ตอนนี้พอเพียงน้อย ผ่านลมร้อน ลมฝน มา 10 เดือนแล้วนะครับ

แม่ผมก็อยากมีบันทึกน้อย ๆ เกี่ยวกับตัวผมไว้ เพื่อวันข้างหน้าผมอ่านหนังสือเก่งแล้วจะได้เข้ามาดูว่าในแต่ละช่วงวัยของผมนั้นเป็นอย่างไรบ้าง (แหมแม่ผมนี่คิดช้าจังนะครับ...รอมาตั้ง 10 เดือนแนะ อิอิ)

17 กรกฎาคม 2551 ที่จะถึงนี้ ผมก็ 10 เดือนเต็มพอดีครับ...ตอนนี้ผมน้ำหนักตัวอยู่ที่ 8 กก.ครับ ล่าสุดที่ผมไปฉีดวัคซีน คุณหมอบอกว่า ผมน้ำหนักตัวยังอยู่ในเกณฑ์แต่อยู่ในแถบสีเขียวอ่อนแล้วล่ะครับ..คุณหมอก้อเลยสั่งให้แม่ผมป้อนนมผมบ่อยขึ้นเพราะผมจะติดเล่นซะเป็นส่วนใหญ่...ไม่ค่อยยอมจะกินนม แล้วก็เริ่มให้ผมทานข้าว 2 มื้อได้เต็มที่เลย แต่จนแล้วจนรอด ผมก้อยังกินข้าวได้น้อยอยู่...แม่บอกไม่เป็นไรพยายามต่อไปละกันนะ เดี๋ยวพอเพียงก็กินเก่งเข้าสักวันนะครับ  ส่วนสูง.... คุณหมอชมครับว่า ส่วนสูงผม ok แล้ว 

ช่วงเดือน มิถุนายน 2551 ที่ผ่านมา พอเพียงไม่สบายหนักกว่าทุกครั้งครับ (ขอให้เป็นครั้งสุดท้ายของการเจ็บป่วยนะ..สาธุ) คุณหมอบอกว่าผมเป็นไข้หวัดลงปอด...คือก่อนหน้านี้เป็นไข้ธรรมดาแล้วกินยาไม่หาย...เลยลงปอดซะเลย..แต่ไม่ถึงขนาดปอดบวมนะครับ ..ประมาณว่าอยู่แถว ๆ หลอดลม พอเพียงต้องหาหมอทุกวัน โดนฉีดยาไป 2 เข็ม...แล้วยังถูกจับพ่นยาด้วย...เท่านั้นยังไม่พอครับคุณหมอยังจับผมดูดเสมหะอีกต่างหาก ....ผมร้องจ๊ากกกกตลอดเลย.....เป็นครั้งแรกที่แม่เห็นผมร้องแบบสุดตัว....แม่ผมใจไม่ดีเลยครับ สงสารพอเพียงมากเลย "ถ้าแม่เป็นแทนพอเพียงได้...แม่จะไม่ยอมให้พอเพียงต้องร้องแบบนี้เลยนะลูก"  แม่ผมกระซิบบอกผมอยู่ข้าง...

หลังจากนั้น 2 อาทิตย์ผมก้อหายดี...คึกคักได้เหมือนเดิม...ทุกอย่างเริ่มเข้าสู่เหตุการณ์ปกติ..หลังจากที่ละส่ำละสายมาพักหนึ่ง พอผมเล่นได้คึกคักเหมือนเดิม...พ่อกับแม่ผมก้อ happy สุด ๆ เลยล่ะครับ

พัฒนาการของผมตอนนี้ ...ผมเริ่มคลานเก่งแล้วครับแม่ต้องคีบกาดึ๊บกาดึ๊บเหมือนแต่ก่อนแล้ว แถมยังปีนขึ้นมายืนเล่นได้แล้วนะครับ...ทำแม่ผมตกใจประจำครับ ก้อผมชอบยืนขึ้นมาเหนี่ยวขอบเปลเล่นตอนแม่เผลอนะสิครับ ตอนนี้ของเล่นชิ้นโปรดของผมสงสัยว่าจะเป็นรถหัดเดินละครับ..ผมซิ่งนะจะบอกให้ วิ่งเร็วเชียว แม่ตามแทบไม่ทันแนะครับ

เรื่องราวของผมจะมีความสุขสนุกสนาม ขนาดไหนนั้น ....โปรดติดตามตอนต่อไปนะครับ....