อ่านแล้วคิดถึงตอนเป็นเด็กจริง ๆ

ขอบคุณที่แวะเข้าไปอ่านเรื่องสั้นครับ พอได้มาอ่าน blog นี้แล้วทำให้คิดถึงจังหวัดสงขลา ผมได้มีโอกาสไปเที่ยวจังหวัดนี้ตอนต้นเดือน ได้ขึ้นเขาตังกวนดูเมืองสงขลา ดูเกาะหนูเกาะแมว ถ่ายรูปนางเงือก วันต่อมาก็เดินเลียบหาด เดินซักพักฝนตกหนักต้องรีบเข้าไปหลบในศาลเสด็จเตี่ย ออกมาเห็นสายรุ้งเป็นฉากหลังให้หัวพระยานาค ได้ความรู้สึกไปอีกแบบ
นั่งแพข้ามฝั่ง กินข้าวเนื้อแดงแล้วขึ้นไปดูเมืองเก่าที่เขาแดง บนยอดเขามีเจดีย์ให้ไหว้ขอพร ผมอยู่บนเขาแดงนานหน่อยเพราะชอบภาพของแผ่นดินที่ขนาบด้วยสองทะเล ผมชอบป่าและภูเขาครับ แต่ตอนนี้เริ่มแบ่งพื้นที่ให้กับทะเลและหมู่เกาะ ผมว่าทะเลมีเสน่ห์ ถึงจะให้ความรู้สึกอ้างว้าง แต่ก็ทำให้เรารู้จักตัวเองมากขึ้นครับ

เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว ที่โคราชจะมีคุณยายเร่ขายแมงดานึ่งตามร้านอาหารกลางคืน เพื่อน ๆ ชอบทานกันมาก เท่าที่จำได้ต้วละ 3 บาท เจอกันเรื่อย ๆ ก็แพงขึ้นเรื่อย ๆ จนราคาราวตัวละ10 บาท ตอนนี้ไม่เห็นยายมาหลายปีแล้ว

ที่แถบอีสาน แถวปักธงชัยก่อนขึ้นวังน้ำเขียวก็มี ถ้าขับรถผ่านเพิงขายของข้างทาง เห็นอ่างมีมุ้งลวดพลาสติกสีฟ้าคลุมอยู่ละก็เขาจะขายอึ่งเป็น และอาจจะย่างขาย คนข้าง ๆ บอกว่าอร่อยมากทั้งที่มีไข่และไม่มีไข่ ช่วงนี้ฝนเริ่มลงน่าจะมีแล้วค่ะ แต่เราทานไม่เป็น

เรายังใช้สบู่สบู่นกแก้วเขียวที่ยังไม่สาวอยู่เลย

ปลาช่อน ถ้าไม่ใช่แม่ปลาช่อนเรียกปลาครอกหรือเปล่าคะ

ทางเหนือจะเรียกว่าปลาหลิม น่าจะตามลักษณะของหัวมันน่ะค่ะ

คนเหนือ ตามมาอ่านเรื่องของคนใต้
ดีนะคะแลกเปลี่ยนกัน
อ่านเพลินค่ะ