|
|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | |
|
|
|
25 มิถุนายน 2551
|
|
|
|
|
|
รุ้งพลบ |
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]
|
ใช้ชีวิตแสวงหามาหลายปี ปัจจุบันก็ยังแสวงหาไม่รู้จักเสร็จ บางอารมณ์เหนื่อยๆ ก็หยุดพัก แล้วตรองนิ่งเขียนบันทึกในสิ่งที่พบเห็น
บางอารมณ์ที่โมแรนติค ชอบดูสายรุ้งตอนโพล้เพล้
|
|
|
คู่รักหรือ....ฉันสะดุดกับความนึกคิดของตัวเอง แล้วรีบปัดออก ใจฉันไม่ควรจะไขว้เขวนำพาภาพเบื้องหน้าไปสู่ความฟุ้งซ่านอื่นๆ การที่เขาทั้งคู่ต้องมานั่งสุมหัวปรึกษาโจทย์การเงินก็เพื่อประโยชน์ของฉันทั้งสิ้น แทนที่จะได้ใช้เวลาอาทิตย์เช้าหยุดพักผ่อนหรือไปสนุกเฮฮาตามประสาวัยหนุ่มสาว
หม่าม้าครับ สรุปการบ้านข้อนี้เป็นอย่างนี้นะครับ....
พงษ์เริ่มสั่งแบบฝึกหัดข้อใหม่ให้ฉันเอากลับไปทำต่อ เหมือนครูใหญ่ให้การบ้านนักเรียนแล้วกำชับวันเวลาที่ต้องส่งอย่างไรอย่างนั้น เขาเองก็คงไม่เคยคาดคิดว่า วันหนึ่งจะต้องมาเป็นครูสอนลูกศิษย์อายุคราวเดียวกับหม่าม้าที่บ้านเหมือนกัน
หม่าม้าผมคิดเลขเก่ง ไม่ต้องใช้เครื่องคิดเลขเลย เป็นแม่ค้านี่ครับ พงษ์พูดถึงผู้ใหญ่ที่บ้านอย่างชื่นชม
ไปเรียนที่ไหนมาล่ะจ๊ะ
เรียนรู้เองครับ ลงบัญชีง่ายๆได้ คิดต้นทุนสินค้าเป็น คิดราคาขายได้ แต่ในแบบเขาเองนะครับ เอาหลักการจริงๆไปเทียบไม่ได้
ปะป๊า และหม่าม้าของพงษ์ คงเป็นคนขยันทำมาหากิน ไม่มีโอกาสได้เรียนสูงมากแต่หมั่นเพียร เรียนรู้หลักการค้าขายด้วยตัวเอง มีธุรกิจทำรายได้พอเลี้ยงส่งลูกๆเข้ามาเรียนในกรุงเทพได้
คงเป็นเพราะฟ้าเบื้องบนยังปรานีอยู่บ้าง หลังจากเคาะสนิมและความขี้กลัวตัวเลขออกจากด้วยฝีมือเซียนฉมังของนุ่มและพงษ์ ระยะหลังสมอง ฮ นกฮูกเริ่มยอมรับแสงแวบๆที่ปลายอุโมงค์...เล็กๆ
อาจารย์ผู้สอนเองก็ไม่ได้มองผ่านฉันอย่างไม่เห็นอนาคตเหมือนเช่นก่อน แม้แววตาของท่านยังชั่งใจว่าควรจะปล่อยให้ ฮ นกฮูกตัวนี้ทู่ซี้นั่งเรียนต่อไปหรือไม่
ตกลง ไม่ดร็อปนะ แน่ใจ
ฉันรำลึกถึงบทสนทนากับอาจารย์ผู้สอน ขอโอกาสอีกครั้งในครึ่งเทอมหลัง
ค่ะ
งั้นก็ตามใจ ผมถือว่าเตือนคุณแล้ว
อาจารย์พูดไม่อ้อมค้อมเลย ถึงกระนั้นก็ยังมีใจถามทุกท้ายชั่วโมง
เข้าใจหรือเปล่า อธิบายซ้ำอีกครั้งมั้ย
ฉันจะยังไม่ผงกหัวรับเสียทีเดียว ไม่ใช่กลัวเสียเชิงหรอก( มีซะที่ไหนล่ะ)แต่ขอเวลาให้สมองส่วนที่เคาะสนิมออกแล้วเริ่มกระบวนการขับกลไกและน้ำย่อยให้ซึมซาบเสียก่อน แล้วค่อยๆทบทวน จดข้อสงสัยไว้ถามในคราวต่อไป บางทีถ้าไม่ทันการก็ให้นุ่มไขความกระจ่างให้
พงษ์ ช่วยดูวิธีคำนวณมูลค่าของเงินในอนาคตข้อนี้ว่าถูกหรือไม่
นุ่ม พงษ์ ช่วยอธิบายการบริหารสินค้าคงคลังใหม่ให้หม่าม้าฟัง ช้าๆอีกนิด
สองหนุ่มสาวก็แสนดี ไม่เคยหวงวิชาเลย ครั้งหนึ่ง ฉันนั่งงงตาหมุนติ้วกับศัพท์การเงินตระกูล R ทั้งหลาย
นุ่มจ๋า Return On Equity กับ Return On Asset สัมพันธ์กันอย่างไร
และแล้ว เลคเชอร์ตระกูล R ตั้งแต่ ROI , ROA, ROE ก็ถูกสาธยายละเอียดยิบ เอ...ไม่รู้จะ ROB ( Return on my Brain) กลับมาได้เท่าไหร่