โอ้ววว ตอนนี้ เป็นตอนที่ปรับตัวไม่ทันเลยค่ะ

ตะแรกก็เข้าใจว่าเส่เยี่ยร้องไห้เสียใจเรื่องข่าวที่เข้าใจว่าลุงชีตายแล้ว พอลุงชีมาถึง อ๊ากก คิดว่าเส่เยียต้องฝันไปชัวร์ ผกก.แกล้งคนดูให้ดีใจเล่นอย่างไม่ทันให้ตั้งตัว แต่อ่านไปเรื่อย นี่มันจริงนิหน่า เส่เยี่ยพบลุงชีแล้วจริงๆ พอเริ่มปะติดปะต่อเรื่องจากตอนที่แล้ว ตอนนั้นเส่เยี่ยกำลังถูกฮ่องเต้รังแกอยู่นี่น่า อ๊ากกก งั้นที่เส่เยี่ยร้องไห้เสียใจตอนต้นก็คือ เสียใจที่พลาดพลั้งให้ฮ่องเต้ ข้าวสารกลายเป็นข้าวสุกไปซะแร้นเหรอเนี๊ยะ

สงสารลุงชีจังเลย แทนที่พบกันแล้วจะดีใจ มีความสุข กลับต้องมาทุกข์ลงไปอีก เริ่มเคืองเส่เยี่ยอีกรอบแล้วเนี่ย ทำลุงชีช้ำใจเรื่อยเลย ฮึ่ม

ตอนลุงชีเผชิญหน้าฮ่องเต้ แล้วรับเกาทัณฑ์ เท่ห์มากกกกกค่ะ
ตอนนี้ลุ้นให้เส่เยี่ยเปิดใจ สารภาพมาซะดีๆ ให้ลุงชีรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น จะได้ไม่ต้องเก็บไว้ปวดใจทั้งสองฝ่ายล่ะ

พรุ่งนี้มาเม้นต๋ต่อนะคะ ไปนอนก่อนละ

โอ้ . . เส่เยี่ย . .

พูดไม่ออกบอกไม่ถูกจริงๆ ค่ะ มันจุกอยู่ที่อก อยากเข้าไปกอดปลอบขวัญเส่เยี่ย อ่านฟิคของทับทิมก็คิดถึงหลินกุอยากให้มาจับถงเอ๋อไปอบรม อ่านฟิคของแต๋มก็คิดถึงหลินกุอีกแล้ว องครักษ์หลินอยู่ไหนมาอยู่เป็นเพื่อนเส่เยี่ยหน่อยซี่คะ ตอนนี้เส่เยี่ยต้องการกำลังใจจากคนที่เข้าใจ กับท่านลุงชี เส่เยี่ยคงไม่อาจเปิดใจได้เพราะเกรงว่าท่านลุงจะรังเกียจ แถมยังต้องมาโดนแรงหึงจากแม่นางอ้อมหมิงเจิ้น อยู่อย่างอ้างว้างในกลุ่มของค่ายเหลียนอิ๋น ผู้หญิงย่อมเข้าใจในผู้หญิงได้ดีกว่า แถมเรื่องราวแบบนี้จะให้คุยเปิดอกกับชายหนุ่มคงเป็นไปไม่ได้ คนเดียวที่จะช่วยเปิดใจของเส่เยี่ยได้ก็คือหลินกุเหนียง ซูโหย่วก็อยากช่วย แต่ซูโหย่วเป็นคนแปลกหน้าสำหรับเส่เยี่ย นางคงไม่ไว้ใจ แต่หลินกุเหนียงได้เจอเส่เยี่ยนอกวัง เข้าวังมาพร้อมกัน เป็นเหมือนเพื่อนรัก ก็คงจะมีแต่หลินกุเหนียงเนี่ยแหล่ะนะ ที่เส่เยี่ยจะยอมเปิดใจด้วย

ไม่รู้ซี่จากที่เคยอยากให้เส่เยี่ยกลับมาหาท่านลุงชี แต่ตอนนี้กลับรู้สึกว่า ที่วังอ๋องถูจิ้นนั้นคือบ้านของเส่เยี่ย มีท่านป้าเจ้าหย่าจือคอยเอาใจใส่ให้ความอบอุ่น มีหลินกุเหนียงเป็นเพื่อน มีฮ่องเต้ที่คอยห่วงหา พอตอนนี้มาอยู่กับค่ายเหลียนอิ๋นกลับรู้สึกถึงความกดดันที่เส่เยี่ยได้รับ รู้สึกถึงความเหงา ความอ้างว้าง อาจเป็นเพราะตอนนี้ทุกคนคือคนแปลกหน้าสำหรับเส่เยี่ย ท่านลุงชีก็เคยแต่ออกรบ จึงไม่รู้ใจหญิงสาว แบบนี้ต้องให้ ผกก ติวเข้มแล้วนะคะ

แล้วนี่คังซื่อจะทำวิธีไหนเหรอ ดูจะมั่นใจมากๆ ว่าจะสะกดรอยตามเส่เยี่ยจนเจอ แล้วก็ดูจะมั่นใจว่าเส่เยี่ยต้องกลับมาหา แต่ฮ่องเต้คะ เส่เยี่ยจะกลับก็คงกลับไปไม่ได้หรอก จะกลับไปในฐานะอะไร หญิงชาวฮั่นลูกสาวของกบฏ ยังไงก็ไม่อาจครองรักกับฮ่องเต้ได้ จะอยู่กับท่านลุงชีรึ เส่เยี่ยก็คงไม่อาจทำใจที่ตัวเองต้องกลายเป็นข้าวสุกไปแล้ว เฮ้อ . . คนอ่านช้ำใจแทนจริงเชียว


ปล. สัปดาห์นี้ก็ยังคงงดภาพประกรอบนะคะ

ยู้ฮู . . แนน

พี่ไปโม้กลับไว้ที่ตอน 25 แล้วนะคะ ขอบคุณสำหรับข้อมูลค่ะ ต่อไปก็มาโม้กันที่ตอน 26 นี้นะ จะได้ไม่ต้องกดไปกดมา

"เส่เยี่ย!!!" ชีเส้าเฟยเรียเมื่อเห็นใบหน้าของหญิงสาว
คำว่า "เรียก" พิมพ์ "ก" ตกไปคะ


"ทางนั้นเวรยามเน้นหนา ตามข้ามาดีกว่าค่ะ ข้ารู้จักทางลัด"
ไม่แน่ใจว่า ตั้งใจจะเขียนว่า "เน้นหนา" หรือว่าพิมพ์ผิดคะ

ตอนนี้ถึงจะอ่านแล้ว แต่มลก้อยังไม่กล้าฟันธงอยู่ดีว่าข้าวสารกลายเป็นข้าวสุกแล้วหรือยังอ่ะ
เพราะพยายามคิดอยู่ว่าเส่เยี่ยอาจจะแค่เสียใจในพฤติกรรมของคังซื่อที่คิดจะทำอะไรแค่นั้นเอง (หวังในใจลึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆมาก แบบว่าไม่อยากให้คะแนนฮ่องเต้ในสายตาเส่เยี่ยติดลบเลยคะ)

ตอนอ่านกลางๆ เรื่องก้อยังรู้สึกว่าเส่เยี่ยเป็นแม่นางสวยเลือกได้จริงๆ นะคะ แต่พอถึงท้ายเรื่องแล้วมันรู้สึกเศร้าจัง เหมือนว่าเส่เยี่ยโดดเดี่ยว ไม่มีคนเข้าใจ ไม่มีใครคอยห่วงใยเหมือนอยู่ที่วัง เหมือนที่แม่นางซูโหย่วบอกเลยว่าอยู่ที่วังยังมีคนคอยห่วงใย มีแม่นางหลินคอยดูแล

อ้อ . . ของงนิดนึงค่ะ ท่านลุงชีไม่สงสัยเหรอว่าเส่เยี่ยมองเห็นได้ยังไงน่ะ นึกอีกทีก็คงเป็นกุกุที่เป็นคนบอก ไม่อย่างนั้นท่านลุงชีคงมาหาเส่เยี่ยที่ห้องไม่ถูก

แล้วก็มาสงสัยเพิ่มอีกว่า เส่เยี่ยไม่สงสัยเหรอว่าท่านลุงรู้ได้ยังไงว่านางไม่ได้ตาบอดแล้ว นึกอีกที นางก็คงคิดว่ากุกุไปบอกใช่เปล่าคะ หรือว่านางทุกข์ใจจนไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องนี้

เฮ้อ . . เส่เยี่ยหนอ ถ้าเพียงเจ้ารักฮ่องเต้ ก็คงไม่ต้องมาทุกข์ใจถึงเพียงนี้

ตอนนี้เส่เยี่ยไร้บ้าน ไร้ที่พึ่ง ในแผ่นดินนี้ เส่เยี่ยจะไปอยู่ที่ไหนได้บ้างหนอ

มลเยี่ย . . อาการนอนเหมือนสิ่งไร้ชีวิตแบบนั้น พี่ว่าคงกลายเป็นข้าวสุกไปเรียบร้อยแล้วล่ะค่ะ

เพราะถ้าข้าวยังไม่สุก อาการเส่เยี่ยก็น่าจะแบบโกรธคังซื่อมากๆ แล้วก็รีบปิดห้อง รีบหนีออกจากวัง แต่นี่นางถึงกับช็อคไร้วิญญาณไปแบบนั้น คนอ่านก็ไม่อาจคิดเป็นอื่นได้อีกแล้ว

อ่านเม้นผู้อ่านแล้ว คนเขียนไปไม่ถูกเลยค่ะ ถามได้ "โดนใจ" มาก

1. เรื่องข้าวสารข้าวสุก เก็บความสงสัยล่ามโซ่ถ่วงน้ำไปเลยนะคะ ตอนนี้ยังบอกไม่ได้จริงๆ จะไปเฉลยตอนจบเลยค่ะ
2. เส่เยี่ยจะเปิดใจสารภาพต่อลุงชีแน่ค่ะ แต่ว่า... ยังไม่ถึงเวลาอีกนั่นแหละ
3. ที่ว่าเส่เยี่ยรู้สึกโดดเดี่ยวก็ใช่อีกค่ะ ไม่มีองครักษ์หลิน ไม่มีฮ่องเต้ ไม่มีถูฮูหยิน ไม่มีคนคอยตามใจ บอกแล้วว่าเส่เยี่ยอยู่วังหลวงมีความสุขที่สุดแล้ว ไม่รู้จาตามลุงชีออกมาทามไม
4. คนเขียนก็อยากจะให้หลินกุตามมาช่วยเส่เยี่ยค่ะ แต่ว่า... คือ... ขอไปอธิบายตอนหน้าละกัน หุๆ
5. ปัญหาคือท่านลุงชีไม่เข้าใจผู้หญิงจริงๆ ค่ะ (ไม่เหมือนคังซื่อ เพราะพระองค์โตมากับปิงเยี่ย) และท่านลุงก็จะไม่เข้าใจเส่เยี่ยต่อไปเรื่อยๆ ด้วยนะคะ ตรงนี้หล่ะที่แอบสะใจ ฮ่าๆๆ
6. คังซื่อมีวิธีตามหาเส่เยี่ยแน่นอนค่ะ แต่ว่า... ในตอนนี้ ยังบอกไม่ได้เหมือนกัน ขอบอกเป็นตอนหน้าค่ะ ถ้าเล่าหมดตอนนี้ เดี๋ยวตอนหน้าจะไม่มีอะไรเล่านะคะ
7. ฮ่องเต้ยินดีให้อภัยเส่เยี่ยเสมอ (ถ้าแฟนคลับโอเคนะคะ แต่ว่า... แล้วลุงชีหล่ะคะ)
8. ตอนนี้ท่านลุงชีสงสัยหลายเรื่องเลยค่ะ รวมทั้งเรื่องที่หญิงสาวมองเห็นแล้วด้วย แต่ว่ายังไม่มีโอกาสได้คุยกันเลย ก็ดูสิ มาเข้าใจผิดกันซะก่อน ส่วนเส่เยี่ยตอนนี้ไม่สบายใจอยู่เรื่องเดียว จนลืมเรื่องอื่นๆ ไปหมดแล้วค่ะ

น้องมลขอบคุณที่แก้คำผิดให้นะคะ ทำไมช่วงนี้เบลอขนาดนี้นะเนี่ย ขนาดอ่านทวนแล้วยังพิมพ์ผิด แถมผิดได้ล่อแหลมมากซะด้วย ฮ่าๆๆๆ
"ชีเส้าเฟยเรียเมื่อเห็นใบหน้าของหญิงสาว" ดีนะที่เป็นร.เรือ

55 มลตาไวจริงๆ ค่ะ ดีที่แต๋มใช้ ร. เรือจริงๆ ด้วย


อยากอ่านตอนหน้าไวไวค่ะ ความจริงจะได้กระจ่าง อืม . . แต๋มบอกว่าเรื่องข้าวสารเป็นข้าวสุกจะเฉลยตอนจบ งั้นแบบนี้ก็แสดงว่ามีหวังที่จะยังเป็นข้าวสารอยู่ใช่รึเปล่าคะ


ท่านลุงชีไม่เข้าใจเส่เยี่ย แล้วแบบนี้อยู่ด้วยกันจะมีความสุขเหรอคะ อยู่ด้วยกันสำคัญที่สุดคือความเข้าใจ ความรักยังไม่สำคัญเท่าเลยนะ ต่อให้รักกันแค่ไหน หากไม่รู้ใจกันไม่เข้าใจกันก็คงไปไม่รอดหรอก พวกความแตกต่าง ฐานะ เชื้อชาติ ชาติตระกูล ปัญหาพวกนี้เป็นเรื่องรองทั้งสิ้น ถ้าสองคนเข้าใจกันก็จะฝ่าฟันอุปสรรคไปได้


ปล. หลินกุตามมาช่วยเส่เยี่ยไม่ได้ งั้นเดี๋ยวซูโหย่วลอบปีนกำแพงวัง แอบหนีมาปลอบใจเส่เยี่ยแทนก็ได้ค่ะ ถึงจะต้องโดนลงโทษก็ไม่เป็นไร เพื่อเส่เยี่ยซะอย่าง

เรื่องที่แนนมาตอบคำถามเกี่ยวกับราชวงศ์ชิงเนี่ย เป็นสาระประโยชน์ที่น่าสนใจมากเลยนะคะ แต่ว่าในบล๊อกเนี่ยส่วนใหญ่เราจะเม้าเรื่องฟิคเป็นตอนๆ ไป แบบนี้ต่อไปข้อมูลที่แนนแปะไว้ก็จะหายากนะคะ แต๋มว่าให้แนนไปแปะไว้ที่บ้านชาเลี่ยนดีกว่าไหมอ่ะ ข้อมูลจะได้ไม่หายด้วย ในบล๊อกเนี่ยมันมีหลายหน้า หลานตอน หลาย section เกิน ทุกคนว่าไงคะ

ออย เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับเลยง่ะ นอกจากเรื่อง บลัดดี้ แมรี่ กลัวผีแล้วยังมากังวล คิดลึ๊กกกกกกกกกกก เรื่องเส่เยี่ย ข้าวสาร ข้าวสุกอีก ผกก.ต้องรับผิดชอบเด้อ ทำแฟนคลับลุงชีเครียด

หลังจากวิเคราะห์ พินิจดูแล้ว ถ้าเส่เยี่ยพลาดเป็นของฮ่องเต้ไปแล้วจริงๆ กุรานีก็ขอแนะนำว่า เส่เยี่ยควรหักใจจากลุงชีได้แล้ว เราไม่ได้เกิดมาคู่กัน ลิขิตสวรรค์ไม่ได้ให้เราเกิดมาเพื่อกันและกัน เพราะงั้น หักใจซะ แล้วกลับไปหาคังซื่อ เป็นทางเลือกที่ดีที่สุดแล้ว
1. คังซื่อต้องรับผิดชอบเส่เยี่ย
2. ที่วัง เป็นเหมือนบ้านของเส่เยี่ยไปแล้ว เหมือนครอบครัวที่คอยเอาใจเส่เยี่ยอย่างที่ o-yo กับน้องมลว่า อยู่ที่นี่แม้จะหนักใจเรื่องสนม แรงอิจฉา แต่ก็มีความสุขกว่า
3. อยู่กับลุงชีต้องไม่มีความสุขไปตลอดชีวิต เพราะในใจเส่เย่และลุงชีต้องมีชนักปักหลังอยู่ 1 ดอก แผลหายก็ยังเป็นแผลเป็น เห็นหน้าลุงชีก็เหมือนเห็นหน้าคังซื่อ เส่เยี่ยต้องลืมไม่ได้แน่นอน จะเป็นการทรมานคนที่ตัวเองรักด้วย เพราะงั้นอย่าดีกว่า

เห็นคำตอบของ ผกก.แต๋มแล้ว ข้อ 4 หลินกุเหนียงมาช่วยไม่ได้เพราะยังจีบพี่จั๋วไม่สำเร็จใช่ป่ะจ๊ะ ดีแล้วจ๊ะ ไม่งั้นอดกัน
ข้อ 5 แหม..ผกก.แต๋ม จะว่าลุงชีไปหน่อยรึป่าว หาว่าลุงชีไม่มีวันเข้าใจผู้หญิง ก็ในเมื่อยังไม่ได้มีไรกัน จะเข้าใจได้ไง ตั้งแต่รู้จักกันเคยอยู่ด้วยกันนานแค่ไหนกันเชียวคะ แต่เส่เยี่ยอ่ะ ไปอยู่กับคังซื่อตั้งเป็นแรมเดือน คังซื่อก็ต้องเรียนรู้นิสัยเส่เยี่ยได้มากว่าอยู่แล้ว มาว่าลุงชีแบบนี้ไม่ยุติธรรมเลยนะเนี่ยะ ต้องพิสูจน์ให้สองคนร่วมทุกข์สุขกันสัก 3 เดือนก่อนจิ


ตอนนี้งดภาพปลากรอบเหมือนกัน กองเชียร์ลุงชีเสียใจแทนลุงชี ไม่มีอารมณ์หาภาพปลากรอบอ่ะ

เห็นด้วยค่ะ . . เมื่อกี๊ย้อนกลับไปตอนที่ 25

แต๋มตั้งชื่อให้แนนได้เจ๋งจริงๆ อ๊ายซินเจียหลอแนนแนน

ขอถามแนนเพิ่มอีกนิดได้มั๊ย ไว้ไปตอบที่บ้านชาเรี่ยนอย่างที่แต๋มบอกก็ได้ค่ะ คือสงสัยว่าในเมื่อพวกแมนจูอยู่แถบที่หนาว แล้วทำไมเค้าถึงโกนผมครึ่งหัวล่ะ แบบนี้ไม่หนาวศีรษะแย่เหรอคะ

55 . . หลินกุนี่แฟนพันธุ์แท้ท่านลุงชีจริงๆ ค่ะ

มาช่วย ผกก นะคะ ท่านลุงชีน่ะ ต่อให้อยู่กับเส่เยี่ยสัก 3 เดือน ก็ยังไม่เข้าใจผู้หญิงหรอกค่ะ ก็ทั้งชีวิตท่านลุงอยู่แต่กับผู้ชาย ชีวิตมีแต่การสู้รบ มันก็เป็นเรื่องปกติที่จะไม่รู้ใจผู้หญิงนะ เหมือนอย่างเรื่องจิ้งจอกภูเขาหิมะไงคะ ที่ท่านพ่อของเหมียวยั่วหลาน แม้จะเก่งวรยุทธ์แค่ไหน แต่ก็ต้องมาตกม้าตายเพราะไม่รู้ใจหญิงสาว

ก็คงจะมีแต่เส่เยี่ยแหล่ะนะ ที่ถ้ารักท่านลุงชีก็ต้องทำใจให้ได้ แล้วก็พยายามแสดงออกให้ท่านลุงชีเห็นไปเลยว่าต้องการอะไร ในเมื่อมองตาไม่รู้ใจ ก็ต้องบอกกันตรงๆ แหล่ะค่ะ ถึงจะไปกันได้รอด


ส่วนคังซื่อ ท่านโตมาในวัง แวดล้อมไปด้วยหญิงสาว ถูกเลี้ยงมาโดยท่านย่า ไม่รู้ใจผู้หญิงก็ให้รู้ไปซี่


สำหรับ o-yo อยากให้เส่เยี่ยกลับไปที่วังหลวงอีกครั้ง อยากให้กลับไปหาถูฮูหยิน เพราะปักใจเชื่อว่าถูฮูหยินต้องเป็นท่านแม่ของเส่เยี่ยแน่ๆ อย่างน้อยตอนนี้ก็อยากให้เส่เยี่ยได้มีญาติใกล้ชิดสักคนค่ะ แล้วก็จะได้ไปสืบความจริงให้กระจ่างทั้งเรื่องชาติกำเนิดของตนเองและชาติกำเนิดของท่านลุงชีด้วยไงล่ะ

ตลกคำแนะนำของกุรานีจริงๆ ขนาดตัวเองยังจะจีบพี่จั๋วไม่ติดเลย ยังจะมาแนะนำแม่นางเส่เยี่ยอีกนะ แล้วทำไมเวลาบอกว่าให้เส่เยี่ยทิ้งลุงชีกลับไปหาฮ่องเต้ ต้องทำหน้าหื่นด้วยคะ มีจุดประสงค์อะไรรึเปล่า หรือกุรานีคิดจะฮุบลุงชีเอาไว้เอง (ถ้ากุรานีฮุบลุงชี ผกก ก็จะฮุบพี่จั๋วหล่ะนะคะ หล่อใสน่าหม่ำซะขนาดนั้น)

อยากให้ลุงชีเรียนรู้เส่เยี่ยเหรอคะ ได้เลยค่ะ ผกก จัดไป แต่สงสัยว่าจะกลายเป็นเส่เยี่ยต้องเรียนรู้ลุงชีมากกว่าสิคะ เพราะลุงชีเนี่ยสัญชาตินักรบ ไม่คิดลึก ไม่อ่อนไหว ไม่ชอบทำอะไรอ้อมค้อม ง้อคนไม่เป็นซะด้วย งานนี้เส่เยี่ยจะได้พิสูจน์ตัวเองค่ะว่าเหมาะสมจะมาเป็นนายหญิงของค่ายเหลียนอิ๋นหรือเปล่า (พระเอกหล่อเลือกได้ก็เงี้ย)

โย่วิเคราะห์เส่เยี่ยได้ตรงใจเป๊ะเลยค่ะ "ถ้ารักท่านลุงชีก็ต้องทำใจให้ได้ แล้วก็พยายามแสดงออกให้ท่านลุงชีเห็นไปเลยว่าต้องการอะไร ต้องบอกกันตรงๆ ถึงจะไปกันได้รอด"

ยังไงก็ให้กำลังใจนางเอกกันหน่อยนะคะ กำลังตกที่นั่งลำบาก อย่าเพิ่งผลักไสให้กลับวังหลวงเลย

แป่ววว ขอหาเขียนไม่ถูกใจแฟนๆ เลยอดดูภาพประกอบทั้งเส่เยี่ยและลุงชีเล้ยยย

โย่ก็คงหนาวมั๊งคะ ผู้ชายยุคชิงถึงต้องใส่หมวกไง

แต่ในความเห็นของมลเยี่ยแล้ว อยากให้ท่านลุงชียอมรับเส่เยี่ยอย่างที่เส่เยี่ยเป็นน่ะคะ ถึงเส่เยี่ยจะหุงข้าวกับคังซื่อเสร็จแล้วก้อเถอะ แต่ถ้าท่านลุงชีรักเส่เยี่ยจริง ก้อต้องยอมรับได้สิคะ เพราะเส่เยี่ยไม่ได้สมยอมนี่นา ถือว่าไม่ผิด เพราะงั้นควรจะเห็นใจสิเนอะ เพียงแต่เส่เยี่ยต่างหากที่จะรู้สึกไม่ดี ไม่กล้าสู้หน้าท่านลุงชี ซึ่งนั่นต้องเป็นสิ่งที่ท่านลุงชีพิสูจน์ให้เส่เยี่ยเห็นต่างหากว่ารักเส่เยี่ยจริง รักจนไม่มีข้อเคลือบแคลงสงสัยคะ


แม่นางซูโหยว ก้อมลเยี่ยคิดว่าเส่เยี่ยเสียใจ และผิดหวังมากน่ะคะ เลยนอนนิ่งเป็นผัก(แช่อิ่ม) ไม่ยอมออกไปไหน แต่รอให้ฮ่องเต้เข้ามาหาอีกรอบ แล้วคราวนี้จะยอมทั้งกายและใจเลย หุหุ


พี่หลินกุ ที่มลเยี่ยอยากให้เส่เยี่ยอยู่ในวังเนี่ยนอกจากจะห่วงว่าจะเหงาแล้ว ยังห่วงว่าจะถูกอ้อมหมิงเจิ้งทำร้ายด้วยวาจาจนช้ำในตายซะก่อนจะได้สมหวังกับท่านลุงชีคะ แถมถ้ากลับมาอยู่ในวัง คังซื่อ(ของมลเยี่ย) ก้อจะได้หาโอกาสมาหุงข้าวอีกไงคะ


ถ้าผกก.พิมพ์ผิดเป็น ล.ลิง เดี๋ยวมลเยี่ยขอเข้าฉากนั้นเองคะ 555++

แต๋ม . . ที่ไม่ทำรูปประกอบไม่ใช่ว่าไม่ถูกใจตอนนี้นะคะ แต่ว่าติดภารกิจจริงๆ ต่อเนื่องมาตั้งแต่เปิดเทอม ที่ซื้อโน้ตบุ๊คไว้ ต้องรีบจัดการ แล้วเมื่อวานก็ไปดูละครเวทีแม่นาค ทำให้ยังไม่ได้รีดผ้า จัดการงานบ้านเลย ก็เลยต้องรีบสะสาง ผลสุดท้ายก็ต้องของดภาพประกอบมาเป็นสัปดาห์ที่ 2 แล้วล่ะค่ะ


สำหรับเส่เยี่ย . . o-yo มั่นใจว่านางจะปรับตัวได้ เพราะว่าเส่เยี่ยโตมากับพ่อ แล้วพ่อของนางก็เป็นจอมยุทธ์ พวกจอมยุทธ์มักไม่รู้ใจสาวๆ แล้วการเลี้ยงลูกก็ไม่ใช่แบบคุณหนูอ่อนแอ เชื่อว่าหากเส่เยี่ยทำใจเรื่องข้าวสาร-ข้าวสุกได้ ก็คงมีเวลาตั้งสติและปรับตัวได้ในที่สุดค่ะ

ส่วนลุงชี . . ก็ยังมีความหวังอยู่ติ๊ด ว่าถึงแม้จะจีบสาวไม่เก่ง ง้อสาวไม่เป็น แต่คงมีความโรแมนติกอยู่ในตัวบ้างก็ยังดี ก็เท่าที่เห็นพวกจอมยุทธ์แม้นจะไม่พูดจาอ่อนหวาน เอาใจสาวไม่เป็น แต่ยามโรแมนติกแล้วล่ะก็ พวกจีบสาวเก่งๆ ชิดซ้ายไปเลยค่ะ

เอ่อ . . มลเยี่ยคะ ที่ว่าถ้าฮ่องเต้กลับมาหาอีกรอบแล้วเส่เยี่ยจะสมยอม อันนี้เพราะกะว่ามลเยี่ยจะแสดงแทนใช่มั้ยเนี่ย

เห็นด้วยว่าถ้าท่านลุงชีรักเส่เยี่ย ก็ไม่น่าจะถือสาการโดนหุงข้าวแบบไม่สมยอม ถ้าเส่เยี่ยสมยอมนั่นก็อีกเรื่องนึง แสดงว่าใจนางเป็นของคังซื่อ แบบนั้นท่านลุงชีก็คงไม่ง้ออยู่หรอกค่ะ (ปกติก็ไม่ง้ออยู่แล้ว เพราะสำหรับท่านลุงชี ชาติและประชามาเป็นที่ 1 อันนี้มีข้อมูลจริงนะ ก็ขาดซีหงเล่ย หญิงงามอันดับ 1 ในแผ่นดิน ยังต้องพ่ายแพ้ให้กับชาวค่ายและชาวประชาเลยค่ะ )

เมื่อกี้มลเยี่ยพิมพ์เสร็จแล้วแต่เนทแถวบ้านดันล่ม เซ็งเลย ไม่เป็นไร เริ่มใหม่ 555


แม่นางซูโหย่วคะ มลเยี่ยช่วยเซฟให้อาเส่นะคะ ฉากเปลืองตัวพวกนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของมลเยี่ยดีกว่าคะ มลเยี่ยขอเสียสละเพื่อเส่เยี่ยนะคะเนี่ย ไม่ได้คิดเป็นอื่นเลย หุหุ


แล้วกำลังคิดว่าทั่นลุงชีจะหวานแหววกับเส่เยี่ยแบบไหนน๊า ก้อทั่นลุงคิดถึงแต่ชาติกับชาวประชามาก่อนนี่มา ซีหงบั๊บเบิ้ลก้อเคยเป็นตัวอย่างให้เห็นมาแล้วนี่คะ แต่ก้อยังหวังว่าจะมีตอนโรแมนติคของทั่นลุงชีกับเส่เยี่ยอยู่ดี อิอิ

ก็เห็นด้วยกับแม่นางมลเยี่ยค่ะ ถึงเส่เยี่ยจะหุงข้าวกับฮ่องเต้ไปแล้ว แต่ก็มาหุงใหม่กับท่านลุงก็ได้นี่ค่ะ แฟนคลับจะได้อิ่ม มีข้าวกินหลายๆ หม้อ กร๊ากกกก พูดอีกก็ถูกอีกค่ะ ถึงเส่เยี่ยจะยอมเปิดใจแล้ว ท่านลุงก็ต้องพิสูจน์ให้เส่เยี่ยเห็นเหมือนกันว่า ท่านลุงมีความจริงใจ (ที่จะหุงข้าวหม้อใหม่) อ่ะนะคะ

อ้อมหมิงเจิ้งนี่เป็นตัวละครที่ผู้แต่งชอบมากค่ะ เพราะชีเป็นตัวการสำคัญที่ช่วยทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจของเส่เยี่ย ยิ่งเสียใจมากๆ ก็ยิ่งเป็นข้อพิสูจน์ความอดทนนะคะ ในเมื่อแฟนคลับอาเส่ไฟเขียวไปแล้ว เจ็บปวดนิดหน่อย ห้ามบ่นเน้อ

ที่โย่วิเคราะห์ท่านลุงและเส่เยี่ย ก็ถูกต้องตามนั้นเลยค่ะ

เรื่องสมยอมเนี่ย จริงๆ ผกก เคยมีความคิดโลดโผนจะให้จบแบบไม่แฮปปี้ ประมาณว่าให้เส่เยี่ยหุงข้าวรอบสองกับคังซื่อเลยทีเดียว แล้วรอบสองนี่นางเอกเต็มใจด้วยนะ แต่คิดแล้วไม่เอาดีกว่าค่ะ สงสารท่านลุง ถ้าจบแบบนั้น มันออกจะโหดร้ายไปซักหน่อย ไม่เหมาะกับสาวใสไร้สติอย่างพวกเรา 555

แม่นางมลเยี่ยคะ ผกก ก็ต้องการเซฟจื้อหลินเหมือนกันค่ะ ก็เลยจะส่งซือถูหลี่ซิ่นเล่นฉากหุงข้าวรอบสองแทน ไม่ทราบว่าแม่นางมลเยี่ยยังจะรับเป็นแสตนอินอยู่ไหมคะ

###สปอย###

ฉากหวานของท่านลุงเนี่ย มีสองรอบ รอบแรกก็จะยังไม่ค่อยหวานเท่าไหร่ แต่รอบหลังเนี่ยรับรองว่า โหะๆๆ นะคะ

มลเยี่ยพูดไปแล้วไม่คืนคำคะ ฉากหุงข้าวรอบสองขอรับเป็นแสตนอินแน่ๆ คะ เพียงแต่วันนั้นมลเยี่ยอาจจะป่วยแบบไม่ทราบสาเหตุอย่างกระทันหัน แค่นั้นเองคะ (โหะๆๆๆๆ)

ปล.จะรอดูฉากหวานของทั่นลุงชีกับเส่เยี่ยนะคะ อยากรู้จังจะงัดกลยุทธใดมาเอาใจเส่เยี่ยกันน๊า หุหุ

อิอิ ผมยังไม่มีโอกาสได้ไปเที่ยวถึงปักกิ่งเลยครับงบประมาณยังไม่ถึง รูปชุดนี้ไปถ่ายที่เซี่ยงไฮ้ อ่ะครับ ผู้หญิงเค้าก็อนุญาติให้ใส่นะครับ เลือกได้ แต่ที่ผมรู้มา ก็มีสตูดิโอ แนว นี้ในกรุงเทพ เยอะเหมือนกันนะครับ ผมว่ารายละเอียดของชุดก็โอเคครับ (แหม..จะไปสู้เจ้าของเค้าได้ไงจริงป่ะ) พอดีเสิจ เจอ เวบนี้เลยครับ //www.ou-studio.com/ เค้ามีชุดหลายราชวงศ์เหมือนกันนะครับ



แล้วบังเอิญ ไปเสิจเจอ ผู้สำเร็จราชการ มหาองคมนตรี อ้าวไป้ มาฝากด้วยครับ

เอ่อ ต่อจากยุค ของราชวงศ์ถัง แล้วก็เข้าสู่ยุคที่เรียกว่า ยุคห้าราชวงศ์ สิบอาณาจักร ครับ

ตอนปลายราชวงศ์ถังมีการก่อกบฎประชาชนตามชายแดน ขันทีครองอำนาจบริหารบ้านเมืองอย่างเหิมเกริม มีการแย่งชิงอำนาจกัน แม่ทัพจูเวิน (จูเฉวียนจง) สังหารขันทีทรงอำนาจในราชสำนัก แล้วสถาปนาตนเป็นจักรพรรดิ ทำให้ราชวงศ์ถังสิ้นสุด บรรดาหัวเมืองต่างๆมีการแบ่งอำนาจกันเป็นห้าราชวงศ์ สิบอาณาจักร คือ ราชวงศ์เหลียง ถัง จิ้น ฮั่น และโจว โดยปกครองแถบลุ่มน้ำฮวงโหติดต่อกันมาตามลำดับ ส่วนเขตลุ่มแน่น้ำแยงซีเกียงกับดินแดนทางใต้ลงไปเกิดเป็นรัฐอิสระอีก 10 รัฐ รวมเรียกว่า สิบอาณาจักร การแบ่งแยกอำนาจปกครองยุคนี้ขาดเสถียรภาพ ชีวิตของประชาชนเต็มไปด้วยความลำบากยากแค้น ต่อมา เจ้าควงอิ้น ผู้บัญชาการทหารองครักษ์ชิงอำนาจจากราชวงศ์โจวตั้งตนสถาปนาราชวงศ์ซ่งหรือ ซ้องเป็น พระเจ้าซ่งไท่จู่ แล้วปราบปรามรวมอาณาจักรเรื่อยมา จนกระทั่งพระเจ้าซ่งไท่จง ผู้สืบทอดราชบัลลังก์ปิดฉากสภาพการแบ่งแยกดินแดนทั้งหมดลงสำเร็จโดยใช้เวลา เกือบ 20 ปี
ยุคซ่ง หรือ ซ้อง ก็คือ ยุคของ พวก เปาบุ้นจิ้น / ขุนศึกตระกูลหยาง ตอนปลายๆก้เรื่องมังกรหยก แล้วก็โดน มองโกลตีแตก ตั้งราชวงศ์หยวนขึ้นมา แล้วหยวน ก้โดน จูหยวนจางตีแตก แล้วตั้งราชวงศ์หมิง แล้วก็ หมิง ก็โดน แมนจูตีแตก ตั้งราชวงศ์ชิง

ส่วน ศิลปะ สมัยชิง ก็มีนะครับ แล้วยังพัฒนามาจนถึงทุกวันนี้ครับ ก็คือ ศิลปะการแต่งกายครับ ก็คือ ชุด กี่เพ้า อ่ะครับ ชุดกี่เพ้า เป็นชุดของชาวแมนจูนะครับ แล้วก็พัฒนา ดีไซน์ ต่อมาจนถึงทุกวันนี้ นะครับ

ถ้าสนใจเรื่องการแต่งกายของแมนจู ผมมีรูปเยอะมากครับ ถ้าอยากดูก็บอกนะครับ อิอิ.



นี่เป็นรูปกี่เพ้า สำหรับสตรีชาววัง อ่ะครับ พูดง่ายๆก็ กี่เพ้าของชาววังครับ

และก็ยังมี กี่เพ้าของสาวสามัญชน ซึ่ง เป็นการประยุครวมกัน ระหว่างเสื้อผ้าชาวอั่น กับ กี่เพ้าของชาวแมนจูครับ ซึ่งผสมก็ออกมาแล้ว ก็จะต่างจาก กี่เพ้าชาววังซึ่งเป็นกี่เพ้าแท้ๆของชาวแมนจู ครับ
เดี๋ยวผมออกไปหาอะไรกินก่อนนะครับ แล้วจะกลับมาเล่นต่อครับ

อ่านเรียบร้อย ผกก.ทับทิมขอสันนิษฐานว่าคังซื่อหุงข้าวไม่สำเร็จ แค่เกือบจะสำเร็จมากกว่าค่ะ เพราะคิดว่าจากการที่ ผกก.ต๋อทแต๋มดูจะหวงคังซื่อมากๆแม้แต่กะท่านลุงชีก็ยังหวง จึงคาดเดาว่า ผกก. คงตัดใจให้หุงข้าวได้สำเร็จแน่ๆ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็เป็นการคาดเดาของ ผกก.ทับทิมเท่านั้นค่ะ ยังไงก็ต้องเก็บเอาประเด็นนี้ล่ามโซ่ถ่วงน้ำไปก่อน แล้วรอให้ผกก.ต๋อมแต๋มมาเฉลยตอนจบล่ะกัน

ตอนนี้ขอบอกว่าสงสารทั่นลุงชียังไงไม่รู้ เหมือนได้เส่เยี่ยมาอยู่ข้างกาย หากแต่หัวใจของนางไม่ได้ตามมาด้วย เฮ้อ..เกิดเป็นเส่เยี่ยแสนลำบาก แต่เกิดเป็นคังซื่อกับทั่นลุงชีลำบากมากกว่านัก เพราะคนห
อแบบนี้ ผกก.เลยหวงไม่ค่อยอยากให้เปลืองตัวเท่าไหร่ เฮ้อ...

อ๊าก . . มลเยี่ย เจ้าจะป่วยไม่ได้นะ ถ้าหากมลเยี่ยรักอาเส่จริง ห้ามป่วย ห้ามขาด ห้ามลา ในวันที่ซือถูหลี่ซิ่นเข้าฉากแทนคังซื่อเป็นอันขาด มลเยี่ยต้องมาเป็นตัวแสดงแทนค่ะ ไม่ว่าจะฉากสนทนา ฉากจ้องตา ฉากโดนแตะตัว ฉากหุงข้าว ยกให้มลเยี่ยหมดเลย

ส่วนซูโหย่ว ขอตัวพาเส่เยี่ยเข้าวัด ล้อมด้วยสายสิญจน์ เชิญพระอาจารย์มาทำพิธีสวดพรมน้ำมนต์ให้เส่เยี่ย เสาะหาพระเครื่องสุดขลังมาให้เส่เยี่ยไว้ป้องกันตัวก่อนนะ

ถ้ามลเยี่ยชิงลาป่วยไปซะก่อน หรือลากิจ หรือมาสายแม้แต่วินาทีเดียว ตัวแทนแฟนคลับเส่เยี่ย จะลงโทษตัดชื่อมลเยี่ยออกจากบัญชีทันทีค่ะ

แล้ว ผกก คะ นี่ตกลงว่าทั้งคังซื่อทั้งท่านลุงชี เค้ารักเส่เยี่ยกันแบบจ้องจะหุงข้าวกันอย่างเดียวเลยหรือคะ มีการหุงรอบสองกันด้วย


ส่วนตัวนะ อยากให้ท่านลุงชีกับคังซื่อมารวมกัน เอามาผสม จะได้ลงตัว

เพราะไม่อยากให้เส่เยี่ยโดนตามใจเกินไป หรือว่าต้องมาเป็นฝ่ายนั่งง้อ นั่งอ่านใจอยู่ฝ่ายเดียว โดยที่อีกฝ่ายไม่ได้รับรู้เลย คนรักกันก็น่าจะมีความเข้าใจอยู่บ้าง แม้นไม่อาจรู้ใจทั้งหมด แต่อย่างน้อย 50:50 ก็ยังดี รักกันมันก็ต้องเป็นได้ทั้งฝ่ายให้และฝ่ายรับ ถ้ารับอย่างเดียวก็น่าเบื่อ หรือให้อยู่ฝ่ายเดียวคนเราก็เหนื่อยก็ท้อเป็นเหมือนกันแหล่ะนะ

นี่อ้อมหมิงเจิ้นจะมาทรมานเส่เยี่ยโดยเฉพาะเลยเหรอคะ งั้นแบบนี้ต้องส่งพี่ลู่เสี่ยวฟงไปปราบซะแล้ว ให้พี่ลู่หว่านเสน่ห์จนอ้อมหมิงเจิ้นไม่ว่างมาหึงเลยเชียว


จะรอดูความหวานโรแมนติกของท่านลุงชีนะคะ ว่าจะออกมาในรูปแบบไหนกัน


ขอถามอีกนิดนึง คังซื่อจะอยากให้เส่เยี่ยกลับมาที่วังหลวงทำไมอีกคะ ก็ในเมื่อคังซื่อเชื่อว่านางเป็นพวกกบฏ เอามาไว้ข้างตัวก็จะเป็นการนำภัยมาสู่ตัวซะมากกว่า ปล่อยนางออกจากวังไป น่าจะเป็นวิธีการที่ดีที่สุดแล้ว อย่างน้อยถึงจะโกรธแต่คังซื่อก็คงรักนางอยู่บ้าง คงไม่อาจทำใจประหารนางได้หรอกนะ

แนน . . ที่เซี่ยงไฮ้ก็น่าเที่ยวดีนะคะ ได้ถ่ายรูปแบบนี้มาเก๋ดีออก ครั้งหนึ่งในชีวิต

ชุดกี่เพ้าของชาวแมนจูขนานแท้สวยดีค่ะ แต่ยุคหลังๆ มา ที่มีการประยุกต์จะสวยเป็นบางแบบ บางแบบพี่ก็ว่าไม่สวย

โอ้ว...เห็นประกาศิตฮ่องเฮาซูโหย่วแล้วทำเอามลเยี่ยถึงกับตกที่นั่งลำบากเลยคะ ถ้าไหนๆ จะแสดงแทนแล้วขอให้คุณซือถูหลีซินสวมหน้ากากหน้าฮ่องเต้คังซื่อเหมือนในมิสชั่นอิมพอสสิเบิ้ลหน่อยนะคะ ไม่งั้นเค้าขอดับไฟตลอดทุกฉากที่ต้องแสดงแทนเลยนะคะ ม่ายงั้นมันทำใจไม่ได้อ่ะ T_T


แม่นางซูโหย่วคะ ที่ถามว่าคังซื่อจะอยากให้เส่เยี่ยกลับมาที่วังหลวงทำไมอีกคะ ก็ในเมื่อคังซื่อเชื่อว่านางเป็นพวกกบฏ เอามาไว้ข้างตัวก็จะเป็นการนำภัยมาสู่ตัวซะมากกว่า ปล่อยนางออกจากวังไป น่าจะเป็นวิธีการที่ดีที่สุดแล้วนะคะ ถ้ามลเยี่ยเป็นคังซื่อก้อคงต้องตอบว่า "อยากเก็บหัวใจไว้ใกล้ตัวมากกว่านี่นา" (อ๊วกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก)

โอ้ย ขำจนน้ำตาเล็ดไปโม้ดดดแล้ว

อ่านที่คุยๆกันแล้ว เห็นด้วยค่ะ ลุงชีน่ะย่อมให้อภัยเส่เยี่ยอยู่แล้ว ไม่ว่าเส่เยี่ยจะผ่านอะไรมา แต่ไม่รู้ว่าเส่เยี่ยจะทำใจได้รึป่าว เพราะว่าหน้าตาสองหนุ่มก็เหมือนกัน เส่เย่ต้องไม่ลืมคังซื่อแน่ และก็จะไม่มีความสุขไปตลอด ถ้าเส่เยี่ยไม่มีความสุข ลุงชีก็ต้องทุกข์ตามไปด้วย เพราะงั้น กุรานีถึงแนะนำว่ากรณีที่ข้าวสารเป็นข้าวสุกแล้ว เส่เยี่ยควรตัดใจจากลุงชีกลับไปหาคังซื่อ จึงจะดีกับทุกฝ่ายไงคะ

ผกก.ต๋อมแต๋ม ขืนให้จบแบบที่ตั้งใจไว้แต่แรก หลินกุจะประท้วงแน่นอนค่ะ เพราะงั้นถ้ารักชิแลม อาเส่ ต้องจบแบบแฮ๊ปปี้ เกี่ยวมั้ยเนี่ย

ส่วนกรณีทุกข์ของแม่นางมลเยี่ย ที่ต้องเป็นแสตนอินเข้ากับกับพี่ซือถู โอวววว ไม่อยากจิ้นเลยค่ะ มันน่ากลัวจูออนม๊ากมาก แม้อีกจะให้อีกฝ่ายสวมหน้ากากก็เถอะ

เข้าไปดูอุ๊สตูดิโอที่แนนบอกแล้วค่ะ อยากใส่มากเลย (น่าจะมีชุดพี่ก๊วยเจ๋งย้งยี้นะ) แต่ให้ไปจริงๆ ก็คงไม่กล้าชวนเพื่อนไปอ่ะ เดี๋ยวมันหาว่าเราบ้า 555

โอ้โหอ่านที่เพื่อนๆ คุยกันซือถูหลี่ซิ่นแล้วอึ้ง นี่เขาน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยเหรอ ถึงขนาดต้องทำบุญไล่ผีกันเลยทีเดียว แล้วมลนี่ถึงขนาดต้องใส่หน้ากากด้วย เป็นเอามากนะนั่น อ่านไปก็ขำก๊ากไป จะว่าไปก็น่าสงสารอยู่นะ ใครๆ ก็ไม่รักซือถูหลี่ซิ่นเลย

โย่ ในโลกของความเป็นจริงมันมักจะไม่สมดุลไง ถึงได้มีคำพูดที่ว่า รักคนที่เขารักเราดีกว่า เส่เยี่ยก็กำลังจะผ่านบทพิสูจน์นี้เหมือนกัน แต่โชคดีตรงที่ว่า ชีเส้าเฟยก็รักเส่เยี่ยด้วยค่ะ

คังซื่อไม่เคยคิดให้เส่เยี่ยไปจากเขาเลยนะคะ ถึงจะรู้ว่านางเป็นกบฏ แต่เขาก็รักนางไปแล้ว เรื่องจับหรือประหารนี่ไม่มีอยู่ในหัวอยู่แล้ว แต่พอเขาเห็นว่าเส่เยี่ยกำลังจะหนีไปหาชีเส้าเฟย จึงได้คิดขัดขวางด้วยการ... รั้งกายของหญิงสาวไว้แทนค่ะ

ตกลงว่า ผกก.แต๋มตัดใจให้หุงข้าวสำเร็จจริงๆหรอค่ะ ว๊า..เดาผิดเลยเรา

ทับทิมอย่าถามชี้นำสิคะ ผู้เขียนขอไม่ตอบอะไรทั้งนั้น เอาความสงสัยล่ามโซ่ถ่วงน้ำไปได้เลยค่ะ

โฮะๆ กะจะตั้งใจรอคอยคำตอบจาก ผกก.ว่าจะตอบทับทิมว่าจั๋งได แต่ ผกก.ดันไม่หลงกล อดเลยง่ะ ต้องลุ้นระทึกต่อปายยยยยย