หลายๆ คนคงไม่เคยได้ยินชื่อ มหาชีวาลัยอีสาน ตอนแรกเราเองก็ไม่รู้จัก ได้มีโอกาสไปเพราะโชคล้วนๆ อิอิ

เนื่องจากพอว่างก็เข้าเฟสบุค เห็นหน้าเพจของครูบาสุทธินันท์ เขียนเรื่องราวที่เป็นประโยชน์ในด้านเกษตรพอเพียง ทำเกษตรแบบสวนป่า เป็นปราชญ์ชาวบ้านที่แท้จริง จนสวนป่าแห่งนี้ได้ชื่อว่า "มหาชีวาลัยอีสาน" และพ่อครูก็ได้รางวัลมามากมาย รางวัลจากสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา UNDP (โครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติ)ในฐานะเกษตรกรมีผลงาน" ด้านการสร้างเสริมสิ่งแวดล้อม  รางวัลจากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว; สาขาปลูกสร้างสวนป่า

 ว่าแล้วก็เสี่ยงไปทักว่า อยากไปจัง ..พ่อครูบอกก็มาสิ  เท่านั้นแหละค้า  ก็หาข้อมูลทันทีว่าเดินทางไปยังไง

วันรุ่งขึ้นก็นั่งรถไปลงที่ อ.สตึก จ. บุรีรัมย์   และต่อมอฯอีก 10 กิโล ...พี่วินบอก..กล้ามากกก

ถึงราวก่อนเที่ยง พ่อครูก็ออกมาต้อนรับ พร้อมกับเล่าให้ฟังว่า บอกที่บ้านไว้ จะมีคนมาหา

ที่บ้านถาม...ใครเหรอ

พ่อครู....     ไม่รู้ เป็น ผู้หญิง

ที่บ้าน...  มาจากไหนเหรอ

พ่อครู...ไม่รู้

ที่บ้าน..แล้วเค้ารู้จักที่นี่เปล่า ให้เบอร์เค้าเปล่า

พ่อครู...ไม่รู้จัก และไม่เห็นขอเบอร์

ที่บ้าน....???

แต่..โผล่มาจนได้เจ้าค่ะ 55+

พ่อครูก็พาเดินชมสวนใกล้ๆบ้าน แปลงผัก การใช้ชีวิตง่ายๆ ด้วยวิถึพอเพียง แต่มีความสุขเหลือล้น

ต้นมะเขือการ์ตูน..กินไม่ได้นะค้า

เจ้าหนอนน้อยตัวอ้วน แอบกลัว!

เตา 3 หัว ชนิดเตาแก๊สยังอาย-- ทั้งต้ม--อุ่น--ตุ๋น ได้ทั้งวัน

เมนูเด็ดของที่นี่.."ไก่อบโอ่ง" เด็ดมาก..

และวันเดียวกัน คณะของ ดร.วรภัทรก็ได้มาเรียนรู้วิถีเกษตรพอเพียงเช่นเดียวกัน เราเลยขอแจมไปกับเค้าด้วย

ระหว่างทานกลางวัน ก็ฟังความรู้พร้อมไปด้วย

หลังจากอิ่มหนำสำราญ ได้เวลาย้ายพุง เข้าสวนป่า ไปเรียนรู้วิชาจากพ่อครู อย่างไม่มีกั๊ก

เดินตามกันไปเป็นขบวน

เครื่องมือช่วยขุดเจาะดิน สำหรับคนเอวบางร่างน้อย ..ใช้จอบ เสียมไม่ไหว หรือคนที่อายุเยอะ..(ไม่ได้ว่าแก่นะ)

ที่เผาอิฐ

การเกษตรผสมผสาน..มีสัตว์เลี้ยงเพื่อนำมูลเป็นปุ๋ยให้ต้นไม้ ไม่ว่าจะเป็น วัว แพะ นกกระจอกเทศ ไม่ต้องใช้อาหารสัตว์เลยค่า นำใบไม้มาบดเพื่อเป็นอาหารได้เลย

เจ้าตาหวาน ร้องเรียก 'เหมียวๆ'  เอ๊ย..'ตาหวาน'  ก็เดินกระย่องกระแย่งมาหา มาเป็นดาราหน้ากล้อง  แต่แอบมีจิกหัวเราด้วย..ฝากไว้ก่อน

จากนั้น มาเรียนรู้วิชาที่ตอนเด็กเคยเรียน  แต่..ลืมไปแล้ว พ่อครูแจกมีดคนละเล่ม แล้วทำกันเดี๋ยวนั้นเลยทีเดียว ใครตก ซ่อมกันสดๆ

ต่อไปเข้าสวนไผ่  ได้ยินประโยชน์มาเยอะ แต่เพิ่งเคยเห็นประโยชน์ใหม่ก็ตอนนี้แหละค่า

หลังจากเดินจนเหนื่อย ตามสไตล์คนเมือง ก็มานั่งพัก นั่งคุยกันใหญ่เลย..แหะๆ  ต่างคนต่างคุยกับไอโฟนเหนาะ

ใกล้เวลามื้อเย็น เตรียมอาหาร เราก็ไปเข้าสวนฝัก เด็ดยอดมะรุม ทานกับไข่เจียว

ฮี่ๆ..ด้วยความจำเป็น คนไม่สวย ไม่อาจเผยโฉมหน้าได้ คิกๆ

ถั่วพูอย่างใหญ่มาก สดและกรอบ

แกงเขียวหวานสำหรับกองทัพนี้  เครื่องแกงตำกันเองสดๆ จากในสวนครัวแหละจ้า..

เมนูขนมหวาน..'มันบวดกะทิ'  ที่ขุดกันมาล่ะจ้า

ตกหัวค่ำ พ่อครูให้ขึ้นไปดูดาวที่ห้องดูดาว  เก๋มั้ยละคะ และแล้วก็เข้านอนตั้งแต่ 2 ทุ่ม คร่อก..

เช้ามาตอนแรกกะว่า จะนำฝึกโยคะให้กลุ่ม  แต่เนื่องจากผู้นำฝึกตื่นสายโด่ง อิอิ ขออภัยค้า..

จากนั้นก็เตรียมเมนูอาหารเช้าอีก นี่เลย..ยำถั่วพูแบบไม่มีหมู น้ำพริกเผา แต่หมด 55 ไม่แน่ใจอร่อย หรือท้องว่างกันค่ะ

ชักรูปภาพกันก่อนทานซักเล็กน้อย

อิ่มหมีพีมันกันดีแล้ว เดินย่อยกันอีกซักรอบ  พ่อครูชวนให้อยู่ต่อ จะทำที่อบตัวให้ ดูห้องอบสมุนไพรสิคะ เริ่ดดด

ต้องขอขอบคุณพ่อครูและที่บ้านเป็นอย่างมาก ที่ได้เมตตาให้เราเข้าไปเรียนรู้ ให้ที่พักและอาหารอันสด อร่อย ไร้สารเคมีใดๆ พร้อมทั้งอากาศที่สดชื่นจากสวนป่าที่เขียวครึ้ม สร้างมากว่า 30 ปี  จนทุกวันนี้ เสาร์ อาทิตย์ ที่สวนป่าคิวเต็มตลอด มีบริษัทชั้นนำมาขอเรียนรู้ และจากมหาวิทยาลัยต่างๆ

พ่อครูบอกว่า น่าจะอยู่ต่อ กลับไปก็ไม่มีอะไร น้ำก็ท่วม ต้องกินมาม่า ที่นี่มีทุกอย่าง เน็ตก็มี..แล้วจะกลับไปทำ..อะไร

อืม..จริงแฮะ 

Free TextEditor