~* เหนื่อย...

... "เหนื่อยจัง กับการก้าวเดิน" ...
ก้าวแต่ละก้าว ที่ต้องเจอกับเศษหิน ตะปู หนามอันแหลมคม ที่คอยทิ่มตำเรา คอยเป็นอุปสรรคต่อการก้าวเดินไปข้างหน้า

วันแล้ว ~ วันเล่า แผลใหญ่น้อยที่เกิดจากอุปสรรคเหล่านั้น ก็ยังคงทิ้งร่องรอยไว้คอยทิ่มแทงหัวใจของเราอยู่

เฮ้อ~* ได้แต่ภาวนา ขออย่าให้เดินไปเจอเจ้าพวกสิ่งแหลมคม เหล่านี้อีกเลย

เหนื่อย... เหนื่อยเหลือเกิน กับการต้องคอยหยุดก้าว เพื่อพักรักษาบาดแผลพวกนี้ บาดแผลทางกายยังพอเยียวยาได้ในระยะเวลาอันสั้น แต่บาดแผลและความทรงจำในหัวใจนี่สิ มันเจ็บชะมัด!! ไม่รู้ต้องใช้เวลานานสักแค่ไหนมันจึงจะหาย
..................

** เฝ้ารอวันแผลหายดี **

Create Date : 24 กรกฎาคม 2550		0 comments
Last Update : 24 กรกฎาคม 2550 15:42:16 น.
Counter : 304 Pageviews.
Share Tweet