No. 565 บล๊อกประจำวัน จันทร์ - พฤหัสบดี |
|
|
|
เราเข้าพัก ที่โรงแรมวันซะนะ นึกถึงภาพลาว ครั้งที่ลาวถูกฝรั่งเศสเข้ามาอยู่ |
แบบที่ลาวไม่ค่อยเต็มใจ ฝรั่งเศสให้ ชาวลาวนอนงีบหลับได้ ตอนกลางวัน แล้วค่อย |
ทำงานต่อ เออ..ดีเนาะ 555
|
|
|
พอมาลาว ก็อยากจะหลับมั่ง เข้าไปนอนหลับได้ครึ่ง ชม.ได้มังครับ |
ตื่นมาสดชื่น ใส่กางเกงขาสั้น รองเท้าแตะ เสื้อตัวเดิม คว้ากล้องถ่ายภาพ เพราะ...คำว่า |
สวยนะ พี่.....เตรียมแต่งตัวไปเล่นน้ำซองตอนบ่ายสี่โมง
นางตุ๊กติ๊กเขาบอกไว้
|
เขียนคำว่านางแล้วอ่านดู ยังไง ไม่รู้ซิครับเหมือนไม่ให้เกียรติเขา ใจนึกถึง สั่งลูกน้องที่ทำงาน |
นางต๋อย ชงกาแฟให้หน่อย |
แต่ที่ลาวไม่เป็นไรครับ เด็กหญิงที่อุแว้มา ก็ใช้คำว่า นาง...แล้ว ไม่ได้เป็น เด็กหญิง หรือ นางสาวเลย 555 |
ออกมา เห็นนางตุ๊กติ๊ก นั่งจิ้มโทรศัพท์อยู่ที่ล๊อบบี้โรงแรม นางหันมาเห็น |
นอนพักพอ แล้วเหรอคะ |
ครับคุณตุ๊กติ๊ก (แหะ ๆ ไม่กล้าเรียกนางตุ๊กติ๊ก) ขอไปดูริมน้ำหน้าหลังโรงแรมหน่อยนะ
แดดเริ่มลดความสว่างลง มองลงจากชั้นบนลงไปริมน้ำ
เป็นธรรมชาติที่สวย งดงาม อากาศเย็น...
|
|
|
|
เห็นภาพของโรงแรม สระว่ายน้ำ เดินจากระเบียงข้างบน ลงสู่ลานสระว่ายน้ำ ไปที่
ระเบียงริมน้ำ นักท่องเที่ยวพายเรือคยัค มาเป็นทิวแถว
ไกล
หันไปซ้ายมือ ลำน้ำซองใส ไหลไปเรื่อย ๆ ดูสบายตาที่สุด
ไกลออกไป เห็นเขาสูงชัน เป็นเขาหินปูน ที่ฝรั่งไปปีนเขากัน |
นึกถึงครั้งที่ อเมริกาส่ง ซีไอเอมา ช่วยฝึกทหารม้ง ของนายพลวังเปา ที่วังเวียง น่าจะฝึกแถวพื้นราบข้างหน้า |
คงไม่อยู่บนเขาแน่ เพราะสูงชัน ที่นี่น่าจะเป็น พื้นที่ยึดครองของชาวม้ง ไม่มีชาวลาวอื่นเข้ามา |
|
ระยะนั้น ลาวเขาแบ่งแยกกัน สู้รบกันระหว่างปี พศ. 2512 - 2516 ฝ่ายปะเทดลาว กับเวียตนามเหนือ |
หรือเวียตมินห์ขับไล่นายพลวังเปา จนไม่เป็นขบวน ในปี 2513 รวมทั้งอเมริกา แต่ไม่ใช่ยอมกันง่าย ๆ |
นายพลวังเปาและอเมริกาในนาม แอร์อเมริกา ฮึดสู้เข้ายึก ปากซอง ในที่ราบสูงโบละเวน ท่าแขกอีก |
คงเห็นว่าจะไม่รอด จึงเจรจาสงบศึกในวันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2515 และปะเทดลาวจึงชนะนายพลวังเปา |
เด็ดขาดในปี 2518
เสียงกลองดนตรี กระทุ้งมาเรื่อย ๆ ปลุกให้ตื่นจาก ภาพในอดีต...
|
พื้นที่ราบสูงลาวเช่น วังเวียง ปากซอง จึงสงบ ทำมาหากินได้ตามปกติ ทำให้เราได้มาเที่ยว เมืองแห่งสายน้ำ |
อากาศเย็นในฤดูหนาว ขุนเขา
|
เดินถ่ายภาพ มุมต่าง ๆ ของโรงแรม มองดูสายน้ำไหล ยอมรับว่าสวยงามแบบธรรมชาติ
|
แต่ให้ตายซิ เสียงเพลงแบบหมอลำ อิสาณของไทย กับดนตรีในผับดังลั่น ลอยมาจากฝั่งตรงข้ามที่ยืน
|
น้ำซองมิได้กว้างมากนัก ฝั่งตรงข้าม เป็นหาดทราย มีร้านขายอาหารเรียงราย |
บริการ มีการพายเรือ ดื่ม กันอย่างครึ้นเครง
|
เสียงร้องกับเสียงดนตรี ดังมากแบบ งานวัด หรือแบบ เราไปอยู่ริมน้ำที่ เมืองกาญจบุรี แพเธค |
เปิดเสียงตลอด |
|
เดินกลับมาที่ล๊อบบี้ เพื่อน ๆ มากันหมดแล้ว ไปซิครับ ขึ้นรถตู้คันเดิม |
โชเฟอร์ตุ้ยนุ้ย ท้าวอึ่ง มายืนรอแล้ว นั่งรถไปไม่ถึง กิโลเมตร เลี้ยวเข้าถนนแคบ ๆ ลงไปท่าน้ำแบบ |
ชาวบ้าน มีเรือหางยาวจอดรอหลายลำ ไกด์แจกเสื้อชูชีพ ให้ทุกคนสวมใส่ |
เราถูกต้อนลงเรือ 2 คนต่อลำ มีคนขับคอยบริการ เลือนที่นั่งให้พอดี ไม่นานเรือก็เร่งเครื่องพาเรา |
นั่งเรือทวนสายน้ำซอง ไปเรื่อยๆ |
....
นี่ก็ ทีมเที่ยว
เรือวิ่งทวนกระแสน้ำ
นักท่องเที่ยว พายเรือคยัค สวนทางมา เรื่อย ๆ
เราแล่นเรือ มุดใต้สพานเล็ก สำหรับคนเดิน
...
ข้างบน น่าจเป็น ชาวเกาหลี ซึ่งไปเที่ยวมาก ขนาดมี อักษรเกาหลีแนะนำ สถานที่
ข้างล่าง นี่ไม่ คนจีน ก็ เกาหลี
ข้างล่าง หญิงผิวสีแทน ต้องเป็นคนไทยแน่เลย 555
ลำน้ำ ซอง ไม่ลึก น้ำใสสะอาด มีก้อนหินอยู่ใต้น้ำเยอะหน่อย
...
....
....
นั้งเพลิน เห็นคนถ่ายภาพมา สองคนนี่คนไทยแน่นอน ก็ไปเที่ยวด้วยกันนี่นา
นั่งเรือหางยาว กะประมาณ 5 กม.. เรือก็ม้วนตัวกลับทางเดิม เจอเรือที่วิ่งสวนทางมา รวมทั้งเราแซงเรือ คยัคที่พายล่องลงไป
ทั้งไปกลับประมาณ 10 กม. เรือก็ไปจอด เลยท่าเรือที่เลย ตอนขาขึ้นเรือ ไม่ไกล
แวะเจอกันที่นี่ เพื่อรับประทานอาหารที่ภัตตาคารแห่งนี้
....
....
ถ่ายภาพอาหารมาให้ดูอย่างเดียวนะครับ 555 คือไม่รู้ว่าเป็น อาหารไทย หรือ อาหารลาว รสชาดคุ้น ๆ
ข้างบน เป็นภาพ พี่ผู้ชายอีกคน อายุ 84 ปี.. เดินคล่องตัว ร่างเล็ก พี่เคยไปเที่ยว เวียตนามด้วยกัน
พี่เขาป็นทหารที่ไปรบ ณ เกาหลี ก่อนพวกเราเกิดมั้ง 555
ไปเที่ยวภาคเย็น ของวัน เหนื่อยพอประมาณ สนุกกับสายน้ำที่เย็น อากาศประมาณ 17 องศา อาหารโอเค พออิ่ม ผมก็เดินออก
มาจากห้องอาหาร
ออกไป รับอากาศหนาว มองดูพระจันทร์ ที่ค่อย ๆ แย้มแสง
ผมมองเห็นป้าย แล้ว สะดุดตาว่า บ่อน แปลกดี 555
แต่ขอบอก เพื่อน ๆ ว่า ถูกกฏหมายนะครับ
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
|
end 783,596 |
st.visit 781,486 |
2,110 คน |
|
งานเขียนประเภท Diarist |
|
ตามมาเที่ยวด้วยค่ะ บรรยากาศดี ยังมีความเป็นธรรมชาติอยู่มากนะคะ
โหวตค่ะ