2.4 ขวบ +*+* หนีออกจากบ้าน+ติดเที่ยว +*+*
ตอนแรกว่าจะรวบยอดทีเดียวเพราะเดือนนี้โบอิ้งก็ 2.5 ขวบแล้ว แต่คิดไปคิดมาช่วงพ.ย.-ธ.ค.54 มีอะไรหลายอย่างที่เป็นครั้งแรกของโบอิ้ง เลยเขียนบันทึกแยกออกมาจะดีกว่า เพราะถึงจะช้าไป(เยอะ) แต่กว่าโบอิ้งจะได้อ่านก็คงกลายเป็นเรื่องของกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วอยู่ดี
เรื่องที่น่าจะตราตรึงในความทรงจำไปนานแสนนานก็คงไม่พ้นเรื่องน้ำท่วมสาหัสสากรรจ์ แม้กระทั่งคนกรุงก็อ่วมอรทัยไปตามๆกัน เป็นเรื่อง Talk of the town จนทุกวันนี้ไปไหนก็ยังเจอบทสนทนาเรื่องนี้ให้ได้ยินเสมอ และก็คงต้องขอบคุณน้ำท่วมเหมือนกันที่ทำให้โบอิ้งได้มีประสบการณ์ใหม่ๆเยอะแยะทีเดียว
บ้านเราก็ไม่พ้นเจอน้ำท่วมกับเขาเหมือนกัน น้ำมาเร็วมาก แค่ 2 วันก็ท่วมสูงจนรถเล็กเข้าออกลำบาก ซอยหมู่บ้านไม่ต่างกับคลองสายย่อยที่ต้องสัญจรกันทางเรือ
พ่อเลยตัดสินใจให้ย้ายไปอยู่บ้านอาโกวก่อน ตั้งแต่เย็นวันที่ 1 พ.ย. 54 เพราะคิดแล้วโบอิ้งคงลำบากน่าดู ไม่อยากเสี่ยง ซึ่งพ่อก็คิดถูก เพราะกลับไปอีกวัน รถก็เข้าออกไม่ได้แล้ว
แต่สำหรับเด็กๆอย่างโบอิ้งน้ำท่วมกลับเป็นเรื่องสนุกที่จะได้นั่งเรือแทนนั่งรถ ชอบมากเผลอไม่ได้คว้าไม้พายออกไปลุยน้ำไม่รอใครเลย
ย้ายไปอยู่บ้านเหล่าโกว เหมือนวิมานน้อยๆเลยทีเดียว ใกล้ห้าง ใกล้รถไฟฟ้า คราวนี้เลยได้เที่ยวแบบประหยัดพลังงานไม่ง้อรถกับเขามั่ง ซึ่งโบอิ้งก็ให้ความร่วมมือดี ไม่มีงอแง คงเพราะกำลังตื่นตาตื่นใจแน่เลย เลยได้เที่ยวตลอด
เปลี่ยนบรรยากาศไปต่างจังหวัดกับเขาบ้าง พี่ที่คอนโดบอกว่าช่วงน้ำท่วมแรกๆ คนมาอยู่กันเต็ม ทำเอาน้ำไม่ไหล ไฟดับกันเป็นแทบเลย ใครว่าเดือดร้อนแต่เรา ชาวบ้านที่น้ำไม่ท่วมก็พากันเดือดร้อนไปด้วย โกลาหลกันไปหมด
กลับมาเที่ยวกันต่อไป น้ำไม่ลดเราก็ไม่ง้อ คราวนี้ต่อกันที่ท้องฟ้าจำลอง แม่กับพ่อไม่ได้ไปนานมากมากแล้วขึ้นหลัก 20กว่าปีกันเลยทีเดียว ถามว่าเปลี่ยนไปเยอะมั๊ย คำตอบก็คงสารภาพว่าจะไม่ได้แล้ว รู้แต่ว่าบรรยากาศดูดาวไม่เปลี่ยนไปเลย
ถูกใจโบอิ้งที่สุดในท้องฟ้าจำลอง คงเป็น aquarium ที่อยู่ดูนานมากเกือบครึ่งชั่วโมง ทั้งๆที่ที่นี่ไม่ใหญ่เลย โบอิ้งวิ่งไปนั่นมานี่ กรี๊ดเสียงดัง ตื่นตาตื่นใจอยู่คนเดียว แถมทำท่าให้อาหารปลาทุกตัวทุกตู้ อืม..คุ้มราคามากจริงๆ
เจอสารคดี 3D เข้าไป น็อคเลย
ในที่สุดก็ได้เวลากลับบ้าน ระดับน้ำยังสูงอยู่พอสมควร แต่ถนนใหญ่พอขับได้ ส่วนในหมู่บ้านยังต้องใช้เรือ ซึ่งก็ไม่ได้ลำบากอะไร หนีออกมาเที่ยวได้เป็นระยะ เพราะแม่กับโบอิ้งเป็นคนนั่ง งานหนักอยู่กับพ่อต้องลุยน้ำลากเรือ ^ ^
สนุกส่งท้ายลากันด้วยการเป็นเชฟตัวน้อย ซึ่งโบอิ้งดูจะภูมิใจกับผลงานที่สุดเลย
ปล. ถ้าโบอิ้งได้อ่านก็อย่าลืมนะว่าทุกสิ่งไม่ได้มีแต่ข้อเสียเสมอไปปัญหามีไว้ให้แก้ไข อย่าไปเครียดกับมันมากนะ เหมือนตอนนี้ที่หนูสนุกกับน้ำท่วม และมีโอกาสได้สัมผัสสิ่งใหม่ๆ น่าสนุกเยอะเลย :)
Create Date : 12 มกราคม 2555 |
|
5 comments |
Last Update : 12 มกราคม 2555 23:28:03 น. |
Counter : 1316 Pageviews. |
|
|
|
น้องโตกว่าลูกสาว 5 เดือนค่ะ เป็นหมวยน้อยยิ้มตาปิดเหมือนกันเลย
เห็นรูปน้องโบอิ้งไปทำอาหาร อยากพาลูกไปบ้างค่ะ ไม่ทราบว่าไปเรียนที่ไหนคะ