No. 5 ใครว่า เศษอาหาร......ไม่สำคัญ คนทำร้านอาหาร จะรู้เลยว่า เศษอาหารเศษผักเยอะแยะไปหมดบางร้าน ให้ฟรี......บางร้านให้เจ้าประจำมาขนไปเลี้ยงหมู คิดเงินบ้าง ที่ร้านริมเจ้าพระยา มีลูกค้าประจำหลายคน บางคนชิมอาหารแล้วลิ้นใช้ได้เลย. มีวันหนึ่ง นี่กัปตันต้มยำปลากระพงขาวเป็น ไม่สด ไม่อร่อย เออ. ขอดูหน่อยครับ. นี่น้องยกไปให้ครัวจีนดู. ท่านรอสักครู่นะครีบ ไหนขอชิมหน่อย เออ ไม่ใช้ปลาเป็นทำ เป็นปลาแช่ นี่หว่า กุ๊กใหญ่พูด. เมื่อกี้ออเดอร์มีปลาเป็น กับปลาแช่ สั่งมาพร้อมกัน ตายแล้ว กู เอาใบออเดอร์แปะผิด. เดี๋ยวผมทำให้ให้ใหม่ครับ ผจก. ลูกค้าที่สั่งปลาแช่เลยได้กินอาหารดี ราคาถูก... ท่านครับ เดี๋ยวต้มยำปลาจะมาใหม่ เมื่อกี้เป็นปลาแช่ครับ ท่าน เก่งจังครับ ชิมแป๊บเดียวรู้เลย..... ลูกค้า ยิ้ม......ไม่เป็นไรน้อง ผจก.ร้านเล่าให้ผมฟังว่า ผมทำมาหลายปี ยังแยกไม่ออกเลย ทั้งที่ผมกิน ซีฟู๊ดเป็นประจำ อะไรซีฟู๊ด... ก็ ๆ ปลาทูเค็มทอด โรยพริกขี้หนู หอมซอย บีบมะนาว สุดยอด. ทุเรศ. ยังมาคุยอีก. ร้านแห่งนี้ให้ กุ๊กใหญ่ ขนเศษอาหาร เศษผักฟรี ตามที่เขาขอไว้ตี้งแต่ มาเข้างานใหม่. จะให้เมียกับลูกน้ำไปเลี้ยงหมู แถวสวนผัก ผอ.ตกลง แต่กำชับให้ มาขนตรงเวลา ถ้ามาช้ากลิ่นมันเหม็น จะลอยไปตามสายลม เป็นเรื่องแน่ เรื่องมันเกิดขึ้นวันหนึ่ง วันซวยของร้าน หรือของใครไม่รู้ กุ๊กใหญ่ เกิดท้องเสียอย่างรุนแรง เมียกับลูก หามขึ้นรถส่ง รพ. ต้องนอน ค้าง มาทำงานไม่ได้ กลิ่นเศษอาหารเริ่มโชยกลิ่น. ไม่ดีแน่เลย วันชาติ ผจก. ร้านเลยโทรเรียก ลูกน้องเก่า สันต์อยู่ไหน พี่ชาติเหรอ. เออ. ใช่. ผมอยู่แถวการไฟฟ้าบางกรวย สันต์มาขนเศษอาหารไปที ด่วนนะ. ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง สันต์กับลูกน้องขับรถพิคอัฟ บันทุกถังสอง ร้อยลิตรมา 2 ใบ. ระหว่างจัดการขนถังไปที่รถ เฮ้ย.. มาจากไหนถึงมาขนนี่. ใครอนุญาต เสียงเจ้าต่อกุ๊ก อาหารไทยส่งเสียง พี่เอง ให้สันต์มาขน กุ๊กไปทำงาน ลูกค้ากำลังรอ ไม่ดีมั้งพี่ชาติ เดี๋ยวพี่ หว่างจะโกรธเอา เจ้าต่อหน้าซีดเหงื่อ แตกพลั๊ก ๆ เออ. พี่รับผิดชอบเอง ไปทำงานได้แล้ว. ไม่ต้องกลัวพี่แก ด่าหรอก. แป๊บเดียว สันต์ก็ ยกถังของร้าน เทใส่ถังตนเอง มีตระแกรง รองรับ เพื่อแยกน้ำ กับเศษอาหารออกจากกัน เฮ้ย... ใครเอาถุงหมู ไก่ กุ้งมังกรใส่ในนี้ เยอะแยกไปหมด ดูแล้ว แยกใส่ถุงพลาสติก 2 ชั้น มีน้ำแข็งปนอยู่ด้วย เออ.สันต์ขนไปที่ก๊อกน้ำ แล้วพี่จะจัดการเอง วันพรุ่งนี้มา รับเศษอาหารอีกนะ พี่จะพูดกับ ผอ.ให้. ขอบคุณครับพี่. งานเข้าแล้ว......เจ้ากุ๊ก กุ๊กใหญ่ กลับจาก รพ.เดิน เซ ๆ เข้ามาทำงาน ดูแวว ตามีกังวล. ก่อนแขกเข้าร้าน ผอ.เรียกกุ๊กใหญ่กับน้องชายเข้าพบ ทั้งสองเข้ามานั่งในห้องทำงาน. ผอ. นั่งมองทั้งสอง นิ่ง สงบเกือบห้านาที.  ทำเอาทั้งสองหน้าซีดลง นั่งเม้มปากแน่น เอาว่าไง. ผอ.พูดเสียงดัง. ทำเอาทั้งสองสดุ้ง ต่อไป จะเอาของออกไปอีกไหม ติดคุกนา ทั้งสองมองหน้ากัน. ผมจะไม่ทำอีกแล้วครับ ทำมานานหรือยัง ไหนลองพูดที ผอ.ถาม ผมเพิ่งทำอาทิตย์ก่อนเองครับ. ดูพูดเพิ่งทำ แต่ ก็เพิ่งถอยรถพิคอัพป้ายแดง ซื้อสดด้วย มาแทนคันเก่า ผมนั่งฟังอยู่ด้วย. ผอ. ส่ายหน้า ทำหน้าเหน็ดเหนื่อย. ยังมาพูดแบบ นี้อีก. อย่าทำอีก ถ้าทำคงต้องส่งให้ตำรวจ จำไว้ กลับไปทำงาน ลูกค้าเข้าร้านแล้ว วันพรุ่งนี้มาทำ งานให้เช้ากว่าปกติ 1 ชม. อย่าให้งานเสียเชียวนะ เออ. พี่ตูนรู้จักกุ๊กที่ไหนบ้าง ผอ.พูดหลังจากทั้งสองเดินไปไกลแล้ว. มีอยู่คนแถว จตุจักร เขาอยู่ร้านเล็ก เคยพูดกับผม ว่าอยากจะย้ายไปอยู่ร้านใหญ่ พี่ตูน...โทร. ไปหา และให้ไปพบผมที่บ้านหน่อย นะ จะได้คุยกัน. อีกหนึ่งอาทิตย์ต่อมา ร้านได้กุ๊กคนใหม่ แล้วเลื่อน ผช.กุ๊กครัวไทย หรือที่เรียกว่าเขียง 1 เข้าทำหน้าที่แทน เจ้ากุ๊กคนน้อง. ทั้งสองรับทราบว่าถูกออก เจ้าคนน้องนั่งนิ่ง ก่อน กลับ ผอ.ครับ ผมขอเงินชดเชยหน่อย. หาว่าไงนะ ขอเงินชดเชย. ผมไม่เอาคุณเข้าคุก ดีเท่าไหรแล้ว. ไปไกล ๆ  ผมร่างคำสั่งให้ ผอ.พิจารณาลงนาม ประกาศให้ พนักงานทุกตำแหน่ง เดินเข้าออกเฉพาะพนักงาน ก่อน ออก ต้องให้ รปภ.หญิง ตรวจร่างกาย. กระเป๋า เศษผัก เศษขยะ รปภ. จะต้องใช้เหล็กแทง ก่อน ที่คนขนขยะ จะนำขึ้นรถ. หากสงสัย รปภ. ต้องคุ้ย เศษอาหาร ทิ้งในถังเฉพาะ ห้ามขนย้ายจนกว่า รปภ.จะมาดู การขนขึ้นรถ ต้องเทใส่ตระแกรง รปภ.ต้อง เขี่ยดู. ความยุ่งยากทั้งหลาย ค่อย ๆ หมดไป. ส่วนพนัก งานที่ เคย เทเหล้าของลูกค้า ใส่ถุงพลาสติกสองชั้น มัด ด้วยยาง ใส่ในกระเป๋าเสื้อ ก็หมดสิทธิขนออก. คงมีคนสงสัยว่า โขมยเหล้าลูกค้า ที่ฝากร้านไว้ มีบัตรของร้านรับรองไว้. ลูกค้าไม่รู้เลยหรือ ว่าถูกโขมย ส่วนใหญ่จะไม่รู้ ทั้งที่ใช้ปากกา ขีดข้างขวดไว้. คนโขมย มันใช้เหล้าราคาถูก เทกรอกเข้าแทนที่ ถ้าไม่ใช่ นักดื่มเพียว ๆ โอกาศรู้ ยาก... ครับ กลิ่นไม่ ค่อยเปลี่ยนแปลง. เจ้าบ๋อย เดิมขนออกไปแบบนี้ วันละน้อย ไปถึงบ้าน ก็เทใส่ขวดยี่ห้อเดิม. ไม่นานก็เต็ม เอาไปขายที่อื่นได้ แสบไหมครับ โดย: เศษอาหารตอน 2 (ไวน์กับสายน้ำ ) วันที่: 5 สิงหาคม 2553 เวลา:23:33:50 น.   Create Date : 05 สิงหาคม 2553 5 comments Last Update : 4 มกราคม 2562 19:32:06 น. Counter : 1884 Pageviews. Share Tweet

โดย: หน่อยอิง 5 สิงหาคม 2553 17:17:16 น.

ใครว่าเป็นกุ๊กสบาย ใช่ไหม ..แวะมาทักทายจ๊ะ..ขอให้มีความสุข สดใส..หัวใจเบิกบาน.. ..HappY BrightDaY To You..   โดย: *~ต้นกล้า...ของหัวใจ~* 5 สิงหาคม 2553 17:28:37 น.

เอาไปเลี้ยงหมูครับ   โดย: panwat 5 สิงหาคม 2553 20:21:09 น.

ขอบคุณ คุณหน่อยอิง คุณต้นกล้า..ของหัวใจ คุณพันวัตต์.... ที่เข้ามาเยี่ยมและให้กำลังใจครับ   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 5 สิงหาคม 2553 23:02:17 น.

กุ๊กใหญ่ กลับจาก รพ.เดิน เซ ๆ เข้ามาทำงาน ดูแวว ตามีกังวล. ก่อนแขกเข้าร้าน ผอ.เรียกกุ๊กใหญ่กับน้องชายเข้าพบ ทั้งสองเข้ามานั่งในห้องทำงาน. ผอ. นั่งมองทั้งสอง นิ่ง สงบเกือบห้านาที. ทำเอาทั้งสองหน้าซีดลง นั่งเม้มปากแน่น เอาว่าไง. ผอ.พูดเสียงดัง. ทำเอาทั้งสองสดุ้ง ต่อไป จะเอาของออกไปอีกไหม ติดคุกนา ทั้งสองมองหน้ากัน. ผมจะไม่ทำอีกแล้วครับ ทำมานานหรือยัง ไหนลองพูดที ผอ.ถาม ผมเพิ่งทำอาทิตย์ก่อนเองครับ. ดูพูดเพิ่งทำ แต่ ก็เพิ่งถอยรถพิคอัพป้ายแดง ซื้อสดด้วย มาแทนคันเก่า ผมนั่งฟังอยู่ด้วย. ผอ. ส่ายหน้า ทำหน้าเหน็ดเหนื่อย. ยังมาพูดแบบ นี้อีก. อย่าทำอีก ถ้าทำคงต้องส่งให้ตำรวจ จำไว้ กลับไปทำงาน ลูกค้าเข้าร้านแล้ว วันพรุ่งนี้มาทำ งานให้เช้ากว่าปกติ 1 ชม. อย่าให้งานเสียเชียวนะ เออ. พี่ตูนรู้จักกุ๊กที่ไหนบ้าง ผอ.พูดหลังจากทั้งสองเดินไปไกลแล้ว. มีอยู่คนแถว จตุจักร เขาอยู่ร้านเล็ก เคยพูดกับผม ว่าอยากจะย้ายไปอยู่ร้านใหญ่ พี่ตูน...โทร. ไปหา และให้ไปพบผมที่บ้านหน่อย นะ จะได้คุยกัน. อีกหนึ่งอาทิตย์ต่อมา ร้านได้กุ๊กคนใหม่ แล้วเลื่อน ผช.กุ๊กครัวไทย หรือที่เรียกว่าเขียง 1 เข้าทำหน้าที่แทน เจ้ากุ๊กคนน้อง. ทั้งสองรับทราบว่าถูกออก เจ้าคนน้องนั่งนิ่ง ก่อน กลับ ผอ.ครับ ผมขอเงินชดเชยหน่อย. หาว่าไงนะ ขอเงินชดเชย. ผมไม่เอาคุณเข้าคุก ดีเท่าไหรแล้ว. ไปไกล ๆ ผมร่างคำสั่งให้ ผอ.พิจารณาลงนาม ประกาศให้ พนักงานทุกตำแหน่ง เดินเข้าออกเฉพาะพนักงาน ก่อน ออก ต้องให้ รปภ.หญิง ตรวจร่างกาย. กระเป๋า เศษผัก เศษขยะ รปภ. จะต้องใช้เหล็กแทง ก่อน ที่คนขนขยะ จะนำขึ้นรถ. หากสงสัย รปภ. ต้องคุ้ย เศษอาหาร ทิ้งในถังเฉพาะ ห้ามขนย้ายจนกว่า รปภ.จะมาดู การขนขึ้นรถ ต้องเทใส่ตระแกรง รปภ.ต้อง เขี่ยดู. ความยุ่งยากทั้งหลาย ค่อย ๆ หมดไป. ส่วนพนัก งานที่ เคย เทเหล้าของลูกค้า ใส่ถุงพลาสติกสองชั้น มัด ด้วยยาง ใส่ในกระเป๋าเสื้อ ก็หมดสิทธิขนออก. คงมีคนสงสัยว่า โขมยเหล้าลูกค้า ที่ฝากร้านไว้ มีบัตรของร้านรับรองไว้. ลูกค้าไม่รู้เลยหรือ ว่าถูกโขมย ส่วนใหญ่จะไม่รู้ ทั้งที่ใช้ปากกา ขีดข้างขวดไว้. คนโขมย มันใช้เหล้าราคาถูก เทกรอกเข้าแทนที่ ถ้าไม่ใช่ นักดื่มเพียว ๆ โอกาศรู้ ยาก... ครับ กลิ่นไม่ ค่อยเปลี่ยนแปลง. เจ้าบ๋อย เดิมขนออกไปแบบนี้ วันละน้อย ไปถึงบ้าน ก็เทใส่ขวดยี่ห้อเดิม. ไม่นานก็เต็ม เอาไปขายที่อื่นได้ แสบไหมครับ   โดย: เศษอาหารตอน 2 (ไวน์กับสายน้ำ ) 5 สิงหาคม 2553 23:33:50 น.