เบื่อ...

11-14 Jan 2010

ช่วงนี้งานเยอะ ส่วนใหญ่ก็งานราษฎร์ฯทั้งนั้น บางทีก็เกิดอาการเบื่อขึ้นมาเหมือนกัน ที่ต้องทำงานส่วนตัวมากๆ พี่ม่อนไม่เท่าไหร่ แต่นายอีกคนนี่สิ ชักมีความรู้สึกว่าเหมือนเป็นเลขาไปทุกวัน ทั้งๆที่จริงๆแล้วตำแหน่งเราคือ ผู้ประสานงานโครงการ แต่ด้วยความที่นายไม่มีเลขา เราก็พ่วงตำแหน่งนี้ไปโดยปริยายละมั้ง

ก็เข้าใจว่า นิสัยนายแต่ละคนเป็นอย่างไรโดยพื้นฐาน แต่บางทีอยู่ใกล้กันมากๆ ใช้เรื่องเดียวแบบไม่หยุดหย่อน แล้วก็คอยไม่ได้เนี๊ยะ แถมเรื่องนั้นยังเป็นเรื่องส่วนตัวอีก มันก็อดคิดไม่ได้ว่า "เฮ๊ย...มากไปไม๊" เอะอะจะให้ได้ดั่งใจนี่ มันเยอะไปไม๊ ไอ่เราก็พยายามเหลือเกินที่จะติดต่อ ประสานงานให้ ทางนู้นก็พยายามทำให้ แต่ก็เข้าใจได้ว่าบางทีมันก็เป็นระบบงานของเขา การขออนุมัติเรื่องบางเรื่อง แต่ก็ไม่ได้ช้าแบบข้ามวัน นี่บางทีพึ่งส่งเมลล์ไป ก็ให้เราโทรไปถามว่าเห็นเมลล์พี่แกไม๊ แล้วจะตอบภายในกี่ชั่วโมง คือ แบบว่ามันเยอะอะ หลังๆก็ด่าแหลกเลย ศูนย์บีเอ็มฯคงเกลียดชั้นน่าดู แต่ก็น่าเห็นใจนายเรื่องนี้ ซื้อรถมาแพงปัญหาก็เยอะ ซ่อมก็ไม่เสร็จสักที มันก็สมควรที่จะหงุดหงิดและไปกดดันเค้า แต่ชั้นนี่สิ "มันเบื่ออะ"

อีกคนก็มาแนวกระเป๋าตังค์หาย การ์ดสารพัดสารพันก็หายไปด้วย ก็เห็นโทรไปอาญัติกันเรียบร้อย แต่ที่จะเอานี่คือ อยากได้บัตรใหม่เร็วๆ ก็ตามให้ ทั้งบัตรเครดิต ทั้งไมล์สะสมสารพัดสายการบิน ทั้งบัตรสมาชิก โกล์วการ์ดอะไรไม่รู้นักหนา ตามก็ตามให้ทุกอัน ทางนู้นเค้าบอกว่าจะส่งมาให้เร็วที่สุด ตอนนี้อยู่ในระบบการส่งนะคะ พอเราตอบนายไปแบบนี้ ก็จะเดินมาถามยิ้มๆว่าวันนี้ยังไม่เห็นได้เลย เมื่อวานเธอบอกว่าเค้ากำลังจะส่งมาให้นี่นา คือแบบว่า ถ้าตามงานนี่ไม่ว่าเลย แต่นี่มันแบบว่า....เฮ้อ ตอนเห็นเมลล์สั่งงานเรื่องพวกนี้ก็หงุดหงิดอยู่แล้ว ยิ่งมาทวงแบบนี้อีก มันก็ยิ่งหงุดหงิด...

หงุดหงิดขนาดที่อยากจะหางานใหม่....เอากะกูเซ่

อารมณ์ขี้เกียจก็ยังคงติดพันจากวันหยุดยาว กลับมาถึงก็เอนหลังนอน มีความรู้สึกว่าอยากนอน อ่านหนังสือ ดูหนัง ดูละครแบบนี้แหละ นั่งทำงาน ถ้าเริ่มว่างก็เอาละ อยากกลับห้อง อยากนอน ง่วง... ผ้าเผ้อก็ไม่ซัก ทุกวันนี้ก็รื้อเสื้อผ้าเก่าๆในตู้มาใส่ แปลกตามั่งบ้างวัน แต่ก็สนุกดี กะการมิ๊กแอนด์แม็ต

ช่วงนี้ทำกับข้าวมากินทุกวัน เนื่องจากเราท้องไม่ค่อยดี และน้องจิตรก็ท้องโตเริ่มเดินไม่ไหว ก็ดีเพราะได้ตักบาตรทุกวัน และกินอาหารที่แน่ใจว่าสะอาดเพราะเราล้างเอง ปรุงเอง เลือกของมาทำเอง พยายามเคี้ยวให้ช้าลง ไม่กินข้าวคำน้ำคำ เวลาจะกินอะไรช่วงนี้คิดก่อนจะเอาเข้าปาก และคิดว่าน่าจะออกกำลังให้มากขึ้น ดูซิว่าจะทำได้ขนาดไหน

วันนี้อาจจะอัพไดแปลกกว่าทุกวัน ก็คิดว่าจะเปลี่ยนแนวนิดหน่อย เพราะจะอัพทุกวัน ฉะนั้นก็คงเป็นเรื่องราวในแต่ละวัน ตัวหนังสือจะเยอะขึ้น ส่วนรูปก็จะพยายามลงและพยายามถ่ายมานะค๊า ช่วงนี้ขี้เกียจยกกล้องขึ้นมาถ่ายจริงๆ เหมือนว่า สองปีที่ผ่านมา ถ่ายอาหาร ถ่ายตัวเอง ถ่าย ถ่าย ถ่าย จนหมดมุขละ แหะแหะ

"สุขสันต์วันศุกร์ค๊า"

๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐

Create Date : 15 มกราคม 2553		1 comments
Last Update : 15 มกราคม 2553 11:46:12 น.
Counter : 801 Pageviews.
Share Tweet