|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ปราการแสงดาว...อาพัชรินทร์ : แสงดาวเป็นดั่งปราการที่โอบล้อมหัวใจ
ปราการแสงดาว...อาพัชรินทร์
วันที่ เรือนคราม ได้พบกับ เจ้าขา ชายหนุ่มสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวด อ้างว้าง และสิ้นหวังที่ฉายโชนอยู่ในตัวหญิงสาว เพียงแต่เขาไม่รู้ว่าอะไรหรือใครเป็นสาเหตุที่ทำให้ความรู้สึกเหล่านั้นชัดเจน แจ่มแจ้งเหลือเกิน กระทั่งวันที่ได้ชิดใกล้ จึงรับรู้และเข้าใจ เพราะสิ่งที่หญิงสาวกำลังพบเผชิญก็เป็นสิ่งเดียวกับที่เคยฉุดให้เขาดิ่งลึกอยู่ในความเจ็บช้ำเป็นแรมปี....
เรือนครามใช้ความรักและความเข้าใจช่วยเยียวยาแผลใจของเจ้าขาจนเกือบหายดี หากแต่หัวใจก็ดื้อดึงเกินกว่าจะห้ามปราม เจ้าขาปล่อยให้ความรักครั้งเก่ากลับมามีอิทธิพลกับชีวิตตัวเองอีกครั้ง โดยไม่แคร์สักนิดว่าคนที่หวังดีกับชีวิตของเธอเอง แท้จริงคือใครกัน....
จนเกือบจะเสียความรักอันอบอุ่น หอมหวานไปนั่นแหล่ะ เจ้าขาจึงรู้หัวใจตัวเอง และถือเป็นโชคดีของหญิงสาวที่ไม่ได้รู้ในวันที่สายเกินไป....
เย้! อ่านจบซะที
เป็นเรื่องแรกสำหรับนักเขียนท่านนี้ และต้องขอสารภาพว่า ไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่เลย รู้อย่างนี้...หยิบ ประตูรักห้องถัดไป มาอ่านก่อนดีกว่า เพราะได้ยินหลายคนบอกว่า สนุกกว่าเย้อออ...
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเรื่องแรกหรือเปล่าก็ไม่รู้ที่ทำให้รู้สึกว่า สำนวนแปร่ง~แปร่ง เหมือนจะดี แต่พอถึงจุดที่ดี มันก็จะมีอะไรแปลก~แปลกหลุดมาให้ขัดอกขัดใจเล็ก~เล็ก อยู่เสมอ
แต่สิ่งหนึ่งที่ชอบจากเรื่องนี้ นอกเหนือจาก ชื่อ ของตัวละครก็คือ คำพูดและข้อคิดบางอย่างที่เรือนครามใช้บอกใช้สอนเจ้าขา มันทำให้รู้สึกว่าเรือนครามเป็นผู้ชายอบอุ่น เข้าใจโลก เข้าใจชีวิต ไม่รู้ว่ามาหลงรักผู้หญิงสิ้นคิดอย่างยัยเจ้าขาได้ยังไง้...ไม่ชอบเจ้าขาเลยค่ะ เพราะไม่ชอบคนที่ปล่อยชีวิตให้ตกต่ำเพียงเพราะผิดหวังในเรื่องรัก คนที่ไม่รักตัวเองแบบนี้ จะรักคนอื่นได้มากแค่ไหนกัน เข้าใจนะคะว่าการผิดหวังในความรักมันหนักหนา อิชั้นเคยเป็น เคยผ่านมาแล้ว แต่อย่างนึงที่คิดว่าจะไม่ทำเลย คือ การกินเหล้าประชดชีวิต เพราะมันทำให้ตัวเองดูต่ำ ไร้คุณค่า...แต่ยัยเจ้าขาทำ!!
น้ำหนักตัวละครแต่ละตัวมันดูลอย~ลอยยังไงก็ไม่รู้ค่ะ ที่มาที่ไปของตัวละครก็เหมือนกัน โดยเฉพาะกับ ทินกร แฟนเก่าของเจ้าขา จะเรียกว่าเป็น แฟน ไม่รู้จะได้รีป่าวนะคะ เพราะเท่าที่อ่านๆมาเนี่ยะ เหมือนกับเจ้าขาคิดไปเองทั้งหมด ส่วนทินกรก็แค่มาหว่านให้ความหวังไว้ก็แค่นั้น บทจะมาก็มา บทจะไปก็หายไปง่ายเหลือเกิน แต่อย่างว่าค่ะ เรื่องบางเรื่อง ก็ไม่เห็นต้องทำให้ยาก...
ประโยคที่ชอบมาก เป็นคำพูดของเรือนครามที่พูดไว้กับเจ้าขาว่า สิ่งที่ทำให้คนเราตายจากกัน ไมใช่การหยุดหายใจหรอก แต่คือหัวใจที่ไม่เหลือความผูกพันและความทรงจำใดระหว่างกันอีกแล้วต่างหากที่ทำให้คนเราตายจากกันอย่างแท้จริง...
สำหรับเรื่องนี้ แม้จะมีประโยคทองที่ชอบมากแต่ก็ให้แค่ 7/10 ค่ะ แต่จะลองอ่านเรื่องอื่นต่อค่ะ เผื่อจะดีกว่า...
Create Date : 12 พฤศจิกายน 2554 |
|
7 comments |
Last Update : 12 พฤศจิกายน 2554 16:03:51 น. |
Counter : 656 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ao (javakhao ) 16 พฤศจิกายน 2554 10:10:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: rainoflove IP: 58.9.113.5 16 พฤศจิกายน 2554 10:34:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: มณีธรณ์ IP: 111.84.119.77 19 พฤศจิกายน 2554 9:23:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: rainoflove (rainoflove ) 21 พฤศจิกายน 2554 15:38:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: โสมรัศมี 26 พฤศจิกายน 2554 7:28:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: วิรตี (วิรตี ) 1 ธันวาคม 2554 15:25:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: rainoflove (rainoflove ) 21 มกราคม 2555 14:23:31 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ดีมาก ๆ เลย
TW Princess | Garmin 1450lmt | Samsung UN55D8000 | nikon d3100 | iPhone 4s 32gb