Bloggang.com : จิกน้ำ : โฮะ โฮะ..ทริปชมดอกกระเจียว..ทั้งเสียวทั้งหลง

โฮะ โฮะ..ทริปชมดอกกระเจียว..ทั้งเสียวทั้งหลง

ทริปนี้กว่าจะออกตัวกันได้ ก็เลื่อนแล้วเลื่อนอีก คือคิดทริปไว้ตั้งแต่เริ่มฤดูท่องเที่ยวชมดอกกระเจียว ตั้งแต่ช่วงต้นเดือนมิถุนายน กว่าจะลงตัวก็ปาเอาอาทิตย์ปลายๆ กรกฏาคมใกล้หมดฤดูชมดอกกระเจียวแล้ว..สอบถามหาข้อมูลตามที่ต่างๆ ว่ายังพอมีดอกบานให้ชมอยู่บ้าง..เอาฟ่ะ!! ไปไป ก็ชวนชาวบ้านเค้าไว้หลายคน เลื่อนแล้วเลื่อนอีกจนอาจจะมีสหายบางท่านเซ็งงอนตุ๊บป่องไปแล้วก็ไม่รู้!!

สรุปวันเดินทางนับหัวลูกทัวร์หน้าเก่าๆ ทั้งขาประจำและขาจรได้ 5 คน..

จุดหมายของการเดินทางที่แรก..ชมดอกกระเจียวที่ อช.ป่าหินงาม อ.เทพสถิต จ.ชัยภูมิ เนื่องจากเส้นทางที่ไม่ค่อยคุ้นเคย ถนนหนทางเส้นใหม่ๆ ที่หาไม่เจอในหนังสือแผนที่ทางหลวงฉบับปรับปรุง (ปี49) อะไรฟ่ะ ข้ามปีมาแค่ 7-8 เดือน ทำไมบ้านนี้เมืองนี้มันช่างเจริญรวดเร็วป่านนี้..ไอ้คนที่มันเคยไปมันก็ดันไปเข้าเฝ้าพระอินทร์ซะแล้ว สักพักทางเริ่มเป็นหลุมเป็นบ่อมากขึ้น นานๆ จะมีรถขนปูนคันใหญ่ๆ หรือรถบรรทุกหน้ายักษ์ (รถบรรทุกเวอร์ชั่นเก่าเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเห็นมากนัก) วิ่งสวนทางมาสักคัน..หาเลขถนนไม่เจอ..เราวิ่งอยู่เส้นไหนเนี่ย....
ถ้าเป็นเวลากลางวันสว่างๆ ก็คงไม่เท่าไร แต่นี้กว่าเราจะออกเดินทางกันได้ก็ปาเข้าไปตีหนึ่งตีสองช่วงหลงก็ราวๆ ตีสามตีสี่ เห็นดงไม้ล้อมต้นใหญ่ๆ เป็นระยะๆ สองข้างทางมืดมาก....เฮ่อออออ จอดรถหวังจะพึ่งพิงป้อมตำรวจข้างทาง พี่แกก็ปิดป้อมเงียบเชียว อ้า..เจอร้านข้าวต้มโต้รุ่งให้ถามทาง..ได้คำตอบ..อุ่นใจจัง..."ข้าวต้มโต้รุ่งเพื่อประชาชน" ขอบคุณจ้า..

ใช้ได้..สว่างคาตาพอดิบพอดีที่ป่าหินงาม อากาศกำลังสบายได้อาหารเช้ารองท้องเป็นข้าวต้มร้อนๆ..ฮู้..สุขใจดีแท้ สายๆ นักท่องเที่ยวเริ่มทยอยมาอย่างรวดเร็ว แป๊ปเดียวรถก็เต็มลานจอด.. เรื่องหลงผ่านไปแล้วตั้งแต่ตอนต้น คราวนี้ก็มาถึงเรื่องเสียวๆ เสียวแรกที่ป่าหินงามมีกิจกรรมหนึ่งรองรับนักท่องเที่ยวที่ชีวิตประจำวันคงจะราบเรียบเกินไป ขาดความตื่นเต้นเร้าใจในชีวิต..ไต่หน้าผา ตรงบริเวณ "ผาก่อรัก" ฮั่นแน่ตั้งชื่อหน้าผาซะหวานเชียว หวังล่ะสิว่า คู่รักเก่าใหม่จะแห่กันมาเสียวกันเป็นคู่..เฮอะ เฮอะ..

งานนี้แทบไม่ต้องคิด อิฉันก็ขอแยกทาง เอ้ย แยกคู่ชั่วคราวปล่อยให้คุณผู้ชายไปเสียวเพียงลำพัง กับ..นินี..เพื่อนสาวขาลุย..เสียวเสร็จก็เดินตามเส้นทางชมดอกกระเจียวที่ยังพอมีดอกบานให้เห็นในทุ่ง บรรยากาศเหมือนรถติดในเมืองกรุง ต่างกันที่เป็นคนติดเป็นแถวยาวเพื่อเดินชมทุ่งดอกกระเจียว..อันนี้ต้องทำใจเย็นๆ เที่ยววันหยุดยาวก็แบบเนี่ยแหละ...

ฮะฮ้า..มาถึงเรื่องสำคัญอีกเรื่องของทริปนี้..เรื่องกิน..มาถึงถิ่นอีสาน ขาสัมตำแบบเราๆ ก็คงไม่พลาดชิม แต่ที่ขำสุดๆ ก็ทริปทั้งสามวันของเรามื้อเที่ยงเมนูที่สั่งเหมือนเดิมทุกวันเด๊ะ..ส้มตำไทยใส่ปู ส้มตำปูปลาร้า ไก่ย่าง ปลาเผา แล้วก็ขาดไม่ได้ ข้าวเหนียวเพิ่มพลังงาน กินไม่มีเบื่อ ก็มันอร่อยนี่นา

เรื่องกินผ่านไปต่อไปก็เรื่องนอน..ตามแผนคืนนี้เราต้องไปนอนที่ อช.ไทรทอง แหล่งชมดอกกระเจียวอีกแห่งของจังหวัดชัยภูมิ ที่หัวหยิกเคยไปมาบอกจะได้อีกบรรยากาศของการชมทุ่งดอกกระเจียว แถมมีกระเจียวขาวเป็นทุ่งเยอะกว่าที่ป่าหินงาม....แล้วก็ไม่ผิดหวังยังพอมีดอกบานให้ชม แถมบริเวณกางเต็นท์คนก็ไม่เยอะมาก กิจกรรมยามค่ำคืนหลังทานอาหารเย็นแบบง่ายๆ ก็คือเล่นไพ่ friend ซึ่งเคยฮิตกันสุดๆ ตอนเรียนมหาลัย แต่ก็เป็นอีกกิจกรรมอีกชนิดที่เราต้องขอบายเนื่องจากสมองที่อาจมีรอยหยักไม่เยอะของอิฉัน จึงไม่ค่อยถูกกับการคิดอะไรที่ซับซ้อน.. emo

จึงขอแยกวงจากเพื่อนๆ ไปเข้าเฝ้าพระอินทร์ดีกว่า..อิอิ แต่ก็หลับๆ ตื่นๆ เนื่องจากได้ยินเสียงหัวร่อต่อกระซิกของวง friend ดังมาเป็นระยะๆ นอนฟังก็อมยิ้มไปเนื่องจากได้ยินเสียงแซววิธีการเล่นของแต่ละคนกันตลอดเวลา..อดรนทนไม่ไหวต้องออกไปมีส่วนร่วมกับเค้าซะหน่อย เลยออกไปเก็บภาพให้..
เพื่อนๆเล่นจนได้แต้มรวมที่ตั้งเป้ากันไว้ก็แยกย้ายกันนอนเอาแรง ก็พรุ่งนี้เรายังต้องเดินชมทุ่งดอกกระเจียวที่ไทรทองกันอีกนี่นา..ZZZZZZZZ emo

เช้าแล้ว...สมาชิกเริ่มทยอยออกจากเต็นท์เพื่อทำกิจวัตรยามเช้า..ฮะฮ่า..เนื่องจากเช้านี้ได้ยินว่าน้ำในห้องน้ำไม่ค่อยไหล ก็เลยยกประโยชน์ให้จำเลย เปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดเดินเที่ยวได้เลย..แหมเข้าทาง..อิอิ emo

เมื่อคืนข้าพเจ้านอนหลับชนิดที่เรียกว่าไม่มีฝันเลยอาจเป็นเพราะเพลียจากวันเดินทางเมือคืนวานนี้..แต่วันนี้พร้อมแล้วจ้า...ที่จะเดินๆๆ ไปดูดอกกระเจียวของ อช.ไทรทอง ตามเส้นทางเดินของที่นี้น่ารักดีมีทั้งทุ่งดอกกระเจียวสีชมพู ทุ่งดอกกระเจียวขาว กระเจียวหงส์ ให้เดินชมอย่างใกล้ชิด แล้วเดินตัดเข้าป่าโปร่งที่มีไม้ป่ายืนต้นสูงตระหง่าน ปรงภูเขาขึ้นกระจัดกระจาย กอกล้วยไม้ป่ามีให้พบเห็นมากมาย เสียดายไม่เห็นดอกเลย มีแต่ลำลูกกล้วยสวยสมบูรณ์ตามธรรมชาติ..แล้ววันนี้พวกเราก็ได้พบกับเสียวที่สอง..คือจุดชมวิวจุดหนึ่งได้แก่ "ผาหำหด" (ฟังชื่อก็จุ๊กกรู..แล้วจะผ่านเซ็นเซอร์ไหมเนี่ย??..อิอิ) ลักษณะเป็นแผ่นหินที่ยื่นล้ำบริเวณหน้าผาออกไปกลางอากาศ ธรรมชาตินะก็ช่างรังสรรค์อะไรที่สวยแถมเสียวจนมุนษย์จอมจินตนาการตั้งชื่อให้มันซะเห็นภาพเชียว...หน้าผานี้ใครผ่านไปก็คงต้องแวะถ่ายรูปกับป้ายไปอวดญาติๆ ที่ไม่ได้มา นักท่องเที่ยวชายบางคนก็ช่างอารมณ์ดีจริงๆ ไปยืนถ่ายรูปกับป้ายชื่อผา แต่จงใจยืนเอาหัวบังคำว่า "ผา" ซะงั้น..เห็นแล้วก็อารมณ์ดีตาม..หุหุ
emo

เดินจนสุดทางขาไปก็เที่ยงได้เวลาอาหารพอดี อย่างที่บอกตั้งแต่ตอนต้น..เมนูเดิมเด๊ะ..ไม่ต้องคิดมาก emo

กินอิ่มก็เดินกลับทางเก่า เก็บรูปถ่ายกันอย่างเมามัน ไม่นานเราก็ถึงจุดกางเต็นท์ รีบเก็บเต็นท์เพราะว่าวันนี้เรามีจุดหมายปลายทางอยู่ที่ น้ำตกเจ็ดคด จ.สระบุรี ซึ่งได้ข้อมูลจากเพื่อนคนอื่นที่เคยไปมา บอกว่าสวยๆ มีคน confirm แบบนี้ ก็ต้องลองไปดูให้เห็นกับตาซะหน่อย.เอ่อแต่พวกเรายัง no data ไม่รู้ว่าน้ำตกเจ็ดคดเนี่ย..อยู่ที่อำเภอไหนของสระบุรีเลยแหะ..??!!??

ในที่สุดเราก็ข้อมูลที่นอนคืนนี้คือ..ศูนย์ศึกษาธรรมชาติและท่องเที่ยวเชิงนิเวศเจ็ดคด-โป่งก้อนเส้า ตั้งอยู่ที่ ต.ท่ามะปราง อ.แก่งคอย จ.สระบุรี (ตอนนี้กำลังดังเพราะมีเฮลิคอปเตอร์ไปร่วงอยู่ละแวกนั้น) ก่อนถึงแวะชิมซื้อน้อยหน่าแถวกลางดงที่มีพันธุ์เพชรปากช่อง ลูกใหญ่สะใจดีแถมรสชาติอร่อยแฮะ..เกษตรกรไทยเนี่ยสุดยอดจริงๆ ผลิตผลทางการเกษตรของบ้านเราถึงได้อุดมสมบูรณ์แบบเนี่ย...
emo

แวะชิมน้อยหน่าที กระหรี่พัฟที พระอาทิตย์ก็เลิกงานซะแล้ว เอาล่ะสิ..ทางเข้าน้ำตกเจ็คคดที่ก็ช่างมืดสนิท เป็นสิบกิโล แถมไม่ค่อยมีบ้านเรือนสองข้างทางเลย..มืดจริงๆ เฮ่อ..เราคุยเล่นลุ้นเส้นทางกันไป แต่ในใจแต่ละคนคงเสียวๆ ไม่ต่างกัน..แต่พอมาถึงที่ศูนย์เนี่ยช่างผิดกับทางเข้าเสียนี่กระไร ก็บ้านพักของเค้าสวยน่ารักแถมราคาไม่แพง พวกเราโชคดี มีบ้านหลังหนึ่งที่นักท่องเที่ยวจองไว้แล้ว cancel ประกอบกับ มืดมากแล้วเราขี้เกียจกางเต็นท์ แถมข้าวเย็นยังไม่ตกถึงท้อง และเมื่อยจากการนั่งรถเดินทาง..เอาเป็นว่าไม่ต้องอ้างมาก ง่ายๆ คืออยากสบาย..เอาบ้านหลังหนึ่งจ้า..อิอิ

คืนนี้หลังกินอาหารแบบทุบหม้อข้าวเอาเสบียงที่เหลือมากำจัดให้หมด ก็นอนตีพุงสบายในห้องแอร์..เก็บแรงไว้เดินเที่ยวพรุ่งนี้..

เช้าแล้วมองเห็นศูนย์ศึกษาธรรมชาติที่นี้จัดเจนกว่าเมื่อคืน ที่นี้ดูสะอาดเรียบร้อย มีนักท่องเที่ยวมากางเต็นท์นอนบ้างพอสมควร แต่ไม่มาก เห็นว่านโยบายที่สร้างที่นี้ขึ้นเพื่อรองรับนักท่องเที่ยวที่ล้นจากเขาใหญ่..เข้าท่าทีเดียว เสียดายวันนี้เรามีเวลาเดินป่านิดเดียว แต่ก็ยังพบเห็นความหลากหลายของชีวิตอื่นในเส้นทางเดินศึกษาธรรมชาติน้ำตกเจ็ดคด ที่เดินง่ายมากันได้ทุกเพศทุกวัย รับรองคราวหน้าจะหาเวลากลับมาเยี่ยมเยียนสถานที่แห่งนี้อีกครั้งแน่นอน...

สุดท้าย...ของเรื่องเล่ายาวววววแล้ว ก็เป็นอีกทริปที่สนุกสนานพอสมควร อารมณ์ก็ประมาณหัวเรื่องนั่นแหละ..อย่าลืมใครมีเวลาว่าง..ก็ออกไปหาออกซิเจนบริสุทธิ์ๆ ตามป่าเขา หรือออกไปหาอะไรที่มันช่วยกระตุ้นให้ร่างกายผลิตสาร endophrine เยอะๆ หน่อย..เชื่อเถอะ..ชีวิตนี้มันสั้นจะตาย..ไปเที่ยวดีก่า...อิอิ emo