Bloggang.com : สมาชิกหมายเลข 1378166 - จากกรุงเทพ . . . กว่าจะถึงปีนัง 😩

จากกรุงเทพ . . . กว่าจะถึงปีนัง 😩

สถานที่ท่องเที่ยว : Penang ปีนัง, Malaysia
พิกัด GPS : 5° 25' 25.62" N 100° 18' 18.34" E

วันที่ออกเดินทางคือ วันที่ 12 เมษายน 2560

ตอนเช้าของวันที่ 12 เราก็ไปทำงานตามปกติ เพราะยังไม่ผ่านโปรฯ ลาไม่ได้ เหนื่อยหัวใจมากชีวิตมนุษย์เงินเดือน T^T ( พอๆ จะเล่าเรื่องเที่ยวไม่ใช่ดราม่าเรื่องที่ทำงาน) หลังเลิกงานเราก็กลับมาจัดกระเป๋า ชิวไปอีกชีวิต ประมาณบ่ายสามครึ่งเราก็ออกจากที่พักไปยังหมอชิตใหม่ เพื่อขึ้นรถทัวร์ไปหาดใหญ่ ที่เคยบอกไงว่าจองรถทัวร์ไว้ เรานั่งบีทีเอส จากที่พักลงหมอชิตแล้วต่อ mrt ไปยังสถานีกำแพงเพชร แล้วต่อด้วยวิน 40 บาท ก็ถึงหมอชิต 2

ถึงแล้วก็แวะซื้อของใช้ส่วนตัวที่เซเว่นในตัวอาคาร เดินหาตู้เปลี่ยรบัตรโดยสารเพราะในใบที่ปริ้นจากไปรษณีย์เขียนว่าต้องไปแลกบัตรโดยสารก่อนขึ้นรถที่ตู้หมายเลข 59-60 แต่ตัวโตๆ เดินหาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ หมอชิตวันนั้นคนเยอะมากกก อากาศด็ร้อนอบอ้าวมาก เราเดินหาเกือบครึ่งชั่วโมงเลยตัดสินใจเดินไปถามยามว่าไอตู้ที่ตามหาอยู่ไหน ยามเลยชี้ งงๆ บอกว่าให้เดินไปอีกอาคารนึง ดูออกว่าโคตรมั่ว (ฝากไว้นะคะใครถามทางไม่รู้ ควรบอกไปว่าไม่รู้) เราเลยให้น้องสาวเดินฝ่าคนจำนวนมากที่นั่งพื้นกันอยู่เพื่อไปยังตู้ประชาสัมพันธ์

น้องสาวไปถามมาได้ความว่าตู้อยู่นอกตัวอาคาร คนละทิศคนละทางกับที่พี่ยามชี้ -_-* เราเลยตัดสินใจเลือกเชื่อพี่ๆ ประชาสัมพันธ์ เดินฝ่ามวลมหาประชาชน ออกนอกอาคารไป ละก็เดินตามหาตู้ 59-60 ต่อไป ห๊ายังไงก็หาไม่เจอ เลยตัดสินใจถามยามที่อยู่นอกตัวอาคารอีกคน พี่แกก็ชี้ๆ ไป เราอ่านแล้วมันไม่ใช่บริษัทที่เรากำลังหา เราเลยเดินมาดูแผนที่หมอชิต2 ที่ตั้งไว้ใหญ่โตหน้าตัวอาคาร ปรากฎว่าก็ฃม่เจอไอตู้บ้าตู้บอที่กำลังตามหาอยู่ เริ่มเครียดละเพราะใช้เวลาไปเกือบชั่วโมง ที่หมอชิต 2 เลยคึยกับน้องสาวให้ไปถามประชาสัมพันธ์อีกครั้ง กำชับว่าให้พี่เค้าดูดีๆ เราจะนั่งเฝ้ากระเป๋าอยู่ห่างๆ เพราะจะเดินฝ่ามนุดไม่ไหวแล้ว กระเป๋าหนัก ร้อนก็ร้อน จะเป็นลมแล้วววววว

- - - ได้ความที่สุดแสนจะช็อคว่าตั๋วนี้ต้องไปขึ้นรถที่สายใต้ค่ะ ขีดเส้นใต้คำว่าสายใต้เน้นๆ นะคะทุกคน ทำมายยยยยยยยย มันก็เขียนอยู่ทำไมเราไม่อ่าน แล้วมั่นหน้าอะไรมาหมอชิตเนี้ยยยย ตอนนั้นเครียดมาก เพราะเหลือเวลาอีกแค่ 1 ชม รถก็จะออกแล้ว เลยหันไปถามน้องสาวว่าทันมั้ยวะแก น้องบอกทันเท่านั้นแหละ โบกแท็กซี่ "ไปสายใต้ค่ะ"

ระหว่างอยู่บนแท็กซี่เครียดมาก กลัวตกรถและไม่มีรถไปหาดใหญ่เพราะมันเป็นวันก่อนหยุดยาวรถก็จะเต็มหมดต้องรอรถเสริมเท่านั้นซึ่งไม่รู้ว่าจะได้ขึ้นตอนไหน เครียดๆ รถก็คิดได้บรรลัยมาก เปิด Google Maps คำนวน ต้องใช้เวลาประมาณ 1 ชม 10 นาที ตอนนี้ก็ ห้าโมงตรง

เราเครียดมากทำอะไรไม่ได้เลยให้น้อยสาวหาเบอร์โทรของบริษัทรถทัวร์ที่จองไว้แล้วโทรไป ปรากฎว่าไม่มีใครรับสาย น้องเลยโทรหาสำนักงานของสายใต้ให้ช่วยติดต่อปรากฎว่า สนง ก็ให้เราติดต่อไปเองและก็ให้เบอรฺเดิมมา ค่าาาซิส ช่วยได้มาก

เราโทรหารุ่นน้องที่สนิทถามว่าตอนนี้มีคนรู้จักอยู่สายใต้บ้างมั้ย จะขอช่วยไปที่ตู้ 59-60 ให้หน่อย นางบอกว่าไม่มี เออ จบ สักพักที่นึกได้ว่าน้องที่สนิทอีกคนก็กลับวันนี้ขึ้นรถสายใต้ตอนสองทุ่ม เลยลองโทรหา

ไม่มีใครโชคดีเท่าพวกเราอีกแล้วเพราะน้องกลับรถบริษัทเดียวกับเรา และกำลังรอรถที่ 59-60 ที่เรากำลังตามหาอยู่ น้องเป็นคนตรงเวลามากกกกก เลยเล่าให้น้องฟัง ให้น้องไปคุยขอแลกตั๋วให้ก่อนเพราะเราไม่มีเวลา แต่พนักงานกวนตีนมากไม่ยอมตอบคำถามน้อง และช่วยอะไรไม่ได้เลย เราแค่อยากรู้ว่าไม่แลกตั๋วได้มั้ย คือถามสถานีมา แล้วเราจะไปชาญชลาเลย

ป้าสองคนก็ไม่ยอมตอบคำถามอะไรทั้งนั้น จนน้องต้องวิ่งไปที่ชาญชลาทุกช่องของที่รถบริษัทนี้จะจอดแล้วถามว่า ไม่แลกตั๋วได้มั้ย และรถรอบนี้จะจอดที่ชาญชลาไหน คำตอบที่ได้คือไม่ได้ แต่อย่างน้อยก็รู้ชาญชลา