|
ชีวิตชายแดนปาดังเบซาร์ - กินเลือดงู
ชีวิตชายแดนปาดังเบซาร์ - กินเลือดงู
ที่ปาดังเบซาร์ (Padang Besar) จะมีร้านขายงูอยู่หลายร้าน โดยจะมีการเชือดสด ๆ ให้ลูกค้ากินเลือดกับดีงูผสมเหล้าโรง หรือเหล้าขาวที่มีดีกรีกว่าห้าสิบดีกรีขึ้นไปให้ลูกค้ากิน เคยถามเหล้าขาวว่า กินแล้วมันดีตรงไหน ก็ได้คำตอบว่า ถ้ากินเลือดงูหรือดีงูแล้ว ตอนหัวค่ำตาที่ฝ้าฟางหรือมองไม่ชัดเจน จะมองเห็นชัดแจ๋วขึ้นมาได้หลังจากกินเลือดงูแล้วประมาณหกชั่วโมง เลยแซวแกว่า สงสัยเหล้าขาวจะกินมาก ถึงตาหรี่เล็กเหมือนตางูเห่า
แกเลยหัวเราะแล้วเล่าว่า จริง ๆ เป็นความเชื่อของคนจีนแต่โบราณ ว่าการกินสารพิษบางอย่างก็เพื่อขับพิษบางอย่าง หรืออย่างนิยายกำลังภายในที่กินพิษเพื่อล้างพิษ กอปรกับปาดังเบซาร์ในสมัยก่อน หยูกยาก็หายาก และงูเงี้ยวเขี้ยวขอก็มากในสมัยนั้น อาหารการกินก็หายากส่วนหนึ่ง การได้กินงูก็เลยเป็นอาหารเสริมกับความสนุกตื่นเต้นเร้าใจได้ส่วนหนึ่ง
แกเลยพาไปดูพิธีกรรมการฆ่างูและกินเลือดงูกับดีงูให้ดู ตอนแรกคนขายงูจะให้ชี้ตัวงู หรือเลือกเอางูที่ขังรวมอยู่ในกรงเหล็ก (แปลกอย่างหนึ่งงูที่ขังรวมกันแล้วมักจะไม่กัดกันเลย คล้าย ๆ กับรู้อนาคตของมัน และเจ้าของมักจะไม่ให้อาหารด้วย เพราะธรรมชาติงูอดได้นานมากด้วยส่วนหนึ่ง) ถ้าไม่เลือกงูแล้ว คนขายก็จะใช้เหล็กขอเกี่ยวงูขึ้นมาแล้วบอกราคาขาย ถ้าคนซื้อตกลงว่าจะเอางูตัวนี้แล้ว
คนขายก็จะจัดการเอาเชือกฟาง(พลาสติดสีต่าง ๆ) มัดคองูแบบเงื่อนกระตุกเบ็ดให้แน่น แล้วแขวนคนงูลงมาประมาณหนึ่งคืบจากปากงู นำเชือกมัดไว้กับห่วงหรือไม้ราวมัดให้แน่น แล้วพยายามยืดตัวงูให้ตรง เอาน้ำราดทำความสะอาดตัวงูก่อน (บางเจ้าก็ไม่ทำ) แล้วเอาเหล้าขาวราดหรือผ้าชุบเหล้าขาวเช็ดตรงปลายหางงูเห่า ให้สูงขึ้นมาประมาณหนึ่งนิ้วหรือสองนิ้ว เมื่อดูว่าสะอาดดีแล้วก็จะเอามีดคม ๆ กรีดปลายหาง โดยพยายามจับให้แน่น บางเจ้าก็ใช้สองคนช่วยกัน เอามีดคัตเตอร์เป็นหลัก มีดโกนหนวด หรือมีดผ่าตัด แล้วแต่ความถนัด รองเลือดงูใส่แก้วเหล้า งูเห่าแต่ละตัว ตัวหนึ่งๆ เลือดไม่มากนักไม่เคยเกินกว่าหนึ่งส่วนสามของแก้วน้ำ แล้วเอาเหล้าขาวผสมลงไปคนๆ กับช้อนชาให้คนซื้อดื่ม คนซื้อบางคนก็ยังไม่ดื่มก่อนก็มีจะรอผสมดีงู
คนขายก็จะเอามีดกรีดตรงปลายหางขึ้นไปแล้วแยกหนังออก จะเห็นเนื้อสีขาวคล้ายเนื้อไก่มาก ช่วงนี้ก็จะเห็นตับไตไส้พุงของงู เมื่อแหวะเจอดีงูอันเล็ก ๆ สี่ดำขนาดเล็กกว่าเม็ดลำใย ก็จะใช้กรรไกรตัด หรือบางเจ้าก็ใช้มีดตัดลงใส่ถ้วยเหล้า แล้วใส่เหล้าคน ๆ ให้คนซื้อกินต่อไป
Create Date : 05 มิถุนายน 2552 |
Last Update : 5 สิงหาคม 2552 0:18:25 น. |
|
2 comments
|
Counter : 814 Pageviews. |
|
|
|
โดย: หมุยจุ๋ย วันที่: 16 มิถุนายน 2552 เวลา:17:27:32 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
สงขลา Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 32 คน [?]
|
เกิดหาดใหญ่ วัยเด็กเรียนหนังสือโรงเรียน Catholic คณะ Salesian มีนักบุญประจำโรงเรียน Saint Bosco, Saint Savio ชอบอ่านหนังสือ godfather เกี่ยวกับ Mafio ของพวกซิซีเลียน เคยเล่นเกมส์ Mario แล้วได้คะแนนนำเลยนำสระโอมาต่อท้ายชื่อเป็น Ravio ได้กลิ่นอายแบบ Italino เคยเดินทางเข้ากรุงเทพฯ เพื่อเรียนวิชาชีพทำมาหากิน แต่ไม่ใช่วิชาที่ชื่นชอบมากนัก เรียนอยู่กว่าเจ็ดปี ต้องกลับมาทำงานเป็นกรรมกรที่บ้านเกิด จนเริ่มเกิดความหลงรักชีวิตบ้านนอก และวิถีชิวิตชุมชนท้องถิ่นที่ตนอยู่และไปร่วมวงเสวนา
เกิดเดือนมีนาคม แต่ลัคนาราศรีตุลย์ ชอบไปทุกเรื่อง สุดท้ายทำอะไรที่ได้เรื่องไม่กี่เรื่อง แต่ส่วนมากมักไม่ได้เรื่อง
ชอบขับรถยนต์ท่องเที่ยวชมภูเขา ป่าไม้ น้ำตก แต่ไม่ชอบทะเลหรือชายหาด เพราะรู้สึกอ้างว้าง โดดเดี่ยว เมื่อคิดถึงชีวิตตนเองที่มาเปรียบเทียบกับสองสิ่งสองอย่างนี้ รู้สึกว่ามนุษย์เป็นเพียงชีวิตที่เล็กน้อยมากที่มาอยู่อาศัยในโลกใบนี้
ชอบอ่านหนังสือ ท่องเที่ยวใน Internet ชอบเดินทางท่องเที่ยวแถว ในละแวกท้องถิ่นบ้านเกิด นาน ๆ ครั้งจะขึ้นไปเยี่ยมเพื่อนที่กรุงเทพฯ หรือไปหาซื้อหนังสือแถวสยามสแควร์ ถิ่นเก่าที่อยู่และที่เรียน
|
|
|
|
|
|
|
|
ความเจ็บปวดของสัตว์
ไม่ชอบงู มากที่สุด
แต่ข้อเขียนนี้ชอบงูมากกว่าคน