ก่อนร่วงโปรย โรยรา เมื่อล้าลม
เหมันต์โชย โบยโบก ความโศกเศร้า
ถือเอาเรา ต่างผักปลา บนหน้าเขียง
ระลอกซัด ตวัดลม คมสำเนียง
มิฟังเสียง อุทรณ์ ที่อ่อนโรย
ความเหน็บหนาว ร้าว-เงียบ ยะเยียบเยือก
มิได้เลือก เราท่าน พลันหาโหย
กระหน่ำเฆี่ยน กระหนาบเข้า เคล้าโอดโอย
ก่อนร่วงโปรย โรยรา เมื่อล้าลม
เสียงหวิวหวีด กรีดเถือ ลงเนื้อข้าฯ
ให้หลั่งเลือด ยังดีกว่า ให้สาสม
โอ้ความหลัง ฝังคราว ร้าวระบม
มิอาจข่ม จมใจ ให้หลับตา
ยังนานเนิ่น เกินไป ในคืนร้าว
กว่าคืนหนาว จะก้าวไป จากใจข้าฯ
หวังเพียงลม โลมใจ ให้ด้านชา
จึงหยดหยาด ราดสุรา ให้ชาชิน
Create Date : 27 ธันวาคม 2553 |
Last Update : 19 มิถุนายน 2554 2:48:27 น. |
|
7 comments
|
Counter : 770 Pageviews. |
|
|
จันทราเร้าอร่ามตาพาเฉิดฉิน
เพียงความหลังฝังจมธรณิน
รักชรินจรุงไซร้ใต้ธรา