เ มื่ อ ไ ร เ ธ อ จ ะ แ ต่ ง ง า น สั ก ที . . . ? เพื่อนรักคนหนึ่งถามผม ขณะที่ผมนั่งเป็นเพื่อนเธออยู่ริมสนามเด็กเล่น “เรื่องอะไรจะบอก เธอเผลอเมื่อไร ฉันหลบไปแต่งเลย ฮาๆ” ผมอมยิ้มตอบเธอ มองดูเด็กๆวิ่งเล่นอยู่รอบๆม้าหมุนตัวใหญ่ วันนี้อากาศดีมากเลยครับ... ฟ้าใสแจ๋ว ..เมฆลอยเป็นจุดๆ ผมแวะมารับเธอ กับยัยจอมซนตัวน้อย ไปเที่ยวตามสัญญา เด็กๆนี่ช่างจำ พูดอะไรไว้เป็นได้ทวงถามกันทุกวัน “เมื่อไรอาจะพาหนูไปเที่ยว เมื่อไรๆๆๆ ” ไปสวนสนุกลีโอแลนด์บ้าง ไปให้อาหารปลากับนกพิราบ ที่สวนเบญจสิริบ้าง เป็นเด็กนี่ก็ดีไปอย่างนะครับ เล่นอะไรก็สนุก กินอะไรก็อร่อย ก็ทุกๆอย่างคือสิ่งแปลกใหม่ สักพัก ลูกสาวของเพื่อนผมก็วิ่งมาพร้อมกับเพื่อนใหม่ “แม่จ๋า หนูขอไปเล่นที่ลานลูกบอลนะ” เพื่อนผมพยักหน้ายิ้ม โอโห ไม่ทันไร มีหนุ่มน้อยตัวกระเปี๊ยก มาจูงมือวิ่งออกไปหัวเราะกันร่าเริง นึกแล้วขำ ต้องแอบจำเอาไว้มุขนี้ วันหลัง จะเอาไปชวนสาวๆบ้าง !!! ................................................... ................................................... ลมพัดมาเอื่อยๆ เสียงเด็กๆเล่นกันสนุกสนาน พ่อแม่ก็เดินๆนั่งๆกันอยู่รอบๆ ผมเอาเศษขนมปังที่เตรียมไว้ มาฉีกเป็นชิ้นเล็กๆ ใส่รวมไว้ในถุง เก็บรอไว้ให้ยายตัวน้อย เอาไปโปรยให้ปลาในสระ หลังจากเราสองคนเงียบกันอยู่สักพักใหญ่ เธอก็หันมามองผม ก้มหน้าลง แล้วบอกผมด้วยน้ำเสียงเบาๆ “นี่ยังไม่รู้จะทำอย่างไรดีเลย ไม่รู้จะบอกลูกอย่างไร ” ผมนั่งมองม้าหมุนตัวเดิม มองดูเด็กๆวิ่งเล่น ได้ยินเสียงหัวเราะสดใส แว่วอยู่ตลอดเวลา เสื้อผ้าสีหวานของเด็กๆจับกับแสงอ่อนๆ ของพระอาทิตย์ดวงโต ผ่านตาเข้ามา เหมือนโลกใบเล็กๆที่หมุนวนเร็วขึ้นทุกที แต่... ผมกลับรู้สึกเหมือนเวลาเดินช้าลงจนเกือบหยุดนิ่ง หลังจากได้ยินคำถามของเธอ... สักพักใหญ่ ผมก็หันกลับไปตอบเธอ แบบไม่เต็มน้ำเสียงว่า “จะอย่างไร ถ้าจะต้องเลิกกันจริงๆ ก็ค่อยๆบอกลูกก็ได้ แต่คงต้องใช้เวลา ” ................................................... ................................................... ผมรู้สึกว่า ตัวเองช่างโง่เขลา ในความคิดช่างว่างเปล่า แต่ก็ไม่รู้จะตอบอะไรออกไปได้ดีกว่านี้ ผมไม่มีวันเข้าใจ ความรู้สึกที่เธอเป็นอยู่ แต่ก็รู้ว่า คงเป็นอะไรที่เลวร้ายเอามากๆ คงเหมือนการถูกขังอยู่ในห้องแคบๆ มืดทึบ ที่ไม่มีทางออก ทำไมเมื่อวันที่ความรักเริ่มต้น เราไม่เคยคิดถึงตอนจบ ทำไมเรื่องของคนสองคน กลับมีผลต่อชีวิตน้อยๆได้ทั้งชีวิต ทำไมทางออกของเรื่องแบบนี้ ถึงต้องจบลงด้วยความเสียใจ ทำไม? ผมนั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อย ก่อนที่จะรู้สึกถอดใจ เมื่อนึกถึงวันที่เธอจะต้องบอกลูกว่า “พ่อกับแม่ จะไม่ได้อยู่ด้วยกัน ” ลมพัดใบไม่ปลิว ดูเหมือนจงใจปล่อยตัวเองลงมาจากต้น แต่ละใบที่ร่วงหล่นลงมา เหมือนพยายามจะบอกกับผมว่า ไม่ว่าจะอย่างไรวันนั้นก็ต้องมาถึง ผมเอื้อมมือไปลูบหัวเธอเบาๆ ก่อนที่จะบอกเธอ ด้วยน้ำเสียงติดตลกว่า “นี่ๆ วันหลัง เวลาพาลูกออกมาเที่ยว เธอต้องจ้างฉันมาด้วยแล้วล่ะมั้ง ฮาๆ” เธอยิ้ม ปนเสียงหัวเราะเบาๆ พร้อมน้ำตาหยดหนึ่ง ไหลออกมาที่แก้ม น้ำตาหยดใส ที่ผมเคยเห็นอยู่บ่อยๆ แว่วเสียวหัวเราะ ดังสลับเข้ามา เด็กๆยังคงวิ่งเล่น หยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน พ่อกับแม่นั่งคอยดูแลลูกๆ รอป้อนน้ำ ป้อนขนมเมื่อลูกเล่นเสร็จ อากาศดีมากทีเดียวครับ ช่างเป็นวันที่สดใสวันหนึ่ง อยากให้คุณได้มาเห็นเหมือนกับที่ผมได้เห็น วันนี้กำลังจะผ่านไปอีกวันแล้วครับ   Create Date : 23 พฤษภาคม 2551 20 comments Last Update : 23 พฤษภาคม 2551 18:06:14 น. Counter : 513 Pageviews. Share Tweet

"ดูเหมือนว่าฉันเข้าใจความรู้สึกของเพื่อนรักคุณได้ดีทีเดียวค่ะ" ฝาก .. เป็นกำลังใจให้เพื่อนรักของคุณนะค่ะ อย่างน้อย ก็มีฉันเป็นเพื่อนอยู่บนโลกใบนี้ค่ะ อ่านแล้วเศร้าลึกๆ ... บอกไม่ถูก ..   โดย: ระหว่างเรา .. เป็นได้แค่คนที่อยู่ในใจ ... IP: 61.7.166.234 23 พฤษภาคม 2551 18:31:49 น.

อืม...อ่านๆไป ชักไม่อยากจะแต่งงานแล้วแฮะ ( เอ่อ จริงๆแล้วคงไม่ได้แต่งมากกว่า )   โดย: โยเกิตมะนาว 23 พฤษภาคม 2551 19:08:56 น.

อ่านแล้วเศร้าจังคะ   โดย: ต้นข้าว_ต้นนั้น 23 พฤษภาคม 2551 21:26:31 น.

มันคือเรื่องจริง หรือ เรื่องแต่งคะ ขอโทษนะคะที่ถามแบบนี้ แต่อ่านแล้วอินมากเลยค่ะ ปล. แสบตากับสีส้มมากเลยค่ะ   โดย: ~ Rain Or Shine ~ 23 พฤษภาคม 2551 21:47:00 น.

มันออกแนวเหงาปนเศร้าซะแล้ว... พี่เฮฮา เลยเหงาเลย....   โดย: แม่นังมี่ IP: 222.123.80.202 23 พฤษภาคม 2551 22:20:24 น.

กลับไปล๊อคอิน แล้วกลับมาใหม่ ................................................ สีส้มแสบตาจริง ๆ ค่ะ   โดย: แม่นู๋มี่ 23 พฤษภาคม 2551 22:22:28 น.

น่าเสียดาย ชีวิตคู่ที่ไม่ลงตัว ผลกระทบมีมากเหลือเกิน เมื่อมีมากกว่าคนสองคน แต่ก็ไม่ใช่ว่าโลกจะหยุดนิ่ง... คนที่ได้รับผลกระทบ แต่ไม่ได้มีส่วนในการตัดสินใจของคนสองคน ก็ยังคงต้องเดิบโต และเรียนรู้ต่อไป ที่แน่ๆ ก็คือ ไม่มีอะไรแน่นอน ชีวิตไม่ใช่นิยาย ไม่เป็นตามที่ต้องการเสมอไป เฮ้อ! หนักหัว เปลี่ยนสีแบคกราวน์ก็ดีเหมือนกันนะคะ มองนานๆ ก็ปวดตาอ่ะ :)   โดย: . (Percipi ) 24 พฤษภาคม 2551 0:04:24 น.

.... ได้คำตอบให้ตัวเองสำหรับคำถาม " เมื่อไหร่จะแต่งงานเสียที "   โดย: สิงห์อมบ๊วย 24 พฤษภาคม 2551 0:30:42 น.

แวะมาแอบอ่านจ้า คิดถึงจ้า ฉันเชื่อในตัวคุณคะ   โดย: Lila IP: 116.58.231.242 24 พฤษภาคม 2551 0:45:22 น.

อ่านแล้วเศร้านะ...ผมเองก็เคยอยู่ในสถานะการณ์ที่พ่อแม่ต้องแยกทางกัน..แต่ดีที่ตอนนั้นโตพอจะคิดอะไรทางด้านบวกได้... คำถามเดียวกัน กับหัวข้อ...เพื่อนผมก็มักจะถามตลอดว่า "ทำไมเมิงไม่มีแฟน" ผมเองก็มีคำตอบของผม...ว่าทำไมผมถึงไม่มีแฟน...เพราะผมรู้ดีว่าผมรักใคร....ถึงอาจจะไม่ได้เป็นแฟนกัน...แต่ผมก็รู้ว่าผมมีคนที่ผมรัก... สวัสดีวันสบายๆครับพี่เฮฮา   โดย: น้องฮาเฮ (สิงห์นครพิงค์ ) 24 พฤษภาคม 2551 14:19:34 น.

plane ไว้ว่าปลายปีจะลงจากคานซะที...คงต้องคิดดูอีกทีแล้วค่ะพี่ กลัวจริง ๆ กะเรื่องแนวแนวนี้   โดย: เพราะรักไม่สิ้นสูญ 25 พฤษภาคม 2551 14:34:04 น.

เรื่องแบบนี้ ไม่เกิดขึ้นกับตัวเองไม่รู้คับ บางคนอาจมองว่า เป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย แต่ถ้าเกิดขึ้นกับตัวเอง คงพูดไม่ออก คิดอะไร ไม่ออกเหมือนกัน แต่ยังไง เวลานี้ กำลังใจก็สำคัญที่สุด จะช่วยให้เค้าผ่านพ้น ช่วงเวลานี้ไปได้ อย่างแน่นอน ฝากพี่เฮฮา ไปให้กำลังใจกับพี่สาวคนนั้นมากๆ นะคับ เป็นกำลังใจให้คับ........   โดย: ต้น~~ตาล IP: 125.24.197.168 25 พฤษภาคม 2551 19:42:21 น.

เป็นกำลังใจให้กับคนที่กำลังมีความรักค่ะ อย่ากลัว อย่ากังวล ที่จะรักใครสักคน อย่างดีที่สุด "สิ่งมีชีวิตที่แข็งแรงเท่านั้น ถึงจะมีชีวิตรอด" เชื่อมั่นว่าทุกคนจะสามารถผ่านเรื่องราวต่างไปได้ค่ะ ถึงแม้จะทิ้งรอยจาง ๆ ไว้บ้างก็ตาม...""   โดย: breakfast IP: 58.97.32.126 25 พฤษภาคม 2551 21:59:19 น.

ขณะนี้.... ผ่านมะวานมาได้เกือบๆ 1 ชั่วโมงแระ   โดย: unsa IP: 124.121.202.58 26 พฤษภาคม 2551 0:56:03 น.

เรื่องจริงมันคงไม่เศร้าเหมือนในนิยายของพี่หรอก นู๋รู้ ฮื่อๆๆ เศร้า   โดย: ป๋อมแป๋ม IP: 203.185.151.254 26 พฤษภาคม 2551 14:03:30 น.

ก้อไม่ชวน นี่...อิอิ   โดย: unsa 31 พฤษภาคม 2551 19:44:51 น.

สวัสดีครับพี่เฮฮา... หายไปนานเหมือนกันนะครับเนี่ย...รีบๆกลับมาเขียนไวๆ ผมงานยุ่งมากๆครับ ช่วงนี้แย่หน่อย แต่ก็กำลังจะดีขึ้นเรื่อยๆ (หวังว่านะครับ)...ไปประชุมที่กรีซมาครับ..แวะเอารูปที่ตัวเองถ่าย ทำเป็นโปสการ์ดมาให้ด้วยครับ   โดย: สิงห์นครพิงค์ 5 มิถุนายน 2551 2:44:06 น.

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ เพิ่งได้เข้ามาอ่านครับ อิอิ   โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง ) 6 มิถุนายน 2551 14:48:05 น.

แล้วหายไปไหนเนี่ยตัวเอ๊งงงง ??   โดย: unsa 9 มิถุนายน 2551 16:49:27 น.

ขออภัย งานยุ่งมั๊กๆ แวะเข้ามาแล้วดีใจจัง นั่งกันอยู่เต็มบ้านเลย เดี๋ยวไปหยิมคุ๊กกี้มาแจกก่อนนะค๊าบ   โดย: พี่เฮฮา (พี่เฮฮา ) 9 มิถุนายน 2551 20:44:45 น.