|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ผลงานนิยายลำดับที่หก : มีแค่รัก
วางแผงเดือนพฤศจิกายน 2555
นิยายเรื่องใหม่ของชมบุหลันคลอดแล้วค่าาา เรื่องนี้ขอแอ๊บเด็กมาเขียนแนวใสๆ เบาสบายในชุดอุ่นไอรักบ้าง
โปรยปกหน้า ยังไม่ทันหายเพลียกับรักใหม่ จู่ๆ เธอก็ต้องมาจ๊ะเอ๋กับรักเก่า งานนี้เลยต้องมีเคลียร์หัวใจกันซักตั้ง
โปรยปกหลัง เพราะคุณแม่ขอร้อง-ง-ง ว่าต้องมีลูกเขยระดับเกรดเอเท่านั้น!
สาวสวยสิบเต็มสิบอย่างมนนภาจึงยอมตามใจคุณแม่ มุ่งมั่นหาหนุ่มเพอร์เฟคมาเป็นคู่รักให้ได้
และโอกาสนั้นก็มาถึง เมื่อเพื่อนซี้แจกการ์ดเชิญชวนไปร่วมงานแต่งงาน เออีสาวหน้าหวานจึงได้แพคกระเป๋าจากเมืองกรุงมุ่งหน้าสู่เกาะเลอ ซึ่งทำให้เธอได้พบกับหนุ่มสุดเซ็กซี่ ชนิดไม่อาจละสายตาจากซิกแพคเขาได้แม้แต่วินาทีเดียว
แต่แล้วขณะเพลินตากับหนุ่มหล่อและเพลินใจกับทะเลแสนงาม จู่ๆ ก็เหมือนมีสายฟ้าฟาด หลังเพื่อนตัวดีเฉลยว่า ‘คุณด้วงสาวทึ้ง’ ที่อยู่ตรงหน้า คือคนเดียวกับ ‘ไอ้แหยแม่ทิ้ง’ ที่เธอเคยหักหน้าตอนอยู่ชั้นประถม
มนนภาเลยได้แต่อึ้งเพราะตกใจ
ทึ่งที่เจ้าตัวเปลี่ยนไป
และเสียวหัวใจวาบ เมื่อดวงตาคมคู่นั้นขยันส่งแสงวิบวับให้ใจหวิวเป็นระยะไม่พอ ยังหมั่นส่งประกายหวานเชื่อมจนแผ่นฟ้าครามและทะเลสีฟ้าแทบจะกลายเป็นสีชมพูอีก
โอ๊ะโอ...ฟ้า ทะเล เสียงคลื่น และหนุ่มหล่อ ครบถ้วนองค์ประกอบฉากโรแมนติกเสียขนาดนี้ เห็นทีเธอต้องทำเป็นลืมเรื่องร้ายกาจที่เคยทำกับเขาไว้ซะแล้วละ
ขอฝากผลงานเรื่องใหม่ด้วยนะคะ
ป.ล.เนื้อเรื่องบางส่วนจะอยู่ในกล่องความเห็นที่หนึ่งค่ะ
เนื้อเรื่องบทที่ 1-5 //www.amarinpocketbook.com/BaanArun/Webboard/ViewTopic.aspx?cid=31&qid=6913
ลิงค์จากเว็บร้านนายอินทร์ค่ะ //www.naiin.com/product/detail/94094/%E0%B8%A1%E0%B8%B5%E0%B9%81%E0%B8%84%E0%B9%88%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%81-AI
Create Date : 25 ตุลาคม 2555 |
|
12 comments |
Last Update : 4 ธันวาคม 2555 16:18:40 น. |
Counter : 2932 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ชมบุหลัน (ratta ) 25 ตุลาคม 2555 12:34:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: พี่หมูน้อย IP: 223.206.47.161 25 ตุลาคม 2555 15:08:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: พิมพ์นรา 25 ตุลาคม 2555 15:34:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: ratta IP: 58.9.216.193 25 ตุลาคม 2555 17:28:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: sin IP: 110.168.148.166 25 ตุลาคม 2555 22:52:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: ratta IP: 58.9.139.60 26 ตุลาคม 2555 9:01:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: จิรารัตน์ IP: 125.27.211.190 1 พฤศจิกายน 2555 12:36:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: ratta IP: 58.9.232.155 1 พฤศจิกายน 2555 15:30:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: มทิรา 14 พฤศจิกายน 2555 18:49:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: ratta IP: 115.87.164.253 14 พฤศจิกายน 2555 21:57:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: Kwan IP: 180.180.183.243 2 ธันวาคม 2555 23:38:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: ชมบุหลัน (ratta ) 3 ธันวาคม 2555 13:17:09 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]
|
สวัสดีค่ะ :)
จะไม่ค่อยได้เข้ามาที่ Bloggang เท่าไหร่ หากต้องการติดต่อ พูดคุยกันได้ที่ Facebook ชมบุหลัน สิปป์สิงห์ นะ
. . . . . .
ห้ามนำส่วนหนึ่งส่วนใดของ Blog นี้ไปเผยแพร่หรือใช้ทุกกรณีจนกว่าจะได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจาก ratta (รัตตะ) ก่อนนะจ๊ะ
|
|
|
|
|
|
|
เหลือเพียงเสียงคลื่นและเสียงลมพัดใบมะพร้าวดังซู่ซ่า มนนภายืนนิ่งขึงคล้ายถูกใครผูกตรึงไว้บนชายหาด นัยน์ตางามมองขอบฟ้าไกลลิบ ภาวนาหวังว่าอีกไม่กี่นาทีจะมีเรือปรากฏตรงนั้น
แต่มันไม่มีสิ่งใดสัญจรผ่านเลยนอกจากความว่างเปล่า กระทั่งแน่ใจว่าโดนเพื่อนตั้งใจแกล้งทิ้งตนไว้กับเรืองทัศน์จริงๆ ใจหญิงสาวก็ร่วงสู่ตาตุ่ม
“ของกิน น้ำเปล่า โลชั่นกันยุง”
เสียงทุ้มกังวานปลุกร่างซึ่งยืนค้ำศีรษะผู้พูดสะดุ้ง มนนภาก้มดูเรืองทัศน์ที่กำลังนั่งง่วนสำรวจข้าวของภายในถุงพลาสติกบนผืนทราย ก่อนสะดุ้งโหยงสุดตัวเมื่อเขาหยิบของชิ้นหนึ่งขึ้นมา
“ถุงยางอนามัย” ชายหนุ่มมองกล่องเล็กๆ แล้วเงยหน้า “อันนี้เราคงไม่ได้ใช้หรอกเนอะ”
“จะใช้ทำไมล่ะ!” หญิงสาวส่งเสียงลั่น กัดฟันกรอดเมื่อนึกถึงต้นคิด ผู้ที่เธอมั่นใจล้านเปอร์เซ็นว่าของสัปดนชิ้นนี้ต้องมาจากเขา ซึ่งป่านนี้เจ้าตัวคงกำลังขับเรือไปหัวเราะก๊ากกับบุณมีไป
“แล้วเธอจะเก็บใส่กระเป๋ากางเกงทำไม!” มนนภาโวยวายอีกครั้งหลังเรืองทัศน์เก็บถุงยางอนามัยใส่กระเป๋ากางเกงสี่ส่วน
“เมี่ยงบอกไม่ใช้ เราก็เก็บซี่” คนพูดทำหน้างง
“เก็บทำไม ทิ้งไปสิ”
“ทิ้งได้ยังไง เราไม่ควรทิ้งขยะบนเกาะนะเมี่ยง”
คนหน้าเข้มทำเสียงและหน้าตาเป็นการเป็นงานจนมนนภาเดือดปุดๆ กับมาดนักอนุรักษ์ เธอคว้ากล่องถุงยางอนามัยในมือชายหนุ่มเขวี้ยงใส่ถุงพลาสติกตามเดิม
“งั้นทิ้งมันในนั้นแหละ แล้วอย่าหยิบขึ้นมาอีกล่ะ” หญิงสาวขู่ฟ่อ ส่วนคนนั่งเปลี่ยนท่าเป็นยืนเอ่ยพึมพำ
“เสียดายนะ”
“เสียดายอะไร” มนนภาถลึงตา “อย่าบอกนะว่าเธอเสียดายของที่เราทิ้งเมื่อกี๊”
“ไม่ใช่” อีกฝ่ายรีบปฏิเสธ “เราเสียดายว่าน่าจะมีเตาย่างบาร์บีคิว” เรืองทัศน์ขำกับมุกตัวเองที่ปล่อยไปเพื่อให้คนข้างกายสบายใจขึ้น แต่ผลกลับเป็นตรงกันข้ามเมื่อเจ้าตัวกอดอก จ้องเขม็งใส่ เสียงหัวเราะร่วนจึงกลายเป็นเฝื่อน เขาหน้าจ๋อยเอ่ยเสียงอ่อย
“แค่พูดขำๆ น่ะ”
“ไม่ตลกสักนิด” มนนภาดุแล้วหรี่ตา “เรื่องนี้ ด้วงรู้เห็นเป็นใจกับพวกนั้นแต่แรกหรือเปล่า”
“เปล่า” คนหน้าเข้มโบกไม้โบกมือไวไปมา “ตอนพวกนั้นซื้อของ เราไม่ได้อยู่ด้วยสักหน่อย”
“เราจะรู้ได้ยังไงว่าด้วงพูดจริง” หญิงสาวไม่ยอมเชื่อง่ายๆ
“จริงซี่ เพราะถ้าไม่จริง ป่านนี้ต้องมีเตาบาร์บีคิวแล้วล่ะ” เรืองทัศน์ทำหน้าขึงขัง เขาหยอดมุกเดิม แต่มนนภาไม่ขำอยู่ดี ทั้งเธอยังลังเลว่าเขาพูดซื่อหรือตั้งใจกวน หากไม่ทันคาดคั้นอีกรอบ ชายหนุ่มกลับเอ่ย
“เมี่ยงนั่นแหละที่อยู่กับแป๋วตอนซื้อของ อย่างนี้แปลว่าเมี่ยงรู้เห็นเป็นใจเรื่องที่พวกนั้นจะพาเราสองคนมาปล่อยเกาะล่ะสิ”
“จะบ้าเหรอ! เราจะรู้ได้ไงว่าพวกนั้นวางแผนอะไร”
“ใช่มั้ยล่ะ ขนาดเมี่ยงซื้อของกับแป๋ว เมี่ยงยังไม่รู้เลย เพราะฉะนั้นเมี่ยงจะมากล่าวหาว่าเรารู้เรื่องนี้แต่แรกไม่ได้นะ”
เรืองทัศน์ยืนยันความบริสุทธิ์ มนนภาจึงจำต้องยอมคล้อยตามแม้ไม่อยากเชื่อคนตรงหน้าเท่าไหร่ อีกอย่างเธอยังไม่ต้องการต้อนเขามากกว่านี้ เพราะกลัวอีกฝ่ายย้อนว่าเหตุใดถึงอยากติดเกาะกับเธอด้วย ซึ่งถึงแม้รู้คำตอบดี แต่มันคงไม่ดีเท่าไหร่ในสถานการณ์ที่เธออยู่กับเขาสองต่อสอง!