0013: มองใบไม้ผลิบนไวกิ้ง (อังคาร 2007.03.27) เป็นอีกวันที่มีความสนุก พูดซ้ำด้วยคำอีกคำว่า เป็นอีกวันที่มีความสุข บางทีเราก็มีความสุขโดยที่ไม่จำเป็นต้องสนุก แต่เมื่อไหร่ที่เรามีความสนุก เราก็มักจะสุขไปด้วยเสมอ วันนี้สนุก จึงสุข จะว่าไป กิจกรรมช่วง “พักกลางวัน” ของพนักงานในบริษัทที่ผมทำงานอยู่นี้เป็นสิ่งที่ทำให้ผมแปลกใจไม่น้อย ที่นี่จะ “พักกลางวัน” ช้ากว่าออฟฟิศเดิมในกรุงเทพฯ หนึ่งชั่วโมง คือจะเริ่มเดินออกไปกินข้าวกันประมาณบ่ายโมงและกลับเข้ามาทำงานในเวลาบ่ายสองโมง ซึ่งก็ช่วยทำให้เวลาช่วงเย็นดูไม่ยาวยืดนัก (ในวงเล็บว่า ถ้าโชคดีเลิกงานตามเวลา) สิ่งที่แปลกประหลาดในสายตาผมก็คือ พนักงานที่นี่ “พักกลางวัน” เหมือนสมัยที่เราเป็นนักเรียนยังไงยังงั้น สมัยเรียนมัธยม หรือกระทั่งในมหาวิทยาลัย หลังจากเทอาหารใส่กระเพาะแล้วยังมีเวลาเหลือ ผมกับเพื่อนจะรีบกรูกันลงสนาม ไม่ว่าบอล, บาสฯ, ตะกร้อ (แต่คงไม่หนักข้อถึงขนาดว่ายน้ำ!) ทันที และก็บรรเลงแข้ง กระโดดแย่ง กระโดดฟาดกันจนกว่าระฆังเข้าห้องเรียนจะดังขึ้นอีกครั้ง และนั่นคือสิ่งที่เหล่าบรรดาเพื่อนร่วมงานชาวจีนทำกันในตอน “พักกลางวัน” เมื่อวานผมเดินไปที่สนามบาสฯ กับพวกเขา เตรียมเล่นเต็มที่ แต่พอดีว่าสนามปิดจึงต้องเปลี่ยนแผนไปเล่นปิงปองกันแทน (การตีปิงปองกับคนจีน เป็นเรื่องที่น่าเล่า เอาไว้คราวหน้าละกัน) แล้วเราก็ตบไปตบมากันถึงบ่ายสองโมงจึงเดินกลับออฟฟิศ แต่วันนี้สนุกกว่านั้น หลังจากกินอาหารมื้ออร่อย เราพากันเดินไปยังสวนสาธารณะที่ใหญ่ สวย และน่ารักแห่งหนึ่งในเซี่ยงไฮ้ สวนนี้ตั้งอยู่ข้างๆ “พีเพิ่ลสแควร์” เพื่อนๆ ที่ออฟฟิศเรียกกันว่า “พีเพิ่ลพาร์ค” ไอ้ครั้นแค่จะมานั่งกินลมชมวิวในสวนสาธารณะขณะพักกลางวันมันก็ฟังดูรื่นรมย์เกินเหตุแล้ว แต่พวกเราไม่ได้แค่มานั่งสูดออกซิเจนเล่น เรามาขับรถบั๊ม, เล่นไวกิ้ง และนั่งม้าหมุนกัน อารมณ์ไหนของมันวะ? แรกเลยผมออกจะงงในกิจกรรมอยู่พอสมควร แต่พอได้ลงสนามไป “บั๊ม” รถกับเพื่อนๆ และน้องๆ ร่วมทีมทั้งเจ็ดแล้ว ความงงก็กระเด็นหายไป เหลือแต่ความสนุกสนานราวกับได้กลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง หลังจากรถบั๊ม ผมก็ได้กรี๊ดสนั่นกับไวกิ้งที่สูงกำลังดี กำลังเสียว และไม่ถึงขนาดทำให้หัวใจดวงน้อยอันอ่อนไหวของผมวายได้ บางคนนั่งนิ่งสงบเงียบแต่หน้าซีด, บางคนกรี๊ดสุดเสียง, บางคนหลับตา, บางคนก็ลุกขึ้นยืนอย่างไม่กลัวว่าจะตกลงไปโหม่งแผ่นดิน แล้วเลสลี่ก็กระตือรือร้นให้ทุกคนไปนั่งม้าหมุนด้วยกัน สวนสนุกเล็กๆ ในวันทำงานอย่างนี้ไม่มีใครมาแย่งเล่น แต่ละรอบจึงเหมือนสวนสนุกส่วนตัวของพวกเรา ที่กรี๊ดกร๊าดกันได้โดยไม่ต้องเกรงใจใคร ระหว่างที่ไวกิ้งเหวี่ยงพวกเราขึ้นไปสูงกว่ายอดไม้ ผมสังเกตเห็น “ใบอ่อน” สอง-สามวันที่ผ่านมา หลังจากอุณหภูมิรอบกายอุ่นขึ้น ผมเริ่มมองเห็นใบไม้เล็กๆ สีเขียวแทงตัวออกมาจากกิ่งโล้นๆ หรือกิ่งแห้งๆ ที่ประดับเพียงดอกสีสวย นั่นเป็นสัญลักษณ์ว่า ฤดูหนาวได้ผ่านไปแล้ว และอุณหภูมิขณะนี้เหมาะแก่การเติบโตของหน่อชีวิตหน่วยใหม่ ไม่ใช่แค่พวกเรา, อากาศแจ่มใส ท้องฟ้าเปิด แดดอุ่น ในวันนี้ เหมือนแบตเตอรี่ที่ชาร์จให้ทุกใบหน้าในสวนสาธารณะประดับไว้ด้วยรอยยิ้ม “อากาศดีโคตรๆ” เลสลี่และนิกกี้พูดประโยคนี้ซ้ำแล้วซ้ำอีก เลสลี่เพิ่งคุยกับผมเรื่อง “ฤดูกาล” ในร้านอ้าเหนียงเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา เธอบอกกับผมว่า ตอนเด็กๆ เธอไม่ชอบฤดูใบไม้ผลิเลย เพราะมันไม่มีอะไร มันสดใสเกินไป ต่างจากฤดูใบไม้ร่วงกับฤดูหนาวที่ดูเหงาและสวยงาม เอลวิสนั่งอยู่ตรงนั้นก็เห็นตรงกันว่า ความเหงานั้นสวยกว่าความสดใส แต่เลสลี่ก็พูดต่ออีกว่า “แต่มาถึงทุกวันนี้ ฉันชอบฤดูใบไม้ผลิ มันสดชื่น ร่าเริง และรู้สึกได้ถึงชีวิตใหม่” “ลองจับความรู้สึกดีๆ นะเอ๋ วันหนึ่งจะมีลมแผ่วๆ พัดมาสัมผัสหน้า มันจะแผ่วเบามาก นุ่มนวล และอบอุ่น วันนั้นแหละจะเป็นวันนี้เธอรู้สึกว่า ฤดูใบไม้ผลิมาถึงแล้ว” เลสลี่พูดนัยน์ตาเยิ้ม ผมฟังแล้วเคลิ้มตาม หลังจากได้ฟังเลสลี่หนึ่งวันผมก็ได้เห็น “ใบอ่อน” และเก็บมันใส่กล้องที่พกติดตัวไปด้วย ผมเพิ่งรู้วันนี้เองว่า เทศกาล “ตรุษจีน” ที่นี่นั้นมีอีกชื่อหนึ่งที่หมายความว่า “เทศกาลฤดูใบไม้ผลิ” เนื่องเพราะตรุษจีนจะอยู่ในช่วงเริ่มต้นฤดูใบไม้ผลิเสมอ นาทีนั้นเอง ผมพยักหน้าให้กับความเหมาะสมของ “ปีใหม่” ที่ไม่ได้ยึดหลักสากลว่าต้องเริ่มต้น ณ วันที่หนึ่ง มกราคม เพราะ “ปีใหม่” นั้นควรจะเป็นหมุดหมายของการเริ่มต้นสิ่งใหม่ ชีวิตใหม่ และเป็นบรรยากาศที่สดใสอบอุ่น ฟ้าหลังฝนสวยแค่ไหน อุ่นหลังหนาวก็งดงามประมาณกัน แล้วจะมีช่วงไหนที่เหมาะกับการเริ่มต้นใหม่มากไปกว่าช่วงเวลานี้อีกเล่า! ใบไม้สีเขียวหน่ออ่อนๆ ที่แทงยอดออกมา แม้เพียงใบเล็กๆ แต่ก็ให้ความรู้สึกอย่างมากกับคนที่ห่มคลุมตัวเองด้วยเสื้อผ้าหลายชั้น มองเห็นแต่กิ่งแห้งๆ ของต้นไม้มาหลายเดือนนับตั้งแต่ฤดูใบไม้ร่วง เป็นความสดชื่น สดใส และการเริ่มต้นใหม่ ตรงกันข้ามกับฤดูใบไม้ร่วง ซึ่งน่าจะเป็นสัญลักษณ์บางอย่างของการสิ้นสุด เพิ่งได้อ่านเรื่องราวเกี่ยวกับเทศกาล “ฉงหยาง” ซึ่งจะมีขึ้นในวันที่เก้า เดือนเก้า เป็นเทศกาลเฉลิมฉลองที่มีเหตุผลซ่อนเร้นคือ ช่วงฤดูใบไม้ร่วงนั้นเป็นฤดูกาลสำคัญของการเก็บเกี่ยวผลผลิตมากที่สุด เมื่อรับรู้เรื่องราวเกี่ยวกับฤดูกาล รวมถึงการ “รู้สึก” ด้วย “สัมผัส” ของตัวเอง ผมอดจะเปรียบเทียบกับฤดูกาลในชีวิตการทำงานที่นี่ไม่ได้ ผมมาถึงในช่วงปลายฤดูหนาว ความว้าเหว่และความเยือกเย็นเล่นงานอยู่นานนับสัปดาห์ แต่เมื่อหนึ่งเดือนผ่าน ผมก็ได้มานั่งสำราญกับเพื่อนฝูงบนเรือไวกิ้งในช่วงพักกลางวัน ขณะที่ผมมองเห็นใบไม้สีเขียวแทงใบออกมา ผมรู้สึกถึงชีวิตใหม่ที่กำลังงอกออกมารับรู้โลก และคงต้องใช้เวลาอีกระยะเวลาหนึ่งเพื่อเติบโต เปลี่ยนจากสีเขียวอ่อนเป็นสีเข้ม เปลี่ยนจากยอดอ่อนเป็นใบไม้ที่แข็งแรง กิ่งก้านและลำต้นยังต้องรอรับน้ำฝนเพื่อหล่อเลี้ยง รอจนถึงวันที่ใบไม้ร่วงเพื่อผลัดใบอีกครั้ง วันนั้นเราจะได้เห็น “ผล” ของไม้ต้นนี้ ว่าจะสวยงาม สมบูรณ์ มากน้อยเพียงใด อีกหกเดือนจึงจะถึงฤดูใบไม้ร่วง อีกหกเดือนละมัง “ผล” จึงปรากฎให้เห็น จริงๆ แล้วก่อนขึ้นไวกิ้ง ผมได้ถามนิกกี้เหมือนกันว่า เขาชอบฤดูไหนมากที่สุด? เขาตอบออกมาเป็นเดือน “มีนา, เมษา และพฤษภา” “พฤษภานี่หน้าร้อนหรือยัง?” “ยัง พฤษภากำลังจะเริ่มเข้าสู่หน้าร้อน” ผมเองก็ยังผ่านฤดูกาลบนแผ่นดินนี้ไม่ครบทั้งสี่ฤดู แต่คิดดูแล้วก็น่าจะเป็นคำถามที่ตอบยากเอาการอยู่ว่า “ชอบฤดูไหนที่สุด?” ผมว่ามันคลับคล้ายกับชีวิต ที่ต่อให้เราชอบฤดูไหนมากที่สุด เราก็ไม่อาจจะหยุดมันไว้ได้ตลอดไปอยู่ดี ใครจะเป็นใบไม้สีเขียวอ่อนได้ตลอดชีวิต? ใบไม้ย่อมต้องผ่านฝนพรำ เมฆครึ้ม เพื่อเติบโต และช่วงฤดูเก็บเกี่ยว ก็เป็นอีกช่วงเวลาที่เราน่าจะได้ชื่นชมกับ “ผล” ของไม้ อีกสิ่งที่ผมว่า ฤดูกาลคล้ายคลึงกับชีวิต คือ ชีวิตไม่ได้มีวงจรเดียว เหมือนใบไม้ที่แก่แห้งเป็นสีน้ำตาลอ่อนล้าด้วยผ่านลมฝนมามาก ถึงที่สุดแล้วก็สลัดใบหลุดร่วงหล่นจากต้น ไร้กำลัง เคว้งคว้างไร้ทิศทาง ไม่มีจุดหมายอื่นนอกจากผืนดิน แล้วก็ดูเหมือนว่า ชีวิตจะสิ้นสุดลงแค่นั้น แต่ความจริงแล้ว ชีวิตยังมีวงจรใหม่อีกเสมอ ฤดูใบไม้ผลิยังจะเดินทางมาให้ได้รู้สึกสดชื่น ให้ได้แทงใบอ่อนออกมาสัมผัสโลกอีก อีก อีก และอีก ตราบเท่าที่เรายังอยากงอกออกมาดูโลก และเราจะได้รู้จักโลกใบเดิมอีกครั้ง ด้วยความรู้สึกสดใสเหมือนใบไม้เพิ่งงอก “ใบอ่อน” บนยอดไม้ใต้เรือไวกิ้งที่เซี่ยงไฮ้บอกผมอย่างนั้น ดูไกลๆ ก็เหมือนเดิม ดูใกล้ๆ เห็น "ใบอ่อน"   Create Date : 28 มีนาคม 2550 42 comments Last Update : 28 มีนาคม 2550 2:13:49 น. Counter : 818 Pageviews. Share Tweet

ว่างๆ เชิญที่ "เซี่ยงไฮ้ แกลเลอรี่" (หมวดที่สิบห้า) ได้นะครับ เพิ่งเปิดสดๆ เลยครับ   โดย: นิ้วกลม (roundfinger2547 ) 28 มีนาคม 2550 2:21:18 น.

ชอบฤดูที่แตกต่าง   โดย: บีจัง IP: 203.146.63.185 28 มีนาคม 2550 2:46:21 น.

ขอให้ได้เห็น "ผล" ที่สวยงาม ดีจัง มีสวนสนุกใกล้ที่ทำงาน หะม้าหมุน.. //img.photobucket.com/albums/v471/lovelychere/IMG0376A_resize.jpg   โดย: Qingqing (Qingqing ) 28 มีนาคม 2550 8:34:09 น.

แป่วรูปมะขึ้น.. เอาใหม่.. >   โดย: Qingqing (Qingqing ) 28 มีนาคม 2550 8:35:48 น.

คุณนิ้วฯ ลบคคห. ข้างบนไปเลยเน้อ เปลืองเนื้อที่.. ไม่ขึ้นก็อย่าขึ้น   โดย: Qingqing 28 มีนาคม 2550 8:36:50 น.

อ่านแล้วเห็นภาพเลยค่ะ ดูสดชื่น ดีที่ได้อ่านในเวลาที่เริ่มต้นจะทำงาน จะได้สดชื่นไปทั้งวัน ดูพี่เอ๋จะมีความสุขกับที่ทำงานและเพื่อนร่วมงานใหม่ ดีใจด้วยนะคะ ขอให้วันนี้ป็นวันที่สดใสอีกหนึ่งวันนะคะ   โดย: therainyseason IP: 58.8.186.190 28 มีนาคม 2550 8:50:42 น.

อยากมีวันที่สดใสมั่งจัง สาธุสักวันเราต้องมี   โดย: Blitzer 28 มีนาคม 2550 9:08:06 น.

อ่าววนี่พี่นิ้วกลมเหรอเพ่งรุ้นะเนี่ยตัวจิงป่าวอ่าตื่นเต้นๆๆ - - เพ่งเหนรูปดิสเดล ผมชอบโตเกียวไม่มีขาของพี่นะสนุกดีๆๆ อ่านจบแล้วอยากไปยี่ปุ่นมั่กๆๆเลย   โดย: Blitzer 28 มีนาคม 2550 9:10:38 น.

เอ๋ มีเวลาเหงาไหม? เอ๋ เหงาไหม??   โดย: pattararanee IP: 125.25.92.217 28 มีนาคม 2550 9:43:39 น.

ตอนนี้ที่กรุงเทพร้อน ‘มาก’ ปีนี้ยังไม่ทันเหยียบเดือนเมษา อากาศเมืองกรุงก็เรียกเหงื่อได้มากมาย ปลายมีนาต้นเมษาของเมืองไทย นอกจากเป็น ‘ฤดูร้อน’ แล้ว ยังเป็น ‘ฤดูหนังสือ’ ที่ถ้าเซี่ยงไฮ้มียอดไม้ ใบอ่อนผลิออกมาในขณะนี้ ที่เมืองไทยฤดูนี้ก็มีหนังสือผลิออกมาเยอะแยะเช่นกัน ... ศุกร์นี้มีงานหนังสือแล้วขอรับท่านพี่ ปีนี้รู้สึกว่า daypoets ใช้พื้นที่บูธแค่บูธเดียว ซึ่งนับว่าดีต่อการที่ท่านพี่อยู่เซี่ยงไฮ้ เพราะถ้าท่านพี่ต้องมายืนแจกลายเส้นรูปนิ้วกลม ๆ ในบูธ คาดว่าที่วางพุงท่านพี่คงไม่พอ ((ว้ากกกก - - ล้อเล่นยามเช้านะท่านพี่))   โดย: เติ้ล IP: 58.9.139.81 28 มีนาคม 2550 10:07:22 น.

แอบเห็นด้วยกับพี่เติ้ล ที่ว่าถ้าพี่เอ๋มาแจกลายเซ็นคงจะวางพุงไม่พอแน่ เอิ๊กๆ รูปสวยมาก~* '' ผมว่ามันคลับคล้ายกับชีวิต ที่ต่อให้เราชอบฤดูไหนมากที่สุด เราก็ไม่อาจจะหยุดมันไว้ได้ตลอดไปอยู่ดี ใครจะเป็นใบไม้สีเขียวอ่อนได้ตลอดชีวิต? ใบไม้ย่อมต้องผ่านฝนพรำ เมฆครึ้ม เพื่อเติบโต และช่วงฤดูเก็บเกี่ยว ก็เป็นอีกช่วงเวลาที่เราน่าจะได้ชื่นชมกับ “ผล” ของไม้ อีกสิ่งที่ผมว่า ฤดูกาลคล้ายคลึงกับชีวิต คือ ชีวิตไม่ได้มีวงจรเดียว '' ชอบมาก ตรงดี หุหุ fighting fighting..เข้าไว้ จะได้ชื่นชม"ผล"ของไม้เร็วๆ   โดย: Modz(มด) IP: 202.28.21.4 28 มีนาคม 2550 10:29:38 น.

อ่านแล้วชอบนะเรื่องราวของชีวิต ธรรมชาติของฤดูกาล เรื่องราวของการเปลี่ยนแปลงและการเติบโต   โดย: หมี IP: 203.114.116.181 28 มีนาคม 2550 10:48:40 น.

บีจัง เราก็ชอบ เพราะบ้านเราไม่ค่อยเห็นความต่างของฤดูด้วยแหละมั้ง ชิงชิง เอ...ทำไมแปะรูปไม่ได้ล่ะ? ฝน ขอบคุณคร้าบ Blitzer สวัสดีครับ ขอบคุณที่อ่านโตเกียวฯ ครับ พี่เอี้ยงครับ หายเหงาแล้วครับ สนุกดี เติ้ล เราว่าอะเดย์ซุ้มแตกแน่ จะรีบลดพุง เผื่อคราวหน้าซุ้มเล็กลงอีก มด หิวผลไม้อะ หมี   โดย: นิ้วกลม IP: 202.136.209.2 28 มีนาคม 2550 11:15:45 น.

ชอบเรื่องของวันนี้ที่สุด อ่านแล้วสดชื่นมากกกก   โดย: เจน IP: 158.108.86.118 28 มีนาคม 2550 11:23:07 น.

หุหุ คุณนิ้วฯ นึกว่าออกไปแล้นนะเนี่ย ยังไม่ได้เวลาทานข้าวเลยนิ บ่ายโมงช่ายมะ? ท้องร้องแย่เลย อย่าใจร้อน..เดี๋ยวก็ได้กิน"ผลไม้" fighting เข้าไว้เน้อ เอาใจช่วย~*   โดย: Modz(มด) IP: 58.137.48.4 28 มีนาคม 2550 11:23:25 น.

ดอกไม้ที่เห็น ดอกซากุระหรือเปล่าค่ะ ไม่เคยเจอดอกเป็นๆ แต่คล้ายรูปที่เคยดู ถ้าเป็นดอกซากุระจริงๆ ไปอยู่เซี้ยงไฮ้ มันต้องมีชื่อจีนหรือเปล่า หุหุ   โดย: หมี IP: 203.114.116.181 28 มีนาคม 2550 13:25:20 น.

สิชอบหน้าฝน ทุกอย่างดูหยุดนิ่ง เป็นฤดูที่คนต้องยอมรับว่า ถึงแม้เราจะใหญ่โตเพียงใด ก็ไม่อาจจะใหญ่ค้ำธรรมชาติได้ คงสนุกน่าดู เป็นพักเที่ยงที่น่าสนใจจริงๆพี่เอ๋ พี่เอ๋คงจะตั้งตารอพักเที่ยงหละสิ =] ใบอ่อน ยอดอ่อนใบชา!!!!   โดย: สิ IP: 58.8.89.118 28 มีนาคม 2550 15:36:59 น.

ได้มีโอกาสอ่านโตเกียวไม่มีขาซึ่งถือว่าเป็นหนังสือที่ทำให้kengiสนใจงานเขียนภายใต้นามปากกานิ้วกลมอย่างปฏิเสธมิได้ และก็อดที่จะนำเสนอแบบปากต่อปากถึงมิตรรักนักอ่านไม่ได้ว่าต้องลองหามาอ่านดู เล่มต่อมาที่ได้อ่านคือ อิฐ จะบอกว่านิ้วกลมมีลูกเล่นให้การเขียนได้ดีมาก เป็นคนใช้ภาษาชวนอ่านดีคะ จะติดตามผลงานนะคะ   โดย: kengi IP: 203.144.212.151 28 มีนาคม 2550 16:09:41 น.

ได้อ่านเนปาลประมาณสะดือ แล้วรู้สึกอยากไปเนปาลอีกครั้ง (อย่างแรง) ตอนนี้ส่งหนังสือต่อให้เพื่อนเอาไปอ่านเผื่อว่าไป บิ้วววว ให้เพื่อนอยากไป จะได้ไปดูยอดเขาเอเวอร์เรส ค่ะ คราวที่แล้วไป แต่ไปสายการบินเนปาลมันเรท เดินทางตอนกลางคืนเลยไม่ได้เห็นยอดเขาในมุมสูงเลย แค่เจอมัจจาปูเร ก็สุด ๆ แล้ว ติดตามผลงานอยู่นะค่ะ ปลงแต่ว่าทานข้าวบ่ายโมง ไม่หิว(ตาย) ก่อนหรือค่ะ   โดย: หมีน้อยนักเดินทาง IP: 58.10.36.213 28 มีนาคม 2550 16:18:07 น.

ขอเถียงได้มั้ย อย่าว่ากันนะ ผมเกลียดฤดูใบไม้ผลิที่สุดเลย เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย(Seasons Change) ที่ฟินแลนด์บ้านผมก็เข้าฤดูใบไม้ผลิแล้วแต่ยังเหลือหิมะอยู่เพียบเลย อากาศเปลี่ยนแปลงได้รวดเร็วเหนือจินตการหนังกำลังภายในจริงๆ ใครจะคิดว่าวันเดียวกันจะมีอุณหภูมิบวกยี่สิบกับลบห้า ในเวลาต่างกันไม่กี่ชั่วโมง เมื่อวันจันทร์ไปโรงเรียน ใส่เสื้อยืดตัวเดียว (ก็ยี่สิบองศามันก็อุ่นมากแล้วอ่ะ) กลับบ้านเจอติดลบ ข้าน้อยก็เลยเป็นไข้ไปตามระเบียบ   โดย: Le petit garçon ! IP: 85.29.73.9 28 มีนาคม 2550 16:46:49 น.

เพิ่งมาสังเกตอีกทีว่ามีคนถามว่าดอกซากุระชื่อจีนคืออะไร 樱花 อิงฮวาครับ แต่ดอกในรูปของพี่เอ๋ผมคิดว่าไม่น่าใช่ซากุระนะ มันดอกใหญ่เกิน สีก็ไม่เหมือน ผมเคยเจอดอกซากุระบานที่ปักกิ่งทีนึงครับ (และแน่นอนว่าเรียกว่า樱花）   โดย: Le petit garçon ! IP: 85.29.73.9 28 มีนาคม 2550 16:52:54 น.

ศร ขอบคุณมากที่ให้ความรู้ แหม เถียงได้อยู่แล้ว ต่างคนชอบต่างฤดู แถมต่างฤดูต่างพื้นที่ก็ต่างความเปลี่ยนแปลง ขอให้หายป่วยโดยไว สวัสดีคุณ kengi กับ หมีน้อยนักเดินทางด้วยครับ   โดย: นิ้วกลม IP: 202.136.209.2 28 มีนาคม 2550 18:06:35 น.

โอ้โห ! ถึงขนาดกรี๊ดเรยหรอ 55 ก้เคยเล่นเหมือนกันไวกิ้งนะ แบบเตี้ยๆ อ่ะ กลัวมากๆ แล้วเรย หลับตาพอเล่นเส็ด รู้สึกอยากอ้วก มากๆเรย (คงเข็ด เรย นับจากนั้น55) ฤดูใบไม้ผลิ น่าจะสวยดีนะ (ไม่เคยเห็น อ่า ) แต่ไม่ค่อยชอบ ฤดูฝนกับ ฤดูร้อนเรย อ่ะ กลัวฟ้าฝ่าอ่ะ ไม่ชอบเสียงดังๆ ฤดูร้อนนี้ก้ร้อนตับแตกเรย   โดย: ... IP: 124.121.93.63 28 มีนาคม 2550 18:26:01 น.

ตอนนี้อยู่ที่ TK park ค่ะ นึกถึงตอนที่มาฟังพี่เอ๋เลย แวะมาพักสมอง ก่อนเอาหัวกลับไปหนุนหมอนที่บ้าน   โดย: therainyseason IP: 58.137.5.11 28 มีนาคม 2550 18:36:54 น.

kengiว่าทุกฤดูมีเสน่ห์เย้ายวนที่ต่างกัน แต่ว่าช่วงที่ดูจะไม่เป็นมิตรกับเรามากที่สุด น่าจะเป็นช่วงเปลี่ยนฤดูคะ คนเรามักอยู่กับความเคยชินได้อย่างเพลิดเพลิน แต่เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงก็ต้องอาศัยตัวกลางอย่างเวลาเข้ามาช่วยอีกแรงหนึ่ง กว่าจะปรับตัวกันได้อาจจะมีการเจ็บไข้กันบ้าง เคยเป็นแบบนี้มั้ยละคะ   โดย: kengi IP: 203.144.212.151 28 มีนาคม 2550 19:03:33 น.

เก็บภาพ + เรื่องราวที่สนุก + สุข มาฝากกันอีกเรื่อยๆนะตัวเอง รู้ว่ามีความสุขก็มีความสุขตาม   โดย: jummdcu IP: 125.24.142.126 28 มีนาคม 2550 19:03:42 น.

พักกลางวันแบบนั้น น่าสดชื่น ดีจัง ฤดูใบไม้ผลิ อยากเห็น แต่เมืองไทยชอบฤดูฝน มันเขียวดี   โดย: modx IP: 124.120.54.29 28 มีนาคม 2550 19:08:55 น.

มาเที่ยวเซี่ยงไฮ้   โดย: พี่เมกิ IP: 124.120.0.118 28 มีนาคม 2550 19:29:39 น.

มา แปะดูอีกรอบ .. พูดถึงม้าหมุนแล้วนึกถึงภาพนี้จ้ะ   โดย: Qingqing IP: 124.121.84.30 28 มีนาคม 2550 20:01:15 น.

อ่านไล่ลงมา ถึงรูป เอ๊ะ! รูปหรอ? พี่เอ๋แปะรูป? ไล่เมาส์ลงมาอีกนิด อ๊ะ "เซี่ยงไฮ้ แกลอรี่" ยกมือขึ้นขยี้ตา เรื่องจริงนี่นา พี่เอ๋แปะรูป!!!!! กี๊ดดด ฮ่าๆๆๆๆ ตื่นเต้นไปงั้นแหละค่า ดีใจๆ   โดย: Vingt-Neuf IP: 58.136.85.99 28 มีนาคม 2550 20:36:47 น.

อ่านแล้วนึกภาพตาม เคยผ่านความรู้สึกแบบนั้นเหมือนกันค่ะ บ้านเราไม่ได้หนาวขนาดนั้น ไปอยู่ที่นู่นแล้วถึงได้เข้าใจว่าทำไมฤดูใบไม้ผลิสำหรับเขามันสดใสสวยงามนัก^^ แวะไปดูรูปก่อนล่ะค่ะ   โดย: p. IP: 58.9.78.58 28 มีนาคม 2550 21:13:15 น.

ชีวิต ก็เหมือนกับฤดูกาล แต่ช่วงไหน เป็นฤดูไหน คงต้องปรับตัวให้เข้ากับสภาวะแวดล้อมให้ได้ ... ปล. เสียดายจัง ที่ปีนี้จะไม่ได้ลายเซ็นของพี่นิ้วกลมจากงานหนังสือ   โดย: PeeYong IP: 58.147.100.59 28 มีนาคม 2550 21:22:05 น.

ชอบไดอารี่วันนี้สุดฤทธิ์ รูปยอดไม้ที่แปะก็ได้อารมณ์สุดฤทธิ์ แว่บไปดูเซี่ยงไฮ้แกลอรี่ ก็ชอบและอิจฉาสุดฤทธิ์ ที่สำคัญแม่หนูชิงชิงเอารูปม้าหมุนมาแปะ ก็ได้นัยยะสุดฤทธิ์ หุ หุ ชอบ ชอบ เยี่ยมเจงๆ ชิงชิง   โดย: แขก IP: 125.24.216.24 28 มีนาคม 2550 21:36:12 น.

เอ่อ!... ว่าแต่ชิงชิงคือใครอ่ะครับ ขอรูปแปะอีกได้มั้ยครับ รูปนี้ได้อารมณ์มั่กๆ   โดย: แขก IP: 125.24.216.24 28 มีนาคม 2550 21:49:12 น.

"ใครจะเป็นใบไม้สีเขียวอ่อนได้ตลอดชีวิต? ใบไม้ย่อมต้องผ่านฝนพรำ เมฆครึ้ม เพื่อเติบโต" ชอบคำนี้ที่สุดเลย...ซื้อ ซื้อจ้า   โดย: yayaa IP: 203.188.29.229 28 มีนาคม 2550 22:00:27 น.

เพิ่งกลับมาจาก 300 เลือดสาด สวยงาม ไร้เทียมทาน เจงๆ *เอ๋ อิจฉาเราป่ะ ^O^   โดย: pattararanee IP: 203.118.70.56 28 มีนาคม 2550 23:16:31 น.

นึกถึงภาพผู้ใหญ่วัยทำงาน มานั่งเล่นไวกิ้ง โยกม้าหมุน ส่งเสียงกันกรี๊ดกร๊าด แล้ว ฮาดี น่ารักดีเหมือนกัน ความจริง แต่ละฤดูก็มีเสน่ห์ในตัวของมันเอง สวยงามในแบบของมัน ใครชอบฤดูไหน ก็รอคอยกันไป เพราะมันมาเดี๋ยวก็ไป แล้วยังไงซะมันก็ต้องวนมาใหม่อย่างแน่นอน ^___^   โดย: JAM IP: 125.25.145.149 28 มีนาคม 2550 23:34:52 น.

อยากดู "สามร้อย" มากๆ ครับ   โดย: นิ้วกลม (roundfinger2547 ) 28 มีนาคม 2550 23:45:24 น.

สงสัยเหมือนคุณหมีเหมือนกัน เพราะรูปร่างหน้าตาคล้ายซากุระจังเลย แต่ซากุระเองก็มีหลายแบบ หลายพันธ์ หลายสีด้วยอ่ะ อืม..เคยเห็นทั้งซากุระทั้งดอกเหมยแล้ว แต่ก็ยังแยกไม่ออกเท่าไหร่เลย ทำไมรู้สึกว่าคล้ายๆกันก็ไม่รู้ พี่เอ๋มีคำตอบมั๊ยคะ   โดย: เอ IP: 58.136.71.89 29 มีนาคม 2550 10:09:42 น.

คุณชิงชิง ชอบภาพนี้มั๊กมากกกก มีอีกม่ะคะ ชอบๆจิมมี่ เลี่ยว พี่เอ๋อย่าเพิ่งน้อยใจ ยังร๊ากนิ้วกลมเหมือนเดิม อิอิ ใช่ๆคะเอ สงสัยเหมือนกัน แต่เป็นดอกอะไร ดอกไม้ก็สวย พี่เอี้ยงอยากดู 300จัง แต่มันไม่เข้าโรง แป่ว.. วันนี้จะไปดู แฝด ..กลัวผี๋อ่ะ แต่อยากดู   โดย: หมี IP: 125.25.9.123 29 มีนาคม 2550 11:11:37 น.

ชอบ จิมมี่ เลี่ยว มากๆ (เหมือนกัน) ยิ่งบทสัมภาษณ์ใน ะ เดย์ นะ ยิ่ง โค-ตะ-ระ ชอบบบบบเลยยย ดอกไม้สวยจริงๆ น้องหมีคะ 300 มาดูที่ิ ลิโ้ด้สิคะ มีตั้งหลายรอบแน่ะ นั่งรถไฟฟ้าไปดูรอบแรก แล้วค่อยมางานหนังสือฯ นะคะ ^O^ *ฝากดู แฝด เผื่อด้วยนะ เรากัวววววว ม่ายยยดูเด๊ดขาดดด   โดย: pattararanee IP: 125.25.86.230 29 มีนาคม 2550 13:36:26 น.

พี่เอี้ยงขอบคุณมากกก จุดประกายความคิด เด๋วเช็ครอบก่อน เหอะ เหอะ เหอะ เจอกันแล้วจะเล่าเรื่องแฝดให้ฟังน่ะคะพี่เอี้ยง   โดย: หมี IP: 125.25.9.123 29 มีนาคม 2550 15:29:22 น.