เสียใจกับเจ้าหนูหนีด้วยน่ะครับ หวังว่าคุณรินจะทำใจและเข้มแข็งได้โดยเร็ววันครับ

จบได้หักมุมดีเป็นน้องแมวซะงั้น เอามาจากเรื่องจริงรึเปล่าเอ่ย

อ่านจากผู้ร่วมแจมท่านที่ 2 เป็นเรื่องจริงใช่มั้ย? ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ

เรื่องจริงใช่ไหม กลัวมาเสียใจเก้ออะ....---__---''

เล่าซะดราม่า..ซึ้งเชียว
ตอนแรก นึกว่าเป็นคุณแฟนเสียอีก
ภาพประกอบน่ารักเชียวค่ โดยเฉพาะ
ตัวการ์ตูนถือกระเป๋า ร้องไห้ท่ามกลางสายฝน

อรุณสวัสดิ์เจ้าน้องริน

อ้ายก๋าตามมาอ่านงานตะพาบครับ
สงสารน้องเหมียวเน๊าะ

สวัสดีค่ะ

สงสารน้องหนูหนีค่ะ
ชื่อน่ารักดีด้วย..หนูหนี

ตามมาอ่านงานตะพาบค่ะ

นี่มันหมานี่หว่า..ตรูอุตล่าลุ้นระทึก..ว่าแล้ววววเชียว
กลับมาซะทีนะริน welcome สู้ๆ
come back for kill them
ก๊ากๆๆ..หลังไมค์ด้วยนะยะ คุยเรื่องนัดของพวกเรา

สวัสดีตอนเช้าค่ะน้องริน

แวะมาอ่านงานตะพาบค่ะ


สุขสันต์วันลอยกระทงนะค่ะ

ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะค่ะ ...

อ่านตั้งนานนึกว่าน้องริน
ทีแท้เหมียวน้อยนี่เอง
ทักทายสุขสันต์วันลอยกระทงคะ

กลับมาพร้อมมุขเด็ดๆมีหักแนวเชียวนะริน

เข้มแข็งแล้วใช่ไหมล่ะ
ไอ้เราก็เป็นห่วงซะตั้งนาน..เฮ้อ..

บางblogก็ไม่สามารถเข้ามาเม้นได้..ไม่ได้เป็นสมาชิกกะเค้า..ก็ขอโทษด้วยนะจ๊ะ คิดถึงและเปนห่วงเสมอ..

สวัสดีครับ

ใจร้ายอ่ะ สงสารน้องหนูนี
อิอิ อินจัดค่ะ

อินจัดจริงๆ ด้วย
เพื่อนโผมเจออะไรมา
บล๊อกก่อนผมเม้นไม่ได้

ใครทำไรเมิงบอกมาๆ

แต่ถามทีเรื่องจริงใช่ไหม
เพราะผมรู้ว่ารินเฟคไม่เก่ง

หนูหนีๆ เข้าใจตั้งชื่อให้แมว 555

อ่านจบแล้วหักมุมดีนะคะ
ตอนแรกเข้าใจว่าเกี่ยวกับคนรัก
ขอแสดงความเสียใจกับน้องหนูหนีด้วยนะคะ

เศร้าจังเลยค่ะ
แวะมาอ่านค่ะ

สักวาหน้าร้อนนอนแผ่ไข่
ใครก็ได้ช่วยต่อขอให้ช่วย
แต่งอีกนิดเติมอีกนะแล้วจะรวย
...ช่วย ช่วยด้วย มันแต่งไม่เป็นจริงๆ

555 ดีนะที่มันชื่อหนูหนี ถ้าเป็น "หูหนี" พี่ขอจองลูกมันไว้สักตัว 555

คิดถึงน้องริน เจงๆนะ

เศร้าเนาะ ตะพาบแมวดำตัวนั้น
เป็ดจะเลิกกินแมวก้ได้อ่ะๆ

อ่านเรื่องที่เขียนแล้วอึดอัดไม่รู้จะเศร้าซึ้งหรือขำกลิ้ง ดี

แล้วทำไมต้องแอบนับด้วยว่าร้องเพลงไป 28 รอบ ทำไมไม่เป็น 30 รอบ 35 รอบ ....
สงสัยบอกใบ้ว่าอายุยังแค่ ยี่สิบกว่าๆ

โอ๊ะะ แวะมาปลอบขอให้เจอเร็วๆ นะครับ
แวะมาเสพตะพาบด้วยคนก๊าบบบ สุขสันต์วันลอยกระทงครับ

อ่านไป อ่านไป ตะหงิด ตะหงิด
แรกๆก็คิดว่าน้องหมา อ้าวผิดคาดเป็นน้องแมว

.
.

เจอแบบนี้ก็ร้องเหมือนกัน
อยู่กันมาตั้งนาน ไม่รักก็บ้าแล้ว
เพลงประกอบเรื่อง ชอบมากๆๆ

แต่น้องหนี เขาก็มีความสุขดีนะคะ
อย่างน้อยก็ได้ใช้ชีวิตอย่างอิสระเสรี
ไม่ถูกกักขังหน่วงเหนี่ยวไว้แต่ในบ้าน
คุ้มค่าที่ได้เกิดมา นกที่บ้านก็ปล่อยให้บินได้อิสระ
อยากกลับก็มาเอง จะไปก็ตามใจ
สุดท้าย ก็ไปตีกับแมว เพราะไม่รู้จัก ตบเปรี้ยงม่องเท่ง

แอบเอาไปฝังไว้ในแปลงดอกไม้ แอบน้ำตาไหล อายเขาอ่ะ โตแล้วยังจะ ฮือ ฮือ


แอมอร

คุยกับแมวก็รู้เรื่องนะคนเรา

รินกลับมาแล้วว อิอิ

แหม.. ตอนจบมีหักมุมนะคะเนี่ย ตอนแรกทำเอาตาลนึกไปไกล

วันนี้ไปลอยกระทงที่ไหนรึเปล่าคะเนี่ยย

เสียใจด้วยค่ะน้องริน พี่เข้าใจความรู้สึกแบบนี้ดียิ่งตอนนี้ยิ่งเข้าใจแบบลึกซึ้งที่สุด

สุขสันต์วันลอยกระทงนะคะ

ขอให้ความทุกข์ลอยผ่านไปกับสายน้ำคงเหลือแต่ความสุขตลอดไปนะคะ

ขอแสดงความเสียใจกับหนูนี
ด้วยคนนะค่ะ ... อ่านแล้วอินกับ
ความเศร้าโศกของการลาจากที่แบบว่า
ลากันไปเลย .. แต่ว่าอ่านเนื้อหา
ก็แอบยิ้มไปด้วยกับความทรงจำของ
น้องหนูนีด้วยนะค่ะนี่

ไม่มีอะไรจะพูด
นอกจากส่งความจริงใจ
และความรักให้น้องริน

ลอยกระทงผ่านไปเก็บความสุขใจเตรียม
ทำงานในวันใหม่อย่างมีความสุขครับ

จะไม่รู้ว่าคุณรินกลับมาได้ไงครับ งั้นใครล่ะจะมาอัพบล็อกคุณริน

มาตอบให้ในนี้แล้วกันนะคะว่า หนูหนี เรื่องจริงไหม

จริงค่ะ

เราเลี้ยงตอนเรียนที่เชียงรายเมื่อเกือบสิบปีก่อน

นับจากนั้นมาไม่เคยเลี้ยงแมวอีกเลย

ฝังใจเป็นอย่างมาก

เพลงแต่ล่ะเพลง ช่างเข้าใจเลือกเนาะ



เรื่องแมวเขียนได้ซึ้งดี ครับ



ปล.ตอนที่เขียนว่า นอนกรน

นอนน้ำลายไหลเนี๊ยะ แน่ใจนะว่าเป็นแมว เอิ๊กๆๆๆ

เย้ ๆ ๆ น้องรินกลับมาแล้ว

กลับมาจาก งาน วนิดา ณ
ชายหาดระยอง. คิดถึง
ครับ แต่ไม่ได้เอาโน๊ตบุค
ไปด้วย 3 วัน.

เข้ามาอ่านข้างบน แหะ ๆ
เข้าใจเขียน. ตั้ง ธีม แบบ
นี้ขึ้นมา น้องรินยังเอาตัว
รอด ได้สวยด้วย แถมหัก
มุมทำเอา เบรคเกือบไม่
ท้น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะน้องริน

ดีใจจังเลยค่ะที่น้องรินกลับมาเป็นคนเดิมแล้วค่ะ

ส่วนหายปลิดทิ้ง แต่ไม่รู้หายไปไหนนั้น ไม่เป็นไรค่ะ แต่อย่าหายไปจากบล็อกล่ะกันค่ะ อิอิ

ยินดีต้อนรับกลับสู่บล็อกแก็งค์นะค่ะ

เค้าไปลอยกระทงมาแล๊ววแล้วคุณรินละไปลอยไหนมาจ๊ะ...คุณเธอ

โหย วันนี้มาแบบดราม่าเรยน้องริน เศร้ามากเรย
ยังไง น้องแมวก็ไปอยู่บนสวรรค์แล้วล่ะจ๊ะ อย่าคิดมากกนะจ๊า แล้วมะวานไปลอยกระทงที่ไหนมาเหรอ ท่าทางน่าจะสนุกนะ อิอิอิ พี่อยู่บ้านอะ ไม่ชอบไปแบบคนเยอะๆๆ อยู่บ้านดูหนัง ฟังเพลงไปตามเรื่องจ๊ะ Have a nice day na..

หักมุมนะครับ

เสียใจกับน้องเหมียวด้วยครับ

เค้าตอบเม้นท์ ที่ blog นู้นนะตัวเอง

5555

กระดากปากเนอะ

แค่นี้แหละ... วางระเบิด แล้วก็จากไป ฟิ้วววววว

มาเคาะกระดาน
อัพบล็อค อัพบล็อค
เพราะ คิดถึง

ยินดี+ดีใจที่กลับมาค่ะ

เสียใจเรื่องของหนูหนีด้วยนะคะ

น้องรินอยากอ่านบล็อกเรื่องหาหอยจากหัวหน้าแก็งค์ไข่ขาดไหม เด่วจัดให้ แต่ยังมิรู้ว่า เมื่อไหร่ 555

หวัดดีพักเที่ยงครับ คุณริน
ขอบคุณสำหรับคำอวยพร และกำลังใจให้คุณแม่ของผมครับ
ขอให้พรนั้นย้อนให้คุณรินมีสุขภาพกายและใจแข็งแรงยิ่งๆขึ้นไปครับ
จบแบบเศร้า ร้องไห้ให้กับน้องเหมียวด้วยคนครับ

ขอเรียกคุณรินเหมือนเพื่อนๆ ด้วยนะค่ะ

วันนี้แวะเข้าไปทักทายแสดงว่า
เน็ตข้างบ้านดีแล้วใช่ป่ะค่ะ .. เลยทำให้
แบบว่าวิ่งแวะไปอ่านงานตะพาบกันได้
แบบสบายๆ ค่ะ

แวะมากระซิบบอกค่ะว่า ตะพาบของเรา
คงจะมีเรื่องจริงของคนอื่นอยู่บ้างน่ะค่ะ
แต่ว่าสำหรับเราเหรอ .. ไม่เจอเลยค่ะ
ที่คนจะเข้ามาถามเราแบบนี้ อาจจะเพราะว่า
หน้าโหดมาก ไม่หวานพอจะจูงใจหนุ่มๆ
ให้เข้ามาถามเราน่ะค่ะ เลยเขียนเป็นเรื่องราว
เอาดีกว่าแต่ว่าเรื่องจริง ฮาๆ ไม่เค๊ย ไม่เคยค่ะ

มีความสุขตลอดบ่ายนี้ครับ

ขายต่อ สนใจม่ะ

อยากได้เลนส์เทพ อ่ะ

แต่แพงเกิ๊น มาช่วยสมทบทุนหน่อยดิ

มัวแต่ไปหลงทางกับกระทงนิดหน่อยอ่ะ
เลยเพิ่งอัพตะพาบ
อิอิ ตพพาบตัวอ้วนก็งี้แระช้าหน่อย
เมื่อคืนได้ไปลอยกระทงที่ไหนป่าวเอ่ย

ถามจริงๆที่ตั้งชื่อเจ้าเหมียวตัวนี้ว่า "หนูหนี" นี่มันจับหนูเก่งหนูเห็นแล้วเผ่นหนี หรือว่ามันจับหนูได้แล้วหนูหนีหลุดมือไปทุกครั้ง

อีกอย่างเนื้อเพลงตรงท่อน
18 ฝน 18 หนาว ท่าจะพิมพ์ผิดหรือพิมพ์ขาดตกไปมากกว่า หรือว่ารินร้องเพลงนี้เมื่อ 18 ปีก่อนโน้น

Canon EF 100mm f/2.8 L IS USM Macro






หนูอยากได้ หนูอยากได้ หนูๆๆ อยากได้

ชอบภาพประกอบตัวการ์ตูนเดินถือกระเป๋าร้องไห้ท่ามกลางสายฝนค่ะ เข้ากันดีมาก
ตอนแรกใจหายนึกว่าดราม่า
ตอนเจอสร้อยและความผอมก็นึกไปว่าน้องหมาแน่แล้ว เอิ๊กๆๆๆ
กลายเปงแมวเหมียวไปสะงั้น
ถ้าเป็นเรือ่งจริง ต้องขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ
แต่ถ้าเป็นเรือ่งเล่า
ก็เล่าได้หักมุมดีค่ะ อิอิ

ฟังจากสำเนียง และน้ำเสียงแล้ว (บล็อกรุ่นใหม่ว่ะ มีเสียงออกมาด้วย)

มานบอกว่า น้องรินหายอกหักแล้ว ตอนนี้สดชื่นเต็มที่ เตรียมโผซบอกคนใหม่..ซึ่งคนนั้นคือ พี่เอง

555...หาเรื่องไขขาดอีกแล้วนะเอ็ง กิ๊ กิ๊ กุ๊ ซักเปรี้ยงดีไหมเนี่ย!! หุ หุ

48...... โฮ ๆ ๆ อยากลบออกสัก 30 เหลือ 18 ความหล่อเท่าน้องกัน เดอะสะตอ

ช่างไม่มองดูตัวเองบ้างเลย ว่า..เหนียงนะ ยานมานานแล้ว 555 โฮ โฮ โฮ

ทำไม "โปรดเด็ก อยากกินเด็กเหมือนกันเลย คริ คริ"

จาก..หญ้าแก่ๆ แล้วจ้า

เศร้าจัง
น้องหนูหนีไปดีแล้ว
ต่อไปถ้าต้องดูแลใคร ก็เอาใจใส่เค้าให้ดีที่สุดนะคับ อย่ารอให้สายเกินไป

อยู่ดีๆ ก็อยากร้องไห้ไม่รู้ว่าเป็นอะไรเกิดเหงาอะไรขึ้นมา งิงิ

ริน ผมป่วยรู้ไหม

ไปหาหมอมาวันนี้

หมอบอกว่า เป็นโรค หัวใจเป็นพิษ

มาดูแลเพื่อนห่างๆ ห่วงเหมือนเดิมนะ

สบายดี

ขอเม้นท์ต่อจากนายเล็กสั้น เรามาเป็นพี่น้องกันนะ เพราะพี่ชื่อ "แต่ทน" 555

เมื่อประมาณ 1 ชั่วโมงที่ผ่านมา อ.ถลาง ฝนตกหนักมาก นี่ถ้ามันตกเมื่อคืน ซึ่งจัดงานลอยกระทงอย่างยิ่งใหญ่ ไม่อยากจะนึกเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้น เพราะว่าร้านค้าส่วนใหญ่ต่างมุงจากแบบชั่วคราว ดีนะที่ตกคืนนี้

ฝนตกแบบนี้จะนอนกอดใครดีน๊อ ๆ ๆ

เป็นพี่น้องได้นะครับ
เห็นบอกว่าฝนตก ดีนะครับ

น้ำไม่แตก

ระวังหน่อยนะครับ เพื่อนผมคนนี้ ทะลึ่งไม่น้อยเลย 555

แวะมาราตรีสวัสดิ์ตะพาบน้อยจ้า

แหม ได้แรดมาตั้งตัวนึงอะ ดีกว่าไม่ได้นะจ๊ะ
5555555555
ยังไง ก็รักษาแรดไว้ให้ดีๆนะน้องริน คริ คริ คริ
จะไปนอนแล้ว ง่วงจัง
ต๊าย บล๊อคนี้เรตติ้งดีนะค๊าน้องริน 555555555
เทคแคร์แอนด์กู๊ดไนท์ค๊า

อรุณสวัสดิ์ครับน้องริน

ดีใจตวยเน้อ
ตี้ใจกลับมาเข้มแข็งแล้ว

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณริน

ร้มั้ยว่าคิดถึงและเป็นห่วงเสมอเลย

วันนี้แข็งแรงแล้วกลับมามั่นดังเดิม

ดีใจที่สุดค่ะที่คุณรินกลับมาแล้ว

รักษาสุขภาพกายสุขภาพใจให้แข็งแรงเสมอนะคะ

มีความสุขในสิ่งที่ทำอยู่ค่ะ

คิดถึงๆๆๆๆ

โฮๆๆๆๆๆๆๆ
ใครนะใจร้ายกับหนูหนีได้

เก็บชีวิตที่เหลือๆทำให้ดีจะได้ไหม...สาวรินเอ๊ย

เป็นแมวนี่เอง มิน่าถึงชอบนอนแผ่ไข่ อิอิ
หักมุมดีค่ะ

กำ !! โอ๊ย กระชากอารมณ์สุดๆ
น้องหนูหนี เห้อๆๆ
พี่ก้อเลี้ยงกระรอกไว้ตัวนึง
รู้เลยแหล่ะว่าถ้ามันตายคงรู้สึกไม่ต่างจากรินแน่ๆ สู้ๆ จ๊ะ

หมอโจ อาจจะมาสายไปสักหน่อย(2ปีเองเนอะ)
เรื่องน้องแมว เป็นเรื่องที่สะเทือนใจมาก
แมว แต่ละตัว มีอารมณ์ศิลปินต่างกันไป
หมอโจเคบเลี้ยงไว้หลายตัว
และเริ่มรู้สึกว่า จะทำใจไม่ได้เวลาเกิดอะไรกับเขา
ตัวที่เสียใจคือ น้องเก้า โดนยาเบื่อ
หมอโจอยู่นอกบ้านไปทำงาน กลับมา
น้องเก้านอนตัวแข็งอยู่หน้าประตูห้อง
.....เจ็บใจจิ๊ดครับ สงสารที่เขาไปแบบทรมานกายและใจ
เขากลับมาหาเรา แต่ก็ไม่เจอเราที่อาจจะช่วยเขาได้...
ทำใจอยู่นานมากครับ....

ตัวสุดท้ายที่เลี้ยงตอนนี้ คือ จัมโบ้...
เพศหญิง น่ารักตามประสาแมวที่โดนตามใจ
มีวันนึง...เรากลับมาจากบ้านที่ชุมพรก็ปล่อยน้องเขาให้ไปเดินเล่น เพราะ น้องเขาต้องนั่งในกรงตะกร้าทั้งวัน...ปกติเขาก็จะไปเที่ยวแล้วสักพักก็มา...

แต่รอจนแล้วจนรอด น้องก็หายไป3วัน2คืน
หมอโจเสียใจมาก แม่ก็เดินตามเรียกหาเขา...
พอเที่ยงคืนของคืนที่3เลยไปสักนิดหน่อย
ก็ได้ยินเสียงกระพรวนดังที่หน้าห้อง

น้องจัมโบ้กลับมาแล้ว และ ผอมมาก สงสัยว่าคงไปติดในรางน้ำฝน และพอผอมเลยหลุดออกมาได้

ตั้งแต่นั้นมา น้องจัมโบ้ต้องอยู่ในสายตาของเราตลอด
เพราะว่า เรารักเขามากนั่นเอง.... และตั้งใจว่า หากเขาไปสบายแล้ว เราก็จะไม่เลี้ยงแมวอีกเพราะ ทำใจไม่ได้เวลาเกิด แก่เจ็บตายมาถึง....

อาลัยให้กับแมวทุกตัวของคนรักแมวทุกคนครับ
อย่าลืมไปแวะแก๊งบ้านหมอโจมั่งนะครับ


เชิญเที่ยวบ้านแก๊งหมอโจ จ้า