ตุลาคม 2556

 
 
1
2
3
4
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
26
27
29
30
 
 
All Blog
เรากำลังทำอะไรอยู่
พรุ่งสอบตัวสุดท้ายแล้ว
อีกนิดเดียว
ได้แต่บอกกับตัวเองว่าอดทนๆๆๆ

เคยถามตัวเองว่าเรียนหมอทำไม
ย้อนไปเมื่อสมัยมอหก วัยที่ใครต่างก็ต้องแข่งขันกัน
เรียนพิเศษโน่นนี่นั่น เยอะแยะ
เราเองก็เป็นหนึ่งในนั้น
ไปติวกวดวิชาเยอะแยะ
ถามว่าตอนนั้นทำเพื่ออะไร
ตอนนั้นมีเป้าหมายแค่ว่า อยากทำข้อสอบให้ได้

แต่ไม่เคยมีคณะในใจเลยสักคณะ
ไม่เคยวาดภาพอนาคตตัวเองตอนทำงานเลย
รู้แต่ว่าควรจะได้คณะดีๆ

ซึ่งนิยามคำว่าคณะดีๆของพ่อแม่ก็คือ เรียนแล้วได้ทำงาน
สายวิทย์สุขภาพนี่แหละชัวร์ๆ ในสายตาพ่อแม่
เอาตรงๆเลย พ่อแม่อยากให้เรียนหมอ
เราก็ไม่เคยรู้ใจตัวเองเลยว่าอยากไปทางไหน
เอาตามพ่อแม่เลยล่ะกัน

จนปัจจุบันนี้มาอยู่ที่นี่
กำลังเครียดๆกับการสอบ
บอกเลยว่าไม่ชอบอ่านหนังสือเรียน
ไม่ชอบเรียนเลย ไม่ชอบเครียด ไม่ชอบการแข่งขัน

แรกๆตอนเรียนปี1-3 ยังไม่ค่อยรู้ตัวเท่าไรน่ะว่าไม่ชอบ
จนมาปีสี่ที้ได้มาเรียนกับคนไข้จริง
รู้เลยว่าเป็นหมอไม่ใช่เรื่องง่าย
ยิ่งหมอที่ดียิ่งเป็นยาก
ต้องแบกรับความรับผิดชอบที่เกี่ยวกับชีวิตคน

เราชอบทำอะไรที่ใหม่ๆ
ชอบงานเย็บปักถักร้อย ชอบทำเบเกอรี่ ชอบทำของหวาน
ชอบมากๆกับการประดิดประดอย ตกแต่ง
ชอบออกแบบอะไรๆที่มีดีเทลเยอะๆ น่ารักๆ
ชอบจริงๆ
ทุกครั้งที่อ่านหนังสือสอบ
ใจมักจะเหม่อลอยไปคิดถึงเรื่องพวกนั้นตลอดเวลา

กลับมาถามตัวเองใหม่ว่ายังอยากเป็นหมออีกมั้ย
เรากำลังทำอะไรอยู่
ตอนนี้ตอบตัวเองได้ว่า

เราไม่ชอบเลย ไม่อยากเป็นหมอ
ไม่อยากแบกรับความรับผิดชอบที่เกี่ยวกับชีวิตคนแบบนี้
ไม่อยากถูกกัดกินเวลาส่วนตัว เวลาว่างที่มีอยู่น้อยนิด
ไม่อยากทำอะไรที่ต้องรับผิดชอบมากมาย
ถ้าไม่ทำคนอื่นจะเดือดร้อนเพราะเรา

แต่ถามว่ากำลังทำอะไร ก็บอกเลยว่า เรียนเพื่อพ่อแม่
เรียนเพื่อช่วยเหลือคนอื่น จริงๆนะ อันนี้ไม่ได้นางเอก
ไม่ได้เสียใจที่เลือกเรียนคณะนี้
เพราะที่ผ่านมา เราได้อะไรหลายๆอย่างกลับมาเช่นกัน

ได้พบเจอกับคนไข้หลากหลายรูปแบบ
เห็นปัญหาของคนไข้ในหลายๆแง่มุม
ได้อยู่แวดวงสังคมที่เรียกว่า หมอ
ได้เข้าใจบรรยากาศบรรยากาศการทำงานร่วมกัน
ได้เห็นความขัดแย้ง ความร่วมมือ การปรับตัว
ได้เรียนรู้ความหมายของชีวิต
โดยเฉพาะความเจ็บป่วย ความตาย
หลายคนที่พยายามอย่างที่สุดเพื่อให้มีชีวิตรอด ต่อสู้กับความเจ็บป่วยจนถึงที่สุด
แต่ก็มีบางคนที่ไม่ได้เจ็บป่วย แต่พยายามจะหยุดการมีชีวิตอยู่ในเวลาอันสั้น
บางคนที่รักชีวิต แต่ก็กลับทำในสิ่งที่ตรงข้ามกัน
และอีกมากมายที่กล่าวไม่หมดจริงๆ

ยืนยันว่าไม่ได้เสียใจที่เรียนหมอ
ถึงจะไม่อยากเป็น
แต่จะพยายามเป็นหมอที่ดี จะพยายามเป็นหมอที่เก่ง
จะพยายามให้ในสิ่งที่ดีที่สุดแก่คนไข้ตามที่อาจารย์สอน
ขอบคุณพระเจ้าที่เลือกให้เราได้มาอยู่ในจุดนี้

จะพยายามรักการเป็นหมอ
จะพยายามมีความสุขกับสิ่งที่เป็น

เพราะเราไม่ได้เกิดมาเพื่อตัวเอง


ขอให้พรุ่งนี้มีแต่โชคดีค่ะ

ขอบคุณท่านผู้อ่านที่อ่านมาจนถึงบรรทัดนี้ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ







Create Date : 31 ตุลาคม 2556
Last Update : 31 ตุลาคม 2556 23:25:45 น.
Counter : 909 Pageviews.

2 comments
  
เป็นกำลังใจให้นะคะ สอบเข้าหมอได้นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย เราก็เคยอยากเรียนหมอแต่หัวไม่ไปทางวิทย์เลย เลยเรียนไม่ได้ ตอนนี้เลยเรียนกฎหมายแทน มีหลายครั้งที่รู้สึกไม่ชอบสิ่งที่ตัวเองเรียนเหมือนกัน แต่พอลองฝึกงานดูสักพักก็รู้สึกว่าสนุกดี ถึงจะมีบางมุมที่คิดว่าจะต้องทำงานที่เกี่ยวกับความขัดแย้ง ความวุ่นวายของคนบ้างก็ตาม

เรามองว่าอาชีพหมอเป็นอาชีพที่มีเกียรติมากนะคะ ทำหน้าที่ช่วยฟื้นฟูร่างกายของเพื่อนร่วมโลกได้ อยากให้มีกำลังใจเรียนต่อไปมากๆ วันใดที่ได้ออกไปทำงานอย่างเต็มตัว เจ้าของบล็อกอาจรู้สึกรักในอาชีพหมอขึ้นมาจริงๆก็ได้นะคะ
โดย: เอวาเจลีน วันที่: 2 พฤศจิกายน 2556 เวลา:10:38:12 น.
  
แวะมาทักทายค่ะ ว่าที่คุณหมอ
โดย: เอวาเจลีน วันที่: 11 พฤศจิกายน 2556 เวลา:22:39:25 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Risorius
Location :
สงขลา  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]



I am muslim.
Islam is my religion.
Allah is my God.
Muhammad is my prophet.

"Islam is a way of life"

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านบล๊อกคนเพ้อเจ้อ :)
บางทีเราก็ไม่รู้ว่าจะเพ้อเจ้อใส่ใคร
ก็เลยต้องเพ้อเจ้อผ่านแป้นพิมพ์ ไปวันๆ