Bloggang.com : rubber ducky : เหนื่อยจัง....

เหนื่อยจัง....

เทอมนี้เหนื่อยมากเลย...
ต้นเทอม ทางผู้บริหารเล่นการเมืองกันอีท่าไหนก็ไม่รู้
ส้มก็เลยหล่นมาบนตักเรา
จับพลัดจับผลูกลายเป็น "หัวหน้าภาค" ซะงั้น

มันก็ดูน่าดีใจหรอกนะ
ถ้ามันไม่ใช่ว่า...ได้ตำแหน่งแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัวตอนก่อนเปิดเทอมไม่กี่วัน
โหลดงานสอนที่ควรจะได้ลด เพราะรับตำแหน่งบริหาร...
ก็กลายเป็นต้องสอนเท่าเดิม...ซึ่งก็หนักอยู่แล้วสำหรับคนปกติ
(3 วิชา รวม 4 section + ป.โท อีกตัว)
แต่ได้เพิ่มงานบริหาร...ซะงั้น
แถมรับเป็นที่ปรึกษาโครงงานนักศึกษาอีก 4 กลุ่ม 8 คน...
ที่ต้องทั้งผลัก ทั้งถีบ ทั้งปลอบ ทั้งชม สารพัด เพื่อ motivate นักศึกษาให้ทำงาน

แต่ก็ยังดี...ยังถือว่าเราได้นักศึกษาที่ดีนะ
เป็นเด็กเรียนดีที่สุดในชั้นปี ที่นิสัยดี และสนิทกันทั้งกลุ่ม
เป็นพวกเรียนด้วย ทำกิจกรรมด้วย perfect ไปหมด
แต่ก็มีอารมณ์แบ่งเวลาไม่ค่อยถูกกัน
ไหนจะต้องเรียนวิชาอื่น
ไหนจะโปรเจ็คตัวเอง
ไหนจะติวน้องๆ
ไหนจะเล่นกีฬา (เป็นนักกีฬาคณะกันซะครึ่งกลุ่ม)
ไหนจะล่ารางวัล (แข่งขันภายนอก)
ไหนจะแฟน....(อาจารย์ยังไม่มี ไม่รู้จะรีบมีแซงหน้าอาจารย์ทำไม

)

เหนื่อยมากมาย....

แต่ก็ยังดีนะ ยังได้กำลังใจเล็กๆน้อย ๆ
นักศึกษาหญิงคนนึงขึ้นมาคุยกับเราเป็นครั้งแรก
"ตั้งแต่หนูเรียนมา อาจารย์ใจดีที่สุดเลยค่ะ
สอนก็รู้เรื่อง ยิ่งพอได้ทำโจทย์ท้ายชั่วโมง ยิ่งรู้เรื่องเข้าไปใหญ่
พอสอบ ข้อสอบก็ไม่ได้ออกนอกเหนือจากที่เรียน
หนูเรียนอย่างมีความสุขมากเลยค่ะ"

หรือเป็นนักศึกษาหญิงรุ่นพี่ ที่เพิ่งรู้ว่าเราถูกย้ายให้มาสอนอีกวิชานึงที่เขาเรียนผ่านมาแล้ว
"ดีจัง ที่อาจารย์มาสอนวิชานี้
อาจารย์คนเก่าก็สอนดีนะคะ
แต่อาจารย์สอนแล้วเห็นภาพมากกว่า"

ล่าสุดเมื่อวาน นักศึกษาหนุ่มหล่อนักบาส ผู้มีแฟนเป็นรองมิสไทยแลนด์ยูนิเวอร์ส
ก็เอาดอกมะลิมาให้
"อาจารย์ครับ ผมให้แม่ของภาควิชาครับ
ขอให้อาจารย์น่ารักแบบนี้ตลอดไปครับ"

รู้สึกดีจังเลย ค่อยมีกำลังใจทำงานหน่อย...เนอะ...