Bloggang.com : rainoflove : ปราการแสงดาว...อาพัชรินทร์ : แสงดาวเป็นดั่งปราการที่โอบล้อมหัวใจ

ปราการแสงดาว...อาพัชรินทร์ : แสงดาวเป็นดั่งปราการที่โอบล้อมหัวใจ

ปราการแสงดาว...อาพัชรินทร์

วันที่ เรือนคราม ได้พบกับ เจ้าขา ชายหนุ่มสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวด อ้างว้าง และสิ้นหวังที่ฉายโชนอยู่ในตัวหญิงสาว เพียงแต่เขาไม่รู้ว่าอะไรหรือใครเป็นสาเหตุที่ทำให้ความรู้สึกเหล่านั้นชัดเจน แจ่มแจ้งเหลือเกิน กระทั่งวันที่ได้ชิดใกล้ จึงรับรู้และเข้าใจ เพราะสิ่งที่หญิงสาวกำลังพบเผชิญก็เป็นสิ่งเดียวกับที่เคยฉุดให้เขาดิ่งลึกอยู่ในความเจ็บช้ำเป็นแรมปี....

เรือนครามใช้ความรักและความเข้าใจช่วยเยียวยาแผลใจของเจ้าขาจนเกือบหายดี หากแต่หัวใจก็ดื้อดึงเกินกว่าจะห้ามปราม เจ้าขาปล่อยให้ความรักครั้งเก่ากลับมามีอิทธิพลกับชีวิตตัวเองอีกครั้ง โดยไม่แคร์สักนิดว่าคนที่หวังดีกับชีวิตของเธอเอง แท้จริงคือใครกัน....

จนเกือบจะเสียความรักอันอบอุ่น หอมหวานไปนั่นแหล่ะ เจ้าขาจึงรู้หัวใจตัวเอง และถือเป็นโชคดีของหญิงสาวที่ไม่ได้รู้ในวันที่สายเกินไป....

เย้! อ่านจบซะที

เป็นเรื่องแรกสำหรับนักเขียนท่านนี้ และต้องขอสารภาพว่า ไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่เลย รู้อย่างนี้...หยิบ “ประตูรักห้องถัดไป” มาอ่านก่อนดีกว่า เพราะได้ยินหลายคนบอกว่า สนุกกว่าเย้อออ...

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเรื่องแรกหรือเปล่าก็ไม่รู้ที่ทำให้รู้สึกว่า สำนวนแปร่ง~แปร่ง เหมือนจะดี แต่พอถึงจุดที่ดี มันก็จะมีอะไรแปลก~แปลกหลุดมาให้ขัดอกขัดใจเล็ก~เล็ก อยู่เสมอ…

แต่สิ่งหนึ่งที่ชอบจากเรื่องนี้ นอกเหนือจาก “ชื่อ” ของตัวละครก็คือ คำพูดและข้อคิดบางอย่างที่เรือนครามใช้บอกใช้สอนเจ้าขา มันทำให้รู้สึกว่าเรือนครามเป็นผู้ชายอบอุ่น เข้าใจโลก เข้าใจชีวิต ไม่รู้ว่ามาหลงรักผู้หญิงสิ้นคิดอย่างยัยเจ้าขาได้ยังไง้...ไม่ชอบเจ้าขาเลยค่ะ เพราะไม่ชอบคนที่ปล่อยชีวิตให้ตกต่ำเพียงเพราะผิดหวังในเรื่องรัก คนที่ไม่รักตัวเองแบบนี้ จะรักคนอื่นได้มากแค่ไหนกัน เข้าใจนะคะว่าการผิดหวังในความรักมันหนักหนา อิชั้นเคยเป็น เคยผ่านมาแล้ว แต่อย่างนึงที่คิดว่าจะไม่ทำเลย คือ การกินเหล้าประชดชีวิต เพราะมันทำให้ตัวเองดูต่ำ ไร้คุณค่า...แต่ยัยเจ้าขาทำ!!

น้ำหนักตัวละครแต่ละตัวมันดูลอย~ลอยยังไงก็ไม่รู้ค่ะ ที่มาที่ไปของตัวละครก็เหมือนกัน โดยเฉพาะกับ “ทินกร” แฟนเก่าของเจ้าขา จะเรียกว่าเป็น “แฟน” ไม่รู้จะได้รีป่าวนะคะ เพราะเท่าที่อ่านๆมาเนี่ยะ เหมือนกับเจ้าขาคิดไปเองทั้งหมด ส่วนทินกรก็แค่มาหว่านให้ความหวังไว้ก็แค่นั้น บทจะมาก็มา บทจะไปก็หายไปง่ายเหลือเกิน แต่อย่างว่าค่ะ เรื่องบางเรื่อง ก็ไม่เห็นต้องทำให้ยาก...

ประโยคที่ชอบมาก เป็นคำพูดของเรือนครามที่พูดไว้กับเจ้าขาว่า “สิ่งที่ทำให้คนเราตายจากกัน ไมใช่การหยุดหายใจหรอก แต่คือหัวใจที่ไม่เหลือความผูกพันและความทรงจำใดระหว่างกันอีกแล้วต่างหากที่ทำให้คนเราตายจากกันอย่างแท้จริง”...

สำหรับเรื่องนี้ แม้จะมีประโยคทองที่ชอบมากแต่ก็ให้แค่ 7/10 ค่ะ แต่จะลองอ่านเรื่องอื่นต่อค่ะ เผื่อจะดีกว่า...

Create Date : 12 พฤศจิกายน 2554

Last Update : 12 พฤศจิกายน 2554 16:03:51 น.

7 comments

Counter : 655 Pageviews.

ขอบคุณสำหรับข้อมูล
ดีมาก ๆ เลย

TW Princess | Garmin 1450lmt | Samsung UN55D8000 | nikon d3100 | iPhone 4s 32gb

โดย: ao (javakhao

) วันที่: 16 พฤศจิกายน 2554 เวลา:10:10:18 น.

ขอบคุณค่ะคุณ javakhao

โดย: rainoflove IP: 58.9.113.5 วันที่: 16 พฤศจิกายน 2554 เวลา:10:34:27 น.

พี่นกยังขย้นเหมือนเดิม

โดย: มณีธรณ์ IP: 111.84.119.77 วันที่: 19 พฤศจิกายน 2554 เวลา:9:23:21 น.

ช่วงน้ำท่วมก็ดีอย่างนึงนะบี่บี๋ ไม่ต้องเสียตังค์ซื้อหนังสือ แต่ได้กำจัดไอ้พวกกองดองไปทีละเล่มสองเล่ม 5555

แต่ก็ยังกำจัดไปได้ไม่เท่าไหร่เลยอ่ะ ตอนนี้สถานการณ์เริ่มกลับมาปกติ ต่อมอยากได้..อยากมีก็กลับมาทำงานอีกแระ เพิ่งสั่งซื้อไป 4 เล่ม ยังไม่ได้ไปจ่ายกะตังค์เล้ยยย 555

โดย: rainoflove (rainoflove

) วันที่: 21 พฤศจิกายน 2554 เวลา:15:38:39 น.

Happy Day Ka

โดย: โสมรัศมี

วันที่: 26 พฤศจิกายน 2554 เวลา:7:28:28 น.

มาอ่านรีวิวเก็บข้อมูลค่ะ ^ ^

เคยอ่านแต่หนังสือ"ความรักทำมือ หนังสือทำใจ" ที่รวมคอลัมน์ ของคุณอาพัชรรินทร์

ในเล่นนั้นมีหลายประโยคและถ้อยคำที่น่าประทับใจ

โดย: วิรตี (วิรตี

) วันที่: 1 ธันวาคม 2554 เวลา:15:25:48 น.

คุณวิรตีคะ ยังไม่เคยอ่าน "ความรักทำมือฯ" ค่ะ อ่านแต่ ปราการแสงดาว เล่มแรก แต่ก็ยังมีเล่มอื่นๆที่ยังไม่ได้อ่านอยู่นะคะ ว่าจะลองอ่านเหมือนกัน อยากรู้ว่าจะยังรู้สึกแบบเดียวกับที่อ่านเล่มนี้รึป่าว...

โดย: rainoflove (rainoflove

) วันที่: 21 มกราคม 2555 เวลา:14:23:31 น.