ขอให้น้องได้งานที่ชอบเร็วๆ นะคะ

ขอบคุณที่เข้าไปอ่านที่บล้อกค่ะ

ขอบคุณที่คอมเม้นต์

ตั้งแต่เป็นครูพี่ไม่เคยบอกเด็กๆ เลยนะคะว่าครูเปรียบเสมือนแม่คนที่สองเพราะพี่คิดว่า พี่ยังดีไม่พอที่จะเป็นแม่ของนักเรียน

จนกระทั่งความรู้สึกแบบนี้มันเกิดขึ้นมาเอง เด็กๆ ก็คงจะรู้สึกได้เองนะคะ

เชื่อเถอะนะคะว่าครูรักลูกศิษย์ทุกคนจริงๆ แต่รักไม่เท่ากันแค่นั้นเอง (อิอิ)

นะยังงัยสู้ๆฝน ไม่ได้งานนี้ก้องานหน้า

เดี๋ยวก้อมีมาเรื่อยๆ ฝนเป็นคนมีความมั่นใจและความสามารถเต็มเปี่ยมอยู่แล้ว ยังงัยอนาคตสดใสแน่นอนจ้า

เป็นกำลังใจให้...

( เป็นเรา..ไม่รู้ว่าจะไปสัมภาษณ์กับฝรั่งเป็นเรื่องเป็นราวได้แบบฝนรึป่าว..ภาษาอังกฤษเราออกขั้นกิ๊กก๊อกมาก )

อ่านจบแล้วเป็นอุทธาหรณ์ให้กับตัวเองได้เลยว่าต้องเตรียมตัวตัวดีดีก่อนไปสัมภาษณ์งาน ขอให้น้องฝนสู้ๆต่อไปนะ และเตรียมตัวให้มากมากนะคะ

ไอ้บริษัทใหญ่ๆ นี่มันสัมภาษณ์ยากจริงๆแฮะ

ส่วนพี่เอ๋คิดอยู่ว่าจะกลับไปทำงาน หางานดีมั๊ย หรือรออีกสักพัก เพราะไมค์บอกว่า อยากไป camping กัน 2 คนที่ที่ของไมค์ ถ้าไปก็ต้องเป็นหน้าร้อนของที่อเมริกา ถ้าพี่เอ๋สมัครงานเกิด เรียกขึ้นมา เกิดต้องเริ่มงาน มันจะพลาดโอกาส camping อ่ะดิ

สู้ๆ นะคะ ขอให้ได้ตามที่หวังและตั้งใจเอาไว้ด้วย

สวัสดีค้ะ แม่น้องขวัญเคยอยู่ Fort Lauderdale และก็มีกระท่อมน้อยๆ อยู่ที่Sanford Orlando ค่ะ แต่ว่าตอนนี้อยู่จอร๋เจีย
หางานทุกวันจนลืมว่าสมัครอะไรไปบ้าง ยังไม่มีใครเรียกไปคุยเลยค่ะ คงต้องอยู่บ้านเลี้ยงน้องขวัญไปพลางๆก่อน

อ่านแล้วระทึกแทน
สู้ต่อไปนะคะ

แอบมาส่งกำลังใจ ^^

เอาใจช่วยเต็มที่ค่ะ

คุณเจนสู้ สู้

อย่าหายไปนานนะคะ คิดถึง

แล้วจะมาเยี่ยมใหม่จ้า..