อืม..จริงค่ะ

อ่านแล้วโดนใจเลยค่ะ

ชอบมากตรงที่บอกว่า
หนึ่งปีที่คุยกัน...ก็ไม่เท่าหนึ่งวันที่ได้พบหน้า

เห็นทีจะจริง

ตอนนี้ ก็กำลังคิดว่าได้ดูแลหัวใจของตัวเองไว้อย่างดีแล้ว...
แต่รู้สึกว่า..ตัวหนังสือที่ผ่านตาเข้ามา ซึ่งหนิงเองก็ไม่รู้ว่า ออกมาจากใจของใครคนนั้นจริงหรือไม่ และความรู้สึกที่ก่อตัวขึ้นเล็กๆ ในใจ โดยที่ตัวเราเอง ไม่อาจจะห้ามมันได้ มันกำลังบั่นทอนความมั่นใจ ที่ว่าดูแลหัวใจตัวเองไว้อย่างดีซะแล้วสิ พี่รัตมา

รักออนไลน์ ใครว่าไม่มีจริง
หนิงว่ามันขึ้นกับตัวบุคคลมากกว่า
ว่าจะสานความสัมพันธ์แบบนั้น ไปได้ไกลแค่ไหน

@^_^@

It's very โดน!!!

Let's join to My Blog

นั้นสิคับ...

อืมๆๆๆๆ ครับ

.........เกือบลืมดูแลหัวใจตัวเองแล้วเรา

โอ้นะ

หวัดดีครับคุณป้ารัตมา :)

อิมม์...ก็ใช่คับ

แวะมาอ่าน ;)

คำท่านช่างเข้าถึงสัจจะธรรมดีแท้

สมัยเมื่อ 5 ปีที่แล้ว
เคย ICQ กับผู้ชายคนนึงที่เจอกันแค่ครั้งเดียว
คุยกันทุกวัน วันละหลายชั่วโมง
โทรหากันตอนดึก ๆ ทุกคืน
แชทกันทาง sms ตลอดเวลา
จนใจเผลอคิดไปว่าเธอคงสนใจเรา
((ตอนนั้นเพื่อนทุกคนก็ร่วมลุ้นอยู่เช่นกัน))
จนได้มารู้ว่าเธอมีคนรักแล้ว
พอถามเธอ เธอบอกว่าเราไม่เคยถามเอง ทำไมต้องบอก
ก็เลยพูดคุยกันลงท้ายว่าเราเป้นเพื่อนกันดีกว่า
เพราะเขาเองก็ดีกับเรามาก
และก็ไม่เคยพูดจาให้ความหวังอะไร
แต่เกิดจากการที่เราคิดไปเอง เข้าข้างตัวเอง
จนทุกวันนี้ เจอหน้ากันปีละหน พูดคุยเฮฮาปาร์ตี้เหมือนเดิม
แต่เราไม่เคยโทรหากันเหมือนที่แล้วมาอีกแล้ว

จิงๆๆเลยใช่เลยอ่ะเห็นด้วยยยยยยมั๊กๆๆๆๆๆๆเลยจ๊ะ
^_^

หวัดดีคัรบ
เพิ่งกลับจาก ตจว. (ช่วงนี้เดินทางเป็นว่าเล่น)
เป็นไงมั่งครับ

อืมม ผมเห็นด้วยนะที่ว่า..หนึ่งปีที่คุยกัน...ก็ไม่เท่าหนึ่งวันที่ได้พบหน้า
แต่ที่บอกว่าถ้าการพบหน้ากันแล้วไม่เหมือนเดิม สู้ไม่พบกันดีกว่า นั้น ผมถ้ามันจะไม่เหมือนเดิมแต่ก็ดีนะครับที่ได้พบกัน.......