วันนี้...ไม่มีอะไรทำจัดอยู่ในจำพวกเคว้งคว้างอยู่กับบ้านหันไปหันมาเห็นโคลงโลกนิติ (สุภาษิตคำโคลง)
เลยอยากแต่งโคลงทุภาษิตดูบ้าง
เผื่อว่าคนที่กำลังคร่ำเคร่งในการทำงานผ่านมาเห็นจะมีรอยยิ้มขึ้นมาบ้าง

.

ปล.มีใครพอจำโคลงต้นฉบับได้บ้างมั้ยเอ่ย

.

.

เจ็ดวันเว้นพบน้อง          ยอดดี

คิดครุ่นห้าวันหนี             มิช้า

สามวันเช่นสามปี           เลยผ่าน

วันหนึ่งทนเห็นหน้า        ยากแท้ทานทนฯ