อะ ปะ คะ ค่ะ มั้ย ซิ สิ ซัก สัก และเรื่องวรรณยุกต์

๑.

คำว่า "อ่ะ-ป่ะ" จะพบเกลื่อนในอินเตอร์เน็ตและในโปรแกรมแชตทั้งหลาย
นั่นยังพอทำเนา เดี๋ยวนี้รู้สึกจะลามไปถึงหนังสือหลายต่อหลายเล่มแล้ว
จึงขอยกเป็นประเด็นเสริมความรู้ไว้สำหรับผู้ที่ยังไม่ทราบว่า

อ.อ่าง ป.ปลา (ก จ ด ฎ ต ฏ บ ป อ) เป็นอักษรกลาง
ผันวรรณยุกต์ได้ ๕ เสียงก็จริง แต่ถ้าผสมสระเสียงสั้นหรือตัวสะกดแม่ กก กด กบ
จะเป็นคำตาย เป็นเสียงเอกอยู่แล้ว ไม่ต้องมีไม้เอก
เช่น อะ ผันได้สี่เสียงคือ อะ (เสียงเอก) อ้ะ อ๊ะ อ๋ะ (ไม่มีเสียงสามัญ)

ฉะนั้นที่ถูกต้องจึงเป็น "อะ-ปะ เช่น ไม่ได้อะ มีไรปะ"

๒.

คะ - ค่ะ เช่น นะคะ พิมพ์เป็น นะค่ะ
(แม้แต่การตั้งกระทู้ในไทยไรเตอร์ก็เจอกันบ่อย)

คะ เสียงตรี ใช้ลงท้ายคำถาม คำสั่งหรือประโยคบอกเล่าเป็นส่วนมาก
เช่น ทราบกันไหมคะ ลองพูดใหม่สิคะ อะไรนะคะ โอ้ย ลูกอีฉันนี่นะคะ อ่านกันด้วยนะคะ

ค่ะ เสียงโท ใช้ลงท้ายประโยคคำตอบ ประโยคบอกเล่า
เช่น ไม่มีหรอกค่ะ เอามาแล้วค่ะ ดีค่ะ อย่างนั้นแหละค่ะ


๓.

มั๊ย
ม.ม้า เป็นอักษรต่ำ ผันได้แค่สามเสียงสองรูป คือ มัย มั่ย มั้ย เท่านั้น

จริงๆ คำว่า มั้ย ที่ใครก็ไม่รู้บัญญัติมาแทน ไหม นั้น ไม่ใช่คำที่ถูกเสียทีเดียว
นักเขียนอย่างเราท่านพึงสำเนียกไว้ว่า ไม่ควรใช้ในการบรรยาย
แต่อนุโลมใช้ในเครื่องหมายคำพูดได้ (อัญญประกาศ) เพื่อให้ได้เสียงใกล้เคียง

เช่นเดียวกับคำว่า เค้า เดี๋ยวนี้เริ่มลามไปถึงการบรรยายแล้ว
เป็นเรื่องน่าห่วงว่า ถ้านักเขียนไทยที่ใช้ภาษาไทยไม่รักษาความถูกต้องของภาษาไทย แล้วใครจะรักษา
หนักกว่านั้นคือ การเรียกสัตว์ สิ่งของว่า เขา
มีหนังสือเล่มหนึ่ง เป็นหนังสือเก่า ต้นฉบับเดิมผู้เขียนท่านใช้ มัน แต่มีคนเอามาพิมพ์เผยแพร่ใหม่
แล้วเปลี่ยนคำว่า มัน เป็น เขา ทั้งเล่ม อ่านแล้วเหนื่อย
(ความเห็นส่วนตัวของผม ก็มองในแง่ดีอยู่เล็กน้อยว่าคนไทยพากันลดตัวเองลงเทียบเท่ากับสัตว์เดรัจฉาน
แสดงว่าเข้าใจตัวเองดีว่าคนทุกวันนี้จิตใจไหลลงต่ำ แต่เรียกสิ่งของว่า เขานี่ยังรู้สึกไม่เห็นด้วย)


๔.

ซิ สิ ซัก สัก

ซิ ใช้ในประโยคคำถามหรือคำสั่ง แสดงความกระตือรือร้นหรือกำกับ เช่น ไหนลองว่ามาซิ เอาน้ำมากินหน่อยซิ
สิ ใช้ในประโยคคำสั่งกรายๆ ไม่คาดหวังนัก หรือประโยคตอบโต้ เช่น ก็ว่าไปสิ ดูนี่สิ นั่นสิ

ส่วน ซัก ในประโยค เช่น เขาหยิบเงินมาซักสามสี่สิบบาท ซักอัน ซักซอง ซักวัน ซักเรื่อง
ถ้าเจอคำนี้ในงานของนักเรียน ผมจะถามว่า
"จะเอาเงินไปซักให้สะอาดกันเลยหรือ"
ไม่ก็ "เงินมันตอบไม่ได้จะไปซักมันทำไม"

ประโยคลักษณะนี้จะมาในรูปใดก็แล้วแต่ ใช้ "สัก" ทั้งสิ้น
เช่น ขอซักถามสักนิดนะ จะเอาอะไรก็เอาสักอย่างเหอะนา มันจะไปได้สักกี่น้ำเชี่ยว


๕.

ละ เป็นคำประกอบกริยา เน้นความให้มีน้ำหนักขึ้น เช่น เอาละ แน่ละ นั่นละ ถ้าแกไม่มาละก็
ล่ะ เพี้ยนมาจาก เล่า เช่น อ้าว ทำไมมากันแค่นี้ล่ะ


๖.

การผันวรรณยุกต์นั้น มีข้อจำง่ายๆ คือ
พยัญชนะที่ผันได้ทั้ง ๕ เสียง คือ อักษรกลาง ได้แก่ ก จ ด ฎ ต ฏ บ ป อ (หลักจำคือ ไก่ จิก เด็ก ตาย บน ปาก โอ่ง)
ยกเว้นเมื่อผสมสระเสียงสั้นเช่น อะ อิ อุ เอะ แอะ หรือสะกดด้วยแม่ กก กด กบ เป็นคำตาย ไม่ต้องลงไม้เอก เพราะเป็นเสียง

เอกอยู่แล้ว
นอกนั้นผันได้เพียงสามเสียงบ้างก็แค่สองเสียงบ้าง เช่น คะ (เสียงตรี) ค่ะ (เสียงโท)
นอกนั้นลองศึกษาจากคุณครูภาทิพย์ตามลิงค์นี้ดูครับ

//www.st.ac.th/bhatips/gramma3.htm


นอกจากนี้ยังมีคำอีกเป็นจำนวนมาก ที่เดี๋ยวนี้ใส่วรรณยุกต์ผิดมาตรา
เช่น แร่ด (แรด) แซ่บ (แซบ) เริ่ด (เริด) คลิ๊ก (คลิก) เป็นต้น

ในนี้มีผู้รู้อยู่มากท่าน มาช่วยยกกันคนละคำสองคำเพื่อเป็นความรู้ร่วมกันดีไหมครับ
หรือจะถกกันในประเด็นใกล้เคียงก็น่าสนุกนะครับ


หมายเหตุ : ภาษาเป็นเครื่องมือสื่อสารของคน อาจเปลี่ยนรูปเปลี่ยนร่างได้ เพี้ยนไปต่างๆ จนเป็นที่ยอมรับกันได้
แต่ที่ต้องรักษาไว้ให้ถูกต้องคือ "การผันวรรณยุกต์"
เด็กทุกวันนี้ผันวรรณยุกต์กันไม่เป็นแล้ว อักษรสูง กลาง ต่ำคู่ ต่ำเดี่ยว คำเป็น คำตาย ก็ไม่รู้
ใช้มั่วกันไปหมด (รวมทั้งผู้ใหญ่จำนวนมาก)

Create Date : 04 สิงหาคม 2551 Last Update : 4 สิงหาคม 2551 13:47:19 น. Counter : 18450 Pageviews.		5 comments
Share Tweet