๐ สู่อีกหนึ่งทางลดอัดคดเคี้ยว

สู่อีกเลี้ยวทางลัดให้ตัดข้าม

ก่อนจะเผยทางรกให้วกตาม

ก่อนจะข้ามทางเท้าอันเปล่าคน

๐ จึงลงย่ำทางเทือกที่เลือกไว้

ให้ห่างไกลปลีกเมืองเรื่องสับสน

แม้ปรกครึ้มป่ารกอันวกวน-

มิเกินค้น...ใจคนสิจนใจ

๐ จึงแบกเป้หนักอึ้งตะบึงฝ่า

อาทิตย์กล้าไป่กั้นตะบันใฝ่

ด้วยเพรงเพรียกเรียกหวังกำลังใจ

แห่งพงไพรเพลงเถื่อนเกลื่อนวารวัน

๐ จะก้าวย่างทางเก่าเล่าอดีต

กับรอยมีดถากเถือเหนือกิ่งนั่น

ซึ่งเลือนรางทางเก่าด้วยเถาวัลย์

จะเปิดฝันฟันฝ่าพนาไพร

๐ จากทางน้อยคล้อยหลังตะวันบ่าย

จึงสู่สายธารากลางป่าใหญ่

ละอองชื้นชื่นฉ่ำรำบายไกล

ละอองไสไหลเอื่อยอย่างเฉื่อยชา

๐ จึ่งปลดเปลื้องสาปเสื้อทั้งเหงื่อโชก

แล้วโตนโตรกโบกว่ายคลายแดดกล้า

ความอบอ้าวถูกโอบเอื้อเหนือธารา

ทั้งโลกหล้าสดใสในบัดดล ฯ

Create Date : 22 กันยายน 2555
Last Update : 5 ตุลาคม 2555 23:16:24 น.		18 comments
Counter : 3165 Pageviews.
Share Tweet