ดาวบันดาล (The Fault in Our Stars)
ผู้แต่ง จอห์น กรีน (John Green)
ผู้แปล เขมรินทร์ พงษ์สุวรรณ
สำนักพิมพ์คลาสแอคท์, มีนาคม 2557 

เกริ่น

รู้จักผลงานของจอห์น กรีน ฉบับภาษาอังกฤษมาตั้งแต่ก่อนฉบับภาษาไทยจะออก ผลงานที่โดดเด่นที่สุดของกรีนในขณะนี้คือ The Fault in Our Stars  ซึ่งสื่อต่างประเทศบอกว่าสร้างปรากฏการณ์วรรณกรรม Young Adult ให้กลายเป็นกระแสที่เด่นชัดที่สุดในยุคนี้ คำว่า Young Adult แปลตามตัวอักษรก็คือ "ผู้ใหญ่ที่ยังอ่อนวัย" หรือ "ผู้ใหญ่ตอนต้น" หรือพูดกันง่าย ๆ คือ "วัยรุ่น"  พอขึ้นชื่อว่าวรรณกรรมวัยรุ่น โดยส่วนตัวแล้ว ระยะหลัง ๆ ชรินเลขะไม่ค่อยหยิบมาอ่านเท่าไร แต่เนื่องจากจอห์น กรีนดังเสียจนไม่รู้จะดังยังไง และด้วยความสงสัยว่าทำไมนักเขียนหนุ่มคนนี้ถึงได้กลายเป็น global sensation (โดยเฉพาะในอเมริกา) และบทประพันธ์ยังกลายเป็นภาพยนตร์อีก จึงไปซื้อ The Fault in Our Stars ฉบับภาษาอังกฤษมาอ่าน พร้อมกับความรู้สึกที่ว่า ถ้าบทประพันธ์ดังขนาดนี้ เดี๋ยวคงต้องมีฉบับภาษาไทยตามออกมาให้อ่าน...แล้วก็มีจริง ๆ  

พออ่านภาษาอังกฤษไปก่อน ผลปรากฏว่า...

อ่านได้ช้ามากครับ เพราะ 1) เป็นคนอ่านหนังสือช้าอยู่แล้ว, 2) เป็นคนชนิดที่ไม่ชอบคาใจเมื่อมีคำศัพท์ที่ไม่เข้าใจความหมาย จึงต้องค้นโดยตลอด (ไม่ว่าจะอ่านภาษาไทยหรืออังกฤษ) ฉะนั้น เวลาอ่านหนังสือจึงต้องมีพจนานุกรมอยู่ข้าง ๆ (สมัยนี้ดีหน่อย ใช้สมาร์ทโฟนได้), และ 3) อ่านไปก็คิดไป...สรุปว่าเรื่องนี้ใช้เวลาในปี 2013 อ่านอยู่หลายเดือน (หนังสือฉบับภาษาอังกฤษออกเมื่อปี 2012)

อ่านจบ...และพบว่า ไม่แปลกใจที่ Young adult ทั้งหลาย ชอบ หรืออาจถึงขั้นรักนวนิยายเรื่องนี้ และรู้สึกด้วยว่า เรื่องนี้เหมาะกับคนทุกวัย เหมาะกับคนที่รู้ว่า 'มะเร็ง' แปลว่าอะไร, เหมาะกับพ่อแม่ที่มีลูก, เหมาะกับเพื่อนที่รักเพื่อน, และเหมาะกับคนที่คิดว่าชีวิตเรา เราเลือกที่จะมีความสุขได้...แม้จะอยู่ภายในกรอบจำกัดก็ตาม ฉะนั้น สำหรับคนที่เป็นนักอ่าน อย่าให้คำว่า Young adult มาหลอกตาจนมองข้ามเรื่องนี้ไป เพราะเรื่องนี้ลึกซึ้ง ชวนให้ยิ้ม ชวนให้คิด ยิ่งกว่านิยาย YA เล่มไหน ๆ

เรื่องย่อ (สปอยล์น้อยที่สุด)

ตัวเอกชื่อเฮเซล เกรซ เป็นสาววัย 16 ย่าง 17 แต่ภาระที่เธอแบกรับไว้นั้นไม่น้อยเหมือนวัยของตัวเอง เธอเป็นมะเร็ง...กำลังจะตาย ต้องตายแน่ ๆ เธอเองก็รู้ตัว พ่อแม่ก็พยายามบังคับให้ไปเข้ากลุ่มที่เรียกว่า "กลุ่มสนับสนุน" สำหรับผู้ป่วยมะเร็ง ซึ่งจะมีการแลกเปลี่ยนความคิดเห็น มอบกำลังใจให้แก่กัน เฮเซลไม่อยากไป เธอบอกว่าน่าเบื่อน่ารำคาญ พูดแต่เรื่องคนตาย จนกระทั่งวันหนึ่ง เธอก็ยอมไป และได้พบกับออกัสตัส  เขาหล่อ เซ็กซี่ แต่ขาด้วน! นั่นก็เพราะมะเร็งอีกเช่นกัน ทั้งสองรักกัน ตามล่าความฝันด้วยกัน ซึ่งความฝันก็คือ?...และสิ่งที่เป็นต้นเหตุของความฝันคือ?...(ใบ้ให้ว่าเป็นสิ่งที่บล็อกเกอร์รีวิวหนังสือทุกคนคงชอบอยู่แล้ว) และแล้วในที่สุดทั้งสองก็ไปที่...? ต่อจากนั้นก็เผชิญกับ...?  แล้วตอนใกล้จะจบก็เสีย...?  จบเท่านั้นครับ เรื่องย่อมีประมาณนั้น เท่านั้นจริง ๆ  

ส่วนคำโปรยที่ปกหลังฉบับภาษาไทย สำนักพิมพ์เขียนว่า "...ดาวของเขาสุกสกาว แต่ดาวของเธอริบหรี่ เมื่อดาวสองดวงมาบรรจบ เขาและเธอจะพบปาฏิหาริย์ หรือวันวารแห่งน้ำตากันแน่ เฮเซล แลงแคสเตอร์ กำลังต่อสู้กับมะเร็งระยะสุดท้าย เธอมียาที่ช่วยยื้อลมหายใจไว้ แต่ชีวิตก็ถูกจำกัดจำนวนวัน และแล้ววันหนึ่ง เมื่อเด็กหนุ่มผู้น่าค้นหาปรากฏตัว...ทุกอย่างเปลี่ยนไป ออกัสตัส วอเทอร์ส...คือดาวสว่างไสว คือปริศนาชวนหลงใหล แต่เขาคือคำตอบสุดท้ายของเฮเซลจริงหรือ ดวงดาวเผือดแสงของเธอเริ่มส่องประกายอีกครั้ง...ตลอดกาล หรือแค่ผ่านมา...แล้วผ่านไป"

แน่นอน สนพ.เขียนเรื่องย่อได้น่าอ่านกว่าที่ชรินเลขะเขียน เพราะนั่นคือมือโปร แต่รวม ๆ แล้ว พล็อตของเรื่องนี้ ก็คือเรื่องรักของหนุ่มสาวคู่หนึ่ง...

ความรู้สึก

...ซึ่งก็ไม่ใช่พล็อตเรื่องที่แปลกใหม่ แต่ชรินเลขะเข้าใจเลยว่า เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่อง "แนวกว้าง" แต่เป็นเรื่อง "แนวลึก" คือ พล็อตมีแค่นั้น แต่ความคิดและถ้อยคำของตัวละครเพียงไม่กี่ตัวคือเสน่ห์ที่ติดใจคนอ่านไปตลอด ชรินเลขะถึงกล้ายืนยันว่า เรื่องนี้ไม่ใช่นิยายวัยรุ่นดาด ๆ