สำหรับเรา..
เราคิดว่า ตัวเราเอง ที่ทำร้ายตัวเอง
ความรัก มันก็อยู่ของมันเฉยๆ

ไม่มีใครทำอะไรเราได้ ถ้าเราไม่ทำตัวเราเอง

ลองฟังเพลง ก้อนหินก้อนนั้น ดูสิคะ ช่วยได้เยอะเลย

ความรักกำลังทำร้ายเราอยู่มั๊ยนะ...

= ความรักไม่เคยทำร้ายใคร....มีแต่ตัวเราเองเท่านั้น เลือกที่จะทำร้ายตัวเอง

ตัวอย่างเช่น: "เราจะเสียใจรึเปล่า ??" ถ้าเขาคนนั้นไม่ได้รักเรา มากเท่าที่เรารักเขา.....

ไม่ใช่ตัวเราเองหรอกหรือคะ ที่เป็นฝ่ายเลือก.... ว่าเราจะเลิกรักเขาซะ เพราะเขามอบความรักกลับมาไม่เท่ากับที่เราให้ไป..... หรือจะเลือกว่า เราจะยังคงรักเขาต่อไปเรื่อย ๆ และพยายามรักเขาให้มากขึ้นกว่าเดิม.....รักจนกว่าคน ๆ นั้นจะมอบความรักกลับมาให้เราเท่า ๆ กันหรือมากกว่า ทุก ๆ อย่างอยู่ที่เราเป็นผู้กำหนดค่ะ


แล้วรักแค่ไหนถึงจะพอล่ะ...

= ความรักต้องไม่ทำให้เราเป็นทุกข์ ดังนั้นหากจะรักใครซักคน เราควรจะสุขใจที่ได้รักเขาคนนั้น เมื่อใดก็ตามที่เราเริ่มรู้สึกว่า ความทุกข์ที่เกิดจากความรักนั้น เราไม่สามารถจะอดทนกับมันได้อีกต่อไปแล้วล่ะก็.....นั่นอาจจะหมายความว่า เราคงไม่สามารถรักเขาคนนั้นได้ไปมากกว่านี้อีกแล้ว.....

เราจะมีความรักโดยไม่คาดหวังได้จริงหรือ...

= หากเราไม่คาดหวังอะไรเลย มันคงขัดกับความต้องการพื้นฐานของมนุษย์แน่ ๆ เลยค่ะ ^^;;


ปล. ^_^ เราคิดแบบนี้อ่ะค่ะ " เราทุกคนไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นทุกข์ แต่เราเลือกที่จะมีความสุขได้ค่า" หากมีอะไรไม่สบายใจก็แวะมาคุยกันได้นะคะ

Love him, let him free!!!

ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์

เข้าใจความรู้สึก จขบ. ได้ดีเลยค่ะ

ถ้ารักแล้ว ไม่คาดหวัง
เราก็ไม่ทุกข์ค่ะ

ความรักไม่ได้ทำร้ายใคร
เราทำร้ายตัวเราเอง
เพราะความคิด ความคาดหวังของเราเองค่ะ

รักเอง ทุกข์เอง เหมือนกัน
:'(