0009: จดหมายถึงหญิงสาวนาม “เซี่ยงไฮ้” (ศุกร์ 2007.03.23) “เซี่ยงไฮ้” เรายังไม่รู้จักกันดี เรียกชื่อเธอเรายังเรียกไม่ค่อยถูกเลยด้วยซ้ำ จะเรียกว่าอะไร? “เซี่ยงไฮ้” ก็ฟังดูไทยเกินไป “ชางไฮ” ก็ดูฝรั่ง “ซั่งไห่” อืม ค่อยดูกลมกลืนกับชาวบ้านชาวช่องแถวนี้ขึ้นมาหน่อย เห็นไหมล่ะ กระทั่งชื่อ เราก็ยังออกเสียงไม่ถูกเลย นับประสาอะไรกับอย่างอื่น ออกจะตกใจอยู่เหมือนกัน เมื่อตัวเลขในปฏิทินบอกกับเราว่า อีกสี่วันเราก็จะเป็นส่วนหนึ่งของกันและกันครบหนึ่งเดือน เร็วไม่ใช่เล่น เวลาที่ผ่านมาเกือบสามสิบวันไม่ได้ทำให้เรารู้จักเธอมากขึ้นสักเท่าไหร่ อาจเพราะเราโหมงานหนัก จนแทบไม่มีเวลาโงหัวเงยตาขึ้นมาดูความงามอันเย่อหยิ่ง หรูหรา กรีดกราย ฟูมฟายแฟชั่นของเธอเลย เราได้แต่นั่งมองเธอผ่านกระจกรถแท็กซี่ที่ขับผ่านย่านเล็กๆ บ้านหลังน้อยๆ ในซอกหลืบที่ดูน่ารัก มีเสน่ห์ และออกจะโบราณใกล้บ้านเรา รวมไปถึงได้ทอดสายตามองอาคารรูปทรงประหลาด บ้างก็แปลกตา บ้างก็แปลกใจ ว่าใครอนุมัติแบบให้ผ่านมาได้? เพราะหน้าตาตึกบางหลังคล้ายภาพวาดของเด็กที่บ้าหนังไซไฟ ดีไซน์ค่อนไปทางอวกาศ แต่ก็เป็นอวกาศภาคพิสดารเหมือนหนังเกรดบี (ใครบางคนบอกกับเราไว้แบบนั้น ซึ่งเราค่อนข้างเห็นด้วย) ยังจำความรู้สึกแรกที่ได้แทรกกายเข้ามาในร่างของเธอ (ฟังดูทะลึ่ง แต่จริงๆ แล้วเปล่านะ) เรารู้สึกทันทีว่า “อึดอัด” เพราะตึกขนาดใหญ่ทั้งหลายทั้งบีบทั้งข่มร่างกายที่เล็กอยู่แล้วของเราให้เล็กลงจนหายกลายเป็นฝุ่นผง คล้ายกับที่นิกกิ (โกโก้) ตัวละครใน “เซี่ยงไฮ้เบบี้” พูดไว้ ...แสงวาววามของนีออน และกรอบโครงของสิ่งก่อสร้างอันเหลือเชื่อทั้งหลาย คือสัญลักษณ์แห่งความรุ่มรวยทางวัตถุที่เป็นยากระตุ้นราคะซึ่งมหานครแห่งนี้ใช้มอมเมาตัวเอง ขณะที่เราผู้ใช้ชีวิตอยู่ในมันไม่เคยมีความสำคัญอะไรกับมันเลย เราอาจจะตายไปเพราะโรคร้ายหรืออุบัติเหตุ แต่ความรุ่มรวยและเส้นสายขอบโครงอันแข็งแกร่งของหมู่ตึกจะยังคงอยู่เป็นนิรันดร์ เฉกเช่นดาวเคราะห์ที่หมุนไปตลอดกาล เมื่อคิดได้ดังนั้น ฉันก็รู้สึกตัวเองไร้ความหมายประหนึ่งฝูงมดที่เดินอยู่บนพื้นดิน... คล้ายกัน ต่างก็แค่เราไม่ได้รู้สึก “รุ่มรวย” แต่รู้สึกว่าพวกมัน “สูง+ใหญ่” และ “เยอะ” เกินไป เกินกว่าที่มนุษย์จะอยู่ได้โดยรู้สึกว่า “นี่คือสถานที่สำหรับฉัน” แต่ก็นั่นแหละ มันเป็นความรู้สึกแรกของเราที่มีต่อเธอ ยังไม่ใช่ความรู้สึกสุดท้าย เพราะยิ่งเดินไปโน่นมานี่ ยิ่งได้เห็นเธอใกล้ๆ เราก็ยิ่งรู้สึกดีกับเธอมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่ใช่แค่สำหรับการเดินผ่านและมองผาดแบบนักท่องเที่ยว แต่หมายความถึงการใช้ชีวิตร่วมกัน เราว่าเธอมีรายละเอียดที่น่าสนใจมากมาย เธอมีทั้งความทันสมัย และก็ยังคงความน่ารักแบบโบร่ำโบราณที่แทรกสอดไว้เต็มเมือง แต่เราคงต้องใช้เวลาอีกพอสมควร จึงจะรู้จักกันดีขึ้น ขอโทษด้วยที่อาจจะช้าสักหน่อย เราไม่ค่อยมีเวลาศึกษาเธอเลย เข้าใจแล้วว่า การมาเที่ยวกับการมาอยู่อาศัยและใช้ชีวิตนั้นต่างกันราวกับหนังสือคนละเล่ม เคยก่นด่าเพื่อนที่ไปเรียนต่อที่นิวยอร์ก เพราะมันอยู่ที่นั่นมาสามเดือนแล้วยังไม่เคยเห็น “เทพีเสรีภาพ” กับตาตัวเองเลยแม้แต่ครั้งเดียว มันไปเห็นพร้อมเรา มันบอกกับเราว่า ไม่ค่อยมีเวลา และก็คิดว่ายังอยู่อีกนาน มาดูเมื่อไหร่ก็ได้ ไอ้เราที่รีบไปรีบกลับก็เลยต้องรีบไปดู เหมือนกันนั่นแหละ เราอยากไปเดินดูพิพิธภัณฑ์หลายแห่ง ตั้งแต่พิพิธภัณฑ์เซี่ยงไฮ้, พิพิธภัณฑ์ศิลปะ และพิพิธภัณฑ์ผังเมือง แต่พอมีเวลาว่าง เราเลือกที่จะเดินทอดน่องไปตามถนนรอบบ้านเพื่อสำรวจร้านอาหาร ร้านขนม ร้านตัดผม และร้านเครื่องเขียนเสียก่อน เดินไปเดินมาก็เพลินไปถึงถนนหนานจิง อันแสนตื่นตาตื่นใจตื่นหูเสียเหลือเกิน เราชอบแสงสีแบบจีนๆ ที่นั่น แม้เผินๆ จะดูคล้ายชิบูย่า แต่มันไม่ใช่ เพราะถนนหนานจิงนั้น “จีน” เอามากๆ “จีน” ยังไง อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน แต่รู้สึกได้ คืนนั้นเรายังเดินทะลุไป “เดอะบันด์” (ไว่ทัน) อีกด้วย แสงนวลที่โลมไล้ตึกเก่าทรงยุโรปตลอดแนวนั้น สร้างบรรยากาศที่เหมาะแก่การเดินเกาะแขนเกาะหัวไหล่เกาะหัวใจกันอย่างยิ่ง เราน่ะเหรอ? มีแค่ยุงตัวหนึ่งเกาะอยู่บนหัวไหล่! – โรแมนติกโคตร! มองไปยังฝั่งตรงข้าม-ผูตง ก็สวยดี ตึกรูปทรงพิสดารอย่าง “The Oriental Pearl TV Tower” ก็ดูตลกดีตอนกลางคืน เราว่ามันตลกเหมือนเธอนั่นแหละเซี่ยงไฮ้ เหมือนผู้หญิงหลายคนที่เดินฉวัดเฉวียนเวียนวนอยู่ในร่างกายของเธอด้วย เราว่าตลกดีที่พวกเธอพยายามทำตัวโดดเด่น และพยายามประดับประดาตัวเองให้สวยให้งาม ตลก-แปลว่าเราชอบนะ อย่าเข้าใจผิดว่าเราล้อเลียนหรือดูหมิ่นความพยายามงามของเธอ ไอ้เจ้า “หอไข่มุก” นี่เราก็รู้สึกตั้งแต่แรกเห็นแล้วว่าหน้าตาประหลาดและพยายามแตกต่างเสียเต็มประดา แต่อยู่ไปอยู่มา ดูไปดูมา เราว่ามันก็สะท้อนบุคลิกของเธอดี ยิ่งวันเราก็ว่ามันยิ่งสวยขึ้น อืม ไม่สิ อาจต้องใช้คำว่า มีเสน่ห์เฉพาะตัวมากกว่า มีเสน่ห์แบบที่ “หอไอเฟิล” ที่ปารีสไม่มี อ้าว อย่าเพิ่งดีใจไป เพราะเธอก็ไม่มีเสน่ห์ที่ “หอไอเฟิล” มีเหมือนกัน มันเป็นความงามคนอย่าง และเป็นโชคดีของเราที่เธอไม่ลอกเลียนกัน “หอไข่มุก” งามแบบ “ปะแล้ม” ดี เขียนคุยกับเธอมาเสียนาน ยังไม่วกเข้าเรื่องเสียที อาจเพราะนี่เราเพิ่งได้มานั่งคุยกันวันแรกล่ะมัง จึงมีเรื่องต้องสะสางกันเยอะ จริงๆ แล้ววันนี้ว่าจะมาบ่นกับเธอเรื่อง “อุณหภูมิ” และ “ความแปรปรวนรวนเร” ของเธอ เดี๋ยวฝน เดี๋ยวหนาว แล้วจู่ๆ ก็ร้อนขึ้นมาเสียอย่างนั้น เมื่อคืนยังสั่นอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนา วันนี้กลับกลายเป็นว่า ไร้ความหนาวแม้แต่น้อย อุณหภูมิแบบนี้กำลังสบาย นักสะสมไขมันอย่างเราใส่สเว็ตเตอร์ตัวเดียวก็เดินร่อนตามถนนได้แบบขนไม่ลุก เพื่อนที่ทำงานบอกกับเราว่า ให้มีความสุขกับอากาศตอนนี้ให้มากๆ เพราะฤดูร้อนกำลังจะมา และมันจะโหดร้ายไม่แพ้ที่กรุงเทพฯ เลย ฟังแล้วขนลุก! (แต่ไม่ใช่เพราะหนาว) แปลกดีที่จู่ๆ เธอก็ร้อนขึ้นมาเฉย ตั้งตัวไม่ทัน ถอดเสื้อแจ๊กเก็ตตัวหนาที่เพิ่งซื้อมาด้วยความเสียดาย บทจะร้อนก็ร้อน แล้วเธอจะหนาวอีกไหม? พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไรบ้าง? ผู้ที่มาจากเมืองร้อน (โคตร) อย่างเรา ชอบฤดูหนาวมากกว่า ใส่เสื้อหลายๆ ชั้นให้อบอุ่นเราว่ามันเป็นความรู้สึกที่ดี แม้ว่าจะต้องนอนขดตัวอย่างโดดเดี่ยวบ้างในตอนกลางคืน แต่ก็ดีกว่านอนเหงื่อแตกพลั่กเฉอะแฉะเต็มแผ่นหลัง อ้อ! ลืมไปว่ามีแอร์ สิ่งที่น่าติดตามในฤดูร้อน และขณะนี้ก็เป็นเพียงเหตุผลเดียวที่เราอยากให้มันมาถึงไวๆ ก็คือ “แฟชั่นฤดูร้อน” ของสาวเซี่ยงไฮ้ที่รอเวลาปลดปล่อยและเปิดเปลือยเนื้อหนังของตนออกมาสัมผัสอากาศของโลกบ้าง หลังจากบ่มมันอยู่นานหลายเดือนใต้เสื้อผ้าหนาๆ ไม่ต่ำกว่าสี่ชั้น เราได้ยินมาว่า หญิงสาวที่นี่นิยมใส่เสื้อ ”ชั้นเดียว” ในฤดูร้อน ซึ่งนั่นมีความหมายว่า “โนบรา” ที่ว่ากันว่าเป็นแฟชั่นอันธรรมดาของที่นี่ เป็นเพียงเสียงลือเล่าอ้าง สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น และคงไม่จำเป็นต้องใช้มือคลำ! นั่นก็เป็นเรื่องที่เราจะต้องติดตา เอ้ย! ติดตามกันต่อไป แค่นั่งอยู่ในเอเจนซี่ก็เพลิดเพลินเหมือนอยู่ริมเวทีแคทวอร์ก ก็รู้กันดีอยู่ว่า สาวนักโฆษณานั้นหลงใหลการแต่งกายขนาดไหน และที่มหานครแห่งนี้ก็มีวัตถุดิบให้หยิบมามิกซ์และแมทช์มากมาย สนุกมือสนุกกายสำหรับคนที่รักการแต่งตัว เมื่อฤดูร้อนมาถึง เธอคงตกแต่งกิ่งก้านเติมใบให้ต้นไม้ที่โล้นแล้งตอนนี้ได้หายเหงา แต่จะว่าไป ต้นไม้ไร้ใบก็ให้อารมณ์ความรู้สึกเหว่ว้าดีไม่หยอก น่าอิจฉาเมืองที่มีความแตกต่างของฤดูกาลมากอย่างเธอ เพราะเธอจะได้มีโอกาสแสดงความงามถึงสี่แบบ ใบไม้ผลิ, ร้อน, ใบไม้ร่วง, หนาว ไหนจะฝนอีกล่ะ หญิงสาวก็มีโอกาสผลัดใบความงามเช่นกัน วันนี้เราเขียนถึงเธอเท่านี้ก่อนแล้วกัน แค่อยากบันทึกเอาไว้ว่า เป็นครั้งแรกที่สัมผัสได้ถึง “ไออุ่น” จากเธอ และดูท่าว่า “ลมหนาว” อันแผ่วเบาจะหายไปในอีกไม่นานนี้ แต่เรายังไม่ไว้ใจเธอหรอกนะ เรายังไม่รู้จักกันดีพอ พรุ่งนี้ฝนอาจจะตก ลมหนาวอาจจะพัดแรง หรือเธอจะร้อนขึ้นจนน่าตกใจ? ความแปรปรวนและคาดเดาไม่ได้นี่แหละที่เป็นเสน่ห์ของเธออีกอย่างหนึ่ง เป็นเสน่ห์แบบเดียวกันกับที่บรรจุไว้ในหญิงสาวแทบทุกคน คือความตื่นเต้นว่า พรุ่งนี้เธอจะหยิบยื่นความอบอุ่น ทิ้งเราให้เหน็บหนาว หรือจะทำให้เรารุ่มร้อน ??? “เซี่ยงไฮ้” เรายังไม่รู้จักเธอสักเท่าไหร่ แต่เราขอเดาว่า เธอเป็นหญิง   Create Date : 24 มีนาคม 2550 18 comments Last Update : 24 มีนาคม 2550 2:56:47 น. Counter : 597 Pageviews. Share Tweet

อ่านตอนแรกยังไม่เห็นตอนจบ ยังคิดเลยค่ะ ว่าทำไมนิ้วกลมคิดว่าเซี่ยงไฮ้เป็นหญิง ยังไม่เคยไปอ่ะค่ะ เลยคิดว่านิ้วกลมน่าจะสัมผัสได้ว่าควรจะเป็นเพศไหนดี ดีใจมากเนี่ย มองซ้ายขวาได้เม้นต์คนแรก ยะฮูๆๆๆ   โดย: MoneyPenny 24 มีนาคม 2550 5:07:15 น.

จะครบเดือนแล้วหรือ อือ เวลาผ่านไปไวจัง ขอให้หนุกหนานกับการสำรวจเซี่ยงไฮ้   โดย: Qingqing (Qingqing ) 24 มีนาคม 2550 7:52:27 น.

เซี่ยงไฮ้ เป็นผู้หญิง!!!!!! เท่าที่อ่านจากความคิดของ นิ้วกลม งั้น เซี่ยงไฮ้ กำลังเป็น สาวรุ่น หรือ สาววัยทอง ล่ะคะนั่น ด้วยอารมณ์แปรปรวนของเธอ บ่งบอกว่า ฮอร์โมน ต่างๆ กำลังสับสนพิลึก!!!!!! แต่เราก็อยากดู เธอ โนบรา เหมือนกันนะ ฮิ้ววววว   โดย: pattararanee IP: 203.118.72.86 24 มีนาคม 2550 9:34:09 น.

ไม่เคยไปเซี้ยงไฮ้ แต่แอบอ่านจดหมายแล้วคิดว่าผู้หญิงคนนี้น่าค้นหาดี มีครบทุกอารมณ์ ไม่น่าเบี่อเลย เห็นความสวยหลายๆมุมแล้วกลับมาเล่าให้ฟังอีกนะคะ *ไฮไลท์สุดตอนโนบรานี้แหล่ะ ห้ามอุบไว้คนเดียวเชียว หุหุหุ   โดย: หมี IP: 203.188.14.6 24 มีนาคม 2550 10:19:02 น.

ใช่แล้วค่ะ ไปเที่ยวกับไปอยู่นั้นต่างกันโดยสิ้นเชิงเลย คงไม่แปลกที่เพื่อนพี่เอ๋ที่อยู่นิวยอร์กจะคิดอย่างนั้นเพราะเอยังเคยโดนเพื่อนญี่ปุ่นพูดใส่ด้วยน้ำเสียงตกใจที่คนไทยอย่างเราไม่เคยไปสมุยซักครั้ง หรือแม้แต่เกาะเสม็ด เช่นเดียวกับที่เออาจเคยไปเที่ยวญี่ปุ่นมาหลากหลายที่กว่าเพื่อนคนญี่ปุ่นของเอซะอีก นี่ล่ะค่ะคนเรา ฮ่า ฮ่า แต่ไม่ใช่ว่าเราคิดมองข้ามสิ่งที่บ้านเรามีนะคะ เอก็เพียงแค่คิดแบบเพื่อนพี่เท่านั้นเอง ถ้ามีโอกาสก็เลยมักจะเลือกไปที่ที่ไกลกว่าบ้านเราเสมอ เซี่ยงไฮ้ในวันนี้เธอไร้เงาของตลาดเซียงหยางแล้ว แต่ความคึกคักในย่านนั้นคงไม่ลดลงไปนัก เอเสียดายอยู่สองที่ในเซี่ยงไฮ้ที่ไม่ได้ไปคือวัดพระหยก (Jade Buddha temple) แล้วก็ยวี่หยวนหรือสวนสำราญน่ะค่ะ พี่เอ๋ไปทำความรู้จักสองที่นี้ด้วยนะคะ อาจทำให้รู้จักเธอคนนี้ดีขึ้น   โดย: เอ IP: 58.136.71.26 24 มีนาคม 2550 12:00:47 น.

ไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนี้เกี่ยวข้องอะไรกับขนมเวเฟอร์ซองสีแดง แต่มันก็ทำให้เรารู้สึกเหมือนรู้จักกับเธอมานานแสนนาน   โดย: เจน IP: 158.108.86.118 24 มีนาคม 2550 12:09:58 น.

มีสเน่ห์และน่าค้นหานะเนี่ย สาวคนนี้   โดย: tikz (sisira ) 24 มีนาคม 2550 13:07:17 น.

ฤดู-ที่-แตก-ต่าง ค้นหากันต่อไปนะนิ้วกลม ได้ความว่าไงก็มาเล่าสู่กันฟังเนอะ ผู้หญิงยากที่จะเข้าใจฉันท์ใด...เซี่ยงไฮ้คงยากที่จะเข้าใจฉันท์นั้น แต่คงไม่ยากเกินไปสำหรับผู้ชายที่มีนิ้วกลมๆ   โดย: jummdcu IP: 203.113.81.37 24 มีนาคม 2550 13:49:37 น.

เซี่ยง ไฮ้ ก็ คงเหมือนคน ที่ บางครั้ง บางที ก็ แปลกที่แปลก ใจ ต่าง คน ต่าง แปลก และ ก้ แปลก ที่เรา คุ้นเคย งง ป่ะคะ เดี่ยว ยังงง เลย   โดย: มะเดี่ยว IP: 222.123.12.251 24 มีนาคม 2550 15:10:51 น.

555 เห็นด้วยกะพี่ pattararanee สงสัยน้องสาวเซี่ยงไฮ้ อาจจะเป็นคุณป้าวัยทอง เดี๋ยวร้อน เดี๋ยวหนาว จะเป็นยังไง พยายามค้นหาต่อไปนะครับ สู้ต่อไป...ทาเคชิ (จริงๆต้องเปลี่ยนเป็นชื่อภาษาจีนสินะ)   โดย: PeeYong IP: 58.11.177.184 24 มีนาคม 2550 19:45:37 น.

เซี่ยงไฮ้ เป็นผู้หญิง เพราะอารมณ์ แปรปรวนบ่อย หรอกหรอเนี่ย เพราะเข้าใจยาก ถึงน่าค้นหา ยังมีเวลาที่จะเข้าใจอาหมวยคนนี้ แต่ไม่รู้ว่าจะใช้เวลานานเท่าไร ท่าทางเธอจะมีหลากหลายแง่มุม แต่ผู้หญิงชอบให้เอาใจใส่ ถ้าเอาใจใส่ในรายละเอียดต่างๆก็คงรู้จักกันมากขึ้น อ่ะ แต่ใกล้หน้าร้อนแล้ว คงมีอะไรให้เก็บรายละเอียดได้เยอะนะพี่เอ๋ ^________^   โดย: JAM IP: 125.25.197.6 24 มีนาคม 2550 21:42:13 น.

แน่ใจน่ะ ว่าเธอเปน "หญิง" ขอให้มีความสุข   โดย: เมลิง~ IP: 61.19.170.191 24 มีนาคม 2550 23:08:17 น.

จะเดาอะไรจากผู้หญิง ลำบากจริงๆ   โดย: modx IP: 124.120.53.242 24 มีนาคม 2550 23:15:14 น.

บางทีหญิงสาวคนนั้นก็อาจไม่เข้าใจตนเองอยู่ก็เป็นได้นะ.... เหมือนถูกผู้คนอื่นมาแต่งเติมมากมาย .....ยากที่จะค้นหาตัวตนที่แท้จิง.........แต่พี่คงมีเเวลาอีกนานในการคนหาผู้หญิงคนนี้นะ .........แต่ก็อย่าหลงใหลจนลืมประเทศไทยหละ (เพศอารายนี่เค้าก็ไม่รู้เหมือนกันนะ)   โดย: **tiew IP: 203.113.80.14 25 มีนาคม 2550 2:23:18 น.

รักษาสุขภาพด้วย เพราะ อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย (เกี่ยวกันมั้ยเนี่ย)   โดย: จอม IP: 125.25.204.33 25 มีนาคม 2550 3:21:16 น.

กลับมาแล้ว.. อยู่ที่นู่นจะครบเดือนนึงแล้วหรอ ความรู้สึกเหมือนพี่เอ๋ไปนานมาก เหมือนไปเป็นปีแล้วเลย(อ้าว..ยังไงของเธอนี่ สรุปว่าอยากให้เค้าไปนานๆหรอ!) เซี่ยงไฮ้.. ผู้หญิงวัยทอง แสนสวย(รึป่าว) สวยไม่สวยแต่รู้ว่าพี่เอ๋ก็ชอบเธอเข้าให้แล้ว ร้อนแล้วก็รักษาสุขภาพด้วยเน้อ   โดย: Modz(มด) IP: 58.137.48.4 26 มีนาคม 2550 11:18:50 น.

แล้วเสี่ยวหลงเปาเป็นอะไรกับเธอ   โดย: ไข่ IP: 124.121.74.179 29 มีนาคม 2550 20:47:38 น.

อ่ะ อยู่เซี่ยงไฮ้เหมือนกันเหรอค่ะ ชอบผลงานของพี่มากเลยค่ะ หวังว่าคงจะได้เจอกัน ปล. อยากรู้ว่าพี่ทำงานอยู่ที่ไหนค่ะ เผื่อได้เอาหนังสือไปขอลายเซ็น ((n_n))   โดย: cong hui (bim) IP: 61.171.48.208 6 เมษายน 2550 20:52:24 น.