No. 278 ไปทำงานใหม่ โรงงานนิคมบางปู
บล๊อกอันดับ 278 ประจำวัน จันทร์ /ศุกร์หลังจาก ลาออกจากบริษัททั้ง 4 ที่ทำงานเยอะมาก นั่งแก้ปัญหาทุกวัน เพื่อนที่เข้ามาอ่านตอนนี้ คงคิดว่าทำตั้ง 4 บริษัท งี้รายได้คงดีซินะ ไม่ละครับ ทำเยอะบริษัท แต่กินเงินเดือนแห่งเดียว คือเจ้าของ หุ้นใหญ่ ใจกว้างมาก ๆ เดิมดูแลสองบริษัท พอเปิดบริษัทใหม่อีก ก็แบ่งหุ้นให้ถือ มีกำไรก็จะแบ่งให้ตามสัดส่วนเราอยู่ในเหตการณ์ตลอด ดูแลด้านการเงิน แถมคอยกำกับฝ่าย บัญชี เลยรู้ว่า ทำงานแบบนี้ ไม่มีโอกาสได้ส่วนแบ่งกำไรหรอก วันนี้เป็นวันดี ได้เวลา ลาออกแหะ ๆ ยังกะไปสู่ขอหญิงให้ เจ้าบ่าว หรือขวัญนาค..... แล้วไปรับงานที่โรงงานในนิคมอุตสาหกรรมบางปู ขับรถเข้าไป รถบัสรับส่งพนักงานเยอะ ทะยอยจอดหน้าโรงงานแต่ละโรง ให้พนักงานลงเดินเข้าที่ทำงานเป็นทิวแถว ขับไปไม่นานอ้อ ตรงนั้นเองโรงงานที่จะมาทำงาน เลี้ยวเข้าประตูช้า ๆ รปภ. ตะเบ๊ะปรับ คุณไวน์ใช่เปล่าครับ พยักหน้ารับ อืม...ข่าวมาเร็วดีเหมือนกันเชิญ ขับตรงไป จอดที่จอดขวามือได้เลยครับ ที่จอดรถมีรถจอดอยู่ 3 คัน นอกนั้น มอไซค์จอดเรียงรายเป็นตับ เลยไปเป็น โรงอาหาร หลังคาสูง เปิดโล่งทุกด้าน พนักงาน กำลังนั่งทานข้าวกัน เอ...ประตูเข้าตัวโรงงานด้านนี้มี 2 ประตูแล้วเข้าตรงไหนดีคุณไวน์ แน่เลย ผมทรงศักดิ์ครับ ยินดีต้อนรับ เชิญขึ้นไปบน ออฟฟิศด้านหน้าเลย ครับ ทีแรกผมคิดว่าคุณทรงศักดิ์ จะ อายุเยอะกว่านี้ หนุ่มมากเลยครับ 555 ขอบคุณครับที่ว่าหนุ่ม ผมอายุเยอะแล้ว แต่น่าจะ แหะ ๆ น้อย กว่าคุณไวน์นิด ว้า... ไม่เป็นไร 555 ผมหน้าแก่กว่าอายุนะ ว่าเข้านั่น ประตูอาคารโรงงานด้านหน้า เดินเข้าไปเป็นห้องกว้าง มีบันใด ขึ้นข้างบน สูงเหมือนกัน สอาดไม่มีฝุ่น ชั้นบน เป็นทางเดินยาว ข้างหน้าเป็นห้องกระจกทุกด้าน มีห้องทำงานทั้งสองฝางห้องกระจกเป็นห้องประชุมครับคุณไวน์ เชิญขวามือ ไปที่ห้องผมก่อน นั่นห้องออกแบบเฟอร์นิเจอร์ อ้าว ฝ่ายออกแบบไปไหนนะ ผมนั่งทำงานที่นี่ จะเห็นคนงาน ทำงาน ทั้งหมด ส่วนหัวหน้าฝ่าย ผลิตหรือ โฟร์แมนมาหา จะเดินขึ้นทางโน้น มาทางเดินด้านหลัง ห้องนี้เข้าประตู สดวกดี คุณทรงศักดืต้องดูแล การผลิตด้วยเหรอครับ ครับ ทำหน้าที่ ผจก.โรงงานด้วย มีหัวหน้าฝ่ายผลิตอีกคนนะครับ หน้าที่หลักผม ติดต่องานต่างประเทศ ทั้งหาตลาด จัดส่งออก โห..รับผิดชอบเยอะนะครับ แล้วด้านตลาดต่างประเทศยากหรือเปล่า อ๋อ ไม่ยากครับ ผมติดต่อนิดหน่อย แต่นายของเรา ท่านติดต่อ ลูกค้าที่เมกา กับแคนาดาเป็นส่วนใหญ่ อ้อ นั่น กาแฟ กับอาหารเช้ามาแล้ว สุดารู้จักกับคุณไวน์ สวัสดีคะ หนูเป็นแม่บ้านคะ อยู่นานแล้วซินะ เอ.. เคยไปที่เซ็นทรัลเวิลด์ใช่เปล่า ใช่คะ หนูเคยไปทำงานที่นั่น 2 เดือน มิน่าหนูเลยคุ้น ๆ วันนี้ซื้อปาท่องโก๋ กับข้าวเหนียวมูลดำมาให้ทานคะ ทานกันเลยคุณไวน์ เดี๋ยวคนงานจะเข้าทำงานแล้ว นั่นไง เสียงกริ่งดังสั้น ๆ 2 ครั้ง ให้คนงานเตรียมตัว ข้างล่างคนงานทะยอยกันเดินประจำที่ เช็คดูเครื่องจักร บางคนสวมผ้ากันเปื้อน ใส่แว่นตาใสครอบ เสียงกริ่งดังยาว ลั่นโรงงาน เสียงเครื่องจักรอะไรซักอย่างดังอยู่ ด้านในเสียงปั้มลมนะคุณไวน์ เป็นปั้มลมใหญ่มาก ยี่ห้อ อินเกอร์ซอลแลนด์ เดี๋ยวกินอาหารเช้าแล้วผมจะพาลงไปดูข้างล่าง ///////// นี่ห้องทำงานของคุณไวน์ครับ ไม่แน่ใจว่าคุณไวน์อยากได้ ห้องใหญ่กว่านี้ก็ยังมีอีกห้องนะครับ ดีแล้วครับ แค่นี้ก็พอ ห้องกว้าง 4 คูณ 4 เมตร มีโต๊ะทำงาน โซฟา แอร์เย็นฉ่ำ ด้านหลังเป็นกระจกใส มองเห็นถนนใหญ่ของนิคม ฝั่งตรงข้ามเป็น โรงงานใหญ่ กับ ที่ผลิตตู้คอนเทนเนอร์กว้างมาก อ้าว เข้ามา นั่งก่อน รู้จักคุณไวน์ นั่น วิภา เป็นสมุห์บัญชี คุณ ชัย คุณเขียว เอ..ชื่อจริงไรจำไม่ได้ อ้อ ขจีนะครับเป็นฝ่าย ออกแบบเฟอร์นิเจอร์ของเรา คุณไชยยันต์ หัวหน้าฝ่ายผลิตครับคุณไวน์ คุณไวน์ เคยทำงานที่ โรงงานผลิตเฟอร์นิเจอร์ ที่ชลบุรี กับที่อื่นอีก ขอบคุณครับ แต่เป็นโรงงานผลิตเฟอร์ จากไม้ยางพารานะ ยังไม่มีความรู้ด้าน พาติเกิ้ล น้อง ๆ ช่วยแนะนำด้วยนะ ได้ครับพี่ น้องชื่อวิภา ทำบัญชีด้วยมือหรือคอมพิวเตอร์ เรียกหนูว่า แม้ว ก็ได้คะ ยังทำด้วยมือคะ พี่ เป็นเด็กแม้ว เหรอ ฮิ ฮิ หนูเป็น เด็กแม่แตง เชียงใหม่ ไปเรียนที่ดาราวิทยาลัย ในเมือง เพื่อน ๆ เห็นว่าหนูเด็กบ้านนอก ล้อเล่นว่า แม้ว เลยเรียกติดปากคะ อ้อ เด็กเหนือ มิน่า..ถึงหน้าตาดี ตอนนั้นผมไม่ได้บอกหรอกว่าผมก็คนแถวนั้น พวกเราได้คุยกันเกือบ ชม. แหะ ๆ เรียกว่า พวกเราได้เลย หนุ่ม ๆ สาว ๆ น่ารักเป็นกันเอง ส่วนคุณทรงศักดิ์นิ่ม ๆ พูดน้อย แบบผู้ใหญ่ ได้พาลงไปดูภายในโรงงาน คุยกันพักใหญ่ ก็ไปดูในตัวโรงงาน ไชยยันต์ ชี้ให้ดูแผงควบคุม การทำงานด้วยคอมพิวเตอร์ ตรงนี้ครับพี่ เราได้คัตติ้งแพลนจาก ฝ่ายออกแบบก็นำมาป้อนไว้ ส่วนไม้พาติเกิ้ล ตั้งไว้เป็นกองบนพาเลท ใช้ รถโฟล์คลีฟท์ช้อนตัก มาทีละตั้งหลาย ๆ แผ่น วางไว้บนเท นั่นครับ เขากำลังยกวางลง ชัยยันต์สั่ง ผช.ที่ยืนยิ้มกริ่ม ผช.ที่ว่าเป็นเด็กหนุ่มอายุน่าจะไม่ เกิน 25 ปี รั่บคำแล้ว กดปุ่มโอเคตรงแผงคอมพิวเตอร์ แท่นลูกกลิ้งที่ ชัยยันเรียกว่า เท ก็มาจากคำว่า เทร จะยกตัว สไลค์ไม้พาติเกิ้งเข้าที่ละ 10 แผ่น เครื่องตัดข้างบนจะลดตัวแคล้มป์ ลงหนีบแน่น เสียงดังแฟร๊ด .....ยาวจนสุด เครื่องตัดมันจะทำงานโดยอัตโนมัติ มีสั้น ยาวหลายขนาด เครื่องจะหยุดแล้ว ดันชิ้นงานออกมา คนงานก็ยกใส่ พาเลท บางชิ้นที่ใหญ่จะสไลค์ด้วยคอนเวนเยอร์ ก็ลูกกลิ้ง ไปสู่เครื่องจักร์อีกตัว เพียงกด คำสั่งครั้งเดียวนะครับ ยอดจริง ๆ ไม้พาติเกิ้ล 10 แผ่นเครื่องตัดใช้เวลาไม่ถึง 10 นาทีก็เสร็จ เครื่องก็ยกไม้เขาเครื่องเลื่อยต่อตัวนี้กี่ตังค์ครับคุณทรงศักดิ์ ถ้าจำไม่ผิด 10 กว่าล้านบาทครับ เหยียบ ๆ 20 ล้านแพง แต่คุ้ม เลยใช้แรงงานน้อย กว่าที่โรงอื่นเขาทำครับคุณไวน์ วันนั้นเดินทักทาย หัวหน้าแผนก ติดเอจด์ 555 ไม่ได้ติดเอดส์ แบบนั้นนะครับ นำชิ้นไม้มาติดขอบด้วยพีวีซี ขึ้นไปนั่งทำงานที่ห้อง เงียบสงบ แอร์เย็นฉ่ำ สบายมาก ดูเอกสารกับ น้องแม้ว เกือบบ่ายแก่ ๆ เดินไปดูตัวอย่าง ชุดครัว หรือ ห้องที่ตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์ ไม้พาติเกิ้ล ....... เห็นปริมาณงานด้านผลิต จำนวนคำสั่งซื้อ เยอะดี แต่ติดปัญหา จ่ายเจ้าหนี้การค้า ไม่เหมาะสมว่างั้นเถอะ เช่น บริษัทขายสี ปกติเราดึงจ่ายเงินได้ นาน แต่นี่เครดิตได้เดือนเดียว ต้องเจรจา สอบถามเด็กแม้ว... ยังไม่มีใครทำ เบรคอิเวนน์พ้อย ก็จุดคุ้มทุน แม้แต่ แคชโฟลว ก็ไม่มี ตายแน่ ๆ เลย เท่ากับทำงานแบบหลับตาเดิน แม้แต่จะคาดการ ว่าจะ นำเงินที่ไหนมาจ่าย เจ้าหนี้การค้า ก็ยังไม่รู้จังหวะ เฮ้อ... งานหนักไม่ใช่เล่น แต่ในห้อง มีคอมพิวเตอร์ให้ใช้ ค่อยยังชั่ว พนักงานข้างบน เท่าที่พูดคุย โอเค ใช้ได้เลย แต่.......ขอบคุณเพื่อนผู้เอือเฟื้อให้ใช้ภาพประกอบ งานเขียนประเภท Diarist st. 117900 / 153181
Create Date : 21 เมษายน 2557
45 comments
Last Update : 7 มกราคม 2562 10:48:15 น.
Counter : 5082 Pageviews.
อ่านมาเพลิน ๆ พี่ไวน์จบแบบนี้มีงอนเลยนะเนี่ย
ต้องรออ่านต่อวันศุกร์ ว่าแต่อะไร...