ทางไร้กุหลาบ (The Stars Shine Down by Sidney Sheldon)

เรื่อง ทางไร้กุหลาบ (The Stars Shine down)
ผู้แต่ง ซิดนีย์ เชลดอน (Sidney Sheldon)
ผู้แปล ฉวีวงศ์
แพรวสำนักพิมพ์, 2554






ผิดไหมถ้าผู้หญิงคนหนึ่ง “เก่ง” พอที่จะยอมเอาตัวเข้าแลกเพื่อให้ได้มาซึ่งความฝัน?

ลารา คาเมรอน...เธอจน แต่เธอมีฝัน เธออยากเลือก แต่เธอจำต้องถูกเลือก แล้วเธอก็ตัดสินใจเอาตัวเข้าแลกเพื่อให้ถึงฝั่งฝัน แต่ระหว่างเส้นทางนั้นเธอต้องฝ่าฟัน และถูกฟัน (ฝ่า) ตั้งแต่วัยสาว แต่เธอไม่สน เธอมุ่งจะสำเร็จ แล้วก็เธอสำรวจความเป็นไปได้ เธอรุ่ง เธอแรง เธอแกร่ง เธอกิน (ผู้ชาย) เธอเป็นคนดีหรือคนเลว?
แต่สำหรับคนอ่านคนหนึ่งอย่างชรินเลขะ ขอบอกว่าหญิงนามว่าลารา คาเมรอน ...เธอช่าง Bitchy ยิ่งนัก! (ขออภัยที่ต้องใช้คำนี้)


ตัวเอกคือลารา คาเมรอน เธอเป็นเด็กบ้านแตก ยากจน ไม่เป็นที่ต้องการในวัยเด็ก แต่ก็สู้ชีวิตและมีความทะยานอยาก ใฝ่ฝันให้ได้มาซึ่งความสำเร็จ ขั้นแรกเธอต้องเอาตัวเข้าแลกเพื่อให้ได้มาซึ่งความสำเร็จในธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ ต่อมา เธอก็ย้ายไปสู่เมืองใหญ่และกลายเป็นนักพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ที่สร้างตึกสูงระฟ้า เป็นนักธุรกิจหญิงที่ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางในอเมริกา เป็นสตรีที่มีบารมี ต่อสู้ชิงไหวชิงพริบกับผู้ชาย เธอไม่กลัวใคร ไม่กลัวผู้ชาย เธอสู้ยิบตา จนได้รับฉายาว่า “ผีเสื้อเหล็ก” (Iron Butterfly)

ลาราตกหลุกรักนักเปียโนมากฝีมือ แต่งงานอยู่กินกัน หญิงแกร่งคนนี้ต่อสู้กับผู้ชายในโลกธุรกิจ แต่ก็มีมุมหวาน ๆ ให้แก่สามี เมื่ออยู่นอกบ้าน ลาราคือ Bitch แต่ในบ้านเธอคือ Baby

เมื่อไม่พอใจใคร ลาราก็จะเล่นงาน นึกจะไล่ใครออก ก็เขี่ยทิ้งเอาง่าย ๆ แต่ในเบื้องลึก ความอ่อนโยนก็แฝงกายอยู่เช่นกัน เธอเอาใจใส่พนักงานที่ซื่อสัตย์ รักสามี (แต่ก็มีกิ๊ก...เอ๊ะ ยังไง)

อย่างไรก็ตาม อุปสรรคไม่เคยปรานีว่าคุณคือหญิงหรือชาย ลาราเผชิญกับความสูญเสีย ทั้งทางธุรกิจ และบุคคลอันเป็นที่รัก เธอถูกต้อนแทบจนมุม แต่แล้วลาราก็ฮึดสู้ขึ้นมา โดยได้รับแรงช่วยจาก “มือลึกลับ” (?)

วันนั้น...วันสุดท้าย (ซึ่งก็คือบทแรกสุดของเรื่อง) เธอจะไม่เหลือใครเลยกระนั้นหรือ? ความหรูหราและทรัพย์สินเงินทองที่เธอสู้อุตส่าห์ทุ่มทั้ง “กาย” และใจเพื่อให้ได้มันมานั้น ไม่มีค่าอะไรอีกแล้วใช่ไหม?

...นี่ฉันจะไม่เหลือใครแล้วหรือ ฉันอุตส่าห์ทำดีให้แก่คนรอบข้างมามากนะ...

ลาราเอ๋ย...แล้วที่เธอทำ Bitchy กับชาวบ้านล่ะ ไม่คิดเลยนะ!

ทางไร้กุหลาบ (The Stars Shine Down) คือนวนิยายของซิดนีย์ เชลดอน เรื่องที่ 2 ที่ได้อ่าน เรื่องแรกที่อ่านคือ A Stranger in the Mirror (ฉบับภาษาอังกฤษ)

สำหรับชื่อ “ทางไร้กุหลาบ” ผมคิดว่าชื่อเรื่องภาคไทยไม่ค่อยดึงดูดเท่าไร ถ้าไม่ใช่เพราะเป็นผลงานของเชลดอน ก็อาจจะไม่สนใจ แต่ครั้นอ่านแล้ว ต้องยอมรับว่า ฝีมือของเชลเดอร์ยังแน่นอยู่ การดำเนินเรื่องก็รวดเร็ว น่าติดตาม และหักมุม!

แพรวสำนักพิมพ์เขียนที่หน้าปกว่า Mystery อันที่จริง ผมคิดว่านักอ่านไทยจำนวนไม่น้อยคงเหมือนผม คือ ไม่ค่อยแน่ใจนักว่า นวนิยายแนว Mystery, Thriller, Suspense มีนิยามที่แน่ชัดคืออะไรกันแน่ และมีความแตกต่างกันยังไง โดยส่วนตัว เรื่องนี้น่าจะเป็น Suspense มากกว่าเพราะมีปมให้ลุ้น (คิดว่า Suspense กับ Thriller คงเป็นประเภทเดียวกัน เพียงแต่ในระยะหลัง มีการใช้คำว่า Thriller กันมากกว่า และออกไปในแนวอาชญนิยายมากขึ้น) ไม่น่าจะใช่ Mystery เพราะถึงแม้ว่าเนื้อเรื่องจะหักมุมจนต้องร้อง “ห๊ะ...ว่าไงนะ นี่อ่านไม่ผิดใช่มะ” แต่ก็ไม่ได้มีการ “ค้นหา” เงื่อนงำอะไร

โดยรวมแล้ว เรื่อง “ทางไร้กุหลาบ” สนุก

ทว่า “ความสนุก” กับ “ความชอบ” อาจไม่เหมือนกันในทุกกรณี...ขอบอกว่าเรื่องนี้สนุกแบบผู้ใหญ่ คือลึก สมจริง และอ่านไปคิดไป ถ้าพูดถึงเรื่องความชอบละก็ ผมชอบบทประพันธ์ และไม่เกลียดตัวเอก เพราะรู้สึกว่า มนุษย์ก็อย่างนี้แหละว้า...มีชั่วมีดีปะปนกันไปในคนคนเดียวกัน แต่คิดว่าผู้อ่านจำนวนไม่น้อยคงหมั่นไส้ หรือถึงขั้นเกลียด “ยัยลารา” เลยทีเดียว เพราะชี Bitchy จริง ๆ ...แล้วอาจจะพาลไม่ชอบบทประพันธ์ไปด้วย (ทางที่ดี แยกคิดดีกว่า ระหว่างตัวละคร กับตัวบทประพันธ์)

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่จะได้จากการอ่านผลงานของเชลดอนคือ ได้ข้อมูลเชิงลึกของวงการที่เป็นฉากของเรื่อง ซึ่งชี้ให้เห็นว่าผู้เขียนศึกษาข้อมูลมาอย่างดีก่อนจะเอามาเขียน คือนอกจากสนุก แล้วยังเป็นการเปิดโลกทัศน์ที่ดีมากด้วย อ่านเชลดอน...รับรองไม่ขาดทุนแน่นอน
Point: 8.5
Recommended (อายุ 20 + น่าจะอ่านสนุก)

Create Date : 17 สิงหาคม 2556 Last Update : 18 สิงหาคม 2556 21:24:49 น. Counter : 4111 Pageviews.		7 comments
Share Tweet