ตะลอน ตะลอน ถึงคราวที่เราต้องพามังกรตะลอน ตะลอน
ตะลอนไร้จุดหมายไปยัง "จังหวัดเชียงราย" กันนะคะ
เมื่อกำหนดการแห่งความอยากมาตะลอน แต่ด้วยตอนเช้าฝนตก ณ ที่พะเยาอย่างหนัก
ทำให้การ ตะลอน ชะงักลง เลื่อนการเดินทางออกมาเกือบเที่ยงวันแล้ว
ถึงเชียงรายบ่ายโมง ได้ทีพามังกรตะลอน
ยังห้างใหม่ เซ็นทรัลพลาซ่า (ตามประสาฝนตกยังไม่มีที่ไป) อิอิ
หนุ่มน้อยมังกรของเรา เจอเป้าหมายที่ไม่รู้
ว่าใครชี้เป้าให้ มันคืออะลูมิไลท์(อะไรไม่รู้) รู้แต่ว่า คล้ายๆ น้ำแข็งไสหิมะ "กิน กิน"
สารพัดท่า ลีลาระหว่างรอของน้องมังกร
กับขนมถ้วยเดียว แต่หลายร้อยท่า(ถึงไหมเนี่ย) แต่พอเข้าปาก 1 คำปั๊ปวางทันที
ขนมแถวนี้คงอร่อยเหาะเกินไปที่มังกรจะกินได้ 555 
ช้าก่อน ช้าก่อน ภายในห้างมีจัดบู๊ธ ของเด็ก มรภ.ด้วยนะเออ งานรูปเก่าเล่าเรื่อง
แต่เราถ่ายมา ไม่ได้ซักเรื่อง 555 
|
แมงกะไซด์ ยุครุ่นโบราณ เท่ห์ไม่หยอก
ถูกนำมาจัดโชว์กันด้วยนะ
คนเล่นรถอย่างเราไม่พลาดที่จะไปด้อมๆ มองๆดู
แต่ ห้ามจับ อดเลย 
|
ป้ายทะเบียน อีกคัน
ที่มีป้ายบ่งบอกว่า สวย
ไอ้เราก็แปลกใจ ว่าสวยตรงไหนฟ่ะเนี่ย
|
|
|
นี่สิ นี่สิ ป้ายสวยจริงไรจริง
999 ใครประมูลได้ไปเท่ห์ดีมาก
แต่มันคงกินได้แทนข้าวหรอกนะ 
|
ปาปารินซี่ จับภาพได้แล้ว คราวนี้มาเป็นคู่
มาเป็นเข่ง กระหนุงกระหนิง
มองดูแล้วยิ้มๆ (ยิ้มทำไมไม่รู้เหมือนกัน)
|
|
ตะลอน ตะลอน ออกจากห้างฟ้าสว่างโร่
แต่เกือบ 4 โมงเย็นแล้้วจะไปไสดีละคราวนี้
ระหว่างนั้น ก็คิด ๆ แถวนี้ละกัน หาที่วิ่งเล่นให้มังกรก็ยังดีนะ 
นี่เลย นี่เลย สัปปะรดขึ้นชื่อ นางแล ภูแล
เราขับรถไปยังถนนพหลโยธินไปเรื่อยๆ
แวะซื้อกันข้างทางทั่วไป ถิ่นบ้านนางแลปลูกกันเอง
ภูแล นางแล ขาย 5 โล 100 ได้กันแค่ 4-5 ลูกเท่านั้นเอง
ต่างกัน อย่างมาก ในถิ่นที่เราเคยอยู่สมัยเรียนแถวนี้ ขายเป็นลูกแค่ 5 บาท 10 บาทเอง
เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก ขายชั่งกิโลขาย เหมือนขายไข่ยุคพี่มาร์คซะงั้น
ตะลอน ต่อไปยัง ม.แม่ฟ้าหลวง
ซึ่งมีนิทรรศการ "ตุงล้านนา" แว้ปเข้าไปดูเสียหน่อย เผื่อใครภาม
"ตุง" คืออะไร ตุงก็คือ ธงชนิดต่างๆ นี่เอง สำหรับใช้งานพิธีต่างๆในทางภาคเหนือ
ที่ปฏิบัติกันมาช้านาน เห็นเยอะสุด ๆ ในช่วงสงกรานต์นั่นไง
พระเอก ของเราไม่รอช้า แม้แปลกถิ่น
วิ่งเข้าไปอย่างเร็วจี๋ เก็บค่าผ่านทางกันด้วยค่ะ คนละ 10 บาท เด็กๆ ฟรี
แต่เด็กของป๋า ไม่ยักกะฟรีนะ คริ คริ
|
ตุง
ในรูปแบบต่างๆ กัน
อยู่ที่แบบการใช้งาน ส่วนใหญ่
เป็นพื้นผ้าสีขาว ปักด้วยลวดลาย
|
ความสวยงาม ของตุง อยู่ที่การปัก
ลวดลายจริงๆ ค่ะ
และรวมทั้งการทอลายผ้าอย่างประณีตด้วย
|
|
สถานที่ จัดงานแสดงตุงล้านนา เป็นศูนย์เรียนภาษาจีนของ ม.แม่ฟ้าหลวง ฉะนั้น การตกแต่งต่างๆ
จึงเข้ากับบรรยากาศการเรียนได้ดียิ่งนัก
ไม่ว่า จะเดินชมจุดไหนๆ เราก็ไม่ค่อยได้ดูเต็มตาสักครั้ง
เพราะส่วนใหญ่จะวิ่งไล่จับเจ้ามังกรมากกว่า
พามาวิ่งเล่นเกมส์ไล่จับก็ไม่บอกกันนะ
ตะลอน ไปต่อ ยัง จุดศูนย์กลางหญ้าสวยๆ
ของ ม.แม่ฟ้าหลวง
มาชี้เป้าที จุดนี้ที่งามสุด
สมใจ จริงๆ ที่จะให้น้องมังกร วิ่งเล่นไล่จับ
กันแถวนี้ กลิ้งๆ หลุนๆ ก็ไม่หวั่น เพราะหญ้าเขานุ่มมาก ขอบอก
ตะลอน ไปกันต่อโลด เย็นแล้ว
สวนสมเด็จพระศรีนครินทร์ สวนนี้ตั้งอยู่หลัง
มรภ.(มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย) ที่อดีตศิษย์เก่าอย่างเรา ชอบไปเดินเที่ยว วิ่งเที่ยว สูดอากาศบริสุทธิ์
กันอยู่บ่อยๆ ระหว่างเรียน
นี่เรามาฟื้นความหลังกันรึเนี่ย
มื้อค่ำ ของเรา นี่เลย บุฟเฟ่ต์ กลับเข้าห้างเซ็นทรัล
ไปกินอีกละ Hotpot รายการอื่นๆ ไม่สนอยากถ่ายเพราะเน้นกินกันอย่างเดียว
(ความจริงแล้วถ่ายเบลอต่างหาก)
ค่ำคืน นั้น เราหาที่ซุกหัวนอนที่นี่ อย่าให้ได้ฝอยโรงแรมนี้เด็ดขาด
ไม่อยากบอกชื่อ ถ้าบอกแล้ว เตรียมเจ๊งได้ทันที 555 คีย์การ์ดได้มาแค่ 1 อันต่อห้องเท่านั้น
เวลาคนอยู่ในห้องละ และอีกคนออกนอกห้องล่ะ ไม่มีสำรองที่เคาน์เตอร์ มีที่แม่บ้านเท่านั้น เอวัง
หารู้ไม่ ค่ำคืนนั้น เรานอนคนเดียว ก็เพราะคีย์การ์ดนี่แหละ กลางดึกที่น้องมังกรร้องแปลกถิ่น และฝนตก
คนข้างๆ เลยพาอุ้มไปเดินเล่นข้างนอก คีย์การ์ดไม่ได้เอาไป
เราเหรอ นอนสลบไสลไปแล้ว มือถือปิดหมด ทำไงคะ โทรเข้าไม่ได้ เราหลับลึก
และอยู่โลกความเงียบชั่วคราว คีย์การ์ดไม่ได้เอาไป
ฝนตกปรอยๆ อีก มังกร ต้องนอนในรถ 
เมนู ตอนเช้าของที่นี่ แบบบริการตัวเองล้วนๆ
อาหารประเภทเหนือๆทั้งหลาย ถูกกวาดลงกระเพาะหมดแล้ว แบบใครมาช้า อดแล้วกัน ไม่มีเติม
ดีที่ยังมีโอวัลติน ชงเอง กินเอง จับหนมปังแผ่นแหย่ตู้ ก็กินได้ล่ะ
สระว่ายน้ำ ของโรงแรม ที่เราตั้งใจจะพามังกรมาลงเล่น
แต่อนิจจัง เช้านั้นมังกรน้อยของเราท้องเสีย ครั้นลงเล่นจะปู๊ดป๊าดในสระแน่แท้เลยงดโดยปริยาย
จากที่จะลงเล่นน้ำบุ๋มๆ ต้องลงไปหาหมอที่คลีนิคแทน
ตะลอน เที่ยว ตะลอนกิน จนได้เรื่องเลย เห็นมั้ย ไม่เข็ดจริงๆ
________________
เนื่องจากมีเพื่อนสมาชิกบล็อกหลายคน ได้สงสัยและบอกกล่าวเกี่ยวกับการละเลยน้องมังกร ปล่อยให้นอนในรถนั้น
ในฐานะที่รินเป็นคนเขียนเรื่องนี้ ขอชี้แจงดังนี้ค่ะ
เที่ยงคืนวันนั้น น้องมังกรร้องไห้ขณะอยู่ในห้อง ไม่คุ้นที่ จะกลับบ้านที่พะเยาท่าเดียว คนข้างๆ รินก็เลยพาลงไปที่รถ และรินก็เก็บของเตรียมกลับบ้านในคืนนั้นด้วย
แ่ต่ก็มีโทรขึ้นมาหารินบอกไม่ต้องเอากระเป๋าลงไปแล้ว เพราะว่าน้องมังกรหลับในรถไปแล้ว
จึงทำการอุ้มมานอนในห้อง สักพักก็ร้องอีกไม่ยอม ก็เลยพาไปในรถทำทีเตรียมกลับบ้าน
น้องมังกรก็หลับไปอีก
ซึ่งเวลานั้นรินก็นอนไปแล้ว คนข้างๆ จึงไม่ได้โทรเรียกปล่อยให้นอนในรถไปดีกว่า
คีย์การ์ดก็อยู่ที่แม่บ้านต้องให้เปิดห้องตอนเช้าอีกวันหนึ่งเท่านั้น
เหตุการณ์ก็เป็นอย่างที่ได้บอกมาค่ะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 316 คน [
