No matter what,I'll be with you... No matter how, i will be loving you...
Group Blog
ordinary days
vacation
writing and reading
love and learn
<<
มิถุนายน 2549
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
18 มิถุนายน 2549
เดินทาง
All Blogs
ดึกแล้ว!!!!!!!!!!
เปลี่ยนวัน เปลี่ยนเดือนแต่ปีเดิม
1-2 call Idea show case - งานอุดมศิลป์ของคนมีไอเดีย
My Samurai นายตัวแสบ
ทางเดินของชีวิต
Build the house: Build the hope: Build the future
I wanna go back home!
แจวมาแจวจ้ำจึกน้ำนิ่งไหลลึกนึกถึงคนแจว...
สิ่งดีดีในวันร้าย-ร้าย
สีสันของการเดินทาง
ถึงสุดที่รักที่รักสุดๆ
Enchanted with McDreamy :)
2008 Agenda for my life
รับลมหนาวที่เชียงใหม่
เมื่อหญิงร้ายและชายโง่
bad day ก็แค่วันแย่ๆอีกวันของชีวิต
Hua Hin Hansa
crying out loud
9 days @ Shanghai
วิธีการหมัก TAG
Save The Global Tropical Paradise
"ยังจำไว้"
สวนของพ่อ (King Rama 9 Garden)
มีความสุขในทุกๆวัน
เสน่ห์เมืองร้อน ตอนตลาดนัดจตุจักร
Hello World!!!
วันหยุด!!!!
เฮฮามหาบัณฑิต
หวานใจ WEDDING DAY
ดับกระหายไม่คลายร้อน
ONE SWEAT DAY TRIP @ KOH KRET
ดอกไม้ในทุ่งนา
ระยะห่างระหว่างเรานั้นเท่าไหน?
Born to Love You
ลุกชายตาโตชวนลงอ่าง ^_________^
วันร้อนๆอีก 1 วัน
ขอให้รักจงเจริญ
วันหยุด... กับทุ่งดอกทานตะวันจิ๋ว
ไม่มีสัญญาไม่มีอะไร ไม่อยากผูกมัดกัน...
1 litre of tears
...
เรื่องรักของเรา
ทางไหนดีนะ?
พระจันทร์เที่ยงคืน
เป็นไทแก่ตัว
Indy Book Film Music Art Festival 4
หนาวเนื้อห่มอะไรถึงจะหายหนาว
breathless
ตัวของเรานั้นเท่าไหร่?
My secrets
จังหวะของย่างก้าว
ตะรุเตาร้อนๆค่า
เขาคิชฌกูฏ
Phuket round 1
ปรี๊ด....
"แค่เสียการทรงตัวและหัวใจ"
เมื่อรักไม่ช่วยอะไร
ลมหนาวแรกของปี
แม่เก้าอี้
สมการหัวใจ
ฟ้าจ๋าฟ้า
ง. งูใจกล้า
คนเก่ง
CSI
If you have one day left, what would you do?
หย่อมความขี้เกียจกำลังแรงพัดปกคลุมชีวิต
tanks and troops
อีกหนึ่งวันดีดีที่อยากเล่า
How to make our love grow
ยาสีฟัน
เรื่องมันน่าคิดตาม
Dives for fun : fun dives
It's always the same
7-07-06 good time - sweet memories
เดินทาง
ด้วยมือและแรงใจของหลายๆคน
Love is all around
สิมิลัน
เขาตาปู and เขาพิงกัน
Dear hLin
Little place in our childhood
ความฝันเก่าเก็บ
คู่มือเลี้ยงแม่ให้ถูกต้อง
มหาลัย มหาหลอก เด็กชายบ้านนอก เด็กหญิงบ้านนา
Diver
ผ่านไปแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว
เหนื่อย
เพื่อนดีมีชัยไปกว่าครึ่ง
ขอโทษนะคะ
แด่ปา เพื่อนของฉัน
ใจเย็นและเฉื่อยชา
แมวโง่?
อารมณ์อยากเขียน
มุมส่วนตัว
the matador
ไร้สาระ
ชีวิตที่ปกติ
ดึกแล้ว
เมายา
รักให้เป็น
มองสิ่งต่างๆในมุมที่ดี
สะลึม สะลือ
วันนี้มันวันอะไรวะเนี่ย
น้ำตา น้ำตาล น้ำตื้น
ใกล้-ไกล หัวใจคงเดิม
เกมศูนย์ ถล่มทลายครับงานนี้
ถึงแก่อายุไข
ไปทางไหนดี?
Munich
a long long time
coming soon
แค่นี้ก็ดีเท่าไหร่
มาฆบูชา
เหตุผลของคนไม่หลายใจ
แค่เส้นทางที่ต้องผ่านไปให้ได้นะเพื่อนนะ
ทำบุญ เข้าวัด
ขี้เกียจ
Difficult time
เหนื่อยเป็นวุ้น
รถเมล์เมืองไทย
ล้น
กีฬา กีฬาเป็นยาวิเศษ...
....
Renew all
Be myself ...
beyond the line
I was in the mode of blue
พิซซ่า ขนมปังกระเทียม
วันเกิดฉัน
ความรักและหัวใจ
จดหมายจากเพื่อน
New year , no party
Narnia
The Pool
เพื่อนจะแต่งงาน?
เพื่อนเก่าในปัจจุบัน
The Greatest Victory
ใกล้เข้ามาทุกที ทุกที
ทำไมผู้หญิงถึงไม่ชอบผู้ชายดี ๆ
ที่รักของฉัน
"มนุษย์เรานี้หนา น่ารังเกียจ"
When we were young...
~เจ้าตัวยุ่ง ...จอมป่วน -_-"
Only for you va..~
**ของเล่นของใคร**
-_-" ว้าวุ่น
~~BuRi TaRa~~
เรื่องเล่าจากบ้าน (นอก)
มรสุม...
Nothing is easy...
work hard...start lazy
สิงห์มือซ้าย
ชีวิตในวันธรรมดา
เดินทาง
บลอกหน้าที่ไปแอบเอาแรงบันดาลใจมาจากพี่นิด
เราเป็นคนเสพติดการท่องเที่ยว รู้สึกรักเวลาที่หาข้อมูลหรือฟังข้อมูลที่ผู้ร่วมเดินทางเป็นคนหา รักความรู้สึกของการเดินทาง ไม่ว่าจะด้วยเท้าเบอร์ 7 ของเราเองหรือจะด้วยพาหนะใดๆก็ตาม
ชอบมืออุ่นๆที่กุมกันไว้ตลอดการเดินทาง เราจะรู้สึกเสมอว่าอ้อมกอดของเขาอบอุ่นกว่าปกติ และรู้สึกเป็นสุขใจเหลือเกินกับการหัวเราะ ยิ้มแย้ม พูดคุย
อาจเป็นเพราะเราทิ้งเรื่องเรียน เรื่องงานไว้ข้างหลัง วางไว้ที่มหาลัยตั้งแต่ก่อนที่จะออกเดินทางแล้ว
ขนาดหนังสืออ่านเล่นยังสนุกกว่าเดิมเมื่อไปอ่านที่อื่นเลย
สถานที่ที่เดิมแต่ด้วยสายตาที่ต่างไป (ไม่ใช่สั้นเพิ่มขึ้นนะ) ประสบการณ์และมุมมองที่เปลี่ยนไป (ไม่พูดถึงอายุล่ะนะ ) สถานที่เดิมๆก็น่าตื่นตาตื่นใจไม่ต่างจากเดิม
แต่ก่อนเราชอบเดินเที่ยวห้าง แต่ตั้งแต่โตมาเรากลับไปให้น้อยเท่าที่จำเป็น คงเป็นเพราะเราชอบที่โล่งๆมั้ง ที่ที่มองไปสุดสายตา เห็นเส้นขอบฟ้าได้เลยยิ่งดี
เราถึงได้รักทะเลเป็นพิเศษ
ชีวิตนี้กะว่าถ้ามีแรงก็เที่ยวไปเรื่อยๆ ไปดูไปมองอะไรข้างนอกให้บ่อยเท่าที่ทำได้
ps. เกาะเต่าคือโปรแกรมถัดไป แต่อาจมีอะไรมาขั้นได้ถ้าเบื่อภาวะตรงนี้มากๆ
Create Date : 18 มิถุนายน 2549
Last Update : 18 มิถุนายน 2549 17:07:08 น.
5 comments
Counter : 670 Pageviews.
Share
Tweet
พี่ว่าการท่องเที่ยวมันคือประสบการณ์อ่ะจ้ะ ... มีโอกาสก็เที่ยวเหอะ นอกจากจะได้พักผ่อนแล้วมันยังทำให้เรามีโอกาสได้เก็บเกี่ยวสิ่งต่างๆ ที่เราได้พบเจอรายทาง ถือเป็นการเรียนรู้ได้อย่างนึงเชียวนะ ...
เสพติดท่องเที่ยวน่ะได้ (แบบไม่จำเป็นต้องเลิก) ไม่จำเป็นต้องไปไหนไกลๆ หรอก แต่ขอแค่ให้เราได้มีโอกาสได้เดินทางก็พอ เชือว่ามันจะต้องมีอะไรไม่สิ่งก็สองสิ่งนี่ล่ะ ที่ทำให้เราเจอแล้วก็ทำให้เราเห็นว่า " อ้อ นี่ ครั้งนี้ฉันเจอแล้ว "
โดย:
JewNid
วันที่: 18 มิถุนายน 2549 เวลา:22:21:14 น.
คนที่อยู่เมืองไทยก็ดีตรงนี้นะ จาไปเที่ยวก็นึกจะไปเมื่อไหร่ก็ได้
หรือว่าพี่ไม่ค่อยชอบออกนอกบ้านเองซะมากกว่านะ เลยไม่ค่อยไปอะ
ดีใจจ้ะ ไปเที่ยวพักผ่อน ทะเลเมืองไทยสวย น้ำใส สะอาดมองเห็นทราย อยากไปจัง
โดย:
อินทรีทองคำ
วันที่: 18 มิถุนายน 2549 เวลา:23:59:14 น.
แหะๆ เข้าใจอารมณ์เลยค่ะ
โดย:
สายลมโชยเอื่อย
วันที่: 20 มิถุนายน 2549 เวลา:1:04:35 น.
สวัสดีจ้า เมื่อวานนี้ขอบคุณมากนะสำหรับกำลังใจและข้อมูลสำหรับเพื่อนที่บล็อกเมื่อวานนี้นะจ้ะ ... แล้วมีแผนเที่ยวไหนมั่งหรือปล่าเอ่ยช่วงนี้
โดย:
JewNid
วันที่: 7 กรกฎาคม 2549 เวลา:11:34:21 น.
เกาะเต่าสวยมาก ไปเที่ยวให้ได้นะคะ แล้วจะติดใจ
โดย:
แตนต่อย
วันที่: 8 กรกฎาคม 2549 เวลา:3:28:39 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
salami girl
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
รำเพย
blueberry_cpie
ป้าหนอน
kaman
สายลมโชยเอื่อย
JewNid
p_tham
อินทรีทองคำ
aggressive red rabbit
yusaku
scubalove
VA_Dolphin
wayo
++แขวน++
Beebie
Webmaster - Bloggang
[Add salami girl's blog to your web]
Links
BhuMiSo
Bloggang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
เสพติดท่องเที่ยวน่ะได้ (แบบไม่จำเป็นต้องเลิก) ไม่จำเป็นต้องไปไหนไกลๆ หรอก แต่ขอแค่ให้เราได้มีโอกาสได้เดินทางก็พอ เชือว่ามันจะต้องมีอะไรไม่สิ่งก็สองสิ่งนี่ล่ะ ที่ทำให้เราเจอแล้วก็ทำให้เราเห็นว่า " อ้อ นี่ ครั้งนี้ฉันเจอแล้ว "