจะมาคนเดียวรึเปล่า จะมีแฟนมาด้วยรึเปล่า แต่พอเจอกันเธอมาคนเดียว (สวยมาเลยคับ) และเราก็ไปกินข้าวกัน คุยกันไปเรื่อย เรื่องงานที่ทำบ้าง เรื่องชีวิตหลังเรียนจบบ้าง จนมาถึงตอนที่ผมถามเธอว่ามีแฟนรึยัง เธอตอบมาว่าก็มีคนคุยบ้าง แล้วเธอก็ถามผมกลับ ผมก็ตอบว่ายัง แล้วเธอก็ถามต่อว่าแต่ก็มีคนคุยบ้างใช่มั้ยหละ (มันค่อนข้างเป็นคำถามปลายปิด) แล้วผมก็ดันตอบไปว่า "อือ" ความจริงแล้วคือไม่มีเลย แต่มันดันตอบไปด้วยความเคยชิน แล้วเธอก็ถามต่อประมานว่าแล้วมัยยังไม่มีแฟน ผมก็ตอบไปว่าคนที่เคยคุยด้วยยังไม่ใช่อะ เธอก็ไล่ถามต่ออีกว่าไม่ใช่ยังไง ผมก็ตอบไปว่าแนวความคิดมันเข้ากันไม่ได้อะไรทำนองนั้น แล้วเราก็คุยสัพเพเหระกันไปเรื่อย พอกินเสร็จเราก็ไปเดินเล่นกันต่อ เธอก็ถามผมว่าอยากดูอะไรมั้ย จิงๆผมไม่ได้อยากดูอะไรเลย แต่ก็ยังไม่อยากกลับ (ลืมบอกไปว่าวันที่นัดกันคือตอนเลิกงานของเธอ ตอนที่เรากินข้าวเสร็จแล้วมันเลยออกจะดึกไปซักหน่อย คือ 3 ทุ่ม) ผมเลยบอกเธอไปว่างั้นช่วยเลือกเสื้อให้หน่อยสิ เธอก็พาไปนะ เดินดูไปเรื่อยๆ แต่ก็อยากที่บอกผมเองก็ไม่ได้อยากได้อยู่แล้ว เลยไม่ถูกใจซักตัว แล้วก็เดินกันต่อไปอีกซักพัก ห้างก็เริ่มปิดแล้วเลยถึงเวลาที่เราต้องแยกกันกลับ แต่ก่อนแยกกันผมก็มีชวนเธอไปถ่ายรูปกันครั้งหน้า เธอก็สนใจนะครับ เพราะเธอชอบถ่ายรูป (ถ่ายตัวเองอะนะ) แต่วันที่ผมนัดเธอบอกว่ายังให้คำตอบไม่ได้ขอไปดูก่อน ตอนกลับผมก็ไปส่งเธอขึ้นแท๊กซี่ แล้วก็บอกให้ไลน์มาบอกด้วยถ้าถึงแล้ว และพอถึงแล้วเธอก็โทรมาบอก แล้วเธอก็แซวผมนิดหน่อย เพราะผมยังไม่ถึงครึ่งทางเลย ถึงตอนนี้เรื่องของผมกับเธอก็มีแค่นี้แหละคับ ยังไม่มีคำตอบจากเธอว่าจะไปถ่ายรูปได้มั้ย แต่ก็ยังอีกตั้ง 3 สัปดาห์กว่าจะถึงวันที่ผมนัด (เพราะงานผมก็ยุ่งด้วย แถมช่วงวันแม่ทางบ้านผมก็จองตั๋วไปเที่ยวกันเรียบร้อยแล้วด้วย เธอก็จะกลับบ้านต่างจังหวัด เลยต้องรอไปอีกตั้ง 3 สัปดา) แต่ใจผมนี่สิอยู่ไม่เป็นสุขเลย อยากรู้ว่าผมพอจะมีหวังมั้ยคับ