24 Jan 2009

วันนี้เป็นวันเกิดของดั้นเอง

อายุครบรอบ 32 ปี

โค๊ะ!!!

อยู่บนโลกใบนี้มา 32 ปีแล้วรึนี่

จะว่านานก็นานอยู่

จะว่าน้อยก็น้อยอยู่

อยู่ที่อารมณ์ในตอนนั้นว่าจะคิดว่ามันน้อยหรือมันนานแล้ว

.

ชีวิตที่ผ่านมา 32 ปีนี่

มีทั้งสุขและทุกข์

แต่มันสุขซะ 90 เปอร์เซ็นต์

อีก 10 เปอร์เซ็นต์มีไว้ไม่ให้มันเพอร์เฟ็คเกินไป

ร้องไห้เป็นบ้าเป็นหลัง

หัวเราะซะจนปวดกราม

เครียดซะจนเส้นเลือดในสมองเกือบแตก

และยิ้มจนหุบไม่ได้

คละเคล้ากันไป

ไม่งั้นจะเรียกว่าชีวิตรึ

ถ้ามันง่ายไปกว่านี้

คงไม่มันส์

.

ไอ่เราก็ชอบความมันส์อยู่ด้วย

กร๊ากกกกก

เลือกที่จะเจ็บ

เลือกที่จะสุข

เลือกด้วยตัวเอง

ก็จะไม่บ่นอะไรทั้งนั้น

(เพราะจะไปก่นด่าคนอื่นแทน อุ๊ย...ไม่ช่ายยยยย)

วันนี้ว่าด้วยเรื่องของวันเกิด

ขอบคุณเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกคนนะคะ ที่อวยพรวันเกิดให้

ขอบคุณและซึ้งใจจริงๆ

ขอบคุณมากๆ

.

บอกตามตรงว่า

ตัวอิ๋วเอง

ไม่ค่อยจะให้ความสำคัญกับมันสักเท่าไหร่

ส่วนมากวันเกิดก็จะมานั่งคิด ทบทวน

แต่ละช่วงเวลาของปี

ว่าทำอะไรไปมั่ง ดีไม่ดีอย่างไร

ทำให้ใครดีใจ เสียใจไปรึเปล่า

พัฒนาการของตัวเองเป็นไง

ดีขึ้น รึแย่ลง

และ

สำรวจสุขภาพจิตของตัวเอง

เป็นหลัก

เท่าที่รู้ ปีที่แล้ว

EQ ต่ำมาก

ปีนี้จะพยายามพัฒนาให้มันสูงขึ้น

.

ไม่มีงานฉลองวันเกิดของตัวเอง

มาตั้งแต่อายุ 25 ปี

และ

ปีนี้ก็เช่นกัน

ไม่ใช่ว่าไม่ปลื้มที่อายุมากขึ้น

แต่ไม่รู้ว่าจะฉลองทำไมต่างหาก

.

ป้าจิตโทรมาหาแต่เช้า

" Happy Birthday นะจ๊ะอีหล้า"

"เดี๋ยวจะไปตานขันข้าวให้นะ ประมาณ 7 โมง ยกมือสาธุด้วยเน้อ"

ดู๊...ตัวเองเกิดแท้ๆ ยังลำบากป้าให้ไปทำบุญให้

และ

เป็นอย่างนี้มาตั้งแต่จำความได้

ตอนอยู่แพร่พอวันเกิดเรา ป้าก็จะปลุกพาเราไปวัด

อยู่ มช. ป้าก็จะไปทำให้

จนแก่ปานนี้ ป้าก็ยังทำให้อยู่อย่างสม่ำเสมอ

"น้องขอบคุณป้ามากๆที่ให้ความรัก เอาใจใส่สม่ำเสมอไม่มีลดน้อยถอยลง"

และ

ขอบคุณพ่อกับแม่

ที่ให้ชีวิต เลี้ยงดู อบรมและอดทน

กับลูกสาวขี้โมโหคนนี้สม่ำเสมอไม่เคยเปลี่ยน

.

พี่ชายคนนึงบอกว่า

"ทำอะไร ให้คิดถึงใจพ่อกับแม่เยอะๆ"

เพราะท่านเป็นคนเดียวที่อยากให้เราได้ดีและมีความสุขที่สุด

.............

ตอนบ่ายแก่ๆ

จ๊อดมาหาที่หอ

เอาของขวัญมาให้

ดู๊...คิตตี้ซะด้วย

แกะออกมาเจอโน๊ตใบนี้

ยังไม่ทันรู้เลยว่าอะไร เขียนมาซ้า

หูจับไม่โครเวฟ

ขอบคุณ ขอบคุณ

ไม่บ่น ไม่ว่า แต่ดีใจที่ยังจำได้ว่าชั้นรออยู่

มีโปสการ์ด และรูปสวยๆแนบมาอีก

Thank you เน้อ

.

หิวด้วยกันทั้งคู่เพราะยังไม่ได้กินข้าวเที่ยง

ตอนนี้ก้ปาไปบ่ายสี่โมงครึ่งแล้ว

ไปกินเนื้อย่างดีกว่า

ร้านโคขุนโพนยางคำ ซอยนวลจันทร์

ไม่ได้มานาน ตอนนี้เข้าขยายร้านแล้ว

กว้างขวาง อากาศถ่ายเท ดีขึ้นเยอะเลย

น้ำจิ้มเนื้อย่าง และน้ำปลาที่เราสองคนขาดไม่ได้

กระติบข้าวเหนียว

ถ่ายใหญ่เลยนะ

เป๊ปซี่แก้กระหาย

หิวแล้วนะเฟ้ยยยยยย

กระทะร้อนมาแว้วววววว

เนื้อหนอก

เนื้อสันใน

อร่อยโฮกๆ

กินกันสองคน อย่างละสองจาน

และตามด้วย แกงอ่อมเนื้อ

อิ่มและหนักพุงมากกกกกกกกกก

หมดไปหกร้อยแปดสิบบาท

ตอนนี้ที่ร้านมีที่จอดรถแล้วนะคะ

วันนี้ฟ้าสวยดี

.

ออกจากร้านไป

ตลาดปัฐวิกรณ์

ตั้งใจมาเดินกันนานแล้ว

วันนี้ก็ได้โอกาส ก็เลยจัดไป

เดินไปเดินมา ได้ต่างหูมา 2 คู่ 10 บาท

คู่ละ 5 บาท

เนื่องด้วยจอดรถที่คาร์ฟูฯ ต้องแต๊มป์บัตร

เข้าร้าน นุ้งแมงดาว (เอาคำคุณจีบันมาใช้หน่อย)

ได้กาแฟคนละแก้ว

และนั่งทอดอารมณ์จะได้เวลากลับบ้าน

ขอบคุณที่อยู่เป็นเพื่อนกัน

ในวันที่ใครคนนึงไม่สนใจจะมาหา

ขอบคุณที่รับฟังในวันที่ตัวเธอเองก็มีเรื่องกลุ้มและกังวลใจ

เราต่างก็แบ่งเบากันไปเพราะเราเข้าใจในคำว่า

"เพื่อน"

ขอบใจมากๆนะจ๊ะ

.....

ขอขอบคุณเป็นพิเศษ

สำหรับเม็ดทุกเม็ด

สำหรับข้อความและคำอวยพรน่ารักๆที่เขียนแปะไว้ในไดฯนะคะ

วันเกิดปีนี้

มีความหมายเพราะสิ่งต่างๆที่ครอบครัว เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทำให้

ขอบคุณจริงๆคะ

.........

Create Date : 26 มกราคม 2552
Last Update : 26 มกราคม 2552 13:44:31 น.		3 comments
Counter : 863 Pageviews.
Share Tweet