Group Blog
 
<<
เมษายน 2550
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
26 เมษายน 2550
 
All Blogs
 

เ$!-*ทางเลือก*@#?

ทางเลือก


“เป็นเชี้ยไรอีกว่ะกู ฝันแปลกๆ” รัญตื่นขึ้น พร้อมกับฝันแปลกๆที่เข้าพึ่งพบเจอ

ในฝัน
รัญกำลังเดินลงมาจากตึกเรียน เดินผ่านสนามฟุตบอล ที่สนามฟุตบอลเขาได้แวะ ถามการบ้านไอชายเล็กน้อย แล้วเดินต่อ มาที่ประตูโรงเรียน มันเหมือนปกติ เช่นทุกวัน ในวันที่เขาเลิกเรียน แต่แค่เขาเดินผ่านประตูโรงเรียนออกมา รถยนต์แล่นมาด้วยความเร็วสูง ชนกับนักเรียนคนหนึ่ง แต่เขามองไม่เห็นว่าเป็นใคร
แล้วรัญก็ตื่นขึ้น

ที่โรงเรียน

“มึง อยากมีเรื่องหรือไง รังแกเพื่อนกูอยู่ได้ ไอบอล หา !”

เลือดพุ่งออกจากปากไอบอล หลังจากที่ รัญได้ปล่อยหมัดเข้าใส่แก้มขวาไอบอล อย่างเต็มแรง

ไอบอลกัดฟัน วิ่งเข้าหาไอรัญ พร้อมกับชกเข้าไปที่ปากของไอรัญ
ทั้งสองคนตะลุมบอลกัน อยู่ที่หน้าห้อง

“พวกมึงหยุด อาจารย์ มาโว้ย”
สิ้นเสียงคำเตือน เพื่อนๆที่เชียร์มวยคู่นี้ก็วิ่งหายไปกันหมด

“หยุดนะ ทั้ง 2 คน” อาจารย์ตะโกน
ทั้ง 2 จึงเลิกชกต่อยกัน
“ตามครูไปห้องปกครอง เดี๋ยวนี้”

ทั้งไอบอลและไอชิน ต่างก็ปากแตกและช้ำไปทั้งตัว

นี้จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้ทั้ง 2 คนเป็นคู่อริกัน แม้จะอยู่ห้องเดียวกันก็ตาม

และวันนี้รัญ ก็ฝันแปลกๆ อีกเป็นวันที่ 2 แต่มีสิ่งที่เพิ่มเติมขึ้นมา ก็คือ ในฝันของรัญ ขณะที่กำลังจะเดินไปถึงประตูโรงเรียน เขาได้มองดูนาฬิกา มันคือ เวลา 16.56 แล้วเขาก็ได้เห็นรถแล่นมาชนนักเรียนเช่นเดิม แต่เขาก็ได้รู้ว่า คนทุกรถชน นั้น คือ ไอบอล คู่อริของเขาเอง แล้วเขาก็ตื่นขึ้น

“กูฝันแปลกๆ มา 2 วันแล้วว่ะ ไอชาย” รัญพูดขึ้น
“ฝันว่าอะไรอะ มึง”
“มีรถยนต์ชนไอบอลที่หน้าโรงเรียนว่ะ”
“หา ! ดีว่ะ คนเหี้ยๆ อย่างนั้นแม่ง ถูกรถชนบางก็ดี 555+ งั้นกูไปเล่นบอลก่อนนะ”
“เออ”

เวลา 16.45
ไอรัญเดินลงมาจากตึกเรียน แล้วเดินไปหาไอชายที่สนามฟุตบอล แล้วจะเดินไปที่ประตูโรงเรียน

“ทำไมว่ะ มันเหมือนในฝันกูทุกอย่าง ทั้งสิ่งที่ไอชายพูด บรรยากาศในวันนี้ คนที่เดินผ่านไปมา หรือว่า ฝันกูจะเป็นความจริงว่ะ นี่ก็ 16.54 แล้ว” ไอรัญคิดในใจ

ไอรัญเดินไปถึงประตูโรงเรียน เห็นไอบอลกำลังเดินข้ามถนน

“มันต้องเป็นจริงแน่ กูจะทำไงดีวะ จะช่วยมันดีไหม” ตอนนี้ไอรัญกำลังสับสนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
..
.
.
.
ตอนนี้ ก็ 16.55 แล้ว
...
..
..
“ปัง” เสียงดังขึ้นสะหนั่นหวั่นไหว
ร่างของเด็กหนุ่มชนกับกระจกหน้ารถเข้าอย่างแรง แล้วกระเด็นตกไปข้างหลัง นอนนิ่งอยู่บนถนน
รถกระบะสีดำ ไม่มีป้ายทะเบียน แล่นหนีหายไปอย่างรวดเร็ว

“เด็กถูกรถชน” แม่ค้าคนหนึ่งตะโกนขึ้น

ท้องฟ้าเริ่มมืดครึ้ม .....แสงแห่งความหวังและความอยู่รอด เหลือน้อยเต็มที

เริ่มมีคนมามุงดู เสียงร้องไห้เริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ บางคนถึงกับเป็นลม เมื่อได้เห็นสภาพของเด็กคนนี้

“ไอรัญ เป็นไรไหมว่ะ” ไอบอลวิ่งเข้ามาหา
ตอนนี้ ไอรัญนอนจมกองเลือดอยู่กลางถนน เลือดที่หัว ยังไหลอยู่ต่อเนื่อง

“ใครก็ได้ไปตามอาจารย์ให้ที” ไอบอลเงยหน้าขึ้นมามองคนที่มุงดุอยู่

“ไม่ต้อง” มือที่เปื้อนเลือด คว้าขอเสื้อของไอบอล
“มึง อย่ารัง....แกใครอีกก็ .. แล้ว กัน”
“ลา ................ ก่อน เพื่อนกู”
ไอรัญฟื้นใจพูด พร้อมกับรอยยิ้มครั้งสุดท้าย
มันเป็นรอยยิ้มที่มีความสุข อีกครั้งหนึ่ง ที่เข้าจะมีได้ แล้วหมอบให้กับเพื่อนคนนี้

ก่อนถึงวาระสุดท้าย
ไอรัญ รู้สึกความหนาวเหน็บที่ปะทะเข้ากับใบหน้าของเขา
เขาสัมผัสได้ถึงหยดน้ำฝนที่ตกลงบนใบหน้า

“ไอรัญ มึงตื่น มึงอย่าหลับ ไอรัญ มึงลุกขึ้นมาทะเลาะกับกูก่อน ไอรัญญญญญ”
ไอบอลกอดร่างของเพื่อนไว้แน่น

ฝนเริ่มตก...............บรรยากาศ เต็มไปด้วยความโศกเศร้าเสียใจ เสียงร้องไห้ น้ำตา และความเหงา


ที่จริงแล้ว น้ำฝน ที่รัญ ได้สัมผัสนั้น คือ น้ำตาของไอบอล น้ำตาที่แสดงความขอบคุณครั้งสุดท้าย ที่มีให้กับเพื่อนที่ยอมเอาชีวิตเข้าแลก เพื่อให้เขาได้ใช้ชีวิตอยู่บนโลกนี้ต่อไป

สุดท้าย ความเป็นเพื่อนและมิตรภาพก็ยังคงอยู่ตลอดไป ตราบนานเท่านาน.............




มันเป็นเวลาที่รัญ ต้องเลือก จะปล่อยให้เพื่อนที่เป็นคู่อริกันต้องตาย หรือเป็นตัวเองที่จะต้องเสียสละ

เขาได้เลือกแล้ว
ถ้าเขาตาย ก็คงไม่มีใครเสียใจมากเท่ากับไอบอลตาย
รัญเหลือตัวคนเดียวแล้ว พ่อแม่ เขาตายไปตั้งแต่เขายังเล็ก เขาอยู่ตัวคนเดียวมาตลอด มีแต่ไอชายที่เป็นเพื่อนของเขา
แล้วถ้า ไอบอลตาย พ่อแม่ มันก็ต้องเสียใจ ที่เสียลูกชายไป
แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว เขาจึงเลือกที่จะสละชีวิตตนเอง

การเสียสละ มันเกิดขึ้นได้กับทุกคน เพราะ มันอยู่ในตัวคุณทุกๆคน มันขึ้นอยู่กับว่า คุณจะใช้มันตอนไหนเท่านั้นเอง แล้วคุณจะได้รู้ว่า การเสียสละ ทำให้คุณมีความสุขแค่ไหน



คชินทร์



+++++++++++++++++++++++++
เป็นยังไงกันบ้าง นี่ก็งานเขียนชิ้นที่ 3 แหละ
ขอบคุณสำหรับ comment นะคร้าบบ
ที่เป็นกำลังใจ ให้ผมเขียนเรื่องต่อไป
เออ ลืมบอกไปว่า เรื่องแรกยังไม่อัพลงเลยอะ
เดี๋ยวปิดเทอมจะอัพให้นะ สมุดที่เขียนเรื่องอยู่กับอาจารย์ หุหุ





 

Create Date : 26 เมษายน 2550
42 comments
Last Update : 26 เมษายน 2550 14:52:38 น.
Counter : 1846 Pageviews.

 

แวะมาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจนะครับ

จะรออ่านเรื่องอื่น ๆ อีกนะครับ

อิอิ

 

โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง ) 26 เมษายน 2550 18:10:14 น.  

 

เศร้าๆๆ เศร้าจัง

ทำไมมีแต่เรื่องเศร้าๆอ่ะ แต่ก็ได้ข้อคิดดีนะ แต่มันเศร้า ฮือๆๆๆๆๆ

เรื่องต่อไปขอขำๆได้ป่ะ

 

โดย: Kaekoe 26 เมษายน 2550 21:29:24 น.  

 

โห ไม่รู้จะเม้นท์ยังไงดี
เป็นกำลังใจให้เเล้วกัน
สู้ต่อไป

 

โดย: BoOMJaE#33 IP: 203.113.71.107 27 เมษายน 2550 17:56:08 น.  

 

งุ่ย!แต่งเองเหรอเนี่ย โห!โคตรเก่งเลยอ่ะ....

ชอบจังที่บอกว่า "แล้วคุณจะได้รู้ว่า การเสียสละ ทำให้คุณมีความสุขแค่ไหน"เนี่ย

...อ่านแล้วขนลุกพรึ่บๆ....

นี่ถ้าแต่งยาวกว่านี้นะ อะโห ต้องร้องไห้แน่ๆ

แต่งต่อไปน้า~เรื่องดีมากๆเลย

 

โดย: PETSHA IP: 58.8.185.24 27 เมษายน 2550 21:33:12 น.  

 

แจ่ม

 

โดย: telefam23 IP: 58.181.153.9 27 เมษายน 2550 21:41:08 น.  

 

แต่งได้ดีมากเลยปั๊บ แล้วอย่าลืมมาให้พี่อ่านอีกนะ

 

โดย: พี่นิค IP: 203.153.171.10 27 เมษายน 2550 22:02:42 น.  

 

ทไหรอยว่ะ สุดยอดๆๆ รู้จักเสียสละแหละดีๆ 555+

 

โดย: ~p_u^n~0~ IP: 203.113.71.103 28 เมษายน 2550 21:38:32 น.  

 

อ่านแล้วซึ้งจังเรยยย น้ำตาซึม

 

โดย: legebriwen 28 เมษายน 2550 21:54:46 น.  

 

อ่านแล้วซึ้ง อ่านแล้วเศร้า เหงาๆแบบนี้ ดีครับๆ

 

โดย: ฟางคับ (gumbie_narak ) 28 เมษายน 2550 22:03:01 น.  

 

ไม่ต้องมีคำบรรยายใด ๆ ก็ลึกซึ้ง

 

โดย: คนเล็กๆ IP: 203.113.71.107 29 เมษายน 2550 20:28:59 น.  

 

เขียนได้ดีนะจ๊ะ แต่พีว่ามันสั้นและเรื่องมันยังพลิกผันเร็วเกินไป แต่พี่ชอบตรงที่มันสะท้อนถึงการเสียสละ น่าจะให้เป็นเรื่องสั้นที่ยาวกว่านี้ มีเหตุการณ์ต่างๆมากกว่านี้ พี่เชื่อว่าปั๊ปจะสามารถเขียนได้กินใจยิ่งขึ้นนะงับ พยายาม ขยันๆเขียนต่อไป แล้วพี่จะมาอ่านอีกนะ อิอิ

ปล. เป็น blog ที่มีคติประจำใจอันแรงกล้าจริงๆ ชอบๆ

With great power comes great responsibility

 

โดย: Hero IP: 222.123.148.127 29 เมษายน 2550 23:09:59 น.  

 

ชื่อคนยังดูงงๆอยู่นะเราว่า ... ชื่อชินนี่โผล่มาจากไหนอ่ะ
แต่โดยรวมก็ดีอ่ะ พล็อตดีอ่ะ

 

โดย: Altarf IP: 221.128.117.212 29 เมษายน 2550 23:11:18 น.  

 

บทสนทนาดี การดำเนินเรื่องใช้ได้ แต่ยังงงที่..คนทุกรถชนนั้นคือไอบอล ความจริงแล้วยังมีวิธีที่ดีกว่าในการช่วยเพื่อนนะ

 

โดย: morningmoon IP: 221.128.117.254 30 เมษายน 2550 10:17:42 น.  

 

มาเยี่ยมครับ เขียนดีนะครับ แต่บางตอนอ่านแล้วยังติด ๆอยู่ พยายามครับ เก่งแล้ว ลองเปลี่ยนหลายๆ แนวดูครับ

 

โดย: แสนพลพ่าย (แสนพลพ่าย ) 30 เมษายน 2550 19:37:25 น.  

 

อ่า ใช้ได้ๆ แต่งดีหงะ เศร้า ซึ้ง กินใจ

 

โดย: บุ๋ม IP: 221.128.118.126 30 เมษายน 2550 20:13:11 น.  

 

ขอบคุณทุกcomment นะคร้าบบ

 

โดย: คชินทร์ IP: 124.157.177.51 30 เมษายน 2550 23:41:38 น.  

 

แต่งเก่งมากเรยยยยยย
เนื้อเรื่องดีมากเลย ได้ข้อคิดด้วยอ้ะ แจ่มๆ

ปล. แล้วเขียนมาอีกนะ อยากอ่านๆ ฮี่ๆ

 

โดย: HiRosAe (นกสวย) IP: 203.156.70.176 1 พฤษภาคม 2550 14:20:45 น.  

 

โดน tag แล้วเจ้า 5555+

 

โดย: Kaekoe 3 พฤษภาคม 2550 16:39:31 น.  

 

ชอบบทความนี้มากเลยล่ะ
ในฐานะคนที่พอมีความรู้เรื่องงานเขียนอยู่บ้าง เราบอกได้เลยว่าพัฒนาขึ้นจากบทความที่แล้วมาก
นายลองเขียนเป็นเรื่องสั้นดูสิ เพิ่มเติมรายละเอียดนิดหน่อยก็ใช้ได้เลย
สู้ๆๆๆ

ชอบตอนสุดท้ายที่พูดถึงความเสียสละด้วยนะ

 

โดย: ปุ๊กนะ IP: 203.156.36.236 3 พฤษภาคม 2550 21:00:41 น.  

 

อ่านเพลินดี เนื้อเรื่องนำเดินใช้ได้ ชอบ

 

โดย: kodiak_fickle IP: 222.123.137.145 3 พฤษภาคม 2550 21:44:59 น.  

 

เสล่อนะเมิง กุมาเม้นให้แย้ว มะต้องแช่ง มะชอบเพลงอ่ะ ปวดหัวเลย

 

โดย: น้องดึ๋ย IP: 61.7.160.153 12 พฤษภาคม 2550 19:57:24 น.  

 

สุดยอดปั๊บ ไม่คิดว่าจะเขียนอะไรเศร้าๆเปนกะเค้าด้วย
สู้ต่อไปนะจ๊ะ

 

โดย: NaRakjung IP: 203.172.80.68 14 พฤษภาคม 2550 12:07:49 น.  

 

เศร้าจังอ่ะ
ดีคร้าบ!!!!

 

โดย: BEXER IP: 124.157.216.101 24 พฤษภาคม 2550 21:56:39 น.  

 

อ่านแล้วซึ้ง

 

โดย: ตั้ม 4/1'50 IP: 61.47.94.205 24 พฤษภาคม 2550 22:20:52 น.  

 

น้อง ม.4 คนนี้ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้ครับ *-*

 

โดย: spywalker IP: 222.123.97.134 26 พฤษภาคม 2550 20:43:09 น.  

 

ใช้ภาษาดีมากคับ อนาคตนักเขียนน้าเนี่ยพี่เรา

 

โดย: realkung IP: 222.123.143.218 26 พฤษภาคม 2550 20:49:01 น.  

 

วู้วๆ พี่เก่งจิงๆ^^ อย่างที่บอกอะเรย์แต่งได้ครึ่งเรื่องแร้วก็ต่อไม่ได้ = =" เรย์ชอบปรัชญานะ ถ้าคุยเรื่องปรัชญาแนวคิด การใช้ชีวิตล่ะก็คุยได้ทั้งวัน เรื่องนี้ซึ้งมากเรยล่ะ ที่จิงก็เป็นคุณธรรมที่ธรรมดาๆข้อนึงนะ แต่พี่เอามาผูกเรื่องได้ซาบซึ้งและลงตัวมาก อนาคตนักเขียนก้องโลก สู้ๆ^^V

 

โดย: o!OBlueDevilO!o IP: 61.19.65.194 26 พฤษภาคม 2550 21:02:27 น.  

 

กำลังรอ ฉบับหน้าอยู่น่ะค่ะ (หนุก)

 

โดย: OoStorm of BluebloodoO IP: 222.123.99.7 26 พฤษภาคม 2550 21:16:24 น.  

 



สุขสันต์วันเกิดค่ะ..มีความสุขมากๆนะคะ..สมหวังค่ะ

 

โดย: นู๋ญ่า (kayook ) 25 มิถุนายน 2550 0:24:18 น.  

 

is Birthday?

Happy Birthday to You ...

 

โดย: เดี๋ยวขอนึกก่อนนะ 25 มิถุนายน 2550 0:50:17 น.  

 

 

โดย: โสมรัศมี 25 มิถุนายน 2550 12:32:19 น.  

 



ขอให้สุขภาพแข็งแรงนะค๊า

 

โดย: ม่วงคราม (the violetblue home ) 25 มิถุนายน 2550 12:53:10 น.  

 

ป้าพานางฟ้ามาอวยพรวันเกิดค่ะ
ขอให้พบแต่สิ่งดีๆ คนที่ดีมีจิตใจดี
และเหตุการณ์ดีๆนะคะ
**********
*****

 

โดย: ป้าหู้เองค่ะ (fifty-four ) 25 มิถุนายน 2550 13:41:18 น.  

 

สุขสันต์วันเกิดคะ ขอให้มีความสุขในทุกๆวันนะคะ

 

โดย: Gu_modmod 25 มิถุนายน 2550 14:02:03 น.  

 



*** สุขสันต์วันเกิดนะจ๊ะ
พรใดที่เป็นของชาวโลก
สุขใดที่ช่วงโชติของชาวสวรรค์
รักใดที่อมตะและนิรันดร์
ขอรักนั้นและพรนั้นจงเป็นของ....จขบ. คะ***

 

โดย: หน่อยอิง 25 มิถุนายน 2550 14:38:51 น.  

 

Happy Birthday ค่ะ

มีความสุขมาก ๆ นะคะ

 

โดย: BFBMOM 25 มิถุนายน 2550 19:50:36 น.  

 

โห่
เรื่องนี้โคตรยาวอ่ะ
ไม่อ่านเช่นเดิม
มาเม้นท์ให้เฉยๆ

 

โดย: บูมโย่ว ! IP: 117.47.104.91 24 พฤศจิกายน 2550 21:24:49 น.  

 

ยังไม่อัพอีกหรอเนี่ย -*-

 

โดย: Kaekoe 16 ธันวาคม 2550 0:54:19 น.  

 

glitter graphics

 

โดย: Kaekoe 25 ธันวาคม 2550 22:27:19 น.  

 







 

โดย: Kaekoe 1 มกราคม 2551 1:30:34 น.  

 

สุดยอดดเลยเพื่อนกู

 

โดย: bodyball IP: 124.121.0.229 10 กุมภาพันธ์ 2551 17:02:44 น.  

 

เคยอ่านละรอบนึง ฮ่าๆ
แต่ไม่ได้เม้น มาเม้นระนะจ๊ะ

อย่าเปงเรย หมอ มาเปงนักเขียน
ล้อเล่นนนนนนนน

สู้ๆ ความเสียสละเปงคุณสมบัติสำคัญของหมอ เทอทำได้ ฮ่าๆ

 

โดย: Tuang IP: 61.19.67.86 21 มีนาคม 2552 23:40:04 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


BP ersanob
Location :
ภูเก็ต Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เมื่อยิ่งใหญ่ให้มองฟ้า เมื่อด้อยค่าให้มองดิน
Free Hit Counters
Free Counter
<
จอมคนที่แท้จริงไม่มีเวลาแม้แต่จะร้องหาความช่วยเหลือ จอมคนที่แท้จริงคิดถึงผู้อยู่ใต้บังคับบัญชา ประดุจญาติพี่น้องในสายเลือด จอมคนที่แท้จริงย่อมไม่สิ้นหวัง แม้สถานการณ์จะตกเป็นรองบ่อนเกือบทุกด้าน แต่กระนั้นแล้ว จอมคน ก็ยังคงเป็นคน บางทีจอมคนที่แท้จริง.ก็คงจะเป็นดั่งพวกเรา มีโกรธ มีเสียใจ มีสิ้นหวัง มีความหวาดกลัว แต่จอมคนต้องดำรงตนให้หนักแน่นดุจหินผา เพราะความโหดร้ายในภายภาคหน้ายังคงมี
Friends' blogs
[Add BP ersanob's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.