Bloggang.com : red color : ภาค 1......ไปเที่ยวเมืองพี่ยุ่นต้องทำอะไรบ้าง

ภาค 1......ไปเที่ยวเมืองพี่ยุ่นต้องทำอะไรบ้าง

อิอิ....เปิดเซฟเอาสินสอดมาพิจารณา เห็นว่ามีเงินอยู่หน่อยก็เลยตัดสินใจกับฝา-ละ-มี สุดที่เลิฟ ทำตามตั้งใจไปญี่ปุ่นโลดเลยดีก่า อะนะก็อยากได้น้องjapan น้องโตเกียวมาแก้เหงาเล่นซะหน่อย

ตอนแรกว่าจะไปแบบ backpacker ลุยๆ เอาตามตำรา แต่กลัวขอวีซ่าไม่ผ่าน เพราะไม่ได้ทำงานเป็นหลักเป็นแหล่ง หลักลอยไปทั่ว ก็เลยตกลงกันว่าไปกับทัวร์ก่อน แล้วค่อยหาโอกาสลุยเองอีกที ว่าแล้วก็ search หาทัวร์ทาง internet, หน้าหนังสือพิมพ์ ว่าแล้วก็ไปจบในงานที่ Central World โปรแกรม 7 วัน 5 คืน ของทัวร์ไหนก็ไม่บอกละกันนะ ขี้เกียจเป็นนางโทรโข่ง ส่วนราคาก็โอนะ แถมได้ส่วนลดคนละ 1,000 บาท + เสื้อโปโล (สวยดี) + ของรางวัลในงานที่ไปสอยมา สรุปราคาก็คนละ 48,900 (รวมเข้า Disneyland ด้วย)

ส่วนวีซ่าก็ไม่ได้ยากอะไรเลย สงสัยเพราะเราไปกับทัวร์ด้วยส่วนหนึ่ง ก็โหลดเอกสารขอวีซ่า กรอกข้อมูลให้ครบ พร้อมแนบเอกสารตามนี้
1. รูปถ่าย พื้นหลังสีขาวนะ (ขอย้ำ) ขนาด 2x2 นิ้ว (รูปจัตุรัสเลยนะ) แต่ถ้าใครถ่ายแบบ 2 นิ้วธรรมดา (รูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า) มาก็ใช้ได้นะ เพราะเราใช้มาแล้ว
2. passport
3. หนังสือรับรองการทำงาน กรณีทำงานอิสระแบบเราก็ทำหนังสือภาษาอังกฤษชี้แจงไป เนื้อหาก็ ชื่ออะไร ทำงานอะไร ที่ไหน ตำแหน่งอะไร เงินเดือนหรือรายได้เท่าไร
4. Statement ของธนาคาร
ส่วนใครจะไปเองลองถามผู้มีประสบการณ์ดูนะ ของเราไปทัวร์เลยอาจจะง่ายๆ

Let's GOooooooooo

วันที่ 19/11/ 50 ฤกษ์ดีเริ่มล้อหมุนจากบ้านแถวพุทธมณฑลสาย 2 เรียก Taxi อยู่นาน ส่วนใหญ่ก็ไปนะแต่ขอไม่กดมิเตอร์ คิดเหมาเอา ต่อได้ถูกสุดก็เบ็ดเสร็จรวมหมด 400 บาทขาดตัว เอาก็เอาทำไงได้ เขาว่าเที่ยวกลับต้องตีรถปล่าว เพราะเข้าไปรับคนในสนามบินไม่ได้ กฎกติกามะเอื้อประโยชน์ ก็อย่างว่าอะนะ (จบๆๆ ไม่อยากโดนอุ้ม)

ถึงสนามบินก็คนเยอะเหมือนเดิม ไม่รู้ว่าเพราะสนามบินมันแคบ หรือคนมันเยอะจริงๆ กันแน่ ตื่นเต้นนะเป็นครั้งแรกที่ได้ใช้ด้วยตัวเอง ส่วนมากจะเป็นสารถีแบกหน้าดำๆไปรับชาวบ้านซะมากกว่า กลัวเครื่องตกรันเวย์ (โรคประสาทตามข่าวอะ)

ออกบินจริงก็ราวๆ 5 ทุ่มกว่าๆ ใช้เวลาเดินทางแค่ 4 ชั่วโมงนิดๆ ส่วนหนึ่งเพราะลมหนุน อยู่บนเครื่องแทบไม่ได้นอนเลยอะ กินตลอด เดี๋ยวเสริ์ฟๆ ก็อร่อยดี จุดที่ไปลงคือสนามบินคันไซ เมืองโอซาก้า ไกด์บอกว่าเป็นวันแรกที่สนามบินเขาเอาระบบ scan ลายนิ้วมือ และถ่ายรูปมาใช้ เราอะเฉยๆๆ พิมพ์นิ้วมาเยอะแหละ

แต่เจ้าหน้าที่บ้านเขาดูตื่นเต้นมากๆๆๆๆ สรุปว่าก็ดี ผ่านมาได้ฉลุยจะมีก็บางคนที่ขลุกขลักเล็กน้อย เพราะ scan ไม่ติด (เทคนิคเล็กๆน้อยๆ คือว่ารอสัญญาณจากเจ้าหน้าที่ให้กดจึงกด แล้วก็กดที่เครื่องรับเบาๆ นะค่ะ ประเภทนึกว่ากดปุ่มเล่นเกมส์ละก็ พังค่ะเสียเวลา Scan ซ้ำ)

ผ่านด่านศุลกากร+ตรวจคนเข้าเมืองมาแล้ว ไกด์ให้เวลาล้างหน้า แปรงขี้ฟัน หาไรกินไปก่อน ว่าแล้วก็สำรวจตู้กดเลยอะ เสียดายตู้ที่นี่ของไม่ค่อยหลากหลาย ส่วนใหญ่ก็น้ำดื่มซะเยอะ ได้กาแฟ + น้ำแร่ มาประทังหิว ขั้นต่อไปก็ห้องน้ำค่ะ ชักโครกก็แบบที่เรารู้ๆกัน ปุ่มเยอะดี แต่ก็แค่มองๆ นะไม่กล้าใช้ อ๋อ! ยังไงก็อย่าลืมปรับเวลาด้วยนะค่ะ บ้านเขาเร็วกว่าเราประมาณ 2 ชั่วโมง เพราะไปกับทัวร์เวลาสำคัญมากๆๆ

อากาศที่สนามบินคันไซดีมากๆ มีหมอกเล็กน้อย เย็นเจี๊ยบ 16 องศาเห็นจะได้ มีไอออกจากปากด้วย พ่นเล่นกันใหญ่

อะนะก็แปรงฟันแล้วนี่หว่า สนามบินนี้สร้างโดยการเอาขยะมาถมทะเล ส่วนหนึ่งก็อย่างที่เรารู้กันว่าญี่ปุ่นมีที่ดินน้อย นอกจากนี้ไกด์บอกว่าสาเหตุหลักเพราะเขาต้องการลดมลภาวะทางเสียง เลยสร้างให้อยู่กลางทะเลซะเลย ห่างไกลชุมชน จะ traffic ขนาดไหนก็ไม่มีเสียงรบกวน ไม่เหมือนที่สุวรรณภูมิบ้านเราที่กำลังสร้างปัญหาอยู่