ก็แค่วันธรรมดาวันหนึ่ง
"วันนี้ของทุกปีไม่เคยลืมสักทีว่ามีคนชราเพิ่มอีกคน
สุขสันต์วันเกิดนะ
แน่ะอย่ายิ้มมากเดี๋ยวเห็นรอยตีนกา"
ข้อความนี้ถูกส่งออกจากโทรศัพท์มือถือของฉันในวันนี้ของทุกปีมาสี่ครั้ง
หรือสี่ปีแล้วที่ฉันใช้ข้อความนี้อวยพรวันเกิดใครบางคน
เป็นข้อความเดิมทุกปี
ไม่ใช่ขี้เกียจคิดข้อความใหม่
แต่แค่อยากบอกว่าฉันไม่เคยลืมนะ
แล้วเธอล่ะจำได้ไหมว่ากี่ครั้งแล้วที่ได้รับข้อความนี้
ปีที่แล้วคนรับตอบถูก
แต่ปีนี้ไม่มีคำถาม
ไม่มีคำตอบ
และไม่มีข้อความนั้นแล้ว
ก็แค่วันพฤหัสบดีธรรมดาวันหนึ่งของเดือนกุมภาพันธ์
วันที่ฉันไม่มีสิทธิ์คิดถึงเธอแล้ว...ก็เท่านั้น
เมื่อคืนฉันรอจนเที่ยงคืน
แล้วคิดว่าจะทำอย่างไรกับวันนี้
คำตอบที่มีคือ
ไม่ต้องทำอะไร
เป็นวันธรรมดาที่เงื่องหงอยกว่าทุกวัน
เพราะถึงอย่างไรฉันก็รู้ว่าวันนี้คือวันอะไร
ทำไมใครบางคนถึงได้มีอิทธิพลกับชีวิตฉันขนาดนี้นะ
ฉันดีไม่พอที่เธอจะเลือก
หรือเธอไม่เคยคิดจะเลือกฉัน
จะด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่
ความจริงก็คือ
...เราไม่เคยเป็นอะไรกัน...
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
หากยังเก็บอดีตไว้ อดีตนั้นจะย้อนมาทำร้ายให้เราปวดร้าว
หากเรามัวแต่คิดถึงวันเก่าๆ เราจะไม่กล้าก้าวไปสู่วันใหม่ๆ