ธันวาคม 2554

 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
15
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
29
30
31
 
All Blog
การกลับมาของลมหนาว
ลมหนาวพัดหวีดหวิวมาพร้อมความเย็นที่บาดผิวไปจนถึงหัวใจ อากาศกำลังหนาว ความเหงากำลังแทรกเข้ามา การเดินทางเริ่มต้นอีกครั้ง

รถคันใหญ่พาฉันพร้อมสัมภาระจำนวนหนึ่งเข้าสู่เมืองกรุงหลังน้ำลด-เราจะมาทำอะไรกันนะ คำตอบดูดีที่มีให้กับคนอื่นคือ "จะมาช่วยฟื้นฟูกรุงเทพฯ หลังน้ำลด" แต่ที่จริงแล้วน่าจะเป็นการถอยออกมาฟื้นฟูความรู้สึกตัวเองมากกว่า

ภาพผู้คนมากมายเดินสวนกันไปมาสายตาต่างมีจุดหมายต่างกันกลับเข้ามาในระยะการมองเห็นอีกครั้ง คนมากมายในเมืองใหญ่ทำให้ฉันรู้สึกกระชุ่มกระชวยที่ได้กลับมาเป็นคนตัวล็กในเมืองใหญ่อีกครั้ง แต่กลับรู้สึกแปลกๆ อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ความเหงาบางอย่างมันก็ปรากฏเงาจางๆ ขึ้นปกคลุมเช่นกัน

การเดินฝ่าเข้าไปในกลุ่มผู้คนมากหน้าต่างจุดหมายทำให้ฉันคล้ายเป็นฟองอากาศเบาหวิวไร้การมีอยู่ ฉันมาทำอะไรที่นี่นะ ที่ที่เต็มไปด้วยวัตถุมากมาย แต่ไร้ซึ่งความรู้สึก ฉันต้องมาตะเกียกตะกายแย่งชิงกับผู้คนมากมายเพื่ออะไร ชีวิตที่เคยสงบนิ่งมานานมาเจอแบบนี้คงยังปรับตัวไม่ทัน อาการคิดถึงที่ที่จากมาจึงเกิดขึ้น เป็นครั้งแรกที่รู้สึกคิดถึง ก็นะ...ไม่ใช่แค่วันเดียวที่เราเคยอยู่ แต่ความผูกพันกว่าจะสร้างได้ต้องใช้เวลาเป็นปี ตอนอยู่ก็ไม่เคยใส่ใจ แต่พอจากมาแล้วจึงรู้ว่าความผูกพันมันเกี่ยวเราเอาไว้อย่างเหนียวแน่น

จากความรู้สึกแรกที่คิดว่าเมื่อกลับเข้ามาใช้ชีวิตในเมืองใหญ่จะเดินหน้าลุยทุกอย่าง แต่พอมาเจอของจริงกลับรู้สึกว่า ทุกอย่างไม่มีอะไรง่ายดาย เราก็เป็นเพียงผู้อพยพหนีความวุ่นวายใจมา แล้วตอนนี้ห่างจากความว้าวุ่นนั้นพอควรแล้ว และทำให้เห็นแล้วว่า การหนีไม่ใช่ทางออกที่ดี

แม้จะบอกกับทุกคนว่าขอออกมาตั้งหลัก แต่ท่าทางเกรงจะเป็นหลักปักขี้เลน แต่ในเมื่อเราเลือกแล้วก็ต้องเดินหน้าต่อไป การมายืนอยู่ตรงจุดนี้ทำให้เห็นอะไรต่างๆชัดขึ้น มีช่องว่างให้ได้ทบทวนว่าจะจัดการอย่างไร อยู่อย่างมีเหตุผลไม่ใช้อารมณ์ตัดสิน อยู่ในที่โปร่งสบาย สักวันเราจะจัดการทุกอย่างให้ผ่านพ้นไปได้

แม้จะเหงาในเมืองใหญ่ แต่ทุกครั้งที่ท้อใจคนไกลก็ยังมีความห่วงใยให้เสมอ เราไม่ได้ตัดขาดจากกัน แค่ฉันอยากลองใช้ชีวิตอีกแบบ ชีวิตที่ฉันเลือกเอง มันอาจไม่สวยงามมั่นคงอย่างที่ใครๆ อยากให้เป็น แต่ฉันจะเต็มที่กับสิ่งที่เลือก ชีวิตคนเราคงไม่ยืนยาวนัก เมื่อคิดจะทำอะไรก็รีบลงมือซะ อย่างน้อยก็เคยได้ทำ จริงใจกับความรู้สึกตัวเอง และเต็มที่กับสิ่งที่เลือก จากนี้จะไม่มีคำว่าเสียใจ



Create Date : 14 ธันวาคม 2554
Last Update : 14 ธันวาคม 2554 14:10:03 น.
Counter : 481 Pageviews.

3 comments
  




.....ทำแล้วพลาด...




.....ยังดีกว่า... มัวแต่นั่งเสียดาย... ว่า "อยากทำ อยากทำ" แล้วก็ไม่ทำซะที...




...^-^...
โดย: saraburitrebor วันที่: 14 ธันวาคม 2554 เวลา:14:54:48 น.
  
ปล่อยตัวให้ลู่ตามปัญหาบ้างก็ไม่ผิดหรอกครับ
โดย: Don't try this at home. วันที่: 14 ธันวาคม 2554 เวลา:17:05:22 น.
  
โดย: winza1 วันที่: 14 ธันวาคม 2554 เวลา:18:07:05 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ข้าวเหนียวหวาน
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



เป็นเพียงเศษละอองของจักรวาล
ที่มีคำถามมากมาย ^_^