จขกท. ได้ดูละครเงารักลวงใจเป็นรอบที่สองแล้ว แต่ก็ยังติดตาตรึงใจอยู่ (เพราะชอบน้องหมากเป็นพิเศษ) จนมาถึงตอนสำคัญ นั่นก็คือ เตชิตบอกกับนาวาว่า เขายอมแพ้แล้ว ขอให้นาวาดูแลข้าวหอมแทนเขา

คำพูดนั้นของเตชิตทำให้ จขกท. คิดว่า อะไรทำให้คนสองคนที่รักกัน ต้องมาจากกันแบบนี้ ????

เตชิต แรกเริ่ม เขาต้องการเอาชนะข้าวหอมด้วยการเอาบ้านทอฟ้ามาอ้าง บังคับให้ข้าวหอมยอมหมั้นกับเขา แต่ความจริงเตชิตแอบชอบข้าวหอมโดยที่เขาไม่รู้ตัวมาตั้งนานแล้ว จนกระทั่งเตชิตรู้ว่าตนรักข้าวหอม ก็ยังจะทิฐิใส่ข้าวหอมต่างๆ นานา ไม่แสดงความรู้สึก หรือบอกว่าตนรู้สึกอย่างไรอย่างที่ผู้ชายคนนึงควรทำให้กับคนที่ตนรัก ทั้งยังชอบประชดประชัน แสดงอารมณ์กับข้าวหอมอีก แล้วสุดท้ายข้าวหอมก็จากไป

ข้าวหอม จขกท.คิดว่า แรกๆ ข้าวหอมคงยังไม่ชอบเตชิตจริงๆ
แต่พอได้มาอยู่กับเตชิตในฐานะคู่หมั้นแล้ว ทำให้ข้าวหอมเห็นความดีในของเตชิตมากขึ้น ทำให้รักเตชิตขึ้นมา แต่เพราะเตชิตทำให้ตนเจ็บปวดมากมาย และก็ไม่รู้ว่าที่จริงแล้วเตชิตรักตนหรือไม่ ก็เลยหนีออกจากบ้านไป แต่เมื่อเตชิตมาง้อขอคืนดี และบอกความรู้สึกที่แท้จริงกับข้าวหอม ข้าวหอมกลับไม่ให้อภัย
ทั้งที่ตนก็ปวดใจอยู่ไม่น้อย จนเรื่องบานปลายไปเรื่อยๆจนยากจะกู่ให้กลับมา

                   สรุปคือ ทิฐิ เท่านั้น ที่ทำให้เตชิตและข้าวหอมไม่ได้ครองรักกันอย่างที่หวังไว้ ถึงแม้จะมีตัวแปรที่ 1 และ 2 อย่าง นาวา และ รตี ก็ตาม แต่ก็เห็นได้ว่าความรู้สึกของทั้งเตชิตและข้าวหอมนั้นชัดเจนพอที่จะรู้ว่าตนรักใครกันแน่ ดังนั้น ถ้าไม่ใช่ทิฐิแล้ว ตัวแปรสองตัวนี้คงทำลายความรักของทั้งสองคนไม่ได้แน่นอน และถ้าเป็นเรื่องจริงขึ้นมา หากนาวาไม่ตาย ทั้งข้าวหอมและเตชิต ไม่ทุกข์ทรมานเหรอแต่เขาสองคนอาจมีความสุขก็ได้นะ เพราะเขาได้ใช้ชีวิตอยู่กับคนที่รักเขาบางทีชีวิตอาจไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าคนที่รักเราก็ได้

แล้วคุณๆทั้งหลายล่ะ ทุกวันนี้คุณมีทิฐิกับคนที่คุณรักหรือไม่ ถ้าต่างคนต่างลดลงบ้าง อะไรบ้าง ความรักก็คงจะสดใสขึ้นเนอะ

ปล.1 นี่ เป็นความคิดเห็นของ จขกท. เองล้วนๆ ไม่ได้อิงนิยายหรือบทละครใดๆเลย เพราะอยู่ในช่วงดูละครแล้วอินไปกับมัน แต่หยุดอินตรงไม่ถูกลอตเตอรี่นี่แหละชิ (นึกภาพออกมั้ยคะเวลาเรากำลังซึ้งดื่มด่ำกับละคร แล้วมีอะไรมาทำให้อารมณ์สะดุดอ่ะ เซ็งมากกกกกกกกก อารมณ์เตลิดไม่พอ เงินในกระเป๋าก็เตลิดไปด้วย T.T)

ปล.2
ถ้าตัดว่าเรื่องนี้เป็นละครน้ำเน่าแล้วล่ะก็ ข้อคิดของเรื่องนี้ก็น่าสนใจเหมือนกันนะคะ อย่างเรื่องของความทิฐิที่ จขกท. เสนอไป หรือในตอนจบที่เตชิตพูดกับพ่อในงานศพของนาวาว่า “บางทีเราอาจต้องถามตัวเองว่าเราต่อสู้ขวนขวายเพื่อให้ได้สิ่งนั้นสิ่งนี้มาเพื่ออะไร ทั้งที่ไม่รู้ว่าตัวเราเองจะอยู่บนโลกใบนี้ได้นานแค่ไหน” กินใจ จขกท.มากมาย

ปล.3 ขอบคุณที่เข้ามาดู แสดงความคิดเห็นได้ตามสบายนะคะ ^^