จากนี้ถึงสิ้นต.ค. ลดให้ได้ 5 โลฯ

สังเกตหลายกระทู้แล้ว กระทู้เกี่ยวกับเรื่อง สวย vs ขี้เหร่ และ ขาว vs ดำ จะมีล็อกอินอันหนึ่ง ที่เข้ามาตอบเสียดสีประชดประชันคนไม่สวย และคนดำในห้องแป้ง ทำนองว่าคนไม่สวยแล้วยังชอบว่าคนสวย ว่าสวยแต่ไม่มีสมอง แต่ตัวเองไม่พยายามจะสวยบ้าง ขี้เหร่แล้วยังนิสัยไม่ดี บลา ๆๆ

อะไรทำนองนี้แหละ อ่านแล้วสะดุด ใครเขาว่าคนสวยไม่มีสมองเหรอ แสดงว่านางคงสวยสินะ เลยโกรธที่ถูกว่า

ส่วนตัวคิดว่าสาวห้องแป้งโลกสวย อวยเก่ง และประนีประนอมที่สุดในพันทิปแล้วนะ ไม่มีใครเขาจะว่าคนอื่นสาดเสียเทเสียเช่นนั้นหรอก แต่นางคนนี้ ดูเป็นเดือดเป็นแค้นจัง เห็นจิกกัดคนไม่สวย คนดำ ไปทุกกระทู้ อย่างตอนนั้น ก็ว่าคนคล้ำ คนดำ ว่าอวดตัว (นัยว่าฝรั่งชอบคนดำมากกว่า) ชอบแขวะคนขาว

ทั้ง ๆ ที่กระทู้ เป็นกระทู้ให้กำลังใจกันแท้ ๆ ไม่ได้มีการจิกกัด "คนสวย" "คนขาว" อะไรเลย แค่กระทู้หากำลังใจ แต่นางคนนี้ก็จะเข้ามาเบรก เหมือนเจ็บแค้นมา ประมาณว่าตัวสวย ขาว ก็เลยโดนโจมตี นางจึงเข้ากระทู้เหล่านี้เพื่อทำลายกำลังใจดี ๆ หรือความรู้สึกของคนตั้งกระทู้ที่เริ่มจะดีขึ้น ให้ down ลง

นัยยะของนาง คงจะบอกว่า คนไม่สวย คนดำ ไม่มีวันเทียบเท่าคนสวย คนขาวได้ ก็อิจฉาต่อไป แต่อย่ามาแขวะคนสวย ขาว นะยะ

แล้วนางจะเข้าไปทุกกระทู้ที่พูดเรื่องนี้ เข้าไปเบรกความรู้สึกดี ๆ ที่เขามีให้กันในกระทู้ กำลังใจดี ๆ ประโยคดี ๆ ที่เขาให้กัน นางคนนี้จะเข้าไปทำลายมันด้วยคำพูดเหมือนนางอิจฉาในละคร เรายังแปลกใจว่า ถ้านางสวยจริง ขาวจริง จะมาเดือดร้อนกับเรื่องแบบนี้ไปซะทุกกระทู้ทำไม อยู่เฉย ๆ ให้ผู้ชายจีบไปเถอะ

ขอหยาบนะ พฤติกรรมของนางคนนี้น่ารังเกียจ จากการตอบกระทู้ ห้วน ๆ เชิงสั่งสอน และซ้ำเติม จิกกัด เราคนเขียนหนังสือ รู้นัยแฝงเลยว่า นางน่าจะมีนิสัยชอบยกตนข่มท่าน เห็นว่าตัวดีวิเศษกว่าคนอื่น

ขอโทษที่พล่าม อดไม่ไหวจริง ๆ เห็นหลายกระทู้แล้ว ทำให้นึกถึงบล็อกเกอร์บางท่าน ที่ชอบวิจารณ์งานเขียนของนักเขียนใหม่ ๆ โดยใส่อคติลงไปเต็มที่ และปิดท้ายว่านักเขียนต้องรับทุกอย่างได้ แม้เป็นคำวิจารณ์ที่เต็มไปด้วยอคติ ฉันชมใครไม่เป็น ไม่สิ ฉันชมเฉพาะคนที่ฉันชอบ ฉันเป็นผู้มีพระคุณที่อุตส่าห์ซื้อหนังสือมาอ่าน

คุณคนอ่าน คราวหน้าไม่ต้องกรุณาซื้อหนังสือคนเขียนคนนี้นะ ไม่อยากได้คำวิจารณ์ที่ไม่มีประโยชน์ ของคนชอบโชว์พาวอวดตัว ขอไปฟังคำวิจารณ์เป็นกลาง (ติติงนะ ไม่ใช่ชม) จากคนที่วิจารณ์เป็นดีกว่า

เอาคำว่านักเขียนต้องรับได้มาบังหน้า จะได้วิจารณ์เสีย ๆ หาย ๆ ยังไงก็ได้ เรื่องบั่นทอนกำลังใจคนอื่น ฉันถนัด

สองคนนี้มาแนวเดียวกัน คือจริง ๆ ชอบดูถูก แต่เอานั่นนี่มาบังหน้าหาข้ออ้าง

เอาละ มาเข้าเรื่องทรมานทรกรรมกันต่อ วันนี้กินเยอะจัง ผู้ใหญ่ท่านหนึ่งพาไปเลี้ยง แต่เพราะเจ็บเหงือกเลยกินได้ไม่มาก

เช้า กินเศษ ๆ ต้มแซบจากเมื่อคืนไปสองสามคำ

กลางวัน สิ้มตำทะเลสามสี่ช้อน คอหมูสองสามชิ้น ยำคอหมูเยอะหน่อย ต้มแซบหมู 1 ช้อน และข้าวเหนียวประมาณ 3 ช้อนโต๊ะ เป๊บซี่ 1 แก้ว

ตบท้ายด้วยไอศกรีมวอลล์ถ้วยเล็ก 1 ถ้วย

เย็น ราดหน้า 1 จาน นมเปรี้ยวบีทาเก้น

ได้แรงบันดาลใจมาละ เพื่อนคนสวยที่ชอบอวดตัวเสมอ คนอื่นเป็นเป้าให้เธอไม่ได้เพราะสวยกันหมด ยกเว้นเรา เราเองพออืด ๆ เบื่อ ๆ ก็ปล่อยตัวอย่างที่เป็น แต่ดีกรีความป๊อบน่ะ รอให้ผอมก่อนเถอะ สงสัยต้องทำงานที่นี่อีกสักปี ผอมลงแล้วอยู่สั่งสอนคนเสียหน่อย ว่าระหว่างสวยแบ๊วแต่รูป เพื่อน ๆ ระอาพฤติกรรม กับป๊อบของจริงน่ะมันเป็นยังไง วะ ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่า

Create Date : 24 สิงหาคม 2554		0 comments
Last Update : 24 สิงหาคม 2554 21:14:25 น.
Counter : 1042 Pageviews.
Share Tweet