คือเรื่องมีอยู่ว่าผมไปชอบรุ่นพี่คนนึงครับเขาเป็นผู้ชายแท้ๆมีแฟนเป็นผู้หญิงอยู่แล้ว

เรื่องเกิดจากคืนนั้นผมไปผมโพสรูปลงไอจีแล้วพี่เขาก็มาทักให้ผมไปเขียนสติกเกอร์ไลน์ให้แล้วเราก็เริ่มคุยกันมาเลื่อยๆแบบพี่น้อง คุยบ้างไม่คุยบ้าง ผมก็ไม่ได้คิดอะไรแต่ก็โอเคอะที่คุยเพราะพี่เค้าคอยแคร์คอยห่วงใยผมเสมอเลยจนเกิดความรู้สึกดีด้วย ทั้งที่ตอนนี้ทั้งผมและพี่เค้าก็มีแฟนเป็นผู้หญิงอยู่แล้ว แต่พี่เค้ากับทำให้ผมเริ่มมีใจให้ทุกวัน เริ่มมีหึงมีหวงมีห่วงกันจนไม่ใช่แค่พี่น้อง เวลามีปัญหาอะไรเค้าจะมาช่วยแบ่งเบา เสมอ โทรปลุกทุกเช้าไป รร ครับ และบอกฝันดีก่อนนอนทุกวัน ความรู้สึกมันเริ่มมาจนเป็นคำว่ารักแล้วสำหรับผม แต่ผมไม่รู้สำหรับพี่เค้าเป็นยังไงเพราะเราก็ผู้ชายแฟนก็มีกันทั้งคู่ ผมเริ่มรู้สึกผิดต่อฝ่ายหญิงมาก แต่ผมก็กลัวที่จะบอกเลิกเพราะด้วยความผูกพันธ์ที่ครบกันมาสองปี ส่วนแฟนพี่เค้าก็ครบกันมาสี่ปีแล้วครับ และตอนนี้เหมือนเขาจะมีปัญหาผมก็คอยรับฟังเสมอ และเราก็เหมือนจะรู้เรื่องกันละกนแทบทุกเรื่อง จนเวลาผ่านไป จนจะปิดเทอม คือพี่เค้าอยู่ ม.๖ครับ ผมอยู่ม.๕ และพี่เค้าก็สอบได้มหาลัยที่อยากเข้าพอดีใจผมนี้หวิวๆเลยถึงช่วงม.ปลายนี้เราจะอยู่กันคนละ รร แต่ก็เป็นอำเภอที่ติดกันครับ คือ ณ ตอนนี้ความสำพันธ์มันวุ้นวายสับสนมากครับ แต่ผมก็กล้าที่จะบอกคิดถึง แสดงออกว่าผมรักพี่เค้าออกมา แล้วและพี่เค้าก็แสดงออกมาเช่นกันแต่เค้าไม่เคยบอกรักผมเลย และอีกอย่างเรายังไม่เคยกันเลยสักครั้ง สนกระทั้งตอนนี้จะปิดเทอมแล้วครับและผมสอบได้ทุนไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนช่วงซัมเมอร์นี้ด้วย ผมเลยนัดเจอพี่แก เพราะผมกลับมาก็คงเปิดเทอม และเราคงเจอกันยากขึ้น เราเลยนัดกันไปเที่ยวห้างสรรพสินค้าในเมืองผมก็นั่งรถโดยสารไปหาพี่แก ครั้งแรกที่ได้เจอตัวจริง ผมนี้ประทับใจตัวพี่เค้ามาก เขาดูดีมากๆในสายตาผม อาจเป็นเพราะผมรักเขาไปแล้ว และวันนี้เราก็ได้ไปเดินซื้อของพี่เค้าพาผมไปซื้อมือถือใหม่ครับพอดีผมขอตังค์แม่ซื้อใหม่ก่อนไปต่างประเทศเพราะเครื่องเดิมพังแล้ว และพี่เค้าก็เลือกสีเลือกเครื่องหาโปร และเลือกเบอร์ให้ ผมบังคับให้พี่เค้าจำเบอร์ผมให้ได้ พี่เค้าก็พยายามจำผมมีความสุขมาก จนถึงช่วงเย็นพี่เค้าก็พาผมไปทานข้าว ไปซื้อรองเท้าและของโน่นนี่นั้น และจนค่ำเราเลยไม่กลับบ้านเพราะรถโดยสารหมดแล้วเราไปเช่าอะพาทเม้นอยู่ครับและในคืนนี้คือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวจริงๆ ผมและพี่เค้ามีอะไรกันโดยที่ตอนนั้นอาจจะเป็นเพราะอารมณ์เราทั้งคู่พาไปผมคิดว่าพี่เค้าต้องเปลี่ยนไปแน่ๆเพราะตอนเช้าเราก็กลับ บ้านกันโดยที่พี่เค้าไม่ถือของช่วยผมเลยแต่พี่เค้าเป็นไข้ ผมก็เข้าใจแต่ก็รู้สึกแปลกๆที่เหมือนมีบางอย่างเปลี่ยนไปพี่เค้าอาจสับสนผมก็เช่นกัน ตอนกลับเรากลับคนละคันเพราะเราอยู่คนล่ะอำเภอ แต่ผมก็โทรหาพี่เค้าตลอดการกลับ ผมโอเคนะสำหรับเหตุการณ์ที่ผ่านมาเมื่อคืนนี้ และผ่านมาจนถึงตอนเย็นพี่เค้าทักผมมาว่า เฮ้ยรู้ไหมทำไรลงไป เกือบทำให้พี่เป็นเกย์แล้วนะ ผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรเขาอาจไม่ได้คิดไรกับผม แค่มีอารมณ์ก็แค่นั้น แต่แล้วเขาส่งมาอีกว่า เฮ้ยทำไมรักแกจังว่ะ ซึ่งหน้าผมหูผมแดงหมดผมไม่คิดจะได้ยินคำนี้เหมือนทุกอย่างมันจะโอเคขึ้น ผมรักเขาแบบหมดหัวใจ ไม่เหลือเผื่อความเสียใจแล้ว และพี่แกก็เอาเสื่อแจ็คเก็ตให้ผมตั้งแต่ตอนที่เราเจอกันแล้ว ผมเอาไปต่างประเทศด้วยไม่ยอมซักกลัวไม่มีกลิ่นพี่เค้า๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕ บ้าเน้อ ครับผ่านไปหนึ่งเดือนก่อนผมจะไปเรียนซัมเมอร์ Darjeering เหมือนเราจะเริ่มมีปัญหาเพราะพี่เค้ายุ้งๆ ไม่ค่อยได้คุยทำเอาผมกระวนกระวายมาก และเค้าบอกผมว่าหลังจากกลับมาพี่จะบกที่เหตุผล ที่เป็นอยู่ตอนนี้ ซึ่งผมก้ได้ทำแค่หน้าที่รอ ผมไปเรียนเดือนกว่า ที่นั้นหนาวมากไม่อยได้คุยกับพี่เค้าเลยเพราะเขาทำงานและ เวลาไม่ค่อยตรงกัน จนช่วงสุดท้ายของการไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนจะจบแต่ผมอดใจไม่ไหวผมเลยให้เพื่อนไปสืบว่าพี่แกเป็นอะไร มีปัญหาอะไรกับแฟนปกปิดผมรึเปล่า และผมก็ได้รู้ครับ ว่า พี่แกทำแฟนท้อง ตั้งแต่ช่วงที่เริ่มคุยกับผมแล้ว ผมเหมือนล้มทั้งยืนทั้งรักของตนที่พักทะลาย ทั้งความรู้สึกผิดที่ทำลงไปกับแฟนและลูกเค้า ผมมืดแปดด้าน มาก ร้องไห้ทั้งคืนตั้งแต่เพื่อนบอกตอนเที่ยงคืนยันสว่าง ผมก็ได้ไปถามพี่เค้าว่านี่ใช่ไหมที่จะบอกผมหลังกลับจากเรียนพี่เค้าก็เงียบไปไม่พูดแต่ผมก็พยายามทำใจ ห่างๆออกมา แต่ถามว่าผมเลิกรักพี่เค้าหรอไม่เลยครับไม่สักวินาทีเดียวผมพยายามให้ทุกอย่างเป็นฝันอยากตื่นขึ้นมาเจอเรื่องใหม่ จะว่าไปผมก็ไม่พูดถึงแฟนสาวผมเลยนะครับ คือตอนอยู่ที่ประเทศที่ผมไปแลกเปลี่ยน มันลำบากในการใช้อินเทอร์เน็ตมากและเวลาไม่ตรงกันแลพอีกอย่างผมก็เย็นชากับเค้าจริงๆแหละผมมันเลวเน้อ จนเค้าตัดสินใจบอกเลิกผม มันทำให้สติผมกลับมาทุกอย่างมันตื้อหมดแต่เพื่อไม่ให้เธอเจ็บเพราะคนเลวๆอย่างผมผมเลยเลิกกับเธอ ตอนนี้อยู่ในความใจบอบช้ำมาก แต่ก็ยังคิดถึงเขา คนในสถานะพี่ชายที่แสนดีคนนี้เสมอ ผ่านไปได้สักประมานเดือนนึง แต่ผมก็มีทักคุยทักถามบ้างไม่ห่างแต่ไม่กล้าแสดงออกเท่าที่เคยทำ จนมาวันนึงผมได้ผ่านทางที่พี่เค้าไปทำงานพอดี  ผมเลยได้เจอพี่แกเป้นครั้งที่สอง และครั้งนี้ทำให้ผมได้เข้าใจพี่แกทุกอย่าง ในการที่เค้าจะผ่านช่วงเลวร้ายนั้นมาได้เขาต้องเข้มแข็งมากๆๆ เพราะจุดนั้น มันต้องใช้พลังใจมหาศาล คิดดูนะครับ กำลังจะจบม.หก ดันทำแฟนท้อง ที่เรียนก็ยังเอาแน่เอานอนไม่ได้ว่าจะต่อที่ไหน ณ ตอนนั้น พ่อแม่ผิดหวังในตัวพี่แก แต่พี่แก ก็พยายามพยุงทุกอย่างให้ไปด้วยกันให้ได้ดีทุกๆทางและสุดท้ายมันก็ผ่านไปด้วยดีพ่อแม่ทั้งสองฝ่ายยอมรับและพี่แกได้ที่เรียนต่อมหาลัย ผมไม่เคยมองพี่เขาในทางลบเลยนะครับตอนนี้ชื่นชมมมากด้วยซ้ำ พี่เค้ามีความเป็นผู้นำและความรับผิดชอบสูงมากๆ ทำให้ผมหวนคิดไปในตอนนั้น ที่งอแง ที่เรียกร้อง ทั้งๆที่ไม่รู้เลยว่าพี่แกแบกปัญหาอะไรไว้ ผมรู้สึกผิดมาก ๆ และผมห่างออกมา สักเดือนได้ละครับ ผมบอกเลยนะตรงนี้ผมทรมานมากผมอยากมีรักใหม่น่ะ พยายามเปิดใจ แต่ก็รักใครไม่ได้เท่าพี่แก มันเหงามันเพ้อมันทำให้รู้ว่าผมต้องการเค้า และตอนนี้เหมือนเค้าจะมีปัญหากับแฟน เพราะห่างกันอีกคนทำงานเลี้ยงลูกดูแลลูกก็คงอยากได้กำลังใจจากชายที่รักมาสนใจ ใส่ใจ แต่ด้วยที่อีกฝ่ายก็ขึ้นปีหนึ่ง คงไม่ว่างเพราะกิจกรรมเลิกดึกมาก อันนี้ผมเข้าใจทั้งสองฝ่ายนะ ส่วนก็ได้แต่เพ้อๆ ในจุดที่ผมยืนคือ มีหน้าที่มอบรักให่เค้าไม่ว่าเค้าจะเป็นยังไงก็ตาม ผมจะรักเขาขอเพียงได้รัก จนตอนนี้พี่แกยิ่งแย่ไปใหญ่ไม่เข้าใจกัน เหมิอนมันทำให้เบื่อกันด้วยแหละ และช่วงนี้ผมก็ต้องเดินทางไปสอบโน่นนี่นั้นพี่แก็คอยแนะนำเป็นกำลังที่สุดยอดมากสำหรับผม แต่พี่เค้าก็อยากให้ผมไปเรียนด้วยไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่ผมเคยได้บอกกับตัวเองว่าถ้าผมได้อยู่ใกล้มันยิ่งจะสร้างความผูกพันธ์ มันยิ่งอยากสำหรับผมที่จะตัดใจ แต่ในช่วงนี้ผมมีปัญหาเร่งด่วนค่ารถไม่พอเงินมือไม่มี พี่แกคือเเรกที่ผมนึกถึงและช่วยผมได้เสมอ ผมยิ่งรักไปอีก และเค้าบอกกับผมว่า จะมาเรียนที่นี่หรือไม่มาก็ตามนะสมัครไว้ให้พี่หน่อยพี่อยากให้เรามาสอบ ผมนี้ ไม่ต้องพูดถึงหรอกครับก็ผมรักเขา และอยู่ช่วงที่ต้องคิดหลายอย่างมากมายเพียงแค่เขาชวนผมก็ลืมทุกเหตุผล สมัครไปแบบไม่รีรอ จนมาช่วงนี้ผมสอบได้คณะที่ผมอยากเข้ามหาลัยใน กทม และทำให้พี่เค้าพูดออกแนวนอยๆว่าๆ" ใช่สิน้องพี่มันคงไม่มาเรียนกับพี่หรอกไม่รู้พี่จะรออะไรเน้อ พี่อุตส่าย้ายหอแล้วน่ะ ออกมาอยู่คนเดี่ยว" และทำให้ผมคิดว่าเค้าต้องการอะไรกันแน่ทั้งที่เย็นชาใส่ผมมาหลายเดือนจนจะเป็นปีได้แล้ว และอยู่ดีๆมาพูดแบบนี้เพื่ออะไร มันยิ่งทำให้ใจผมวิ่งเข้าไปในวงจรเจ็บปวดนั่นอีก แต่ผมก็รู้สึกดีมากๆที่พี่เค้าพูดออกมาแบบนั้น และตอนนี้ผมกลับมารักเค้าอีกกแล้ว และผมเลยพูดแหย่เล่นไปว่า รร หยุดอะสามวัน ไม่มีไรทำไปเ่นด้วยหน่อยดิจะไปย้ายหอช่วย พี่เค้าก็โอเค ผมนี้ตื่นเตนมากนอนแทบไม่หลับ ไม่รู้จะไปเจออะไรบ้างแต่ผมพร้อมจะยอมรับมัน ตื่นเช้ามาผมก็นั่งรถโดยสารไปโดยถามเส้นทางจากพี่แกโดยละเอียด ผมออกเดินางตั้งแต่เช้า มาถึง มหาลัยพี่แกก็ช่วงบ่าย ทันทีที่พี่ขับรถมารับผมเพื่อกับหอผมนี้แทบอยากกระโดดกอดหอมสักสามร้อยรอบ และพี่เค้าก็พาผมไปทำธุระที่หอเก่าเล็กน้อยจนกลับ มาหอ ผมก็ช่วยพี่เค้าจัดข้าวของเล็กน้อย ในใจผมคิดว่าถ้ามาถึงหอจะกอดให้หายคิดถึง แต่พี่เค้าดันมีเพื่อนมาอยู่ในห้อง ผมนี้โครตอึดอัดทำในสิ่งที่อยากทำไม่ได้เลย พี่เค้ามีสอบครับมาติวกันจนค่ำ และพาผมไปทานข้าวและซื้อของใช้ มาไว้ หอใหม่ พี่แก ซึ่งผมเลือกปลอกหมอน น้ำยาปรับผ้านุ่ม อะไรที่ผมใช้ หลายอย่างให้พี่แกเหมือนผม ๕๕๕๕๕๕๕ และจนดึกประมานเที่ยงคืนพี่เค้าก็ไม่ยอมกลับ ไม่สิกลับไปอาบน้ำแล้วมาใหม่ใจผมนี้จะหาดแล้วอยากอยู่กับพี่แกสองคน และแล้วผมไม่โอเค ผมเลย เดินไปหาซื้อเครื่ิองดื่มที่เซเว่นใกล้ๆ นั่งดืมอยู่นานสักพัก ผมก็นัดพี่ที่รู้จักที่เรียนมหาลัยเดียวกันกับพี่แก พาไปกินเนื่อย่าง เพื่อคิดว่าจะสบายใจขัน แตไม่เลยผมไม่สนุกเลย ไม่อร่อย เหมือนไปทำให้พี่เค้าลำบากเพราะผมแท้ๆ และพี่เค้ากลับมาบอกผมว่าจะไปวันเกิดเพื่อนกลับดึกๆให้ผมไปรอที่ห้องได้เลยเพราะผมเอากุญแจออกมาด้วยผมนี้ แป๊ปๆแปลกๆเหมือนพี่แกเอาเพื่อนมากันท่าเพื่อไม่อยากอยู่กับผม ผมอึดอัดเลยบอกพี่แกว่ากลับมาเร็วนะไม่อยากอยู่คนเดียว และพี่เค้าบอกว่าเพื่อนพี่แกจะนอนด้วยผมที่  น้อยใจมากเหมือนพี่แกเอาเพื่อนมากันผมจริงๆ และแล้วผมก็บอกไปว่าผมไม่โอเคที่ผมไปหาแต่เขาไม่สนใจ แถมยังเอาเพื่อนมากันท่าผม และเมื่อพี่เขากับเพื่อนพี่เค้ากลับมา เพื่อนพี่เขาก็เก็บโน๊ตบุ๊คกลับ หอเขาประมานตีสาม ผมดีใจมากผมอยากนอนกอด คนที่ผม รอคอย มาเกือบปีมากๆเลย นี่ครั้งที่สามที่ได้เจอกัน ผมคิดถึงมากๆ และเเล้วพี่เค้ามานอนกอดผมเอง ผมดีใจมากมันเป็นกอดที่แสนอบอุ่น พี่เค้ายังให้สิทธิผมในตัวของเขาเหมิอนครั้งนั้นเลย ผมได้คริสสสสแบบดูดดื่มกับพี่แกครั้งแรก และจนจมีอะไรกันแล้วแต่ด้วยวันนี้เหนื่อยมากเราก็นอนกอดกันจันเช้า  แต่รู้ไหมครับผมแอบสังเกตุเห็นพี่แกตอบแชท ผญ คนนึงได้ตลอดทั้งๆที่ไม่ค่อยว่างต้องอ่านหนังสือสอบ แถมตั้งชื่อแชทว่าคนสวยด้วย ผมนี้เจ็บแป๊ปๆๆชาทั้งตัวที่ต้องมานั้งดูคนที่ผมรักแต่เขาคิดกับผมแค่น้อง คุยกับใครอีกคนซึ่งคนนั้นก็ไม่ใช่แฟนแกที่เคยครบกัน เพราะผมพูดเลยว่าผมยอมให้แ่แฟนพี่แกที่มีลูกด้วยกันเท่านั้นที่ผมไม่หึงไม่หวง แต่นี่เจ็บแทน และมาวันนี้สายเราตื่นขึ้นมาพี่แกก็ทำงานผมก็เก็บห้องให้แล้วเพื่อนพี่แกก็มามาติว พรุ่งนี้แกสอบ และช่วงเย็นพี่เค้าก็ให้รุ่นพี่พาพวกเราไปกินหมูกระทะ กลับมาก็ติวกันจนดึกดื่น แต่ในการติวนั้นแกก็ไม่เคยที่จะละการตอบแชท ญ คน นั้นเลย ผมนอยๆเลยนอน พรุ่งนี้ผมต้องกลับแต่เช้า และแล้วตีสามพี่แกก็มานอน เพื่อนแกก็นอนข้าง พี่แกนอนตรงกลาง แต่พี่เค้าหันมาหนุนหมอนใบเดียวกับผมและ กอดผมแบบไม่อายเพื่อนเลย และดึกเพื่อนแกหลับ เราก็ดันมีอะไรกันมันทำให้ผม รู้สึกดีจากการที่นอยมาทั้งวัน แต่ในใจก็คือ หรือแค่เขามีอารมรณ์ พอสว่างผมก็อาบน้ำแต่งตัว เตรียมกลับและบอกพี่เค้าไปส่ง แต่รู้ไหมครับ แกไม่ค่อยตอบแฟนแกเลยเหมือนเย็นชามากห่างกันไปอยู่แต่กับ ญ คนนั้น และตอนนี้ผมรักแกมากอยากได้แกคืนถ้าแกไม่คิดจะเอาแฟนคนที่มีลูกด้วยกัน ผมผิดมากไหมครับที่รักพี่แกมาก เพาะผมเริ่มจากความรู้สึกที่เป็นศูนย์ จนมันพัฒนาด้วยเวลาและความผูกพันธ์มาเลื่อยๆแบบนี้ พี่เค้าคือคนแรกขแงผมในหลายๆเรื่อง เป็นคนมาเปลี่ยนแปลงผม  และผมก็ฝากใจไว้ที่เขาไปแล้ว และอีกอย่างผมอยากถามพี่เค้า รักผมบ้างไหมรู้สึกยังไงที่มาทำแบบนี้กับผู้ชายด้วยกัน สำหรับผม ผมรักพี่ แต่สำหรับพี่มันยังไง  ผมจะทำยังไงต่อดีครับ เข้าใจผมหน่อยน่ะผมไม่ได้เพิ่งรักเขา ไม่ได้มาแบบแป๊บๆแล้วไปแต่ผมผูกมัดความรู้สึกไปแล้วที่ไม่รู้วิธีแก้มัดความรู้สึกนี้เลย       #ขอบคุณนะครับคนที่อ่านจนจบและจะแนะนำผม ผมขอบคุณมากที่มารับฟัง ถึงบทความ มันจะยาวไปหน่อยแต่มันออกมาจากสิ่งที่ผมพยายามเก็บมาทั้งหมดครับ