No. 539 บล๊อกประจำวัน ศุกร์ - อาทิตย์ |
|
ตอน ในชีวิตประจำวัน คุณช่วยรักษาสิ่งแวดล้อมอะไรได้บ้าง
|
เขาถาม ผมเลยตอบ แบบข้างล่างนี้ นี่ของจริงเลย
|
เพราะสงสารเพือนที่ทำงานด้วยกัน คนที่บ้านเลยค้ำประกัน แล้วต้องใช้หนี้แทน เดือดร้อนซิ |
ผมเลย เรียกคุย |
คุณโอน คอนโด วัดบัวขวัญ ชำระหนี้ให้ผมจะได้ลดหนี้ดีไหม |
ไม่ได้แล้วครับพี่ไวน์ ผมเอาไปจำนองไว้กับ พี่ที่กรมชลประทานปากเกร็ดไว้ |
งั้น เอาบ้านที่ดิน สุพรรณให้ผมก็ได้ |
ผมติดจำนองกับหมอที่สุพรรณไว้ นี่ใบจำนองครับ |
แล้วคุณจะเอายังไง |
ผมผ่อนใช้ แบบเดิมไปก่อน ไม่โกงพี่หรอก เพราะพี่มีบุญคุณกับผม |
เอาบัตร ATM คุณมาให้ผมถือ ผมจะกดเงินเดือนคุณมาเต็มแล้วแบ่งคืนคุณครึ่งหนึ่ง |
คือ ๆ ไม่ทัน พี่อึ่งที่กรมชลเขา ยึด ATM ไปแล้วเมื่อ 2 เดือนก่อน |
เวร..คุณ ทำกันแบบนี้ได้ไง มีที่ดิน หรือทะเบียนรถ หรือเปล่า |
|
มีครับพี่ ผมมีที่ดินหลายไร่อยู่ จันทบุรี เป็นที่โล่ง สวย รอบ ๆ ที่เป็นสวนผลไม้ |
สวนยาง ที่เป็นเนิน มีหมูป่า กระต่ายให้เห็นบ้าง |
งั้นไปดูที่กัน |
ได้ครับพี่ |
ก่อนฤดูฝนก็รีบบึ่งไปดูที่กัน อยู่ในป่ายาง สวนผลไม้ หญ้าคอมมิวนิสต์ขึ้นเต็มต้อง |
ปีนหลังคารถพิคอัพ ขึ้นไปดูพื้นที่กว้างมาก..เลยสวมบูท เดินแวกดงหญ้าสูงท่วมหัว ไป |
รอบ ๆ ที่ดิน เป็นที่เนินสูงต่ำ น้ำลำห้วยไหล แต่ไม่มากนักเดินอยู่ 2 ชม. |
เอาที่ดิน แปลงนี้ก็ได้ (แหะ ๆ ผมดูแล้วเกินค่าหนี้เยอะ) |
พี่ไวน์ต้องให้เงินผมเพิ่มอีก....... |
ต่อรองกันพักใหญ่ ตกลงกันได้ จึงไปหา เจ้าที่ของรัฐ จัดทำสัญญาซื้อขาย |
|
เพื่อน ๆ อ่านแล้วมัน จะเข้าเรือง รักษาสิ่งแวดล้อมได้ไง ผมเปล่า แถ...นะครับ |
ช่วยอ่านต่อก็แล้วกัน
ข้างบนนี่ เป็นสิ่งแวดล้อมหรือ มนุษย์ ที่ไม่น่าเก็บร้กษาเลย อุ๊บ.. |
|
ก่อนหน้านั้น ผมก็ได้อ่านพระราชดำริของ ในหลวง ของพวกเรา ดูรายละเอียดว่า |
ควรทำสวน "สมรม" จะทำให้ชีวิตครอบครัวอยู่กันอย่างร่มเย็น |
ไม่ต้องซื้อหาพืชผัก อยู่กับอย่างพอเพียง ผลไม้ พืช ผัก เหลือก็นำไปขาย เก็บเงินไว้ |
เพื่อน ๆ ที่เข้ามาอ่าน บางคนอาจจะไม่ทราบว่า สวน "สมรม" เป็นอย่างไร |
|
ชาวบ้านเขาจะปลูกไม้ใหญ่ เช่น ไผ่สูงชะลูด ต้นกระท้อน เงาะ สะตอ มะม่วง |
ปลูก คละกันไป คือปลูกสับไปสับมา ไม่เป็นแถวเป็นแนว
|
ใต้ต้นพวกนี้จะร่มเพราะมีเงาของใบไม้บัง ชาวบ้านจะปลูก ผักกูด สับปะรด ตะใคร้ |
ข่า ขิง ใบชะมวง พริกขี้หนู พริกไทย ที่ไหนโล่ง ใกล้บ้านก็ขุดบ่อ ทำสวนผักกาด |
คะน้า ชะอม อย่างจะแปลงสองแปลง |
พืชพวกนี้ จะชอนไขราก ดูดซึมน้ำ ใบเขียว พริกออกเม็ดให้เก็บกิน ตามกอหญ้าริม |
สระน้ำที่ขุดยาว เลี้ยงไก่ กินไข่ กินเนื้อไก่ |
|
ผมเห็นภาพทางทีวี เกี่ยวกับสวน สมรม บ่อย ทางภาคใต้ของไทย
บังเอิญเคยเห็น ที่บ้านเพื่อนหญิง ชื่อดำ แต่ตัวขาวมาก่อน |
555 จริงครับ เราสองคนสนิทกันมาก |
แนะ ๆ คิดว่าเป็น มนต์รักสวนสมรม..ซิ |
ไม่ใช่ครับ เราสนิทกันตอนอายุ 11 - 12 แม่ของดำ มักจะขอให้ผมพาดำไปส่ง |
ที่บ้าน อ.ดอยสะเก็ด เชียงใหม่ ผมชอบซิครับ
|
บ้านของดำเป็นแบบ สวนสมรม แต่มีน้ำ เยอะกว่า ฤดูฝนน้ำในทุ่งนาเจิ่งนอง |
ปลาเยอะ หลังเก็บเกี่ยวข้าว เขาจะปลูก ใบยาสูบสีเขียว ถั่วลิสง |
ยามเย็นแสงอาทิตย์สาดไปทั่ว สวย...
|
ตั้งแต่นั้นมา ทำให้ผม รักในสิ่งแวดล้อม ป่าเขา ลำห้วย อากาศที่หนาวเย็น |
อาหารสดจาก สวนสมรม ที่ไม่ต้องซื้อหา |
เมื่อได้ที่ดิน จันทบุรีมา |
หลายไร่มา ก็วางแผน ให้รถไถตัดหญ้า ให้เตียน ใช้ผาน 7 ตะกุยดิน |
เฉพาะหน้าดินก่อน คือกลัวหน้าดินถูกน้ำพัดพาหายไป สู่เนินข้างล่าง ผานกลมรถหมุน |
จะขุดรากหญ้าคอมมิวนิสต์ขึ้นมาเยอะ ให้รถไถขูดสางไปรวมไว้ตรงกลางที่ |
เผาทิ้ง จะได้สิ้นทราก (คิดแบบนั้น)
|
จ้างรถแบคโฮ ขุดสระลึก 6 เมตร ค่อนข้างใหญ่ 3 สระก่อนจะได้กักเก็บน้ำฝนหรือ |
ได้เจอตาน้ำไว้รดต้นไม้
ดู แล้วเหมือนกับไม่รักษา สิ่งแวดล้อมเดิมไว้ใช่เปล่าครับ
ใช่นะครับ เมื่อก่อน พื้นที่เป็น ป่าไม้ มีน้ำเยอะ ตอนไป ไม่ไหวแล้วครับเลยต้องปลูกต้นไม้
ที่กินได้ ขายได้
|
กว่าจะเสร็จนาน หมดเงินไปเยอะ วางแผนปลูกขนุน มะม่วง 3 พันธ์ |
สะตอดาน(เพราะตลาด กท.เขาชอบนำไปผัดขาย) ทั้งที่ผมชอบสะตอข้าวมากกว่า |
แน่นอนมี เงาะ คือปลูกให้เต็มพื้นที่ |
|
ที่ดิน ต้นไม้ริม ลำห้วยที่ทอดยาว ขวางสวนไว้ส่วนหนึ่ง มันสวย นี่นา มีเถาวัลย์ |
พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด ห้ามคนสวนตัดทิ้งเด็ดขาด
|
ใต้ต้นผลไม้เหล่านั้น ก็ปลูก ชะอม พริกชี้ฟ้า พริกขี้หนู แต่ปลูกมากไม่ได้ เพราะน้ำ |
ยังมีน้อย... ส่วนต้นเงาะ มังคุดระยะแรก ต้นยังเล็ก ถูกแดดเผา ผิวลำต้น |
ไม่ดีเลย.. ไปหาหน่อกล้วย ชาวบ้านใส่รถ ไปปลูกใกล้ต้นผลไม้ ซึ่งโตเร็ว จะได้บังแดด |
แต่อย่างว่า จะให้เป็นสวน สมรม |
|
ต้องค่อยเป็นค่อยไป นานกว่า 7 ปีจึงค่อย ๆ ร่มครึ้ม มีอากาศเย็นขึ้น น้ำขังในสระ |
น้ำ มีกบป่าสีดำ ให้จับแกงป่ากิน ส่วนหมูป่าไม่เห็นแล้วถูกชาวบ้านจับกินหมด |
ส่วนบ้านหลังน้อย ค่อย ๆ ดีขึ้น แหะ ๆ มันไม่ค่อยเกเร..นะครับ |
|
คือตัวบ้านมีผนังเป็นอิฐ โครงหลังคาเป็นไม้ ปลวกไม่เข้ากัดกิน อะไรไม่ทุกข์ใจเท่า |
เข้าห้องน้ำไม่ได้ คือไปสวนทุกครี่งเดือน ปลวกเข้าไปทำรัง |
ในส้วม ปิดคอห่านเกือบเต็ม ปลวกทำรังหลายครั้ง.. ต้องตัดใจ ใครจะว่าไม่รักษาสิ่งแวดล้อมก็ยอม |
เอายาแรง ราดส้วมให้ปลวกตายไปบ้างละ แหะ ๆ |
ส่วนหญ้าในสวน เยอะ ปีแรก ๆ ก็ใช้ มีหวด ๆ เอง กับจ้างลูกน้องตัด ไม่ไหวครับ |
เลยต้องตัดใจ ใช้ยาแรงฉีดให้หญ้าตายบ้าง ฉีดครั้งหนึ่งคลุมมิให้หญ้าขึ้นหลายเดือน |
|
แบบนี้แหละชีวิตจริง ไม่อาจจะรักษาสิ่งแวดล้อมได้ดังนิยาย |
|
แต่ก็ทำ คือใช้ยาฉีด น้อยลง รอให้ต้นผลไม้ใหญ่ ร่มครึ้ม ต้นหญ้าจะไม่งอกงาม |
เราใช้เครื่องตัดหญ้าชนิดสะพาย ตัด หญ้าที่มีขึ้นบ้าง พอไหว |
และก็ทำได้จริง ๆ |
|
เอะ ผมจะช่วย รักษาสิ่งแวดล้อมในชีวิตประจำวันได้อย่างไร |
ก็ใช้วิธีเขียนหนังสือโน้มน้าว จิตใจของเพื่อน ๆ ที่เข้ามาอ่าน ให้นึกถึงความหลังครั้ง |
เป็นเด็กหรือ ได้ไปเที่ยวอยู่ในป่าเขา ไร่ สวน |
ได้เห็นหมอก สายน้ำ แสงแดด สายลม ความหนาวเย็น เพื่อเพื่อน ๆ จะได้ช่วย |
กันรักษาสิ่งแวดล้อมครับ หวังว่าเพื่อน ๆ จะช่วยกันทำที่บ้าน |
หรือในเรือกสวน ให้เขียวขจีต่อไป.....
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ
738,423
st. visit บล๊อก 736,782
1,639
งานเขียนประเภท Diarist
|
สมัยนี้แถวบ้านเป็ฯสวนมะพร้าว องุ่น ชมพู่ ฝรั่ง มะนาว ต้องใช้ยาฆ่าเมลงอย่างแรง เพราะสู้แมลงไม่ไหว จะไม่เหลือผลให้ขาย คนชาวสวนก็เป็นปัญหาโรคปอดกันมากมาย
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog