Bloggang.com : salanare : อ่อ...มิน่าล่ะ เห้ กะ สาด

อ่อ...มิน่าล่ะ เห้ กะ สาด

ช่วงนี้อ่านเพชรพระอุมาอยู่จ้า

ไม่ได้มาอัพ blog นานมาก ซะหน่อย

ช่วงนี้พยายามคิดให้ช้า พูดให้ช้า ปัญหาจะได้มาช้า ๆ

(แต่ก็ลืมไปว่า มันก็จะไปช้าด้วยเช่นกัน )

คำผรุสสวาท สาดเสียเทเสีย เริ่มออกมาคล่องปาก

เห็นอะไรก็เอามาผูกกับเรืองที่อ่าน หรือเรือ่งที่เคยเห็นตลอด

เห็นงานตรงหน้า แล้ว ดันเอาคนไปเปรียบกะช้าง

" อ่อ มิน่า เวลาไม่พอใจใคร ทำไมเราต้องหลุด คำว่า "สัด" ออกมา

อยู่ดีๆ ช้าง ลอยมาตรงหน้า นึกถึงเวลามันจะขี้

มันก็เดินไปขี้ไป คนก็เดินตามหลังก็รับเคราะห์ไป

ประหนึ่งว่า

- ผ้อาวุโส ใหญ่โตมันก็เหมือน ช้าง

อายุก็มากกว่า หน้าที่ความรับผิดชอบก็มากกว่า

ทำไมทำไรประหนึ่งขี้ออกมา ให้ต้องมาตามเก็บ

ตามกวาด เพราะกลิ่นมันโชย อุจาด

ทำ โกย เก็บ ให้เรียบร้อยไม่เป็นหรอ....

คิดไปคิดมา...... เรานี่ก็ว่างนะ ยังอุตส่าห์เอามาคิด

วันนี้อีกละ

อยู่ดี ก็เอะใจ ถามเพือนว่า "แก เห้ ...มันเป็นสัตว์ ครึ่งบก ครึ่งน้ำใช่ปะ"

ใช่

มิน่าล่ะ

ทำไมหรอ

ในใจเรา " แม่งทำไรครึ่ง ๆ กลาง ๆ จะบกก็ไม่บก จะน้ำก็ไม่น้ำ เวลาคิดถึงมันทีไร กูหลุดปาก เรียก เห้ แทนมันทุกที "

มิน่าล่ะ ...ทำไมเวลาหลุด ปาก มันถึง เป็นคำว่า "เห้ กับ สาด" ทุกที

Create Date : 07 กันยายน 2554

Last Update : 7 กันยายน 2554 21:51:11 น.

0 comments

Counter : 946 Pageviews.